ILPP1/443-838/11-4/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o., przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2011 r. (data wpływu 8 czerwca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 sierpnia 2011 r. (data wpływu 29 sierpnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktur dokumentujących podstawę opodatkowania - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie korekty faktur dokumentujących podstawę opodatkowania. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 25 sierpnia 2011 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi sieć sklepów oferujących artykułu przemysłowe i odzieżowe. Wnioskodawca zawarł ze swoimi kontrahentami umowy ramowe dotyczące współpracy handlowej. Zgodnie z ww. umowami kontrahenci zobowiązywali się dostarczać Wnioskodawcy towary wskazane w indywidualnych zamówieniach przez Wnioskodawcę, a Wnioskodawca zobowiązywał się do zapłaty za towar w określonym terminie. Umowy te przewidują, iż w razie osiągnięcia w każdym miesiącu kalendarzowym obrotu przekraczającego określoną kwotę netto tytułem sprzedaży, kontrahent Wnioskodawcy (tj. dostawca towarów) zobowiązywał się do wypłacenia na rzecz Wnioskodawcy, specjalnej premii pieniężnej (określonej procentowo) do 15 dnia następnego miesiąca. Premia pieniężna liczona była od osiągniętego w danym miesiącu obrotu.

Wnioskodawca chcąc utwierdzić się w prawidłowości przyjętych przez siebie założeń i sposobu dokonywania rozliczeń, złożył wniosek o udzielenie wiążącej interpretacji podatkowej w zakresie przepisów prawa podatkowego, stawiając m.in. następujące pytanie: "Czy nabycie towarów przez Wnioskodawcę w danym miesiącu kalendarzowym powodujące obrót przekraczający określoną kwotę, za które Wnioskodawca otrzyma specjalną premię pieniężną, jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług...".

W ww. wniosku o wydanie wiążącej interpretacji Wnioskodawca przedstawił swoje stanowisko uznając m.in., że nabycie towarów, o którym mowa w zadanym pytaniu i opisanym stanie faktycznym stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 i art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe (interpretacja indywidualna z dnia 4 czerwca 2009 r. nr ILPP2/443-390/09-2/MR). W powołanej interpretacji Minister Finansów stwierdził iż: "opisane we wniosku działania Spółki, w wyniku których kontrahenci przyznają jej premie pieniężne są dla celów podatkowych zrównane ze świadczeniem usług, a premia pieniężna jest wynagrodzeniem za wykonaną usługę, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz powinna być udokumentowana - jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy - fakturą VAT".

W związku z powyższym Wnioskodawca w przypadku spełnienia się warunków umownych wystawiał faktury VAT dokumentujące wykonanie usług, polegających na uzyskaniu określonego pułapu obrotów.

Powyższy stan rzeczy miał także miejsce w przypadku współpracy Wnioskodawcy z firmą Sp. z o.o. Sp. z o.o. (kontrahent) celem upewnienia się co do prawidłowości przyjętych przez siebie rozliczeń, także złożyła wniosek o wydanie na jej rzecz interpretacji podatkowej pytając: "Czy nabycie towarów przez kontrahenta Wnioskodawcy, w danym miesiącu kalendarzowym, powodujące obrót przekraczający określoną kwotę, za które otrzyma on specjalną premię pieniężną, jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług...".

W złożonym wniosku o interpretację indywidualną Sp. z o.o. wskazała, iż w jej przekonaniu opisany we wniosku stan faktyczny i ww. czynności (nabycie przez kontrahenta towarów w danym miesiącu kalendarzowym, powodujące obrót przekraczający określoną kwotę) jest odpłatnym świadczeniem usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, a wypłacanej przez Sp. z o.o. premii pieniężnej nie da się przyporządkować do żadnych konkretnych dostaw towarów i nie ma ona wpływu na wartość tych dostaw - nie jest ona rabatem dobrowolnie udzielanym jej przez Sp. z o.o.

Minister Finansów uznał powyższe stanowisko za nieprawidłowe i w wydanej na rzecz Sp. z o.o. interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2011 r. (ILPP1/443-1266/10-4/AK) stwierdził, że: "wypłata premii związana jest wyłącznie z wykonaniem przez kontrahenta określonego poziomu zakupu towarów od Wnioskodawcy (Sp. z o.o.) i rozliczenia się z nim na podstawie zrealizowanego obrotu. Oznacza to zatem, że kontrahent nie świadczy wobec Wnioskodawcy usług w rozumieniu art. 8 ustawy. Brak jest bowiem takich działań kontrahenta, które byłyby czynnościami dodatkowymi i do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej przyznawania premii. Wypłacana przez Wnioskodawcę premia pieniężna stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw dokonanych w danym okresie rozliczeniowym - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania".

W uzupełnieniu z dnia 25 sierpnia 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Innymi słowy, Wnioskodawca zwraca się do organu m.in. o odpowiedź na pytanie, czy może dokonać korekty wystawionych przez siebie faktur VAT dokumentujących usługi polegające na uzyskaniu przez Wnioskodawcę określonego pułapu obrotów. Zdaniem Wnioskodawcy korekta tych faktur jest dopuszczalna, jako że usługi (czynności) dokumentowane tymi fakturami nie są usługami w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, premii pieniężnej wypłacanej Wnioskodawcy na podstawie wystawionych przez Wnioskodawcę faktur nie można uznać za wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług.

Premie pieniężne otrzymane przez Wnioskodawcę nie zostały wypłacane z tytułu jakiejkolwiek usługi, którą świadczył Wnioskodawca na rzecz swoich kontrahentów, lecz stanowiły one rabat udzielany Wnioskodawcy w związku z przekroczeniem określonego pułapu obrotów w danym miesiącu kalendarzowym.

W opisywanym stanie faktycznym brak jest takich działań Wnioskodawcy, które byłyby czynnościami dodatkowymi i do jakich byłby zobligowany on postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej przyznawania premii.

Zgodzić się należy zatem ze stanowiskiem wyrażonym w interpretacji indywidualnej z dnia 25 lutego 2011 r. (ILPP1/443-1266/104/AK), iż w takim przypadku mamy do czynienia z rabatem udzielanym po dokonanej dostawie towarów.

W związku z powyższym zdaniem Wnioskodawcy może on dokonać korekt wystawionych faktur, w rezultacie których podatek należny skorygowany byłby do zera. Faktury te nie dokumentowały bowiem usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Korekty powinny zostać wystawione do każdej z faktur dokumentujących uzyskanie określonego pułapu obrotów, a podstawą dokonania korekty powinno być wskazanie, iż "usługa nie została zrealizowana.

Jednocześnie zdaniem Wnioskodawcy - zgodnie z art. 29 ust. 4c ustawy o podatku od towarów i usług - będzie przysługiwało mu prawo do obniżenia podstawy opodatkowania, zgodnie z wystawioną fakturą korygującą, pod warunkiem posiadania przez Wnioskodawcę, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę.

Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy będzie uprawniało Wnioskodawcę do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe wynika z art. 29 ust. 4 i ust. 4a ustawy o podatku od towarów i usług, a jednocześnie wyjątki od ww. zasad w sprawach Wnioskodawcy nie mają zastosowania, albowiem Wnioskodawca nie świadczy usług ani nie dostarcza towarów objętych zakresem ww. wyjątków (art. 29 ust. 4b ustawy o podatku od towarów i usług).

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy wystarczającym będzie dla obniżenia podstawy opodatkowania, posiadanie przez Wnioskodawcę dowodu dostarczenia korekt przesyłką listowną poleconą (zwrotne potwierdzenie odbioru).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej nie mającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

* przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

* zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

* świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Uwzględniając powyższe, każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Pojęcie usługi według ustawy o podatku od towarów i usług jest bowiem szersze od definicji usługi w rozumieniu klasyfikacji statystycznych.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis art. 29 ust. 4 ustawy stanowi, iż podstawę opodatkowania zmniejsza się o kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont) i o wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4b.

Na podstawie art. 29 ust. 4a ustawy, w przypadku gdy podstawa opodatkowania ulega zmniejszeniu w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze, obniżenia podstawy opodatkowania podatnik dokonuje pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę towaru lub usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Przepis ust. 4a stosuje się odpowiednio w przypadku stwierdzenia pomyłki w kwocie podatku na fakturze i wystawienia korekty faktury do faktury, w której wykazano kwotę podatku wyższą niż należna (art. 29 ust. 4c ustawy).

W działalności handlowej stosuje się często różnorodne preferencje cenowe. Przybierają one różne nazwy (zniżka, opust, rabat, bonifikata, premia itp.) i różne postacie (zmniejszenie ceny, zwiększenie ilości towaru, procentowe wynagrodzenie itp.).

W analizowanej sprawie należy wskazać, iż rabat - o którym mowa w art. 29 ust. 4 ustawy - rozumieć należy, jako zniżkę od ustalonej ceny określonego towaru lub usługi, wyrażoną procentowo lub kwotowo.

Zaznacza się, iż z punktu widzenia podstawy opodatkowania, można wyróżnić następujące rodzaje rabatów:

* rabaty przyznane przed ustaleniem ceny i dokonaniem sprzedaży - nie mające wpływu na podstawę opodatkowania, w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy, ponieważ kwotą należną z tytułu sprzedaży jest kwota żądana od nabywcy pomniejszona już o udzielony rabat;

* rabaty przyznane po dokonaniu sprzedaży i wystawieniu faktury (bonifikaty, opusty, uznane reklamacje i skonta) wpływające na obniżenie wcześniej ustalonej kwoty osiągniętego obrotu; do tych rabatów ma zastosowanie art. 29 ust. 4 ustawy.

Podatnicy podejmują różnorodne działania w zakresie intensyfikacji sprzedaży towarów, w efekcie których wypłacane są tzw. premie pieniężne nabywcom. Skutki podatkowe dotyczące wypłacania premii pieniężnych nabywcom uzależnione są od wielu czynników, m.in. od ustalenia, za co faktycznie premie pieniężne zostały wypłacone, tzn. czy dotyczą konkretnych dostaw, czy też odnoszą się do wszystkich dostaw w określonym czasie, bądź też związane są ze świadczeniem dodatkowych usług na rzecz sprzedawcy itp.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy (...).

Jak wynika z przytoczonego przepisu, art. 106 ust. 1 ustawy, podatnik wystawia fakturę w przypadku sprzedaży towaru lub usługi. Faktura VAT jest dokumentem sformalizowanym (potwierdzającym zaistnienie określonej zaszłości gospodarczej), który powinien spełniać szereg wymogów przewidzianych przepisami prawa. Prawidłowość materialno-prawna faktury VAT zachodzi wówczas, jeżeli odzwierciedla ona prawdziwe zdarzenie gospodarcze, czyli w istocie stwierdza fakt nabycia określonych towarów lub usług. Zwrócić przy tym należy uwagę na brzmienie art. 108 ust. 1 ustawy, gdzie wskazano, iż w przypadku gdy osoba prawna, jednostka organizacyjna nie mająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty.

W ocenie tut. Organu wystawienie faktury należy rozumieć jako sporządzenie wyżej wymienionego dokumentu oraz jego przekazanie innemu podmiotowi (nabywcy towaru lub usługi), a także przez to wprowadzenie faktury do obrotu prawnego.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca prowadzi sieć sklepów oferujących artykułu przemysłowe i odzieżowe. Zainteresowany zawarł ze swoimi kontrahentami umowy ramowe dotyczące współpracy handlowej. Zgodnie z ww. umowami kontrahenci zobowiązywali się dostarczać Wnioskodawcy towary wskazane w indywidualnych zamówieniach przez Wnioskodawcę, a Zainteresowany zobowiązywał się do zapłaty za towar w określonym terminie. Umowy te przewidują, iż w razie osiągnięcia w każdym miesiącu kalendarzowym obrotu przekraczającego określoną kwotę netto tytułem sprzedaży, kontrahent Wnioskodawcy (tj. dostawca towarów) zobowiązywał się do wypłacenia, specjalnej premii pieniężnej (określonej procentowo) do 15 dnia następnego miesiąca. Premia pieniężna liczona była od osiągniętego w danym miesiącu obrotu. Wnioskodawca informuje, iż otrzymane premie pieniężne nie zostały wypłacone z tytułu jakiejkolwiek usługi, którą świadczył na rzecz swoich kontrahentów, lecz stanowiły one rabat udzielany Wnioskodawcy w związku z przekroczeniem określonego pułapu obrotów w danym miesiącu kalendarzowym. W opisywanym stanie zatem brak jest takich działań Wnioskodawcy, które byłyby czynnościami dodatkowymi i do jakich byłby zobligowany on postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej przyznawania premii.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że kontrahent wypłaca premie pieniężne z tytułu osiągnięcia przez Wnioskodawcę określonego obrotu (wolumenu zakupów) i od tej wielkości jest ona uzależniona.

Odnosząc się do powyższego, należy stwierdzić, że premie pieniężne wypłacane na rzecz Zainteresowanego można przyporządkować do konkretnych dostaw, bowiem obrót uprawniający go do uzyskania gratyfikacji pieniężnych ustalony jest na podstawie wielkości faktycznie zrealizowanych zakupów dokonanych w konkretnie określonym przedziale czasowym (np. miesiącu). Zatem wypłata premii następuje w każdym miesiącu kalendarzowym po osiągnięciu określonego w umowie poziomu obrotu przekraczającego określoną kwotę netto.

Aby więc ustalić wysokość premii należnej Zainteresowanemu, zsumowane muszą być poszczególne faktury dokumentujące konkretne dostawy, na podstawie których dokonywane jest obliczenie premii, stanowiącej w efekcie obniżenie wartości tychże poszczególnych dostaw w całym okresie rozliczeniowym objętym gratyfikacją w postaci przyznanej premii.

Ponadto, zgodnie z zawartą umową handlową, wypłata premii nie jest związana z koniecznością wykonywania przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta jakichkolwiek czynności mających na celu intensyfikację sprzedaży towarów kontrahenta.

Mając zatem na uwadze powyższy stan faktyczny oraz przywołane powyżej regulacje prawne stwierdzić należy, iż wypłata premii związana jest wyłącznie z wykonaniem przez Zainteresowanego określonego poziomu zakupów towarów od kontrahenta i rozliczenia się z nim na podstawie zrealizowanego obrotu. Oznacza to zatem, że Wnioskodawca nie świadczy wobec kontrahenta usług w rozumieniu art. 8 ustawy. Brak jest bowiem takich działań Zainteresowanego, które byłyby czynnościami dodatkowymi i do jakich byłby zobligowany postanowieniami wynikającymi z umowy dotyczącej przyznawania premii.

Wypłacana Wnioskodawcy przez kontrahenta premia pieniężna stanowi w istocie rabat obniżający wartość konkretnych dostaw dokonanych w danym okresie rozliczeniowym - zgodnie z art. 29 ust. 4 ustawy - zmniejszający podstawę opodatkowania.

W konsekwencji należy uznać, że uzyskanie przez Wnioskodawcę premii pieniężnej w związku z nabyciem towarów od kontrahenta w danym miesiącu kalendarzowym, powodującym obrót przekraczający określoną kwotę, nie stanowi odpłatnego świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, bowiem nie jest ona w żaden sposób zobowiązana do świadczenia innych usług, w tym usług o charakterze promocyjnym, marketingowym, reklamowym itp. Wobec tego premia ta stanowi rabat obniżający wartość konkretnych dostaw, udokumentowanych poszczególnymi fakturami.

Jednakże z opisu sprawy wynika, iż Zainteresowany w przypadku spełnienia warunków umowy wystawiał faktury VAT dokumentujące wykonanie usług, polegających na uzyskaniu określonego pułapu obrotów. Tym samym premia pieniężna była wynagrodzeniem za wykonaną usługę.

W myśl art. 106 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia:

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w powołanym artykule, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), obowiązujące od dnia 1 kwietnia 2011 r., zwane dalej rozporządzeniem, regulujące m.in. zagadnienia związane z wystawianiem faktur korygujących.

Ustawodawca przewidział m.in. w § 13 i § 14 rozporządzenia, procedury korygowania błędów w fakturach VAT określając przypadki, w których dopuszczalne jest wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia, w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Stosownie do § 13 ust. 2 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu w odniesieniu do jednej lub więcej dostaw towarów lub usług, faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

W myśl § 13 ust. 5 rozporządzenia, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

W świetle § 14 ust. 1 rozporządzenia, fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia, faktura korygująca dotycząca podwyższenia ceny powinna zawierać co najmniej:

Faktura korygująca wystawiana w przypadku pomyłek, o których mowa w ust. 1, zawiera dane określone w ust. 2 pkt 1 i pkt 2 lit. a), kwoty podane w omyłkowej wysokości oraz kwoty w wysokości prawidłowej (§ 14 ust. 3 rozporządzenia).

Przepisy § 5 ust. 5-7, § 7 i § 13 ust. 8 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących - § 14 ust. 4 rozporządzenia.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia, faktury korygujące powinny zawierać wyraz "KOREKTA" albo wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA".

Jak wynika z powyższych regulacji, fakturę korygującą wystawia się m.in. w przypadku udzielenia rabatów, określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, zwrotu sprzedawcy towarów oraz zwrotu nabywcy kwot nienależnych, a także w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w analizowanej sprawie otrzymana przez Wnioskodawcę premia pieniężna nie stanowi odpłatnego świadczenia usług. W sytuacji gdy Zainteresowany wystawił tzw. faktury "puste", jest zobowiązany wystawić do nich faktury korygujące, zgodnie z zasadami przedstawionymi w przepisach rozporządzenia.

Z przytoczonych uregulowań wynika zatem, iż istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych. Faktury korygujące wystawia się w celu udokumentowania ostatecznej wielkości sprzedaży w danym okresie rozliczeniowym. Stąd kwoty, o które zmniejsza się podstawę opodatkowania oraz podatku należnego muszą zostać udokumentowane fakturą korygującą. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez nabywcę spowoduje akceptację zmiany wartości zawartych na fakturze i da prawo do takiego obniżenia. Faktura korygująca, bez potwierdzenia jej odbioru, nie będzie spełniać powyższej przesłanki i stanowić wystarczającej podstawy do obniżenia podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku należnego.

Należy podkreślić, iż potwierdzenie odbioru faktury korygującej pełni istotną rolę w systemie podatku od towarów i usług opartym na metodzie fakturowej, gdyż zapobiega nieuzasadnionym i samowolnym obniżkom podstawy opodatkowania u dostawcy. Ponadto, faktury korygujące są specyficznym rodzajem faktur. Celem ich wystawienia jest doprowadzenie faktury pierwotnej do stanu odpowiadającego rzeczywistości. Uregulowanie zawarte w art. 29 ust. 4a ustawy, ma na celu uniknięcie sytuacji, w której zmniejszenie podstawy opodatkowania i tym samym kwoty podatku należnego u sprzedawcy nie znajduje odzwierciedlenia w zmniejszeniu kwoty podatku naliczonego u nabywcy towarów i usług. Podatek należny u sprzedawcy jest bowiem podatkiem naliczonym u nabywcy towarów i usług. Z powyższego wynika, że skoro będący podstawą opodatkowania obrót zmniejsza się o kwoty udokumentowanych i prawnie dopuszczalnych rabatów, to czynność taka dokonywana przez sprzedawcę towarów i usług powoduje konieczność zmniejszenia kwoty podatku naliczonego u nabywcy. W przeciwnym razie dochodziłoby do obniżenia kwoty lub zwrotu podatku, który w rzeczywistości nie został zapłacony. Oznacza to, że faktura korygująca musi dotrzeć do nabywcy, nabywca musi potwierdzić ten fakt, by wystawca miał możliwość obniżenia podatku należnego w związku z wystawieniem tej faktury. Ustawodawca nie sprecyzował, w jakiej formie nabywca ma dokonać potwierdzenia odbioru faktury korygującej. Zatem, potwierdzenie może mieć dowolną formę, jednakże forma ta musi pozwolić na jednoznaczne stwierdzenie, iż sprzedawca to potwierdzenie otrzymał. Dopiero posiadanie takiego potwierdzenia uprawnia sprzedawcę do stosownego obniżenia podstawy opodatkowania oraz podatku należnego w rozliczeniu za odpowiedni okres rozliczeniowy, zgodnie z przepisem art. 29 ust. 4a ustawy.

W związku z powyższym Wnioskodawca ma prawo obniżyć podstawę opodatkowania zgodnie z wystawioną fakturą korygującą pod warunkiem posiadania, przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca usługi (kontrahent) otrzymał korektę faktury, potwierdzenia otrzymania korekty faktury przez nabywcę usługi, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę usługi korekty faktury po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawnia podatnika do uwzględnienia korekty faktury za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to uzyskano.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.