ILPP1/443-896/09-4/AT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 października 2009 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-896/09-4/AT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani X przedstawione we wniosku z dnia 27 lipca 2009 r. (data wpływu 30 lipca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2009 r. (data wpływu 22 września 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 21 września 2009 r. o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w listopadzie 2004 r. otrzymała od rodziców darowiznę gospodarstwa rolnego. Darowizna obejmowała grunty rolne i leśne położone w województwie (...) oraz jedną działkę położoną w województwie (...). Darowizna związana była bezpośrednio z przejściem ojca Wnioskodawczyni na tzw. rentę strukturalną. Zarówno w roku 2004, jak i obecnie grunty położone w województwie (...) były wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej, natomiast grunt w województwie (...), z uwagi na jego znaczne oddalenie od głównego gospodarstwa i niewielki obszar (ok. 3,5 ha) stanowią nieużywane grunty rolne i nieużytki. Dla wskazanego gruntu brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, jednak ze studium wynika, iż teren ten może być przeznaczony pod zabudowę. Z uwagi na fakt stałego zamieszkiwania przez Wnioskodawczynię w (...), brak planów dotyczących powrotu w rodzinne strony, a co najważniejsze upływ 5-letniego okresu kontynuowania produkcji rolnej na niezmienionym obszarze, który warunkował wypłatę renty strukturalnej, podatniczka zamierza darować gospodarstwo rolne młodszej siostrze. Po darowiźnie Wnioskodawczyni złoży wnioski o wykreślenie zarówno z ewidencji producentów rolnych, jak i z Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej (REGON), do którego wpisana jest z uwagi na prowadzoną działalność rolną. Darowizna nie będzie obejmować działki położonej w województwie (...), którą Podatniczka - po darowiźnie gospodarstwa - zamierza zbyć, w celu pozyskania środków na zakup mieszkania w (...). Wnioskodawczyni nie posiada żadnej nieruchomości mieszkalnej. W momencie sprzedaży nieruchomości Zainteresowana nie będzie prowadziła ani działalności gospodarczej, ani produkcji rolnej. W styczniu br. Wnioskodawczyni dokonała podziału geodezyjnego działki położonej w województwie (...) o powierzchni ok. 3,5 ha na 10 działek po 3.000 m 2 każda. Podział został podyktowany faktem, iż sąsiednie nieruchomości w zdecydowanej większości stanowią działki rekreacyjno-budowlane o powierzchni ok. 3.000 m 2 i są zabudowane domami wolnostojącymi. Wobec powyższego, sprzedaż działki o powierzchni 35.000 m 2 jako jednej całości byłaby bardzo utrudniona. Z tego względu sprzedaż 10 działek stanowiła będzie dla Podatniczki jedną transakcję ekonomiczną, gdyż jedynie sprzedaż całości umożliwia realizację planów zakupu nieruchomości mieszkalnej w (...).

W uzupełnieniu wniosku z dnia 21 września 2009 r., Wnioskodawczyni informuje, iż nigdy nie dokonywała dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, ani nie świadczyła usług rolniczych, zatem nie może być i nigdy nie była rolnikiem ryczałtowym w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Wnioskodawczyni wykorzystywała grunt, będący przedmiotem sprzedaży (położony w województwie...), w działalności rolniczej w rozumieniu ww. ustawy, jako łąkę. Na opisanych we wniosku działkach prowadzona była działalność rolnicza polegająca na utrzymaniu łąki, która była wykaszana 2 razy do roku, przy czym obecnie działalność ta nie jest już prowadzona na tym gruncie. Wnioskodawczyni nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych, gdyż przedmiotowy grunt nie był wykorzystywany do działalności produkcyjnej. Zainteresowana nie dokonywała w przeszłości sprzedaży żadnych działek. Strona nie zamierza, ani nie będzie miała możliwości sprzedawać w przyszłości żadnych działek, poza działkami powstałymi z podziału nieruchomości w województwie (...). Przed dokonaniem pierwszej sprzedaży działki, Wnioskodawczyni daruje całe gospodarstwo rolne (z wyłączeniem przedmiotowego gruntu), tj. całą ziemię oraz lasy w województwie (...) swojej siostrze, a w konsekwencji zaprzestanie w ogóle działalności rolniczej i zostanie wykreślona z ewidencji rolników (REGON). W konsekwencji nie będzie posiadała żadnych innych działek poza działkami w województwie (...), które objęte są przedmiotowym wnioskiem i które nie są aktualnie wykorzystywane do prowadzenia działalności rolniczej. Grunt, którego dotyczy niniejszy wniosek nigdy nie był przedmiotem odpłatnego (dzierżawy), ani nieodpłatnego (użyczenia) udostępnienia osobom trzecim. Dla przedmiotowego terenu brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (uchwała Nr (...) Rady Gminy w (...) z dnia 29 listopada 1996 r. z późn. zm. wprowadzonymi uchwałą Nr (...) z dnia 15 lutego 2005 r.) wynika, iż nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym jako "tereny rolne".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Podatniczka nieprowadząca działalności gospodarczej i niebędąca - na moment sprzedaży - rolnikiem, sprzedając w krótkim czasie kilka działek rolnych powstałych z podziału jednej dużej działki, otrzymanej przez Podatniczkę tytułem darowizny jest podatnikiem podatku od towarów i usług i ma obowiązek opodatkowania transakcji sprzedaży podatkiem VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przepis art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług definiuje dostawę towarów jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postaci energii, budynki, budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Dostawa gruntów opodatkowana jest stawką 22% z wyjątkiem przypadku, gdy dostawa dotyczy terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, która korzysta ze zwolnienia (art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy). Przepis art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o VAT stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalnością gospodarczą, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, jest wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. W świetle powyższego dla uznania podmiotu dokonującego dostawy za podatnika podatku od towarów i usług konieczne jest zbadanie okoliczności w jakich czynność została dokonana oraz czy świadczą one o zamiarze wykonywania jej w sposób częstotliwy. Zgodnie z definicją Słownika języka polskiego PWN "handel jest to zorganizowana wymiana dóbr, obrót towarów polegający na kupnie-sprzedaży". Także w doktrynie i orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego dla uznania wykonywanych czynności za działalność gospodarczą niezbędna jest ciągłość ich wykonywania, "co w przypadku obrotu ziemią oznacza sprzedaż gruntów uprzednio nabytych w celu ich późniejszej odsprzedaży" (por. "Przegląd Orzecznictwa Podatkowego" nr 5/1998, poz. 194). Częstotliwość wykonywania czynności nie może być jedyną przesłanką uznania osoby wykonującej te czynności za osobę prowadzącą działalność gospodarczą, a organ podatkowy pojęcie częstotliwości wykonywania czynności wyjął z kontekstu. Ze sformułowania, że działalnością gospodarczą jest działalność handlowca, nawet wtedy, jeżeli wykona on czynność jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania ich w sposób częstotliwy, nie można wnioskować, że częstotliwe wykonywanie czynności przesądza o tym, że ktoś prowadzi działalność gospodarczą. Takiej tezy art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie zawiera. Częstotliwość wykonywania czynności opodatkowanych nie jest w ogóle warunkiem uznania określonej działalności za działalność gospodarczą. Potwierdza to orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zgodnie z jednoznaczną definicją art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy, a także art. 15 ust. 1 i 2 ustawy podatnikami VAT są osoby prowadzące działalność gospodarczą. Art. 2 ust. 1 VI Dyrektywy stanowi, iż opodatkowaniu podatkiem od wartości dodanej podlega dostawa towarów i świadczenie usług wykonywane za wynagrodzeniem przez podatnika występującego w takim charakterze. Aby więc transakcje w ogóle podlegały opodatkowaniu VAT, podatnik musi działać "jako podatnik". Podatnik dokonujący transakcji jako osoba prywatna nie podlega zatem VAT, a co się z tym wiąże transakcja zawarta przez podatnika działającego jako osoba prywatna nie podlega VAT. Zarządzanie majątkiem prywatnym nie jest traktowane w doktrynie i orzecznictwie ETS jako działalność gospodarcza (C-155/94, C-60/90, C-80/95). Podobnie stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku (w składzie 7 sędziów NSA) z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt l FPS 3/07, publ. ONSA i WSA 2008/1/8, gdzie zawarł następującą tezę: "przepisy art. 15 ust. 1 i 2 ustawy powinny być rozumiane w ten sposób, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód". W uzasadnieniu wyroku podniesiono, że "jeśli dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika czy wykonującego wolny zawód, to w świetle art. 4 ust. 1 i 2 VI Dyrektywy z tytułu wykonania takiej czynności dany podmiot nie może być uznany za podatnika podatku od towarów i usług, i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, czy też wielokrotnie.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawczyni, sprzedaż przez nią - po zakończeniu działalności rolniczej - nawet kilku działek otrzymanych tytułem darowizny, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zatem, grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w odniesieniu do tej transakcji podatnik działał w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, pkt 19, pkt 20 i pkt 21 ustawy o podatku od towarów i usług:

* przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą (...), a także świadczenie usług rolniczych;

* przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych;

* przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;

* przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Należy wskazać, iż definicję działalności gospodarczej wypełnia również rolnik ryczałtowy dokonujący dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczący usługi rolnicze. Jednakże na mocy art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy korzysta tylko ze zwolnienia od podatku w zakresie dostaw produktów rolnych pochodzących z własnej działalności oraz w zakresie świadczenia usług rolniczych. Jeśli więc osoba taka wykonuje inne czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług, brak jest podstaw prawnych do uznania, iż nie podlegają one opodatkowaniu.

Zaznacza się, iż rolnik sprzedający grunt wykorzystywany w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale majątek składający się na przedsiębiorstwo rolne. Wobec powyższego osoba taka dokonuje sprzedaży majątku związanego z przedmiotową działalnością gospodarczą (działalnością rolniczą) i jest z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług, nie korzystającym ze zwolnienia od podatku, wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Z treści przedłożonego wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni w roku 2004 otrzymała od rodziców w formie darowizny gospodarstwo rolne obejmujące m.in. działkę o powierzchni ok. 3,5 ha położoną w województwie (...), którą obecnie zamierza sprzedać. Grunt, będący przedmiotem sprzedaży, z uwagi na jego znaczne oddalenie od głównego gospodarstwa i niewielki obszar stanowią nieużywane grunty rolne i nieużytki. Strona zamierza zbyć ww. nieruchomość celem uzyskania środków na zakup mieszkania. Dlatego też, Wnioskodawczyni w styczniu 2009 r. dokonała podziału geodezyjnego działki położonej w województwie (...) na 10 działek po 3.000 m 2 każda. Zainteresowana informuje jednocześnie, iż nie jest i nigdy nie była rolnikiem ryczałtowym. Wnioskodawczyni wskazała, iż wykorzystywała grunt, będący przedmiotem sprzedaży, w działalności rolniczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, jako łąkę. Na opisanych we wniosku działkach prowadzona była działalność rolnicza polegająca na utrzymaniu łąki, która była wykaszana 2 razy do roku. Wnioskodawczyni nigdy nie dokonywała sprzedaży produktów rolnych, pochodzących z własnej działalności rolniczej, ani nie świadczyła usług rolniczych. Przedmiotowy grunt nie był również wykorzystywany do działalności produkcyjnej. Nigdy nie był przedmiotem odpłatnego (dzierżawy), ani nieodpłatnego (użyczenia) udostępnienia osobom trzecim. Zainteresowana nie dokonywała w przeszłości i nie zamierza również w przyszłości dokonywać transakcji sprzedaży żadnych innych działek poza działkami powstałymi z podziału nieruchomości w województwie (...). Dla ww. terenu brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy wynika, iż nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym jako "tereny rolne".

W przedmiotowej sprawie czynność dostawy działek będzie podlegała opodatkowaniu ze względu na fakt, iż grunt - jak wskazała Wnioskodawczyni - był uprzednio wykorzystywany w działalności rolniczej. Nie bez znaczenia jest również częstotliwy i zamierzony charakter dostaw ww. gruntów. Sprzedaż 10 działek o powierzchni 3.000 m 2 każda będzie bowiem realizowana z zamiarem ich powtarzania i zmierza do nadania im zorganizowanego charakteru. W takim przypadku, dostawy kilku działek nie można zaliczyć do czynności jednorazowej. Istotnym jest, że w momencie dokonywania pierwszej dostawy działki Wnioskodawczyni miała zamiar dokonać kolejnej czynności tego rodzaju.

Sprzedaż gruntów, służących uprzednio działalności rolniczej, podlega wówczas opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy uzyskuje status podatnika podatku VAT już przy dokonaniu pierwszej dostawy.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy o VAT, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W związku z powyższym, stwierdza się, że sprzedaż działek w przedmiotowej sprawie nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonująca dostawy tych działek Wnioskodawczyni wykonuje czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jaki i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi bądź zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę, korzysta ze zwolnienia od podatku. Natomiast, dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę, w myśl art. 41 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu stawką podatku 22%.

Generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będące gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Z powyższego wynika, iż czynność zbycia działek rolnych przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, ale korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów - ewidencja gruntów.

Zatem, w sytuacji, gdy dla danego terenu, nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego, należy posłużyć się inną istniejącą na dzień zawarcia transakcji dokumentacją sporządzoną na podstawie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.).

Zaznacza się przy tym, iż w przypadku, gdy grunty sklasyfikowane są według studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, jego ustalenia są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Należy jednak wskazać, iż kwalifikowanie przeznaczenia gruntów w oparciu o dokumentację dotyczącą kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej nie leży w kompetencji organów podatkowych - art. 3 ust. 1 cyt. ustawy.

Należy zauważyć, iż z informacji, przedstawionych przez Wnioskodawczynię, dla ww. terenu brak jest aktualnego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast ze studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy wynika, iż nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym jako "tereny rolne".

W związku z powyższym, Podatnik dokonujący dostawy przedmiotowych gruntów może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Reasumując, w oparciu o przedstawiony przez Wnioskodawczynię opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny należy stwierdzić, że sprzedaż przedmiotowych działek będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże w sytuacji, gdy działki te położone będą na terenie oznaczonym jako "tereny rolne" nie przeznaczone pod zabudowę, to będą korzystać ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT. W takim przypadku Zainteresowana nie będzie miała obowiązku naliczenia podatku od towarów i usług od dostawy przedmiotowych działek.

Odnosząc się do powołanych we wniosku wyroków sądów administracyjnych podkreślić należy, iż są one rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach podatników i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl