ILPP1/443-82/08-4/AT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 17 kwietnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-82/08-4/AT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku (data wpływu 17 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dotyczących wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją giełdową akcji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dotyczących wydatków związanych z podwyższeniem kapitału zakładowego i emisją giełdową akcji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka X S.A. (dalej: "Spółka", "Wnioskodawca") zamierza pozyskać środki na dalszy rozwój i zwiększenie swoich przychodów poprzez wprowadzenie nowo wyemitowanych akcji na Giełdę Papierów Wartościowych w Warszawie.

Przygotowując się do tej operacji, Spółka ponosi w roku bieżącym i będzie ponosić wydatki z tytułu wprowadzenia jej akcji do obrotu publicznego, w szczególności takie jak:

* przygotowanie prospektu emisyjnego,

* doradztwo prawne i finansowe,

* koszty administracyjne (druk, publikacja i dystrybucja prospektu emisyjnego),

* koszty obsługi prawnej (opłaty notarialne, sądowe, skarbowe),

* koszty ogłoszeń wymaganych przepisami prawa,

* koszty tłumaczeń dokumentacji na potrzeby Oferty Publicznej,

* koszty promocji Oferty Publicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu poniesionych wydatków wskazanych w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Spółka ma prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących ich poniesienie.

Zdaniem Wnioskodawcy, poniesione wydatki związane z emisją akcji będą stanowiły koszt uzyskania przychodu, a Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ww. wydatkami.

Powyższy wniosek wpisuje się w linię orzecznictwa Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (dalej: "ETS"), które stanowi część wspólnotowego porządku prawnego, którym Polska jest związana od momentu przystąpienia do Unii Europejskiej. Należy bowiem zauważyć, iż z uwagi na przystąpienie Polski do Unii Europejskiej przy interpretacji przepisów m.in. ustawy VAT należy uwzględniać orzecznictwo ETS.

Powyższy wniosek znalazł potwierdzenie w art. 14e § 1 w związku z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej "Ordynacja podatkowa"), zgodnie z którymi Minister Finansów dążąc do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonuje w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów oraz Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

W jednym z takich orzeczeń z dnia 26 maja 2005 r. (sygn. akt C-465/03) Kretztechnik AG v. Finanzamt Linz (orzeczenie wstępne) ETS stwierdził, iż przepisy VI Dyrektywy przyznają prawo do pełnego odliczenia podatku VAT obciążającego wydatki poniesione przez podatnika w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jego rzecz w ramach emisji akcji, o ile wszystkie czynności dokonywane przez tego podatnika w ramach jego działalności gospodarczej podlegają opodatkowaniu. ETS zauważył bowiem, że: "Należy przypomnieć w tym względzie, iż w myśl utrwalonego orzecznictwa prawo do odliczenia podatku przewidziane w art. 17-20 szóstej dyrektywy stanowi integralną część systemu podatku VAT i co do zasady nie może być przedmiotem ograniczeń. Jest ono wykonywane w sposób bezpośredni w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku (zob. w szczególności wyroki z dnia 6 lipca 1995 r. w sprawie C-62/93 BP Soupergaz, Rec. str. I 1883, pkt 18 oraz z dnia 21 marca 2000 r. w sprawach połączonych od C-110/98 do C-141/98 Gabalfrisa i in., Rec. str. I 1577, pkt 43). System odliczeń przewidziany w szóstej dyrektywie ma na celu całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od ciężaru podatku VAT należnego bądź zapłaconego w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku VAT zapewnia zatem całkowitą neutralność działalności gospodarczej w zakresie obciążeń podatkowych, bez względu na cel czy rezultaty tej działalności, pod warunkiem, że co do zasady podlega ona sama opodatkowaniu podatkiem VAT (zob. podobnie wyroki z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie 268/83 Rompelman, Rec. str. 655, pkt 19; z dnia 15 stycznia 1998 r. w sprawie C-37/95 Ghent Coal Terminal, Rec. str. 11, pkt 15, jak również ww. wyroki w sprawie Gabalfrisa i in., pkt 44, w sprawie Midland Bank, pkt 19 oraz w sprawie Abbey National, pkt 24). Jak wynika z tego ostatniego warunku, aby odliczenie podatku VAT było dopuszczalne, transakcja powodująca naliczenie podatku winna pozostawać w bezpośrednim i ścisłym związku z transakcjami objętymi podatkiem należnym, które rodzą prawo do odliczenia. W ten sposób prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu towarów lub usług zakłada, iż wydatki poczynione celem ich uzyskania stanowiły element cenotwórczy transakcji obciążonych podatkiem należnym, rodzących prawo do jego odliczenia (zob. ww. wyroki w sprawach Midland Bank, pkt 30, Abbey National, pkt 28, jak i wyrok z dnia 27 września 2001 r. w sprawie C-16/00 Cibo Participations, Rec. str. I 6663, pkt 31). W sprawie przed sądem krajowym, uwzględniając fakt, iż, po pierwsze, emisja akcji jest transakcją nienależącą do zakresu przedmiotowego szóstej dyrektywy, po drugie zaś, że transakcja ta została zawarta przez Kretztechnik celem podniesienia kapitału z korzyścią dla jej ogólnie pojętej działalności gospodarczej, należy uznać, iż poniesione koszty świadczeń uzyskanych przez tę spółkę w ramach owej transakcji stanowią część kosztów ogólnych i w konsekwencji stanowią element cenotwórczy jej towarów. Takie świadczenia pozostają w istocie w bezpośrednim i ścisłym związku z działalnością gospodarczą podatnika (zob. ww. wyroki w sprawach BLP Group, pkt 25; Midland Bank, pkt 31; Abbey National, pkt 35 oraz 36, jak również Cibo Participations, pkt 33). W konsekwencji, zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy, Kretztechnik przysługuje prawo do odliczenia całości podatku VAT obciążającego wydatki poniesione przez tę spółkę w związku z różnymi świadczeniami wykonanymi na jej rzecz w ramach przeprowadzonej przez nią emisji akcji (...)".

W świetle wskazanego wyżej wyroku zasadnym jest stanowisko, że Spółka ma prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z poniesionymi na emisję akcji wydatkami, gdyż wydatki te poniesione zostały w celu pozyskania środków na rozwój działalności gospodarczej Spółki podlegającej opodatkowaniu, co skutkuje prawem do odliczenia podatku naliczonego związanego z tymi wydatkami.

Powyższy pogląd podziela również Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, który w wyroku z dnia 14 marca 2007 r., sygnatura akt I SA/Lu 70/2007 stwierdził, że: "Podatnik ma prawo do odliczenia VAT przy zakupie towarów i usług związanych z emisją akcji, chociaż czynność ta nie podlega VAT."

Podsumowując stwierdzić należy, że Spółka będzie miała prawo zaliczyć poniesione przez siebie wydatki związane z podniesieniem kapitału zakładowego do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto Spółka będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z poniesionymi wydatkami związanymi z emisją akcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1.

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

2.

eksport towarów;

3.

import towarów;

4.

wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

5.

wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, należy rozumieć każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

W świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z powyższych regulacji wynika, iż emisja akcji nie znajduje się w zakresie przedmiotowym ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nie stanowi dostawy towarów o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy, ani też świadczenia usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 wspomnianej ustawy.

Na podstawie zapisu art. 86 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku VAT i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych.

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Istotny jest zatem związek pomiędzy zakupami a działalnością gospodarczą (opodatkowaną VAT) prowadzoną przez podatnika. Ustawodawca nie precyzuje w jakim zakresie i w jaki sposób towary i usługi muszą być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, aby pozwoliło to podatnikowi na odliczenie podatku naliczonego. Związek pomiędzy zakupami, a sprzedażą opodatkowaną może mieć charakter bezpośredni (zakup materiałów do wytworzenia produktu podlegającego odsprzedaży) lub pośredni (koszty administracyjne), jak również może dotyczyć takich czynności, które mimo, że są zwolnione od podatku lub nie podlegają opodatkowaniu to są potrzebne w funkcjonowaniu Spółki.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca zamierza ponieść szereg wydatków celem pozyskania środków finansowych na dalszy rozwój działalności Spółki poprzez wprowadzenie nowo wyemitowanych akcji. Wydatki będą ponoszone z tytułu wprowadzenia tychże papierów wartościowych do obrotu publicznego i w konsekwencji wywierać wpływ na wysokość uzyskiwanych przez Spółkę przyszłych przychodów, które będą podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT (spełniając przesłanki z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT). Zatem w przypadku Zainteresowanego występuje pośredni związek emisji akcji z prowadzoną działalnością, gdyż poniesione wydatki z tego tytułu nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie.

Przepisy ustawy z dnia 11 marca 2004 r. przewidują jednak wyjątki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnia przesłanki upoważniające go do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie z unormowaniem art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, między innymi w sytuacji, gdy wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Należy zaznaczyć, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie powyższych towarów bądź usług nie powstaje automatycznie w momencie uznania poniesionych wydatków na towary i usługi za koszt uzyskania przychodów. Fakt, iż dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu jest kwestią odrębną od tego czy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W pierwszej kolejności bowiem należy dokonać analizy, czy dany zakup towaru bądź usługi związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika, a dopiero w drugiej kolejności (jeżeli dany zakup jest związany z czynnościami opodatkowanymi) - czy można go uznać za koszt uzyskania przychodu. Zatem jeżeli wydatki poniesione przez Podatnika nie są związane z czynnościami opodatkowanymi, fakt uznania ich za koszt uzyskania przychodu jest sprawą drugorzędną i pozostającą bez wpływu na możliwość odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji należy stwierdzić, że podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi i co do zasady są one kosztami uzyskania przychodu.

Tutejszy organ zwraca uwagę na fakt, iż organy podatkowe państw członkowskich Unii Europejskiej nie mogą w podejmowanych rozstrzygnięciach powoływać się wprost na Dyrektywy Unii i orzeczenia Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, które zapadają w indywidualnych sprawach podatników. Pierwszeństwo w tym względzie mają przepisy krajowego prawa podatkowego.

Odnosząc się natomiast do przytoczonego w treści złożonego wniosku wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 14 marca 2007 r., sygnatura akt I SA/Lu 70/2007, należy stwierdzić, że jest on rozstrzygnięciem w konkretnej sprawie i tylko do niej się zawęża. W związku z tym, nie ma mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania, należy stwierdzić, że stanowisko Spółki jest nieprawidłowe, ze względu na fakt, iż w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z emisją akcji nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, co zostało rozstrzygnięte w interpretacji Ministra Finansów nr ILPB3/423-86/08-3/EK z dnia 17 kwietnia 2008 r. Zatem Spółce, konsekwentnie w myśl art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl