ILPP1/443-85/11-4/MS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani..., przedstawione we wniosku z dnia 10 stycznia 2011 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 14 stycznia 2011 r., Biura Krajowej Informacji Podatkowej 18 stycznia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 28 lutego 2011 r. (data wpływu 3 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT w przypadku świadczenia usług rachunkowo - księgowych - jest prawidłowe.

W dniu 14 stycznia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT w przypadku świadczenia usług rachunkowo - księgowych. Wniosek uzupełniono dnia 3 marca 2011 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego oraz przedstawienie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie zadanych pytań.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatniczka prowadzi biuro rachunkowe i świadczy usługi księgowe w ramach posiadanych uprawnień, zgodnie z certyfikatem księgowym MF. Korzysta ze zwolnienia podmiotowego w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zakres świadczonych usług na rzecz klientów, z którymi Wnioskodawczyni zawarła umowy obejmuje prowadzenie:

* ksiąg handlowych (w przypadku pełnej księgowości),

* podatkowej książki przychodów i rozchodów,

* ewidencji VAT sprzedaży i zakupów,

* ewidencji środków trwałych, wyposażenia i sporządzania tabel amortyzacyjnych,

* ewidencji przychodów na potrzeby podatku zryczałtowanego,

* dokumentacji kadrowo-płacowej i rozliczeń z ZUS (DRA, PFRON, SOD).

Ponadto, Zainteresowana w ramach świadczonych usług księgowych sporządza deklaracje rozliczeniowe, zeznania oraz informacje podatkowe, związane z zaewidencjonowanymi zdarzeniami gospodarczymi (VAT 7, PIT 11, PIT 4R, PIT 36, PIT 36L, PIT 28 i inne). Na podstawie udzielonego pełnomocnictwa podpisuje je i składa we właściwych urzędach skarbowych. Wszystkie wymienione deklaracje, informacje i zeznania podatkowe są obliczane przy użyciu programu księgowego, czyli stanowią podsumowanie danego okresu po zaksięgowaniu otrzymanych dokumentów. Podatniczka nie posiada uprawnień doradcy podatkowego.

W uzupełnieniu z dnia 28 lutego 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług i korzysta ze zwolnienia podmiotowego. Zwłaszcza, że nie świadczy na rzecz klientów czynności doradztwa podatkowego i uważa, że czynności te nie dotyczą jej działalności pomimo sporządzania deklaracji podatkowych, które zalicza do efektu końcowego usługi księgowej.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 5 lipca 1994 r. o doradztwie podatkowym czynności te (wymienione w ust. 1) są zastrzeżone wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy. Natomiast zgodnie z art. 3 wymienionej ustawy, podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności doradztwa podatkowego, o których mowa w art. 2 ust. 1 są:

Wnioskodawczyni posiada jedynie certyfikat księgowy.

Ponadto, zdaniem Zainteresowanej doradztwo podatkowe wiąże się ściśle z funkcją doradzania innemu podmiotowi najlepszych rozwiązań w danej dziedzinie, co nie ma miejsca w przypadku świadczenia usług księgowych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawczyni, zakres świadczonych przez jej biuro usług obejmuje wyłącznie usługi rachunkowo-księgowe, sklasyfikowane zgodnie z PKWiU z roku 2004 pod numerami:

* PKWiU 74.12.11 - usługi w zakresie kontroli i weryfikacji sprawozdań finansowych,

* PKWiU 74.12.12 - usługi w zakresie sprawdzania rachunków,

* PKWiU 74.12.13 - usługi w zakresie sprawozdań finansowych,

* PKWiU 74.12.14 - usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe.

Budzący pewne wątpliwości interpretacyjne fakt sporządzania i podpisywania deklaracji, informacji i zeznań podatkowych zdaniem Zainteresowanej ma jedynie techniczny charakter. Jest częścią kompleksowej usługi księgowej w ramach zawartej umowy. Zaewidencjonowanie zdarzeń gospodarczych na podstawie otrzymanych dokumentów księgowych kończy się ustaleniem zobowiązań podatkowych za dany miesiąc i złożeniem wymaganych przepisami deklaracji. Jest więc konsekwencją i integralną częścią wykonanej usługi księgowej. w tym ujęciu nie stanowi więc czynności doradztwa podatkowego, do którego Wnioskodawczyni nie posiada zresztą uprawnień.

Zdaniem Zainteresowanej doradztwo podatkowe obejmuje przede wszystkim udzielanie porad z zakresu prawa podatkowego oraz wydawanie pisemnych opinii i interpretacji w tym zakresie. Natomiast Wnioskodawczyni korzysta z usług doradztwa podatkowego w przypadku skomplikowanych operacji gospodarczych. Doradztwo podatkowe ma również na celu przyjęcie korzystnych strategii i wybór metod pozwalających na optymalizację zobowiązań podatkowych. Wszystkie te czynności poprzedzają zdarzenia gospodarcze i wyprzedzają wystawienie dokumentów księgowych. Usługa rachunkowo-księgowa natomiast obejmuje zaewidencjonowanie historycznych już zdarzeń na podstawie dostarczonych dokumentów.

Uzupełniając wniosek Zainteresowana wskazała ponadto, iż właściwie uznała, że ma prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego w oparciu o art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Właściwie oceniła też, że sam fakt sporządzania, podpisywania i składania w urzędzie skarbowym informacji i zeznań podatkowych, nie powoduje automatycznej utraty prawa do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego zgodnie z wymienionym art. 113 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Artykuł 5a został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług. Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług (PKWiU). Zgodnie z cyt. ustawą o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, przy wyznaczaniu zakresu stosowania stawek obniżonych, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r., jest wykorzystywana Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207, poz. 1293).

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 50.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Należy zauważyć, iż art. 113 ust. 1 od dnia 1 stycznia 2011 r. na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 215, poz. 1666), otrzymał brzmienie - zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W myśl art. 2 ust. 1 ww. ustawy, kwotę o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, wymienionej w art. 1, dla 2010 r. przyjmuje się w wysokości 100.000 zł.

Natomiast stosownie do zapisu art. 2 ust. 4 ww. ustawy, w roku 2011 podatnicy, u których łączna wartość sprzedaży opodatkowanej w 2010 r. była wyższa niż 100.000 zł i nie przekroczyła 150.000 zł, mogą skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego w terminie do dnia 15 stycznia 2011 r., z zastrzeżeniem ust. 5.

Z kolei, w myśl art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9 tego art., nie stosuje się do podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 cyt. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a) i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. w wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w powołanym wyżej art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.) zwanego dalej rozporządzeniem.

Na podstawie § 26 rozporządzenia, Minister Finansów ustalił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy - stanowiącą załącznik do tego rozporządzenia. Pod poz. 13 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

Należy zaznaczyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. w potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia "usługi w zakresie doradztwa" jest szerszy niż termin "usługi w zakresie doradztwa podatkowego". Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z Małym Słownikiem Języka Polskiego PWN, Warszawa 1994 "doradzać" znaczy udzielić porady, podać, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie. Tak więc doradztwo jest udzieleniem fachowych zaleceń, porad, zwłaszcza ekonomicznych. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Jednym z rodzajów doradztwa jest doradztwo podatkowe. Czynności doradztwa podatkowego, zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie podatkowym (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443 z późn. zm.) obejmują:

Z kolei ust. 2 tego artykułu stanowi, iż zawodowe wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, zastrzeżone jest wyłącznie dla podmiotów uprawnionych w rozumieniu ustawy.

Podmiotami uprawnionymi do zawodowego wykonywania czynności, o których mowa w art. 2 ust. 1 ww. ustawy o doradztwie podatkowym, są osoby fizyczne, wpisane na listę doradców podatkowych, adwokaci i radcowie prawni oraz biegli rewidenci (art. 3 ustawy o doradztwie podatkowym).

Treść przytoczonego wyżej przepisu art. 2 ust. 1 ustawy o doradztwie podatkowym wskazuje, że aby zaliczyć określone czynności do wykonywanych w ramach doradztwa podatkowego, muszą się one mieścić w zakresie czynności wymienionych w tym artykule, a składające się na nie elementy muszą wystąpić łącznie. Oznacza to, że w przypadku prowadzenia ksiąg podatkowych, musi się to odbywać w imieniu i na rzecz podatników wraz z udzielaniem pomocy w tym zakresie. Podobnie rzecz się ma przy sporządzaniu deklaracji i zeznań podatkowych.

Natomiast zasady wykonywania czynności w zakresie usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych określa ustawa z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 76a ust. 1 ww. ustawy o rachunkowości, usługowe prowadzenie ksiąg rachunkowych jest działalnością gospodarczą, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, polegającą na świadczeniu usług w zakresie czynności, o których mowa w art. 4 ust. 3 pkt 2-6.

W myśl ust. 2 art. 76a ww. ustawy o rachunkowości, przedsiębiorcy, wykonujący działalność, o której mowa w ust. 1, są również uprawnieni do wykonywania działalności, obejmującej:

Działalność, o której mowa w ust. 1 i 2, mogą wykonywać:

Zgodnie z przepisem art. 76a ust. 4 ww. ustawy o rachunkowości, uprawnione do wykonywania czynności z zakresu usługowego prowadzenia ksiąg rachunkowych są, z zastrzeżeniem ust. 6, osoby posiadające certyfikat księgowy, osoby wpisane do rejestru biegłych rewidentów lub na listę doradców podatkowych.

Mając na uwadze wskazane przepisy należy zauważyć, że o wyłączeniu, o którym mowa w poz. 13 załącznika do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r., ze zwolnienia podmiotowego, decyduje kwalifikacja, bądź istota wykonywanych czynności. Biorąc po uwagę przytoczone powyżej przepisy, stwierdzić należy, że w sytuacji świadczenia jedynie usług rachunkowo-księgowych (przy założeniu, że nie są to usługi w zakresie doradztwa), podatnikowi przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług regulowanego przepisami art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, iż Wnioskodawczyni prowadzi biuro rachunkowe i świadczy usługi księgowe w ramach posiadanych uprawnień, zgodnie z certyfikatem księgowym MF.

Zakres świadczonych usług na rzecz klientów, z którymi Zainteresowana zawarła umowy obejmuje prowadzenie:

* ksiąg handlowych (w przypadku pełnej księgowości),

* podatkowej książki przychodów i rozchodów,

* ewidencji VAT sprzedaży i zakupów,

* ewidencji środków trwałych, wyposażenia i sporządzania tabel amortyzacyjnych,

* ewidencji przychodów na potrzeby podatku zryczałtowanego,

* dokumentacji kadrowo-płacowej i rozliczeń z ZUS (DRA, PFRON, SOD).

Ponadto, Zainteresowana w ramach świadczonych usług księgowych sporządza deklaracje rozliczeniowe, zeznania oraz informacje podatkowe, związane z zaewidencjonowanymi zdarzeniami gospodarczymi (VAT 7, PIT 11, PIT 4R, PIT 36, PIT 36L, PIT 28 i inne). Na podstawie udzielonego pełnomocnictwa podpisuje je i składa we właściwych urzędach skarbowych. Wszystkie wymienione deklaracje, informacje i zeznania podatkowe są obliczane przy użyciu programu księgowego, czyli stanowią podsumowanie danego okresu po zaksięgowaniu otrzymanych dokumentów. Podatniczka nie posiada uprawnień doradcy podatkowego.

Wnioskodawczyni nie wykonuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Zwłaszcza nie świadczy na rzecz klientów czynności doradztwa podatkowego i uważa, że czynności te nie dotyczą jej działalności pomimo sporządzania deklaracji podatkowych, które zalicza do efektu końcowego usługi księgowej. Wnioskodawczyni posiada jedynie certyfikat księgowy.

Zakres świadczonych przez Zainteresowaną usług obejmuje wyłącznie usługi rachunkowo-księgowe, sklasyfikowane zgodnie z PKWiU z roku 2004 pod numerami:

* PKWiU 74.12.11 - usługi w zakresie kontroli i weryfikacji sprawozdań finansowych,

* PKWiU 74.12.12 - usługi w zakresie sprawdzania rachunków,

* PKWiU 74.12.13 - usługi w zakresie sprawozdań finansowych,

* PKWiU 74.12.14 - usługi w zakresie rachunkowości, pozostałe.

Mając na uwadze powyżej przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż z uwagi na to, że Wnioskodawczyni nie świadczy usług doradztwa, a sporządzanie deklaracji jest końcowym efektem usługi księgowej, korzysta ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, o ile wartość sprzedaży opodatkowanej w poprzednim roku podatkowym nie przekroczy kwoty określonej w tym przepisie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.