ILPP1/443-802/13-4/AWa

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 5 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 listopada 2013 r. (data wpływu 18 listopada 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziału w gruncie i opodatkowania oraz udokumentowania tej czynności - jest prawidłowe.

W dniu 5 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziału w gruncie i opodatkowania oraz udokumentowania tej czynności. Wniosek uzupełniono w dniu 18 listopada 2013 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o dodatkową opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i płatnikiem podatku od towarów i usług.

Dnia 1 grudnia 2005 r. Zainteresowany kupił od osób fizycznych, niebędących płatnikami VAT, m.in. udział wynoszący 1/4 (jedną czwartą) część w całym prawie własności działki budowlanej. Udział Wnioskodawca kupił z majątku osobistego i do majątku prywatnego.

Będąc współwłaścicielem działki, w porozumieniu z pozostałymi współwłaścicielami, Zainteresowany zlecał wykonanie operatów szacunkowych, wystąpił o warunki zabudowy (zostały wydane) i podejmował różne działania marketingowe zmierzające do zwiększenia wartości posiadanego przez niego udziału.

Zakupem działki zainteresowała się gmina. Transakcja miałaby nastąpić na zasadzie umowy zamiany gruntów pomiędzy gminą a osobami fizycznymi. Obie strony transakcji będą w tym wypadku dostawcami i odbiorcami, i muszą wystawić jakieś dokumenty sprzedaży.

Gmina jako dostawca wystawi fakturę z doliczonym VAT-em i Wnioskodawca też ma zamiar wystawić fakturę i doliczyć VAT. VAT naliczony w fakturze sprzedaży Zainteresowanego będzie jego podatkiem należnym i odprowadzi go do Urzędu Skarbowego po pomniejszeniu o podatek naliczony w fakturze wystawionej przez gminę. Zakupioną działkę Wnioskodawca przeznaczy prawdopodobnie w przyszłości do sprzedaży.

W piśmie z dnia 14 listopada 2013 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowany wskazał, że:

* jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług,

* działki, o której mowa we wniosku, nie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast działka ta została przez Wnioskodawcę nabyta w celu odsprzedaży i Zainteresowany nabył mapy, sporządził koncepcję zagospodarowania, uzyskał opinię gestorów sieci i w efekcie uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, z której wynika, że można ją zabudować budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym wraz z parkingami,

* ww. działka nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej,

* działka zakupiona od gminy będzie wykorzystywana do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionej wyżej transakcji Wnioskodawca będzie występował jako płatnik podatku VAT i będzie miał prawo jako dostawca do wystawienia faktury sprzedaży i doliczenia odpowiedniego podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej powyżej transakcji zamiany gruntów, Zainteresowany będzie występował jako płatnik podatku VAT i w związku z tym wystawi fakturę z VAT-em.

Artykuł 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług wyraźnie mówi, że płatnikami podatku od towarów i usług są m.in. " (...) osoby fizyczne wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą (...)", która jest zdefiniowana jako " (...) wszelka działalność producentów, handlowców lub usługodawców (...)" i dalej " (...) Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych".

Z powyższej definicji wynika, że za działalność gospodarczą w ustawie o podatku od towarów i usług uważa się wszelką działalność zbliżoną do działalności np. handlowca, a nie tylko działalność gospodarczą zgłoszoną w Urzędzie Gminy.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przez Niego zabiegi przygotowawcze przed sprzedażą działki (zlecanie wykonania operatów szacunkowych, wystąpienie o warunki zabudowy i działania marketingowe) podobne były do działań handlowca starającego się jak najkorzystniej sprzedać posiadany towar i przekraczały zwykłe działania związane z zarządzaniem majątkiem prywatnym. Również to, że zakupioną działkę Zainteresowany będzie chciał prawdopodobnie w przyszłości sprzedać, wskazuje, że postępowanie jego zbliżone jest do działań handlowca.

Wobec powyższego Wnioskodawca uważa, że jako dostawca powinien wystawić fakturę z naliczonym odpowiednim podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Stosownie do zapisu zawartego w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy.

Należy zauważyć, że dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego).

Jak stanowi art. 196 § 1 Kodeksu cywilnego, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu (§ 2 ww. przepisu).

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Należy podkreślić, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wyjaśnić, że na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 Kodeksu cywilnego, jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 Kodeksu cywilnego, stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że podstawowym kryterium dla opodatkowania dostawy, w tym przypadku nieruchomości gruntowej, jest ustalenie, czy majątek został nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży udziału w gruncie podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.Urz.UE.L 347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Zainteresowany jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą i płatnikiem podatku od towarów i usług.

Dnia 1 grudnia 2005 r. Wnioskodawca kupił od osób fizycznych, niebędących płatnikami VAT, m.in. udział wynoszący 1/4 (jedną czwartą) część w całym prawie własności działki budowlanej. Udział Wnioskodawca kupił z majątku osobistego i do majątku prywatnego.

Będąc współwłaścicielem działki, w porozumieniu z pozostałymi współwłaścicielami, Zainteresowany zlecał wykonanie operatów szacunkowych, wystąpił o warunki zabudowy (zostały wydane) i podejmował różne działania marketingowe zmierzające do zwiększenia wartości posiadanego przez niego udziału.

Zakupem działki zainteresowała się gmina. Transakcja miałaby nastąpić na zasadzie umowy zamiany gruntów pomiędzy gminą a osobami fizycznymi. Obie strony transakcji będą w tym wypadku dostawcami i odbiorcami, i muszą wystawić jakieś dokumenty sprzedaży.

Gmina jako dostawca wystawi fakturę z doliczonym VAT-em i Wnioskodawca też ma zamiar wystawić fakturę i doliczyć VAT. VAT naliczony w fakturze sprzedaży Zainteresowanego będzie jego podatkiem należnym i odprowadzi go do Urzędu Skarbowego po pomniejszeniu o podatek naliczony w fakturze wystawionej przez gminę. Zakupioną działkę Wnioskodawca przeznaczy prawdopodobnie w przyszłości do sprzedaży.

Zainteresowany jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działki, o której mowa we wniosku, nie wykorzystywał w prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast działka ta została przez Wnioskodawcę nabyta w celu odsprzedaży i Zainteresowany nabył mapy, sporządził koncepcję zagospodarowania, uzyskał opinię gestorów sieci i... i w efekcie uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, z której wynika, że działkę można zabudować budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym wraz z parkingami. Ww. działka nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie umowy cywilnoprawnej.

Należy zaznaczyć, że stosownie do art. 603 ustawy - Kodeks cywilny, przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy. Przepis art. 604 Kodeksu cywilnego daje dyspozycję odpowiedniego stosowania do zamiany przepisów o sprzedaży.

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

W wyniku zamiany każda ze stron wchodzi we władanie nabytego towaru jak właściciel. Na podstawie powyższego można stwierdzić, że umowa zamiany na gruncie podatku od towarów i usług jest niczym innym jak dwiema odpłatnymi dostawami towarów.

Zatem przeniesienie własności udziału w gruncie na podstawie umowy zamiany stanowi odpłatną dostawę towaru i podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa ww. udziału w gruncie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo.

W związku z powyższym należy wskazać, że istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu planowanej przez Zainteresowanego dostawy za prowadzenie działalności gospodarczej są czynności przygotowawcze, jakie poczynił Wnioskodawca w związku z zamierzoną zamianą ww. gruntu. Zainteresowany zlecał wykonanie operatów szacunkowych, nabył mapy, sporządził koncepcję zagospodarowania, uzyskał opinię gestorów sieci i w efekcie uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, z której wynika, że działkę można zabudować budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym wraz z parkingami. Wnioskodawca podejmował różne działania marketingowe zmierzające do zwiększenia wartości posiadanego przez Niego udziału w gruncie. Ponadto Zainteresowany wskazał, że działka ta została przez Wnioskodawcę nabyta w celu odsprzedaży.

Przedstawione powyżej okoliczności sprawy wskazują na zamiar zbycia nieruchomości z zyskiem, w przeciwnym bowiem razie ponoszenie znacznych nakładów na przygotowanie terenu pod budowę, byłoby niecelowe i ekonomicznie nieuzasadnione. Zatem wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Zainteresowanego świadomych działań zmierzających do zbycia gruntu w celu osiągnięcia korzyści finansowej. Opisane czynności, w ocenie tut. Organu, wykraczają poza zwykłe wykonywanie prawa własności, są zbliżone do profesjonalnego obrotu nieruchomościami i w związku tym stanowią przejaw działalności gospodarczej opisanej w art. 15 ust. 2 ustawy.

Zatem zamiana ww. nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a dokonujący dostawy będzie działał w związku z tą dostawą jako podatnik podatku VAT.

Biorąc pod uwagę powyższe rozważania należy wskazać, że czynności wykonywane przez Zainteresowanego będą wypełniały definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i Wnioskodawca będzie występował - w związku z dostawą udziału w gruncie - w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Zatem analizowana zamiana udziału w gruncie należącego do Zainteresowanego, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. - na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy - z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Natomiast zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Wskazać jednocześnie należy, że powyższe zmiany do ustawy stanowią implementację art. 135 ust. 1 lit. k powołanej wyżej Dyrektywy 2006/112/WE Rady w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają od VAT dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany" oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Zatem także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 ustawy, w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, że ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowania i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego wskazujący, że nieruchomość będąca przedmiotem przyszłej zamiany - jak poinformował Zainteresowany - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy jest przeznaczona pod zabudowę i można ją zabudować budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym wraz z parkingami, należy stwierdzić, że opisany we wniosku udział w gruncie jest terenem budowlanym. Tym samym planowana przez Zainteresowanego dostawa nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT, zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i będzie opodatkowana przy zastosowaniu stawki podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa udziału w gruncie nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, lecz będzie opodatkowana podatkiem w wysokości 23%.

Ponadto odnośnie kwestii udokumentowania czynności dostawy ww. gruntu tut. Organ wskazuje, że w świetle art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ustawy).

Jak wynika z powyżej przedstawionych rozważań, planowana przez Wnioskodawcę dostawa udziału w gruncie w oparciu o umowę zamiany nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, i będzie opodatkowana tym podatkiem.

Czynność ta powinna więc zostać udokumentowana fakturą, a Zainteresowany powinien na fakturze wykazać stawkę podatku VAT właściwą dla tej transakcji.

Zatem Wnioskodawca - jako dostawca ww. nieruchomości - będzie zobowiązany do wystawienia faktury.

Dodatkowo należy wskazać, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W konsekwencji udzielona interpretacja indywidualna jest wiążąca tylko dla Wnioskodawcy i nie wywiera skutku prawnego dla pozostałych współwłaścicieli opisanej działki.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży udziału w gruncie i opodatkowania oraz udokumentowania tej czynności.

Natomiast w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury dokumentującej zakup działki została wydana w dniu 3 grudnia 2013 r. interpretacja indywidualna nr ILPP1/443-802/13-5/AWa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.