ILPP1/443-892/12-4/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki komandytowej x Sp. z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2012 r. (data wpływu 26 września 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 grudnia 2012 r. (data wpływu 5 grudnia 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży budynku mieszkalnego wraz z garażem - jest prawidłowe.

W dniu 26 września 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT przy sprzedaży budynku mieszkalnego wraz z garażem. Pismem z dnia 4 grudnia 2012 r. uzupełniono wniosek o doprecyzowanie opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka x Sp. z o.o. spółka komandytowa (dalej: Spółka) zajmuje się budowaniem budynków mieszkalnych, a następnie ich sprzedażą.

Aktualnie Spółka rozpoczęła inwestycję polegającą na budowie budynków mieszkalnych w zabudowie bliźniaczej. Częścią składową poszczególnych budynków mieszkalnych są garaże, które leżą poza bryłą budynków mieszkalnych i stanowią pomieszczenia przynależne w rozumieniu art. 2 ust. 4 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.). Przedmiotem umowy sprzedaży ma być samodzielny budynek mieszkalny (art. 2 ust. 2 ustawy o własności lokali) wraz z pomieszczeniem przynależnym, tj. garażem (art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali). Sprzedawany garaż nie będzie miał charakteru odrębnego lokalu w rozumieniu wskazanej wyżej ustawy o własności lokali, będzie posadowiony na tej samej działce co budynek mieszkalny. Sprzedaż nastąpi w jednym akcie notarialnym. Dodać należy, że powierzchnia użytkowa poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych nie przekracza 300 m².

W piśmie z dnia 4 grudnia 2012 r. Wnioskodawca poinformował, iż dla dostawy budynku mieszkalnego i garażu nie zostaną ustanowione odrębne księgi wieczyste. Dostawa nieruchomości obejmującej budynek mieszkalny wraz z przynależnym garażem (jako pomieszczenie przynależne) objęta będzie 1 księgą wieczystą.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jaką stawką podatku VAT opodatkowana ma być sprzedaż samodzielnego budynku mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym stanowiącym garaż.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż jednej rzeczy w rozumieniu prawa cywilnego (tekst jedn.: budynku mieszkalnego wraz pomieszczeniem przynależnym w postaci garażu) nie może być opodatkowana odrębnie dla samego budynku i odrębnie dla garażu. Sprzedaż budynku mieszkalnego wraz z przynależnym pomieszczeniem, tj. garażem powinna być opodatkowana stawką VAT 8%, stosowaną w odniesieniu do obiektów budownictwa mieszkaniowego. Spółka wskazuje na art. 47 ust. 1 Kodeksu cywilnego, który stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności innych praw rzeczowych. W konsekwencji, część składowa nie może być odrębnym przedmiotem obrotu prawnego, a tym samym brak jest podstaw do opodatkowania poszczególnych części składowych rzeczy podatkiem VAT o różnych stawkach. Spółka powołuje się na stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 23 listopada 2010 r., sygn. akt I SA/Po 656/10, w którym stwierdzono, że nie można dzielić przedmiotu sprzedaży na poszczególne składniki tylko i wyłącznie z przyczyn leżących po stronie przepisów podatkowych, podczas gdy przepisy prawa cywilnego traktują przedmiot sprzedaży jako jedną rzecz. Skoro ustawodawca w art. 2 ust. 4 ustawy o własności lokali do kategorii pomieszczeń przynależnych do lokalu, jako jego części składowej zalicza m.in. piwnice, strych, komórkę, jak i garaż (choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal), to niezrozumiałe jest traktowanie tych pomieszczeń odmiennie w aspekcie stawki opodatkowania podatkiem VAT (wyrok NSA z dnia 14 maja 2010 r., sygn. akt I FSK 607/09).

Reasumując należy stwierdzić, że garaż, niestanowiący odrębnego przedmiotu własności, nie może być przedmiotem odrębnej od budynku mieszkalnego dostawy towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy (...).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, według art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W tym miejscu należy zauważyć, iż z dniem 1 stycznia 2011 r. zmianie uległy stawki podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Na mocy art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu i modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Przepis art. 41 ust. 12b ustawy stanowi, iż do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Według art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w PKOB w dziale 11.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów, ustawa o podatku od towarów i usług, poprzez podanie klasyfikacji, odwołuje się do Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, która stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych. Zatem, dla celów VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), stanowiącego usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z tym rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

W celu zastosowania prawidłowej stawki niezbędnym jest zatem określenie, czy dany obiekt jest obiektem wymienionym w art. 2 pkt 12 ustawy i jakie spełnia funkcje - mieszkalne czy użytkowe. Z uwagi na fakt, iż ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niniejszej ustawy nie zawierają definicji lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego, należy posiłkować się w tym zakresie przepisami ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.).

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, samodzielny lokal mieszkalny, a także lokal o innym przeznaczeniu, zwane dalej "lokalami", mogą stanowić odrębne nieruchomości.

W świetle art. 2 ust. 2 ustawy, samodzielnym lokalem mieszkalnym jest wydzielona trwałymi ścianami w obrębie budynku izba lub zespół izb przeznaczonych na stały pobyt ludzi, które wraz z pomieszczeniami pomocniczymi służą zaspokajaniu ich potrzeb mieszkaniowych. Stosownie natomiast do ust. 4 powołanego artykułu, do lokalu mogą przynależeć, jako jego części składowe, pomieszczenia, choćby nawet do niego bezpośrednio nie przylegały lub były położone w granicach nieruchomości gruntowej poza budynkiem, w którym wyodrębniono dany lokal, a w szczególności: piwnica, strych, komórka, garaż, zwane dalej "pomieszczeniami przynależnymi".

Jednocześnie należy zwrócić uwagę na definicję pojęcia "lokal użytkowy" zawartą w § 3 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem lokalu użytkowego należy rozumieć jedno pomieszczenie lub zespół pomieszczeń, wydzielone stałymi przegrodami budowlanymi, niebędące mieszkaniem, pomieszczeniem technicznym albo pomieszczeniem gospodarczym.

Pod pojęciem pomieszczenia technicznego - zgodnie z pkt 12 wskazanego wyżej paragrafu - należy rozumieć pomieszczenie przeznaczone dla urządzeń służących do funkcjonowania i obsługi technicznej budynku, natomiast przez pomieszczenie gospodarcze - pomieszczenie znajdujące się poza mieszkaniem lub lokalem użytkowym, służące do przechowywania przedmiotów lub produktów żywnościowych użytkowników budynku, materiałów lub sprzętu związanego z obsługą budynku, a także opału lub odpadów stałych (§ 3 pkt 13 cyt. rozporządzenia).

Na podstawie powyższych uregulowań można stwierdzić, że garaż lub miejsce postojowe, nie mieści się ani w pojęciu pomieszczenia technicznego, ani pomieszczenia gospodarczego, w związku z czym, stanowi lokal użytkowy.

Ustawa o własności lokali wprowadza również pojęcie nieruchomości wspólnej, określa warunki, jakimi obwarowane jest jej powstanie i zasady obliczania w niej udziału.

W myśl art. 3 ust. 1 powyższej ustawy, w razie wyodrębnienia własności lokali, właścicielowi lokalu przysługuje udział w nieruchomości wspólnej jako prawo związane z własnością lokali. Nie można żądać zniesienia współwłasności nieruchomości wspólnej, dopóki trwa odrębna własność lokali. Jednakże stosownie do ust. 2 ww. artykułu, nieruchomość wspólną stanowi grunt oraz części budynku i urządzenia, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), za część składową nieruchomości uważa się także prawa związane z jej własnością. Z kolei art. 47 § 1 k.c. stanowi, że część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem sprzedaży jest budynek mieszkalny wraz z garażem stanowiącym nieruchomość wspólną i ten przedmiot sprzedaży objęty jest jedną księgą wieczystą, to jego dostawa objęta jest stawką podatku właściwą dla budynku mieszkalnego.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka realizuje inwestycję polegającą na budowie budynków mieszkalnych w zabudowie bliźniaczej. Częścią składową poszczególnych budynków mieszkalnych są garaże, które leżą poza bryłą budynków mieszkalnych i stanowią pomieszczenia przynależne. Przedmiotem umowy sprzedaży ma być samodzielny budynek mieszkalny wraz z pomieszczeniem przynależnym, tj. garażem. Sprzedawany garaż nie będzie miał charakteru odrębnego lokalu w rozumieniu ww. ustawy o własności lokali, będzie posadowiony na tej samej działce co budynek mieszkalny. Sprzedaż nastąpi w jednym akcie notarialnym. Dodać należy, że powierzchnia użytkowa poszczególnych budynków mieszkalnych jednorodzinnych nie przekracza 300 m². Dla dostawy budynku mieszkalnego i garażu nie zostaną ustanowione odrębne księgi wieczyste. Dostawa nieruchomości obejmującej budynek mieszkalny wraz z przynależnym garażem (jako pomieszczenie przynależne) objęta będzie 1 księgą wieczystą.

Z okoliczności sprawy wynika, że dostawa budynku mieszkalnego wraz z przynależnym garażem stanowiącym nieruchomość wspólną objęta będzie jedną księgą wieczystą.

Zaznacza się, iż w przypadku, gdy zostanie założona tylko jedna księga wieczysta, sprzedaż budynku mieszkalnego wraz z garażem, stanowiącym pomieszczenie przynależne i będącym częścią składową tego budynku, nie będzie mogła być przedmiotem odrębnego obrotu.

W związku z powyższym, jeżeli w ramach jednej nieruchomości następuje sprzedaż na odrębną własność budynku mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym w postaci garażu, w przypadku, gdy garaż stanowi pomieszczenie integralnie związane z prawem własności budynku mieszkalnego i nie może być przedmiotem sprzedaży bez przeniesienia prawa własności budynku mieszkalnego, to sprzedaż ta ma charakter jednej transakcji i na podstawie art. 41 ust. 12 w związku z art. 2 pkt 12 ustawy, podlega opodatkowaniu 8% stawką podatku VAT, z uwzględnieniem art. 41 ust. 12b ustawy.

Odnosząc zatem powołane wyżej przepisy prawa do przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy w ramach jednego aktu notarialnego następuje dostawa budynku mieszkalnego wraz z pomieszczeniem przynależnym w postaci garażu, które objęte będą jedną księgą wieczystą, to dostawa ta będzie opodatkowana 8% stawką podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.