ILPP1/443-894/10/11-S/BD - Określenie stawki VAT właściwej dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem we współwłasności gruntu oraz udziału w lokalu użytkowym wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 22 sierpnia 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-894/10/11-S/BD Określenie stawki VAT właściwej dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem we współwłasności gruntu oraz udziału w lokalu użytkowym wraz z prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Po 126/11 - stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 11 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem we współwłasności gruntu oraz udziału w lokalu użytkowym do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy lokalu mieszkalnego wraz z przynależnym udziałem we współwłasności gruntu oraz udziału w lokalu użytkowym do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik wybudował budynek wielomieszkaniowy - obiekt budownictwa mieszkaniowego. Dla nieruchomości, na której pobudowany jest budynek wielomieszkaniowy Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą. W ww. budynku mieszkaniowym znajduje się garaż podziemny (na trzech poziomach w dół) wraz z miejscami postojowymi. Podatnik wyodrębnił przedmiotowy garaż podziemny jako lokal niemieszkalny oznaczony symbolem "G". Dla wyżej wymienionego garażu podziemnego, jako lokalu niemieszkalnego, Sąd Rejonowy prowadzi odrębną księgę wieczystą. Podatnik - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - ustanawia odrębną własność lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku wielomieszkaniowym oraz sprzedaje klientom tak wyodrębnione lokale mieszkalne wraz ze związanym z każdym lokalem mieszkalnym udziałem w prawie własności nieruchomości objętej księgą wieczystą oraz w prawie własności gruntu i w częściach wspólnych budynku pozostałych po wydzieleniu lokali mieszkalnych. Ponadto Podatnik sprzedaje niektórym klientom nabywającym lokal mieszkalny udział w lokalu użytkowym "G" - garażu na trzech poziomach, stanowiącym odrębną nieruchomość, dla której Sąd Rejonowy prowadzi odrębną księgę wieczystą, wraz ze związanym z tym lokalem udziałem we współwłasności gruntu i w częściach wspólnych budynku pozostałych po wydzieleniu lokali nie służących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali. Sprzedaż klientowi lokalu mieszkalnego i udziału w lokalu użytkowym "G" - garażu na trzech poziomach odbywa się na podstawie jednej umowy sprzedaży - aktu notarialnego. W tym samym akcie notarialnym Podatnik i kupujący dokonują podziału do używania lokalu użytkowego "G" - garażu na trzech poziomach w ten sposób, że kupujący w ramach posiadanego udziału we współwłasności lokalu użytkowego "G" - garażu na trzech poziomach, będzie korzystać w sposób wyłączny z miejsca parkingowego oznaczonego danym numerem oraz będzie miał prawo do współkorzystania wraz z pozostałymi współwłaścicielami lokalu użytkowego "G" z pomieszczeń gospodarczych: transformatorowni, rozdzielni głównej, pomieszczenia rozdzielni, wentylatornii, pomieszczenia technicznego, pomieszczenia przyłącza ciepła, węzła cieplnego, hydroforni, przepompowni.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy do dostawy lokalu mieszkalnego w budynku wielomieszkaniowym wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem we współwłasności gruntu oraz udziału w lokalu użytkowym "G" - garażu na trzech poziomach, stanowiącym odrębną nieruchomość wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego stanowiska postojowego, podatnik może zastosować stawkę VAT w wysokości 7%, bez konieczności traktowania wymienionych elementów dostawy jako odrębnych towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym do dostawy lokalu mieszkalnego w budynku wielomieszkaniowym wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem we współwłasności gruntu oraz udziału w lokalu użytkowym G - garażu na trzech poziomach, stanowiącym odrębną nieruchomość wraz z prawem do wyłącznego korzystania z określonego stanowiska postojowego, Podatnik może zastosować stawkę VAT 7%, bez konieczności traktowania wymienionych elementów dostawy, jako odrębnych towarów. Bezpodstawne byłoby stosowanie odrębnych stawek VAT do poszczególnych elementów przedmiotu dostawy, tj. lokalu mieszkalnego, udziału w gruncie, udziału we współwłasności garażu wielostanowiskowego oraz prawa do wyłącznego korzystania z określonego miejsca postojowego. Cały przedmiot opisanej transakcji jest - zdaniem Podatnika - jednym towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, a o jego klasyfikacji dla celów VAT decyduje jego zasadniczy element, jakim jest lokal mieszkalny. Wszystkie pozostałe elementy mają charakter praw związanych z własnością lokalu. Zarówno lokal mieszkalny jak i garaż wielostanowiskowy mieszczą się w budynku będącym obiektem budownictwa mieszkaniowego. W związku z tym cała transakcja objęta jest stawką VAT w wysokości 7%. W przypadku lokali mieszkalnych o powierzchni użytkowej do 150 m 2 podstawą zastosowania stawki 7% będzie art. 41 ust. 12 i 12a w zw. z ust. 2 ustawy o VAT, w przypadku lokali mieszkalnych ponad 150 m 2 podstawą zastosowania stawki 7% będzie art. 41 ust. 12-12c w zw. z ust. 2 ustawy o VAT oraz § 6 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Za powyższym stanowiskiem przemawia orzecznictwo sądowe, m.in. wyrok WSA w Warszawie z dnia 5 października 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 1181/07, zgodnie z którym jeżeli sprzedaż obejmuje zarówno mieszkanie jak i określony udział we współwłasności garażu oraz prawo do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego przypisanego do danego mieszkania, to sprzedaż miejsca postojowego również powinna być objęta 7% stawką VAT, tak jak sprzedaż samego lokalu mieszkalnego.

W dniu 27 października 2010 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPP1/443-894/10-2/AI, w której stwierdził, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 5 sierpnia 2010 r. (data wpływu: 11 sierpnia 2010 r.) jest nieprawidłowe.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 12 listopada 2010 r., zaś odpowiedzi na ww. wezwanie udzielono pismem z dnia 10 grudnia 2010 r. nr ILPP1/443/W-116/10-2/HMW (skutecznie doręczonym w dniu 14 grudnia 2010 r.)

W dniu 14 stycznia 2011 r. wpłynęła do tut. Organu skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji indywidualnej z dnia 27 października 2010 r. z uwagi na naruszenie norm prawa materialnego.

Wyrokiem z dnia 23 marca 2011 r. sygn. akt I SA/Po 126/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił zaskarżoną interpretację i zasądził od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 457 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 marca 2011 r., sygn. akt I SA/Po 126/11 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez odpłatną dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pod pojęciem towarów, zdefiniowanym przez ustawodawcę w art. 2 pkt 6 ustawy, należy rozumieć rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z dyspozycją art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Na wysokość obowiązującej stawki przy sprzedaży gruntu, na którym posadowiony jest trwale z tym gruntem związany budynek, decydujący wpływ ma charakter tego obiektu budowlanego oraz zasady jego opodatkowania, ze względu na fakt, iż wartość gruntu stanowi składnik podstawy opodatkowania budynku, budowli lub ich części. W takim przypadku należy powyższą transakcję opodatkować łącznie, gdyż sprzedaż gruntu nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział dla niektórych czynności obniżone stawki podatku. Stosownie do treści art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 12 ustawy, do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym stosuje się 7% stawkę podatku.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym, na mocy ust. 12a powołanego artykułu, rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b. Art. 41 ust. 12b stanowi natomiast, że do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

1.

budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 300 m 2;

2.

lokali mieszkalnych, których powierzchnia użytkowa przekracza 150 m 2.

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Ponadto, jak stanowi § 37 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), w okresie do dnia 31 grudnia 2010 r. stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego, o których mowa w art. 2 pkt 12 ustawy, lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokali mieszkalnych w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12 - w zakresie, w jakim wymienione obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

W świetle art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania, sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ww. ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału. Według art. 3 ust. 1 ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Z powyższego wynika więc, że garaż wielostanowiskowy o wyznaczonych miejscach postojowych, znajdujący się w budynku mieszkalnym i niestanowiący samodzielnego lokalu użytkowego, jest częścią nieruchomości wspólnej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca wybudował budynek wielomieszkaniowy - obiekt budownictwa mieszkaniowego, w którym znajduje się garaż podziemny (na trzech poziomach w dół) wraz z miejscami postojowymi. Podatnik wyodrębnił przedmiotowy garaż podziemny jako lokal niemieszkalny. Podatnik - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - ustanawia odrębną własność lokali mieszkalnych znajdujących się w budynku wielomieszkaniowym oraz sprzedaje klientom tak wyodrębnione lokale mieszkalne wraz ze związanym z każdym lokalem mieszkalnym udziałem w prawie własności nieruchomości oraz w prawie własności gruntu i w częściach wspólnych budynku pozostałych po wydzieleniu lokali mieszkalnych. Ponadto Podatnik sprzedaje niektórym klientom nabywającym lokal mieszkalny udział w lokalu użytkowym "G" - garażu na trzech poziomach, stanowiącym odrębną nieruchomość wraz ze związanym z tym lokalem udziałem we współwłasności gruntu i w częściach wspólnych budynku pozostałych po wydzieleniu lokali nie służących do wyłącznego użytku właścicieli poszczególnych lokali. Sprzedaż klientowi lokalu mieszkalnego i udziału w lokalu użytkowym "G" - garażu na trzech poziomach odbywa się na podstawie jednej umowy sprzedaży - aktu notarialnego.

Na tle analizowanego stanu faktycznego - jak stwierdził WSA w Poznaniu w wyroku z dnia 23 maja 2011 r., sygn. akt I SA/Po 126/11 - nie budzi wątpliwości, że lokale mieszkalne budowane przez Wnioskodawcę stanowią część obiektu budowlanego objętego społecznym programem mieszkaniowym. Wybudowanie, wyodrębnienie i sprzedaż takich lokali jest traktowane jako dostawa towarów w rozumieniu ustawy i podlega, zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy stawce podatku VAT w wysokości 7%.

Ponadto, Sąd uważa, iż w przedmiotowej sytuacji mamy do czynienia z jedną transakcją polegającą na łącznej sprzedaży - stanowiącego odrębną nieruchomość lokalu mieszkalnego oraz przynależnych do tego lokalu: udziału we współwłasności gruntu, na którym stoi posadowiony budynek, odpowiedniego udziału we współwłasności podziemnego garażu wielostanowiskowego oraz prawa do wyłącznego korzystania z określonego stanowiska postojowego w tym garażu. W ocenie Sądu nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych (możliwość zastosowania różnych stawek podatku).

Reasumując, do całości sprzedaży obejmującej lokal mieszkalny wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem we współwłasności gruntu, udziałem we współwłasności podziemnego garażu wielostanowiskowego oraz prawem do wyłącznego korzystania z miejsca postojowego, można zastosować stawkę podatku VAT w wysokości 7% na podstawie art. 41 ust. 12 w zw. z ust. 12a oraz ust. 12b ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl