ILPP1/443-836/11-2/MS - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego wypożyczania towaru.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 2 września 2011 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-836/11-2/MS Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności nieodpłatnego wypożyczania towaru.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 maja 2011 r. (data wpływu 8 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług nieodpłatnego wypożyczania towaru - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania usług nieodpłatnego wypożyczania towaru.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży kosztownej odzieży (garnitury, płaszcze, obuwie). W celu zachęcenia do zakupu towaru, zasadne jest wypożyczenie odzieży potencjalnemu klientowi w celu przymierzenia w warunkach domowych, przetestowania jakości towaru i podjęcia ostatecznej decyzji. W okresie kilku dni klient miałby możliwość przekonania się o wysokiej jakości towarów oraz trafności zakupu dokonanego na prezent dla osoby nieobecnej przy zakupie. Po tym terminie klient podjąłby ostateczną decyzję o zakupie lub zwrocie towaru bez ponoszenia kosztów.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1.

Czy usługa nieodpłatnego wypożyczenia towaru jest opodatkowana podatkiem VAT.

2.

Jakim dokumentem należy dokumentować wydanie towaru klientowi w celu wypożyczenia.

3.

Czy na dokumencie musi być podpis klienta.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zgodnie z przepisem art. 19 ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1. Jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi (art. 19 ust. 4 ustawy o VAT). Od zasady powyższej przewidziane są liczne wyjątki, które są zdaniem podatnika nieistotne, gdyż nie dotyczą stanu faktycznego zawartego we wniosku.

Zdaniem podatnika, usługa nieodpłatnego wypożyczenia towarów nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Usługa podlegałaby opodatkowaniu, gdyby była odpłatna. Obowiązek podatkowy powstaje w momencie podjęcia przez klienta decyzji o zakupie.

Ad 2. Przepisy prawa nie określają sposobu dokumentowania wydania towarów w celu wypożyczenia. Podatnik zamierza wydanie towarów dokumentować dokumentem WW (przesunięcie międzymagazynowe) i traktować towary wydane klientom jako towary własne "w depozycie".

Ad 3. Przepisy Kodeksu cywilnego nie wymagają pisemnej formy zawarcia umowy wypożyczenia lub sprzedaży rzeczy ruchomych. Przepisy prawa podatkowego również nie wymagają pisemnej formy transakcji wydania rzeczy w celu wypożyczenia. Wobec powyższego, nie jest konieczne dokumentowanie transakcji wypożyczenia podpisem klienta. Możliwość odstąpienia od żądania złożenia podpisu przez klienta jest istotna w odniesieniu do stałych klientów, znanych z imienia i nazwiska sprzedawcy, który odpowiednie informacje wprowadza do dokumentu WW. Z uwagi na wysoką jakość towarów i znaczne ceny, towary są adresowane do nielicznej grupy osób, a niektórzy ze stałych klientów są znani z imienia i nazwiska właścicielowi, proponującemu sprzedaż.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z kolei art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1.

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2.

zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3.

świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Jednakże należy zwrócić uwagę na fakt, iż aby nastąpiło świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ustawy muszą wystąpić zasadniczo 2 elementy: świadczenie jednej strony na rzecz drugiej oraz odpłatność - czyli wynagrodzenie za to świadczenie.

Usługą jest zatem w świetle ustawy, świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. Każde odpłatne świadczenie polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu, czy określonym zachowaniu mieści się w definicji usługi. Zatem, przez świadczenie usługi należy rozumieć każde zachowanie się na rzecz innego podmiotu.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę i odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi musi zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Wypłacający wynagrodzenie otrzymuje w zamian świadczenie przynoszące mu korzyść.

Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie nie będące dostawą towarów.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332), za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1.

użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;

2.

nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z powyższego wynika, że aby nieodpłatne świadczenie usług było objęte opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, musi zostać spełniony warunek wymieniony w ww. przepisie, t. j. brak związku z prowadzeniem przedsiębiorstwa. Za usługi niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa należy uznać wszelkie usługi, których świadczenie odbyło się bez związku z potrzebami prowadzonej działalności gospodarczej. Niedopełnienie warunku określonego w art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy jest podstawą do traktowania nieodpłatnej usługi jako niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą na sprzedaży kosztownej odzieży (garnitury, płaszcze, obuwie). W celu zachęcenia do zakupu towaru, zasadne jest wypożyczenie odzieży potencjalnemu klientowi w celu przymierzenia w warunkach domowych, przetestowania jakości towaru i podjęcia ostatecznej decyzji. W okresie kilku dni klient miałby możliwość przekonania się o wysokiej jakości towarów oraz trafności zakupu dokonanego na prezent dla osoby nieobecnej przy zakupie. Po tym terminie klient podjąłby ostateczną decyzję o zakupie lub zwrocie towaru bez ponoszenia kosztów.

Biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz powołane wyżej przepisy wskazać należy, iż nieodpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę w postaci nieodpłatnego wypożyczania potencjalnym klientom oferowanych towarów, ma związek z prowadzoną przez Zainteresowanego działalnością gospodarczą - umożliwia klientowi przymierzenie oferowanej odzieży w warunkach domowych, przetestowania jakości towaru i podjęcia ostatecznej decyzji o zakupie. W związku z powyższym, nieodpłatne świadczenie usług przez Zainteresowanego nie będzie uznawane za odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy i w związku z tym nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, nieodpłatne usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz potencjalnych klientów, polegające na nieodpłatnym wypożyczaniu towaru w celu przetestowania jego jakości i podjęcia decyzji o zakupie, z uwagi na niespełnienie przesłanki warunkującej zrównanie nieodpłatnego świadczenia usług z odpłatnym świadczeniem usług (istnieje związek z prowadzonym przedsiębiorstwem), nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto, w odniesieniu do pytań oznaczonych nr 2 i 3, tut. Organ informuje, iż w myśl art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Treść art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, iż ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast przez ustawy podatkowe, zgodnie z art. 3 pkt 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, należy rozumieć ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów kompetencje Ministra Finansów w zakresie wydawania pisemnych interpretacji prawa podatkowego zostały ograniczone wyłącznie do ustaw podatkowych.

Natomiast z uwagi na fakt, iż przedmiotowe usługi nieodpłatnego wypożyczania towarów nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, odpowiedź na pytanie nr 2, nie mieści się w kompetencjach Ministra Finansów - dokument, którym należy dokumentować wydanie towaru klientowi w celu wypożyczenia będzie bowiem dokumentem niepodatkowym. Także kwestia ewentualnego podpisu klienta na tym dokumencie, której dotyczyło pytanie nr 3, nie jest regulowana przez ustawy podatkowe w rozumieniu art. 3 pkt 1 i pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa i jej interpretacja nie leży w gestii Ministra Finansów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl