ILPP1/443-893/10-3/BD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, reprezentowanej przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 29 lipca 2010 r. (data wpływu: 10 sierpnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu: 3 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie traktowania sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług oraz opodatkowania zniesienia współwłasności nieruchomości przez jej podział - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie traktowania sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług oraz opodatkowania zniesienia współwłasności nieruchomości przez jej podział. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 października 2010 r. (data wpływu: 3 listopada 2010 r.) o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka Akcyjna (dalej: "Podatnik" lub "Spółka") jest jedynym właścicielem nieruchomości, na której znajduje się kilka wybudowanych przez Spółkę i znajdujących się w użytkowaniu budynków oraz budynek biurowy znajdujący się w budowie. Podatnik ma zamiar sprzedać udział we współwłasności tej nieruchomości innemu podmiotowi.

W późniejszym okresie nastąpi zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez podział nieruchomości na dwie działki, z których każda będzie odpowiadać wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat. W wyniku zniesienia współwłasności, własność każdej z wyodrębnionych działek oraz znajdujących się na niej budynków, będzie należała wyłącznie do jednego z poprzednich współwłaścicieli całej nieruchomości.

Ponadto z pisma uzupełniającego z dnia 29 października 2010 r. wynikają następujące informacje:

* część pomieszczeń jednego z budynków, o których mowa we wniosku jest przedmiotem umowy najmu (czynność odpłatna), która obowiązuje od roku 2006, co należy uznać za pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Pozostałe budynki znajdujące się na nieruchomości nie zostały jeszcze w pełni wybudowane i oddane do użytkowania,

* jeśli uznać, że w roku 2006 zostało dokonane pierwsze zasiedlenie, to od pierwszego zasiedlenia do momentu dokonania sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata,

* Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym,

* w stosunku do budynków, Spółka miała prawo i obniżała kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1

Sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości stanowi czynność podlegającą podatkowi od towarów i usług, która winna być traktowana dla celów tego podatku jako odpłatne świadczenie usługi na terytorium kraju opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 22%. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług.

Za dostawę towarów, zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, uznaje się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Natomiast przepis art. 8 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej,

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji,

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 353 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny, przez "świadczenie" rozumie się określone zachowanie dłużnika polegające na działaniu lub zaniechaniu działania. Zatem, każde świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, które nie może być zakwalifikowane jako dostawa towarów jest usługą.

W świetle prawa cywilnego współwłasność nie odnosi się do określonej fizycznie i prawnie wyodrębnionej części rzeczy/nieruchomości. Posiadacz udziału we współwłasności (w określonej ułamkowej części) nie ma prawa do dysponowania jakąś zdefiniowaną częścią przedmiotu współwłasności jak właściciel, a jedynie dysponuje odpowiednim ułamkiem w stosunku do wspólnego prawa. A zatem, każda część i element nieruchomości są objęte ułamkowym prawem własności wszystkich współwłaścicieli.

Ustawa o VAT, uznając za towar także części budynków bądź budowli, niewątpliwie odnosi się do prawnie wyodrębnionych części tych nieruchomości. Wobec tego pogląd, że ułamkowa część prawa własności stanowi "część nieruchomości" należy uznać za niesłuszny. Należy dodać, iż sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości nie mieści się w zakresie definicji dostawy towarów zawartej w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, nie daje bowiem praw do rozporządzania nieruchomością jak właściciel, ani nie została wymieniona pośród praw wykazanych w tym przepisie.

W konsekwencji sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości nie może być w myśl obowiązujących przepisów uznana za dostawę towarów, natomiast stosownie do treści art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług będzie odpłatnym świadczeniem usługi.

Za zasadnością powyższego stanowiska przemawiają poglądy prezentowane w literaturze przedmiotu. Tytułem przykładu można tu wskazać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 października 2008 r., sygn. akt I FSK 1242/07, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 30 marca 2010 r., sygn. akt VIII SA/Wa 866/09, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 26 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Po 987/09 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 października 2007 r., sygn. akt I SA/Łd 929/07.

W świetle powyższego, sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości przez Podatnika należy uznać za odpłatne świadczenie usługi na terytorium kraju opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 22%.

Ad.2

W przypadku zniesienia współwłasności nieruchomości, o której mowa w niniejszym wniosku, będziemy mieli do czynienia z czynnością przeniesienia prawa współwłasności części nieruchomości przez Spółkę na drugiego współwłaściciela w taki sposób, iż ten współwłaściciel stanie się jedynym właścicielem jednej z działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości wraz ze znajdującymi się na niej budynkami. Z drugiej strony będziemy mieli do czynienia z czynnością przeniesienia prawa współwłasności pozostałej części nieruchomości przez drugiego współwłaściciela w taki sposób, iż to Spółka stanie się jedynym właścicielem drugiej z działek powstałych w wyniku podziału nieruchomości wraz ze znajdującym się na niej budynkiem biurowym w budowie.

W konsekwencji nastąpi więc zbycie udziału we współwłasności nieruchomości jako prawa majątkowego. Taka czynność ze strony Podatnika, jak i drugiego współwłaściciela nieruchomości, powinna być uznana za odpłatne świadczenie usługi. W świetle ustawy o VAT, usługą jest bowiem każde świadczenie, które nie stanowi dostawy towarów. Odpłatność przeniesienia prawa współwłasności części nieruchomości przez Spółkę na drugiego współwłaściciela będzie się wyrażać w świadczeniu polegającym na przeniesieniu prawa współwłasności pozostałej części nieruchomości przez drugiego współwłaściciela na Spółkę.

Opisane powyżej czynności dokonywane w ramach zniesienia współwłasności należy uznać za odpłatne świadczenie usługi przez Spółkę na rzecz drugiego współwłaściciela oraz odpłatne świadczenie usługi przez drugiego współwłaściciela na rzecz Spółki.

Usługi takie będą podlegać podatkowi VAT w wysokości 22%. Stanowisko to jest popierane przez doktrynę. Dr Krzysztof Biernacki pisze bowiem, iż "dysponowanie majątkiem w ramach zniesienia współwłasności powinno być traktowane jako usługa" (Krzysztof Biernacki, Opodatkowanie zniesienia współwłasności, Prawo i Podatki, Nr 3/2009, str. 23).

Oznacza to, że Podatnik oraz drugi współwłaściciel będą zobowiązani do wzajemnego wystawienia sobie faktur VAT dokumentujących odpłatne świadczenie usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (...).

Przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty (art. 2 pkt 6 ustawy).

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Przepis art. 8 ust. 2 ustawy stanowi, iż nieodpłatne świadczenie usług niebędące dostawą towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług, jeżeli nią są one związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa, a podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z tymi usługami, w całości lub w części, traktuje się jak odpłatne świadczenie usług.

Z przepisu art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) wynika, iż własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Współwłasność nie jest instytucją samodzielną lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Z kolei zgodnie z art. 196 Kodeksu cywilnego współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. W przypadku współwłasności w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w rzeczy. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, jako wyłącznego prawa współwłaściciela, zasadą jest, że każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

W świetle powyższych przepisów w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału.

Zgodnie z art. 210 ww. ustawy, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Z powyższej normy wynika więc, że każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Ustawodawca przyznaje więc każdemu ze współwłaścicieli roszczenie o zniesienie współwłasności. Jego zaspokojenie może nastąpić w trybie umownego zniesienia współwłasności lub na drodze orzeczenia sądowego. Żaden ze współwłaścicieli nie może zaś skutecznie sprzeciwiać się zniesieniu współwłasności.

Natomiast zgodnie z art. 211 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno - gospodarczym przeznaczeniem rzeczy, albo, że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy, lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Zasadą jest, że zniesienie współwłasności powinno nastąpić przede wszystkim przez podział fizyczny rzeczy wspólnej. Podział rzeczy wspólnej prowadzi do zniesienia współwłasności. Jest bowiem oczywiste, że w wyniku podziału powstają nowe przedmioty własności samoistne, odrębne rzeczy, wydzielone z większej rzeczy macierzystej (poprzednio wspólnej). Przypadają zaś one na wyłączną własność poszczególnym współwłaścicielom. Tym samym wygasa współwłasność macierzystej rzeczy wspólnej.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka jest jedynym właścicielem nieruchomości, na której znajduje się kilka wybudowanych przez Spółkę i znajdujących się w użytkowaniu budynków oraz budynek biurowy znajdujący się w budowie. Podatnik ma zamiar sprzedać udział we współwłasności tej nieruchomości innemu podmiotowi. W późniejszym okresie nastąpi zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez podział nieruchomości na dwie działki, z których każda będzie odpowiadać wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat. W wyniku zniesienia współwłasności, własność każdej z wyodrębnionych działek oraz znajdujących się na niej budynków, będzie należała wyłącznie do jednego z poprzednich współwłaścicieli całej nieruchomości.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz okoliczności przedstawione we wniosku, należy stwierdzić, iż w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału. Zatem, w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 6 ustawy, sprzedaż udziału we współwłasności nieruchomości należy traktować w kategorii dostawy towaru, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, iż oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), w świetle art. 43 ust. 7a ustawy nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Jednocześnie na mocy art. 43 ust. 10 omawianego artykułu, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, po spełnieniu określonych warunków, możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Natomiast, treść art. 29 ust. 5 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Jak wynika z pisma uzupełniającego, część pomieszczeń jednego z budynków, o których mowa we wniosku jest przedmiotem umowy najmu, która obowiązuje od roku 2006, co należy - zdaniem Wnioskodawcy - uznać za pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Pozostałe budynki znajdujące się na nieruchomości nie zostały jeszcze w pełni wybudowane i oddane do użytkowania. Od pierwszego zasiedlenia do momentu dokonania sprzedaży upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie przedmiotowych budynków w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. W stosunku do budynków, Spółka miała prawo i obniżała kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz odnosząc się do opisu zdarzenia przyszłego, tut. Organ w odpowiedzi na zadane pytanie nr 1 stwierdza, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie udziału we współwłasności nieruchomości dokonywane przez Spółkę, traktowane będzie jako czynność odpłatnej dostawy towarów i na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Nadto należy stwierdzić, że sprzedaż udziału we własności części pomieszczeń jednego z budynków, wraz z gruntem, które od roku 2006 są wynajmowane, będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem ich dostawa nie odbędzie się w ramach pierwszego zasiedlenia, ani w ciągu dwóch lat od pierwszego zasiedlenia. Natomiast sprzedaż udziału we własności pomieszczeń i budynków wraz z przynależnym gruntem, które nie są przedmiotem umów najmu, dokonana zostanie w ramach pierwszego zasiedlenia i tym samym nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w powołanym wyżej przepisie. Ponadto z uwagi na fakt, że - jak wskazała Spółka - w stosunku do budynków miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku należnego, przedmiotowa dostawa nie będzie również korzystała ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, lecz będzie opodatkowana wg stawki 22%.

Należy również wskazać, że w przedmiotowej sprawie - o ile zostaną wypełnione warunki określone w art. 43 ust. 10 ustawy - możliwe będzie zastosowanie rezygnacji ze zwolnienia od podatku. Wówczas sprzedaż całej nieruchomości, będzie opodatkowana wg stawki 22%.

Natomiast odnośnie zniesienia współwłasności nieruchomości poprzez podział nieruchomości na dwie działki w kontekście okoliczności przedstawionych we wniosku należy stwierdzić, że czynność ta w przedmiotowej sprawie nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

Należy bowiem zauważyć, że w myśl zasady określonej w cyt. art. 5 ust. 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatne transakcje dostawy towarów lub świadczenia usług.

Aby mówić o dostawie towarów, nastąpić musi przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel z dostawcy na nabywcę. W analizowanym stanie każda działka będzie odpowiadać wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat. Należy zatem stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie nie występuje dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Ponadto w rozpatrywanej sprawie, żadna ze stron nie dokona na rzecz drugiej jakiegokolwiek świadczenia, zatem w niniejszej sprawie nie dojdzie również do świadczenia usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Przy przedmiotowym zniesieniu współwłasności nieruchomości nie będzie miało miejsca także jakiegokolwiek nieodpłatne przekazanie towarów, czy nieodpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy.

W rozpatrywanym przypadku, na podstawie zawartych ustaleń, dojdzie jedynie do wyodrębnienia w sposób materialny posiadanych udziałów w przedmiotowej nieruchomości i posadowionych na niej budynkach.

Zatem udzielając odpowiedzi na zadane we wniosku pytanie nr 2 należy stwierdzić, że planowane zniesienie współwłasności nieruchomości poprzez podział nieruchomości na dwie działki, z których każda będzie odpowiadać wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat, nie będzie czynnością stanowiącą dostawę towarów lub świadczenie usług i jako takie nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jednocześnie należy wskazać, iż powołane w treści wniosku orzeczenia sądów administracyjnych nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii. Nie negując tych orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, iż zdaniem organu podatkowego tezy badanych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu. Przy zaistniałym podobieństwie opisanego zdarzenia przyszłego oraz rozważań prawnych organ podatkowy uważa, iż w badanej sprawie należy jednak uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie traktowania sprzedaży udziału w nieruchomości zabudowanej jako dostawę towarów, czy jako świadczenie usług oraz opodatkowania zniesienia współwłasności nieruchomości przez jej podział.

Ponadto wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów i kosztów uzyskania przychodów powstałych w związku ze zniesieniem współwłasności poprzez podział nieruchomości na części odpowiadające wartości udziału we współwłasności każdego z dwóch współwłaścicieli bez obowiązku uiszczania dopłat został załatwiony interpretacją nr ILPB4/423-132/10-3/DS z dnia 8 listopada 2010 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.