ILPP1/443-897/08-2/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 września 2008 r. (data wpływu: 24 września 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia - jest prawidłowe.

W dniu 24 września 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowany, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na handlu artykułami rolno-spożywczymi i artykułami przemysłowymi do produkcji rolnej, jako czynny podatnik podatku VAT. Powiatowy Urząd Pracy, działając w imieniu Prezydenta Miasta, zrefundował Podatnikowi ze środków Funduszu Pracy, na podstawie umów: nr (...) z dnia 27 czerwca 2006 r. i nr (...) z dnia 11 kwietnia 2007 r. w sprawie przyznania pracodawcy refundacji kosztów wyposażenia stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych - wydatki na wyposażenie stanowisk pracy. Powyższa refundacja przeznaczona została na zakup następujących środków trwałych: wózka paletowego (widłowego) elektrycznego, wagi paletowej, wózka widłowego elektrycznego, odkurzacza przemysłowego oraz zestawu komputerowego.

Zakupiony sprzęt służy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej i został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Refundacja została wypłacona w kwocie brutto, a Podatnik uznał, że na podstawie art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż obniżenia podatku należnego od nabywanych przez podatnika towarów i usług nie stosuje się, jeżeli wydatki nie mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów - nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego zawartego w fakturach VAT dokumentujących nabycie ww. sprzętu.

Odpisy amortyzacyjne bowiem od zrefundowanych środków trwałych, Podatnik traktuje jako nie stanowiące kosztów podatkowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Podatnik może skorygować deklaracje VAT za okresy kiedy nastąpiło nabycie i odliczyć VAT naliczony od ww. zakupów, jeśli refundacja na zakup wyposażenia stanowiska pracy dla bezrobotnego, została wypłacona w kwocie brutto, tj. łącznie z podatkiem VAT zawartym w fakturach zakupu.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje prawo do korekty deklaracji VAT-7 za okresy kiedy nastąpiło nabycie środków trwałych i odliczenie podatku VAT naliczonego zawartego w tychże fakturach, a dotyczącego zakupionego na potrzeby działalności gospodarczej wyposażenia stanowisk pracy dla skierowanych do pracy w firmie Zainteresowanego bezrobotnych.

Opierając się na zapisie art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie przepis ten wskazuje, że nie dotyczy to sytuacji, w których brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Stąd mimo, iż amortyzacja od zakupionych środków trwałych nie jest zaliczana do kosztów podatkowych, to jednak nie ma zastrzeżenia, że nie można od takich zakupów odliczyć zawartego podatku VAT. Z kolei art. 88 ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że wyłączenie prawa do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 88 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, nie dotyczy wydatków związanych między innymi z nabyciem środków trwałych podlegających amortyzacji. Przy czym z przepisu art. 88 ust. 4 ustawy wynika, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96 ustawy, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20. Podatnik uważa, iż jako czynny podatnik podatku VAT, ma prawo do korekty deklaracji VAT-7 za okresy kiedy nabył środki trwałe, zrefundowane następnie przez Powiatowy Urząd Pracy. Może również na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT, dokonać obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie sprzętu do wyposażenia stanowisk pracy dla bezrobotnych, a zrefundowanych w kwocie brutto przez Powiatowy Urząd Pracy w Kaliszu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

Zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 i ust. 11 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny, z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz ust. 11, 12, 16 i 18. Jeżeli podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy.

Natomiast w art. 86 ust. 13 i ust. 15 stwierdzono, że jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. Do uprawnienia, o którym mowa w ust. 13, stosuje się odpowiednio art. 81b Ordynacji podatkowej.

Przepisy przewidują również sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia on generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Należy jednocześnie zaznaczyć, że na podstawie art. 88 ust. 3 pkt 1 cyt. ustawy, przepis dotyczący zakazu odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów (art. 88 ust. 1 pkt 2) nie ma zastosowania w przypadku wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, oraz nabyciem gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów.

Mając na uwadze zatem powyższe przepisy należy stwierdzić, że podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego zawartego w fakturach dokumentujących nabycie towarów (usług), związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie, w jakim nabyte towary (usługi) wykorzystywane są do wykonywania czynności opodatkowanych, przy czym prawo to nie przysługuje, gdy wydatki związane z nabyciem towarów (usług) nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Ograniczenie to nie ma jednak zastosowania do wydatków związanych z nabyciem środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Zainteresowany, prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą polegającą na handlu artykułami rolno-spożywczymi i artykułami przemysłowymi do produkcji rolnej, jako czynny podatnik podatku VAT. Podatnik otrzymał refundację z Powiatowego Urzędu Pracy ze środków Funduszu Pracy na wyposażenie stanowisk pracy dla skierowanych bezrobotnych.

Powyższa refundacja przeznaczona została na zakup środków trwałych, takich jak: wózek paletowy (widłowy) elektryczny, waga paletowa, wózek widłowy elektryczny, odkurzacz przemysłowy oraz zestaw komputerowy. Zakupiony sprzęt służy wyłącznie sprzedaży opodatkowanej i został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.

Jak wspomniano wyżej, przepis dotyczący zakazu odliczania podatku naliczonego związanego z wydatkami nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów nie dotyczy wydatków związanych z nabyciem towarów i usług, o których mowa w art. 87 ust. 3, tj. wydatków, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Zatem Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, określonego w fakturach VAT dokumentujących nabycie środków trwałych, o których mowa we wniosku.

Wobec powyższego nie ma przeszkód do dokonania korekt deklaracji za okresy kiedy nastąpiło nabycie przedmiotowych środków trwałych, niemniej jednak z uwzględnieniem cyt. wyżej art. 86 ust. 13 ww. ustawy, czyli za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.