ILPP1/443-791/13-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2013 r. (data wpływu 2 września 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 listopada 2013 r. (data wpływu 25 listopada 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* zwolnienia od podatku VAT usług przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej - jest nieprawidłowe,

* zwolnienia od podatku VAT usług przechowywania środków pieniężnych na rachunku bankowym - jest prawidłowe,

* zwolnienia od podatku VAT usług prowadzenia rejestrów aktywów - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 września 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, przechowywania środków pieniężnych na rachunku bankowym oraz zwolnienia od podatku VAT usług prowadzenia rejestrów aktywów. Dnia 25 listopada 2013 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu sprawy.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

X SA. (dalej: "Wnioskodawca") w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na mocy umów zawieranych z towarzystwami funduszy inwestycyjnych (dalej: "Towarzystwo" świadczy na rzecz funduszy (dalej: Fundusze) działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (dalej: "ustawa o funduszach inwestycyjnych") usługi obejmujące swoim zakresem:

1. Przechowywanie, stanowiących aktywa Funduszy, papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz środków pieniężnych należących do Funduszy. W ramach powyższych usług Wnioskodawca jest zobowiązany:

* przechowywać należące do Funduszy aktywa mające postać papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, na podstawie art. 119 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (dalej: "ustawa o obrocie instrumentami finansowymi"). Usługa przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej polega na ewidencjonowaniu zdematerializowanych papierów wartościowych należących do Funduszy na rachunkach, na których dokonywane są odpowiednie zapisy dotyczące stanu posiadania tych papierów wartościowych;

* gromadzić na rachunkach bankowych, prowadzonych przez banki na podstawie art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe, środki pieniężne z tytułu wpłat uczestników należące do Funduszy.

2. Prowadzenie rejestru aktywów Funduszy zapisywanych na właściwych rachunkach i przechowywanych przez Wnioskodawcę lub inne podmioty, na podstawie art. 71 ustawy o funduszach inwestycyjnych. W ramach powyższych usług Wnioskodawca jest zobowiązany:

* zapewnić, aby zbywanie i odkupywanie jednostek uczestnictwa lub emitowanie, wydawanie i wykupywanie certyfikatów inwestycyjnych odbywało się zgodnie z przepisami prawa i statutem Funduszy;

* zapewnić, aby rozliczanie umów dotyczących aktywów Funduszy następowało bez nieuzasadnionego opóźnienia;

* kontrolować terminowość rozliczania umów z uczestnikami Funduszy;

* zapewnić, aby wartość netto aktywów funduszu inwestycyjnego i wartość jednostki uczestnictwa była obliczana zgodnie z przepisami prawa i statutem Funduszy;

* zapewnić, aby dochody Funduszy były wykorzystywane w sposób zgodny z przepisami prawa i ze statutami Funduszy;

* wykonywać polecenia Funduszy, za wyjątkiem tych, które są sprzeczne z prawem lub ze statutami Funduszy;

* przeprowadzać likwidację Funduszy w przypadkach wskazanych w statutach Funduszy lub wynikających z obowiązujących w tym zakresie przepisów. W tym przypadku, po przeprowadzeniu likwidacji Funduszy polegającej na zbyciu ich aktywów, ściągnięciu należności Funduszy, zaspokojeniu wierzycieli Funduszy i umorzeniu jednostek uczestnictwa lub certyfikatów inwestycyjnych Wnioskodawca dokonuje wypłaty uczestnikom Funduszy uzyskanych w toku likwidacji środków pieniężnych.

Z tytułu świadczenia wyżej opisanych usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.

Dnia 25 listopada 2013 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu sprawy wskazując, że:

1.

Na pytanie Organu podatkowego czy Wnioskodawca prowadzi działalność maklerską, o której mowa w art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (dalej: Ustawa o obrocie), należy udzielić odpowiedzi negatywnej, tj. Wnioskodawca nie prowadzi działalności maklerskiej, o której mowa w art. 69 ust. 2 Ustawy o obrocie.

Należy wskazać, że Wnioskodawca przechowuje aktywa funduszy w postaci zdematerializowanych papierów wartościowych na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych nie w ramach działalności maklerskiej, ale w ramach działalności powierniczej, zgodnie z zapisami art. 119 ustawy o obrocie. Na prowadzenie takiej działalności Wnioskodawca posiada odrębną licencję Komisji Nadzoru Finansowego. Należy zauważyć, że Wnioskodawca może prowadzić działalność powierniczą niezależnie od faktu posiadania zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, co wynika wprost z art. 119 ust. 3 ustawy o obrocie i w ramach działalności powierniczej prowadzić rachunki papierów wartościowych, przechowywać na tych rachunkach instrumenty finansowe w formie zdematerializowanej i rozliczać transakcje na tych instrumentach.

Niemniej jednak, Wnioskodawca posiada licencję maklerską na wykonywanie czynności określonych w art. 69 ust. 2 pkt 1 i 5 ustawy o obrocie, a więc na wykonywanie czynności w zakresie przyjmowania i przekazywania zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych oraz doradztwa inwestycyjnego.

W prawa z tytułu tej licencji Wnioskodawca wstąpił w ramach fuzji z innym bankiem. W ramach fuzji Wnioskodawca wstąpił też w prawa z tytułu umów zawartych przez inny bank, których przedmiotem jest świadczenie usług maklerskich. Aktualnie (po fuzji) Wnioskodawca nie zawiera nowych umów o świadczenie usług maklerskich, a także nie uczestniczy w ofertach publicznych, co sprawia, że w praktyce (po fuzji) nie świadczy usług maklerskich.

Ponadto, aktualny statut Wnioskodawcy nie obejmuje świadczenia usług maklerskich - trwa postępowanie o wyrażenie przez Komisję Nadzoru Finansowego zgody na zmianę statutu celem dopisania do przedmiotu działalności czynności maklerskich.

2.

Na pytanie Organu podatkowego czy opisane we wniosku usługi (tekst jedn.: przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz prowadzenie rejestru aktywów Funduszy), to czynności określone w art. 69 ust. 4 pkt 1 Ustawy o obrocie, należy udzielić odpowiedzi negatywnej, tj. opisane we wniosku usługi nie wypełniają znamion czynności określonych w art. 69 ust. 4 pkt 1 ustawy o obrocie.

Niemniej jednak, usługi opisane we wniosku (usługi przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz usługi prowadzenia rejestru aktywów Funduszy), stanowią element usługi określonej w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towaru i usług (dalej: ustawa o VAT), które stanowią odrębną całość i są niezbędne do świadczenia usługi obrotu instrumentami finansowymi przez fundusze inwestycyjne (dalej: Fundusze). Z perspektywy Funduszy, na rzecz których te usługi są świadczone, są to również usługi stanowiące element usług wykonywanych przez Fundusze i niezbędne do ich świadczenia (niezależnie od tego jak należy oceniać te usługi z perspektywy samego Wnioskodawcy). Przedmiotem działalności Funduszy jest bowiem lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze proponowania nabycia jednostek uczestnictwa, w określone w Ustawie o obrocie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Wnioskodawca natomiast świadczy usługi przechowywania aktywów Funduszy (m.in. papierów wartościowych w formie zdematerializowanej) oraz prowadzenia rejestru aktywów Funduszy, w którym ewidencjonuje wszelkie istotne ze wskazanej perspektywy informacje. Konsekwentnie, usługi przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz prowadzenia rejestru aktywów Funduszy, związane są z podstawową działalnością Funduszy i rozciągają się na istotne aspekty tej działalności. Bez wykonania tych czynności przez Wnioskodawcę Fundusze nie byłyby w stanie prowadzić swojej podstawowej działalności. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, wskazane usługi są na tyle kluczowe dla dokonywanych przez Fundusze transakcji, że powinny być uznane za istotny i niezbędny element tych transakcji.

Istotne znaczenie ma również fakt, że z perspektywy odbiorcy końcowego (uczestnika Funduszu) Wnioskodawca wykonuje czynności, które w przeciwnym przypadku wykonywałby Fundusz. W związku z tym, należy uznać, że usługi te są specyficzne dla usług świadczonych przez Fundusze gwarantując prawidłowość czynności podejmowanych przez Fundusze, w ramach prowadzonej przez nie działalności, a jednocześnie są od nich odrębne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy usługi świadczone obecnie i w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy, obejmujące swym zakresem przechowywanie papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz środków pieniężnych na rachunkach bankowych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

2. Czy usługi świadczone obecnie i w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy. obejmujące swym zakresem prowadzenie rejestrów aktywów Funduszy zapisywanych na właściwych rachunkach i przechowywanych przez Wnioskodawcę lub inne podmioty, korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Usługi świadczone obecnie i w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy, obejmujące swym zakresem przechowywanie papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz środków pieniężnych na rachunkach bankowych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

2. Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy, obejmujące swym zakresem prowadzenie rejestru aktywów Funduszy zapisywanych na właściwych rachunkach i przechowywanych przez Wnioskodawcę lub inne podmioty korzystają ze zwolnienia od podatku VAT:

Ad. 1.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy. obejmujące swym zakresem przechowywanie papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz środków pieniężnych na rachunkach bankowych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, powyższe usługi korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT oraz art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o brzmienie powyższego przepisu należy uznać, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę, a związane z gromadzeniem na rachunkach bankowych środków pieniężnych należących do Funduszy stanowią usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych i prowadzenia rachunków pieniężnych, a w konsekwencji korzystają one ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o VAT.

Z kolei na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, zwolnione od podatku VAT są usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Jak wynika zatem z brzmienia powyższego przepisu, wyłączone z przedmiotowego zwolnienia od podatku VAT są usługi przechowywania instrumentów finansowych. Jednocześnie przepisy ustawy VAT nie wyjaśniają, co należy rozumieć pod pojęciem przechowywania, dlatego w celu wyjaśnienia powyższej definicji, zdaniem Wnioskodawcy, należy posłużyć się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks Cywilny (dalej: "k.c.").

W myśl art. 835 k.c., przez umowę przechowania przechowawca zobowiązuje się zachować w stanie niepogorszonym rzecz ruchomą oddaną mu na przechowanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, z powołanego przepisu k.c. wynika, że przedmiotem umowy przechowania mogą być wyłącznie rzeczy ruchome, a więc przedmioty materialne. Ponieważ przedmiotem umowy są rzeczy oddane na przechowanie, z chwilą ich oddania zawsze dochodzi do ich indywidualizacji. Przedmiotem umowy mogą być rzeczy oznaczone zarówno co do tożsamości, jak i co do gatunku, jednak umowa dotyczy zawsze rzeczy zindywidualizowanych, przechowawca bowiem ma obowiązek zwrotu tej samej rzeczy, która została mu oddana na przechowanie.

Biorąc pod uwagę powyższe, w opinii Wnioskodawcy, uprawnionym jest twierdzenie, że przedmiotem przechowania winny być wyłącznie "rzeczy" ruchome w postaci materialnej. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, wyłączenie ze zwolnienia od podatku VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT dotyczy wyłącznie przechowywania instrumentów finansowych w formie materialnej, natomiast wyłączenie ze zwolnienia nie dotyczy usług przechowywania instrumentów finansowych w postaci zdematerializowanej.

Ustawa o VAT nie zawiera również definicji instrumentów finansowych. W myśl natomiast art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, instrumentami finansowymi w rozumieniu tej ustawy są papiery wartościowe. W konsekwencji, papiery wartościowe mieszczą się w definicji instrumentów finansowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Jak wskazał Wnioskodawca na mocy umów zawieranych z Towarzystwem Wnioskodawca świadczy na rzecz Funduszy usługi przechowywania papierów wartościowych (stanowiących aktywa Funduszy) w formie zdematerializowanej, polegające na ewidencjonowaniu zdematerializowanych papierów wartościowych należących do Funduszy na rachunkach, na których dokonywane są odpowiednie zapisy dotyczące stanu posiadania tych papierów wartościowych. W rezultacie należy uznać, że w zakresie w jakim świadczone przez Wnioskodawcę usługi związane są z przechowywaniem papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, usługi te będą korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

Stanowisko Wnioskodawcy w powyższym zakresie znajduje również potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2012 r. (sygn. IPPP2/443-857/12-2/JW) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził, że opisane przez Wnioskodawcę usługi przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, gdyż nie stanowią usług przechowywania tych instrumentów finansowych. Analogiczne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 6 grudnia 2011 r. (sygn. IPPP1/443-1360/11-2/AW).

Reasumując, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać że usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy polegające na przechowywaniu środków pieniężnych Funduszy na rachunkach bankowych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy VAT, natomiast usługi polegające na przechowywaniu papierów wartościowych w formie zdematerializowanej podlegają zwolnieniu na mocy art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy VAT.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy, obejmujące swym zakresem prowadzenie rejestru aktywów Funduszy zapisywanych na właściwych rachunkach i przechowywania przez Wnioskodawcę lub inne podmioty korzystają ze zwolnienia od podatku VAT:

ii. gdyby zdaniem Ministra Finansów nie stanowiły one usług pomocniczych do usług przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych lub odpowiednio usług stanowiących element, właściwych i niezbędnych do świadczenia przez inne podmioty usługi przechowywania tych aktywów - jako usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT.

(i) Art. 43 ust. 1 pkt 40 i 41 oraz art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 40 i 41 ustawy o VAT.

W ocenie Wnioskodawcy, świadczone usługi w zakresie prowadzenia rejestru aktywów Funduszy, w zakresie w jakim usługi te dotyczą aktywów przechowywanych przez Wnioskodawcę, można uznać za usługi pomocnicze do usług związanych z przechowywaniem środków pieniężnych oraz papierów wartościowych i z tego względu powinny one podlegać opodatkowaniu stawką VAT właściwą dla usług związanych z przechowywaniem stanowiących aktywa Funduszy środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, które jak wykazał powyżej Wnioskodawca powinny korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 40 oraz art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT. W praktyce zatem, zgodnie z koncepcją opodatkowania tzw. usług złożonych, korzystają one ze zwolnienia od podatku VAT jako usługi pomocnicze do usług przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zmaterializowanej.

Zarówno w ustawie o VAT jak i przepisach wspólnotowych brak jest bezpośredniej podstawy prawnej, która wprost definiowałaby świadczenia złożone i regulowałaby zasady opodatkowania takiego świadczenia podatkiem VAT. W opinii Wnioskodawcy natomiast, aby dwie lub więcej usług tworzyło świadczenie złożone, wszystkie czynności tworzące to świadczenie muszą być w mniemaniu klienta (odbiorcy usługi) jedną kompleksową usługą. Ponadto część świadczeń przypadających na świadczenie złożone musi mieć charakter kluczowy, podczas gdy pozostałe elementy mają charakter pomocniczy.

Powyższe znajduje potwierdzenie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: "Trybunał"). Przykładowo, w wyroku w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV Trybunał wskazał, że jeżeli transakcja składa się z zespołu świadczeń i czynności, należy wziąć pod uwagę wszystkie okoliczności, w jakich dokonywana jest rozpatrywana transakcja celem określenia czy są to dwa lub więcej niż dwa świadczenia odrębne, czy też jest to jedno świadczenie.

Jednocześnie Trybunał orzekł, że jeśli dwa lub więcej świadczeń (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta, są tak ściśle związane, że stanowią one obiektywnie jedno tylko nierozerwalne świadczenie gospodarcze, którego rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jedno świadczenie do celów stosowania podatku VAT. Podobne stanowisko zostało wyrażone przez Trybunał m.in. w wyroku C-425/06 Part Service Srl.

Jednocześnie w wyroku w sprawie C-572/07 RLRE Tellmer Property sro Trybunał określił, w jakich okolicznościach normalnie odrębne świadczenia, które mogą być wykonywane oddzielnie, a zatem które mogą oddzielnie prowadzić do opodatkowania lub zwolnienia, należy uważać za jednolitą czynność. Zdaniem Trybunału, jest tak na przykład w sytuacji, gdy można stwierdzić, że jedno lub więcej świadczeń stanowi świadczenie główne, a inne świadczenie lub świadczenia stanowią jedno lub więcej świadczeń pomocniczych dzielących los podatkowy świadczenia głównego. W szczególności dane świadczenie należy uważać za świadczenie pomocnicze w stosunku do świadczenia głównego, gdy dla klientów nie stanowi ono celu samego w sobie, lecz środek do korzystania na jak najlepszych warunkach z głównej usługi usługodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o powyższe definicje świadczeń złożonych należy uznać, że usługi związane z prowadzeniem rejestru aktywów Funduszy, w zakresie w jakim usługi te dotyczą aktywów przechowywanych przez Wnioskodawcę, stanowią usługi pomocnicze do usług przechowywania stanowiących aktywa Funduszy środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej. Prowadzenie rejestru aktywów Funduszy nie jest bowiem z perspektywy Funduszy celem samym w sobie, ale wykazuje istotny związek ze świadczoną przez Wnioskodawcę usługą przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w Formie zdematerializowanej. Gdyby Wnioskodawca nie świadczył na rzecz Funduszy usługi przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w Formie zdematerializowanej (stanowiących aktywa Funduszy), nie prowadziłby również rejestru tych aktywów, gdyż nie dysponowałby środkami pieniężnymi oraz papierami wartościowymi (aktywami), które podlegałyby ewidencji. Z drugiej strony, usługa prowadzenia rejestru aktywów Funduszy przyczynia się do prawidłowego świadczenia przez Wnioskodawcę usługi przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, albowiem umożliwia on prowadzenie bieżącej ewidencji środków pieniężnych oraz papierów wartościowych. powierzonych do przechowywania Wnioskodawcy i pozwala zachować Funduszom kontrolę i nadzór nad stanem posiadanych przez siebie aktywów, przechowywanych przez Wnioskodawcę.

Powyższe argumenty w opinii Wnioskodawcy potwierdzają, że usługi prowadzenia rejestru aktywów Funduszy, w zakresie w jakim usługi te dotyczą aktywów przechowywanych przez Wnioskodawcę, są nierozerwalnie związane ze świadczonymi przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy usługami przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, które łącznie stanowią świadczenie złożone postrzegane z perspektywy Funduszy jako całość. W konsekwencji, usługi prowadzenia rejestru aktywów Funduszy, w zakresie w jakim usługi te dotyczą aktywów przechowywanych przez Wnioskodawcę, powinny podlegać opodatkowaniu stawką podatku VAT właściwą dla usługi głównej, tj. usługi przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, a zatem powinny one korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 oraz art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT.

W zakresie natomiast w jakim usługi prowadzenia rejestru aktywów Funduszy dotyczą aktywów przechowywanych przez inne niż Wnioskodawca podmioty, należy je zdaniem Wnioskodawcy, uznać za usługi stanowiące element usługi wymienionej w art. 43 ust. 1 pkt 40 oraz art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT, będące odrębną całością, właściwe oraz niezbędne do świadczenia usług związanych z przechowywaniem, stanowiących aktywa Funduszy środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej.

W świetle art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, zwolnienie od podatku stosuje się do świadczenia usług, przy spełnieniu następujących warunków:

W ocenie Wnioskodawcy, usługa prowadzenia rejestru aktywów, w zakresie w jakim dotyczy aktywów przechowywanych przez inne podmioty, stanowi element usług związanych z przechowywaniem przez te podmioty środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej (stanowiących aktywa Funduszy), a w konsekwencji stanowi element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41 ustawy o VAT. W rejestrze ewidencjonowane są bowiem papiery wartościowe oraz środki pieniężne będące aktywami Funduszy.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę należy ponadto uznać za stanowiące odrębną całość względem usług świadczonych przez inne niż Wnioskodawca podmioty przechowujące aktywa Funduszy. Są one wyodrębnione zarówno pod względem podmiotowym (świadczy je Wnioskodawca, a nie podmiot zajmujący się przechowywaniem), jak i przedmiotowym (Wnioskodawca zajmuje się prowadzeniem rejestru aktywów, zaś wskazane inne podmioty zajmują się ich przechowywaniem).

Czynności mające charakter prowadzenia rejestrów aktywów Funduszy wykonywane przez Wnioskodawcę, nierozłącznie związane są ponadto z działalnością podmiotów przechowujących aktywa Funduszy. Gdyby podmioty te nie świadczyły na rzecz Funduszy usługi przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej (stanowiących aktywa Funduszu), Wnioskodawca nie prowadziłby również rejestru tych aktywów. Jednocześnie, usługa prowadzenia rejestru aktywów przyczynia się do prawidłowego świadczenia przez te inne podmioty usługi przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej. Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, czynności prowadzenia aktywów opisane w stanie sprawy są na tyle kluczowe dla dokonywanych transakcji przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, że powinny być uznane za istotny i niezbędny element tych transakcji.

Istotne znaczenie ma również fakt, że z perspektywy odbiorcy końcowego (uczestnika Funduszu) Wnioskodawca wykonuje czynności, które w przeciwnym przypadku wykonywałby podmiot przechowujący aktywa Funduszy. W związku z tym należy uznać, że usługi te są specyficzne dla usług przechowywania aktywów.

Powyższe stanowisko jest, zdaniem Wnioskodawcy, uzasadnione w świetle dotychczasowego orzecznictwa Trybunału. Przykładowo, w wyroku z dnia 5 czerwca 1997 r. w sprawie Sparekassernes Datacenter (C-2/95) dotyczącej świadczenia przez SDC elektronicznych usług przetwarzania danych na rzecz banków. Trybunał wskazał, że usługi finansowe objęte zwolnieniem obejmują także usługi świadczone przez inne podmioty niż bank i na rzecz innych podmiotów niż ostateczny odbiorca pod warunkiem, że analizowane w sposób szeroki tworzą samodzielną całość, wypełniając w rezultacie konkretne, istotne funkcje usług finansowych.

Artykuł 43 ust. 13 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., niewątpliwie odzwierciedla tezy zawarte w powyższym wyroku.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, usługi prowadzenia rejestru aktywów Funduszy, w zakresie w jakim usługi te dotyczą aktywów przechowywanych przez podmioty inne niż Wnioskodawca, spełniają dyspozycję art. 43 ust. 13 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r., a zatem mogą korzystać ze zwolnienia również na podstawie tej regulacji w związku z regulacją art. 43 ust. 1 pkt 40 i 41 ustawy o VAT.

(ii) Art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, gdyby jednak w ocenie Ministra Finansów usługi związane z prowadzeniem rejestru aktywów Funduszy nie stanowiły usług pomocniczych do świadczonych przez Wnioskodawcę usług przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej lub odpowiednio usług stanowiących element, właściwych i niezbędnych dla świadczenia przez inne podmioty usług przechowywania takich aktywów, to w opinii Wnioskodawcy, usługi te korzystają ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT, jako usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych.

Wnioskodawca wskazał, że począwszy od dnia 1 kwietnia 2013 r. ustawa o VAT nie zawiera definicji zarządzania stosowanej dotychczas dla celów art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT, ponieważ art. 43 ust. 8 ustawy o VAT zawierający definicję zarządzania został uchylony. Jak wynika z uzasadnienia do ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, celem zaproponowanej zmiany jest dostosowanie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do orzecznictwa TSUE. W wyroku w sprawie C-169/04 Abbey National sąd wskazał, że art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej Dyrektywy (art. 135 ust. 1 lit. g) Dyrektywy 2006/112/WE nie zawiera żadnej definicji pojęcia zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi. Wykładnia tego przepisu powinna być dokonywana z uwzględnieniem kontekstu w jaki się wpisuje, celów oraz układu tej dyrektywy a także z uwzględnieniem zwłaszcza ratio legis zwolnienia, które przewiduje pkt 59 tego wyroku.

W związku z tym, w opinii Wnioskodawcy, pojęcie zarządzania funduszami należy interpretować w oparciu o wykładnię tego pojęcia na gruncie przepisów wspólnotowych, ze szczególnym uwzględnieniem wyroków Trybunału w przedmiotowej kwestii.

Wnioskodawca pragnie powołać się w szczególności na wyrok Trybunału z dnia 7 marca 2013 r. w sprawie C-275/11 Gfbk Gesellschaft fur Borsenkommunikation mbH, w którym Trybunał wskazał, że poza czynnościami polegającymi na zarządzaniu portfelem, do szczególnych funkcji przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania należą funkcje administrowania samymi przedsiębiorstwami zbiorowego inwestowania takie jak te wymienione w załączniku II do Dyrektywy 85/611 zmienionej Dyrektywą 2001/107 w rubryce Administracja. Dyrektywa 85/611, na którą powołuje się Trybunał, została zastąpiona obowiązującą aktualnie Dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/65/WE z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe UCITS (dalej: "Dyrektywa UCITS"). Jednocześnie, w tym samym wyroku Trybunał wskazał, że usługi zarządzania świadczone przez będący osobą trzecią podmiot zarządzający są co do zasady objęte zakresem zastosowania art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej Dyrektywy, ponieważ zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, o których mowa w przytoczonym przepisie, zdefiniowane jest ze względu na charakter świadczonych usług, a nie ze względu na podmiot będący usługodawcą lub usługobiorcą.

Biorąc pod uwagę powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, można uznać, że wobec braku definicji zarządzania w ustawie o VAT, w celu ustalenia czy czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, a związane z prowadzeniem rejestru aktywów Funduszy mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy VAT, celowym jest odwołanie się w szczególności do przepisów Dyrektywy UCITS.

Wnioskodawca pragnie wskazać, że jak wynika z załącznika II do Dyrektywy UCITS na funkcje wchodzące w skład zbiorowego zarządzania portfelem składają się:

* zarządzanie inwestycjami;

* administracja rozumiana jako:

* wprowadzanie do obrotu.

Jednocześnie, w świetle orzecznictwa Trybunału można, w opinii Wnioskodawcy uznać, że obowiązki wymienione w załączniku nr II do Dyrektywy UCITS nie są wyczerpującym katalogiem czynności zdefiniowanych jako usługi zarządzania, którym to pojęciem polski ustawodawca posługuje się w art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy VAT, lecz za usługi zarządzania (w tym zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych można uznać wszelkie usługi, o ile są one specyficzne i typowe dla czynności zarządzania funduszami inwestycyjnymi. Takie rozumienie powyższego katalogu potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 28 marca 2013 r. (sygn. IPPP1/443-I68/13-2/AW), który uznał, że powyższy katalog ma jedynie charakter przykładowy, bowiem sama Dyrektywa UCITS w art. 5 ust. 2 stwierdza, że obowiązki wymienione we wspomnianym załączniku "nie są wyczerpujące". Rzecznik generalna podkreśliła takie stanowisko w sposób jednoznaczny w opinii przedstawionej w sprawie Abbey National.

W ocenie Wnioskodawcy natomiast, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, związane z prowadzeniem rejestru aktywów Funduszy mieszczą się w zakresie czynności odpowiadającym zarządzaniu portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w związku z prowadzeniem rejestru aktywów Funduszy wpisują się w czynności wymienione w załączniku nr II do Dyrektywy UCITS w części dotyczącej administracji. Wnioskodawca pragnie bowiem podkreślić, że wykonywane przez niego czynności prowadzenia rejestru aktywów Funduszy, w ramach których Wnioskodawca jest zobowiązany:

* zapewnić, aby zbywanie i odkupywanie jednostek uczestnictwa lub emitowanie, wydawanie i wykupywanie certyfikatów inwestycyjnych odbywało się zgodnie z przepisami prawa i statutem Funduszy;

* zapewnić, aby rozliczanie umów dotyczących aktywów Funduszy następowało bez nieuzasadnionego opóźnienia;

* kontrolować terminowość rozliczania umów z uczestnikami Funduszy;

* zapewnić, aby wartość netto aktywów funduszu inwestycyjnego i wartość jednostki uczestnictwa była obliczana zgodnie z przepisami prawa i statutem Funduszy;

* zapewnić, aby dochody Funduszy były wykorzystywane w sposób zgodny z przepisami prawa i ze statutami Funduszu;

* wykonywać polecenia Funduszy, za wyjątkiem tych, które są sprzeczne z prawem lub ze statutami Funduszy;

* przeprowadzać likwidację Funduszy w przypadkach wskazanych w statutach Funduszy lub wynikających z obowiązujących w tym zakresie przepisów, odpowiadają swym zakresem czynnościom wymienionym w części dotyczącej funkcji administracyjnych, a w szczególności funkcji związanych z: monitorowaniem przestrzegania uregulowań i wypłatą zysków.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi w zakresie prowadzenia rejestru aktywów Funduszy mają na celu monitorowanie przestrzegania uregulowań, albowiem jak wskazał Wnioskodawca usługi świadczone przez Wnioskodawcę obejmują w szczególności nadzór nad zgodnym z prawem i ze statutami Funduszy:

* emitowaniem, wydawaniem i wykupywaniem certyfikatów inwestycyjnych,

* obliczaniem wyceny: aktywów Funduszy, wartości aktywów netto Funduszy oraz wartości aktywów netto przypadająca na certyfikat inwestycyjny,

* wykorzystaniem dochodów Funduszy.

Wnioskodawca jest ponadto zobowiązany zapewnić, aby rozliczanie umów dotyczących aktywów Funduszy następowało bez nieuzasadnionego opóźnienia oraz kontrolować terminowość rozliczania umów z uczestnikami Funduszy, co w ocenie Wnioskodawcy również odpowiada wymienionej w załączniku II do Dyrektywy UCITS czynności monitorowanie przestrzeganie uregulowań.

Natomiast w przypadku ewentualnej likwidacji Funduszy, Wnioskodawca po przeprowadzeniu czynności likwidacyjnych dokonuje wypłaty środków uzyskanych w toku likwidacji do uczestników Funduszy, co zdaniem Wnioskodawcy odpowiada czynności wypłaty zysków wymienionej w załączniku II do Dyrektywy UCITS.

Zbieżność czynności wykonywanych w ramach usług świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy z brzmieniem załącznika nr II do Dyrektyw UCITS potwierdza, w opinii Wnioskodawcy, że usługi świadczone przez Wnioskodawcę wpisują się w funkcje typowe dla usług zarządzania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT.

Niezależnie od powyższych argumentów świadczących, zdaniem Wnioskodawcy, o możliwości zwolnienia od podatku VAT usług prowadzenia rejestru aktywów Funduszy. Wnioskodawca pragnie również zwrócić uwagę, że uchylenie art. 43 ust. 8 ustawy o VAT zawierającego katalog czynności składających się na zarządzanie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, nie wynikało z jego niezgodności z przepisami wspólnotowymi, lecz było dostosowaniem przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do orzecznictwa TSUE, albowiem zdaniem Trybunału państwa członkowskie nie są uprawnione do modyfikacji pojęcia zarządzania. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że polski ustawodawca wprowadzając własną definicję zarządzania niejako zawęził zakres czynności składających się na zarządzanie jedynie do czynności enumeratywnie wymienionych w tym przepisie.

Z tego względu, Wnioskodawca jest zdania, że skoro art. 43 ust. 8 ustawy o VAT wymieniał m.in. prowadzenie rejestru aktywów jako jedną z czynności składających się na zarządzanie, to czynność ta nadal mieści się w zakresie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT, skoro w świetle orzecznictwa Trybunału czynności zarządzania Funduszami inwestycyjnymi są pojęciem szerszym aniżeli definicja stosowania dotychczas przez polskiego ustawodawcę. Innymi słowy, jeżeli w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT w związku z art. 43 ust. 8 ustawy o VAT, usługi świadczone przez Wnioskodawcę korzystały ze zwolnienia od podatku VAT, to także po uchyleniu art. 43 ust. 8 ustawy o VAT powinny one nadal z tego zwolnienia korzystać.

Powyższe argumenty, zdaniem Wnioskodawcy wskazują, że usługi w zakresie prowadzenia rejestru aktywów Funduszy (w przypadku gdyby zdaniem Ministra Finansów nie stanowiły one usług pomocniczych do usług związanych z przechowywaniem środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej lub odpowiednio usług stanowiących element, właściwych i niezbędnych do świadczenia przez inne podmioty usługi przechowywania tych aktywów) mogą jako samodzielne usługi zarządzania portfelami inwestycyjnymi funduszy inwestycyjnych korzystać ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, usługi związane z prowadzeniem rejestru aktywów Funduszy korzystają ze zwolnienia od podatku VAT:

* bądź jako usługi pomocnicze do usług związanych z przechowywaniem środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 oraz art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy o VAT (w zakresie w jakim dotyczą aktywów przechowywanych przez Wnioskodawcę) oraz jako usługi stanowiące elementy właściwe i niezbędne do świadczenia przez inne podmioty usług przechowywania środków pieniężnych oraz papierów wartościowych w formie zdematerializowanej zwolnionych na podstawie art. 43 ust. 13 w związku z art. 43 ust. 1 pkt 40 i 41 ustawy o VAT w zakresie w jakim dotyczą aktywów przechowywanych przez inne podmioty,

* bądź też jako samodzielne usługi podlegają zwolnieniu w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. b ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej,

* prawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług przechowywania środków pieniężnych na rachunku bankowym,

* nieprawidłowe - w zakresie zwolnienia od podatku VAT usług prowadzenia rejestrów aktywów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą", opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W art. 41 ust. 1 ustawy, postanowiono, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z treści art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy wynika, że zwalnia się od podatku usługi zarządzania:

Zgodnie z art. 135 ust. 1 lit. g Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, s. 1 z późn. zm.) państwa członkowskie zwalniają transakcje: zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie.

Analizując przedstawione powyżej regulacje dotyczące zwolnień zauważyć należy, że użyte w art. 43 ust. 1 pkt 12, ustawy, pojęcie usługi zarządzania funduszami odpowiada określeniom wskazanym w art. 135 (1) (g) Dyrektywy 2006/112/WE - "transakcje, zarządzanie specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, określonymi przez państwa członkowskie".

Należy podkreślić, że pojęcia używane do oznaczenia zwolnień, o których mowa w art. 43 ustawy winny być interpretowane w sposób ścisły, gdyż zwolnienia te stanowią odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatek VAT pobierany jest od każdej usługi świadczonej odpłatnie przez podatnika. Zwolnienia stanowią pojęcia autonomiczne prawa wspólnotowego, które mają na celu uniknięcie rozbieżności pomiędzy państwami członkowskimi w stosowaniu systemu podatku VAT i które należy sytuować w ogólnym kontekście wspólnego systemu podatku VAT.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku C-169/04 z dnia 4 maja 2006 r. (Abbey National plc i Inscape Investment Fund przeciwko Commissioners of Customs Excise) jednoznacznie rozstrzygnął o braku możliwości objęcia zwolnieniem od podatku od wartości dodanej, o którym mowa w art. 13 część B lit. d) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz.Urz.UE.L Nr 145 z późn. zm.) - obecnie art. 135 ust. 1 lit. g) dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, a więc zwolnieniem dotyczącym usług zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi w zakresie przechowywania aktywów oraz zapewnienia zgodności działalności funduszu z przepisami prawa oraz dokumentami założycielskimi funduszu.

W świetle powyższego wyroku TSUE uznać należy, że ww. usługi świadczone przez bank - depozytariusza na rzecz funduszy inwestycyjnych i emerytalnych nie mogą być objęte zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 12 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych, prowadzenia rachunków pieniężnych, wszelkiego rodzaju transakcji płatniczych, przekazów i transferów pieniężnych, długów, czeków i weksli oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu tych usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, usługi, których przedmiotem są instrumenty finansowe, o których mowa w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2010 r. Nr 211, poz. 1384 oraz z 2011 r. Nr 106, poz. 622 i Nr 131, poz. 763), z wyłączeniem przechowywania tych instrumentów i zarządzania nimi, oraz usługi pośrednictwa w tym zakresie.

Stosownie do art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przy czym, w myśl art. 43 ust. 14 ustawy, przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Należy również wskazać, że na podstawie art. 43 ust. 16 ustawy, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 41, nie ma zastosowania do usług dotyczących praw i udziałów odzwierciedlających:

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (tekst jedn.: Dz. U. Nr 2011, poz. 1384 z późn. zm.), instrumentami finansowymi w rozumieniu ustawy są papiery wartościowe. Ilekroć w ustawie jest mowa o papierach wartościowych - rozumie się przez to akcje, prawa poboru w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037, z późn. zm.), prawa do akcji, warranty subskrypcyjne, kwity depozytowe, obligacje, listy zastawne, certyfikaty inwestycyjne i inne zbywalne papiery wartościowe, w tym inkorporujące prawa majątkowe odpowiadające prawom wynikającym z akcji lub z zaciągnięcia długu, wyemitowane na podstawie właściwych przepisów prawa polskiego lub obcego (art. 3 pkt 1 lit. a ustawy o obrocie instrumentami finansowymi).

Stosownie do postanowień art. 3 pkt 20 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, przez depozyt papierów wartościowych rozumie się prowadzony przez Krajowy Depozyt lub spółkę, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1, system rejestracji zdematerializowanych papierów wartościowych, obejmujący rachunki papierów wartościowych i konta depozytowe prowadzone przez podmioty upoważnione do tego przepisami ustawy.

Artykuł 4 ust. 1 ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, wskazuje że rachunkami papierów wartościowych są rachunki, na których zapisywane są zdematerializowane papiery wartościowe, prowadzone wyłącznie przez:

Stosownie do treści art. 119 ust. 1 ww. ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, za zezwoleniem Komisji bank z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej może prowadzić rachunki papierów wartościowych i rachunki zbiorcze (działalność powiernicza).

Jak wynika z art. 119 ust. 3 cyt. ustawy, zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, może być udzielone również w przypadku, gdy bank otrzymał już zezwolenie na prowadzenie działalności maklerskiej. W takim przypadku prowadzenie rachunków papierów wartościowych i rachunków zbiorczych odbywa się poza jednostką organizacyjną banku prowadzącą działalność maklerską.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że działalność w zakresie obrotu instrumentami finansowymi można świadczyć m.in. w zakresie działalności maklerskiej oraz powierniczej. Każda z tych form umożliwia obrót instrumentami finansowymi lub prawnie dopuszcza prowadzenie obrotu instrumentami finansowymi.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2004 r. Nr 146, poz. 1546 z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o FI", fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

W myśl art. 4 ust. 1 ustawy o FI, towarzystwo tworzy fundusz inwestycyjny, zarządza nim i reprezentuje fundusz w stosunkach z osobami trzecimi.

Jak wynika z art. 9 ww. ustawy, depozytariusz wykonuje obowiązki określone w ustawie, w szczególności polegające na prowadzeniu rejestru aktywów funduszu inwestycyjnego.

Stosownie do art. 46 ust. 9 ww. ustawy, towarzystwo nie może zlecić zarządzania portfelem inwestycyjnym funduszu lub jego częścią depozytariuszowi funduszu oraz podmiotowi, którego interesy mogą być sprzeczne z interesem towarzystwa lub interesem uczestników funduszu inwestycyjnego.

Z regulacji art. 71 ustawy o funduszach inwestycyjnych, wynika, że umowę o prowadzenie rejestru aktywów funduszu można zawrzeć wyłącznie z:

3. Krajowym Depozytem Papierów Wartościowych Spółką Akcyjną.

Zgodnie zaś z art. 72 ust. 1 ww. ustawy, obowiązki depozytariusza wynikające z umowy o prowadzenie rejestru aktywów funduszu inwestycyjnego obejmują:

Regulacje dotyczące funduszy emerytalnych zawarte są w ustawie z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 34, poz. 189 z późn. zm.) zwanej dalej "ustawą o FE". Zgodnie z art. 2 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, Fundusz jest osobą prawną. Przedmiotem działalności funduszu jest gromadzenie środków pieniężnych, ich lokowanie, z przeznaczeniem na wypłatę członkom funduszu po osiągnięciu przez nich wieku emerytalnego, i wypłata okresowych emerytur kapitałowych, o których mowa w ustawie z dnia 21 listopada 2008 r. o emeryturach kapitałowych (Dz. U. Nr 228, poz. 1507, z 2010 r. Nr 254, poz. 1700 i Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 75, poz. 398), z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 3 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy, organem funduszu jest towarzystwo emerytalne, zwane dalej "towarzystwem", utworzone zgodnie z przepisami ustawy. Towarzystwo tworzy fundusz oraz, jako jego organ, zarządza nim i reprezentuje w stosunkach z osobami trzecimi.

Stosownie zaś do art. 12 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, utworzenie funduszu wymaga zawarcia przez towarzystwo z depozytariuszem umowy o przechowywanie aktywów funduszu.

Zgodnie z art. 157 cyt. ustawy, Fundusz jest obowiązany wybrać depozytariusza, któremu, na podstawie umowy, powierza przechowywanie swoich aktywów.

W myśl art. 159 ust. 1 tej ustawy, do obowiązków depozytariusza w zakresie przechowywania aktywów funduszu należy:

Z cyt. powyżej przepisów wynika, że depozytariusz to podmiot, który jest wybrany do wykonywania ściśle określonych w ustawie o FI i ustawie o FE czynności, a w szczególności do prowadzenia rejestru aktywów funduszu przy zastosowaniu właściwych rachunków oraz przechowywania tych aktywów. W ramach obowiązków związanych z tym zakresem czynności depozytariusz wykonuje również inne czynności, jak np. czynności zapewniające prawidłowe, zgodne z przepisami ustawy oraz statutem funduszu, rozliczanie umów dotyczących nabywania i zbywania aktywów, lokowania tych aktywów czy też sposobu ustalania ich wartości. Ponadto do obowiązków depozytariusza należy wykonywanie poleceń funduszu inwestycyjnego, w przypadku funduszy inwestycyjnych, oraz wykonywanie poleceń likwidatora, w przypadku funduszy emerytalnych jak również wykonywanie innych obowiązków nałożonych ustawą.

W wyroku z dnia 4 maja 2006 r. w sprawie C-169/04 Abbey National TSUE jednoznacznie rozstrzygnął o braku możliwości objęcia zwolnieniem od podatku od wartości dodanej, o którym mowa w art. 13 część B lit. d pkt 6 szóstej dyrektywy, a więc zwolnieniem dotyczącym usług zarządzania specjalnymi funduszami inwestycyjnymi, czynności wykonywanych przez depozytariusza funduszu inwestycyjnego w zakresie przechowywania aktywów oraz zapewnienia zgodności działalności funduszu z przepisami prawa oraz dokumentami założycielskimi funduszu. Zwolnienie powyższe nie ma zastosowania gdyż czynności wykonywane przez depozytariusza stanowią bowiem jedynie kontrolę i nadzór nad działalnością funduszy inwestycyjnych, których celem jest zapewnienie, aby zarządzanie funduszami odbywało się zgodnie z prawem.

Z opisu przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na mocy umów zawieranych z towarzystwami funduszy inwestycyjnych (Towarzystwo) na rzecz funduszy (Fundusze) działających na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych usługi obejmują swoim zakresem. Przechowywanie, stanowiących aktywa Funduszy, papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz środków pieniężnych należących do Funduszy. W ramach powyższych usług Wnioskodawca jest zobowiązany:

* przechowywać należące do Funduszy aktywa mające postać papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, na podstawie art. 119 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (dalej: "ustawa o obrocie instrumentami finansowymi"). Usługa przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej polega na ewidencjonowaniu zdematerializowanych papierów wartościowych należących do Funduszy na rachunkach, na których dokonywane są odpowiednie zapisy dotyczące stanu posiadania tych papierów wartościowych;

* gromadzić na rachunkach bankowych, prowadzonych przez banki na podstawie art. 5 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. prawo bankowe, środki pieniężne z tytułu wpłat uczestników należące do Funduszy.

Z tytułu świadczenia wyżej opisanych usług Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie. Zainteresowany nie prowadzi działalności maklerskiej, o której mowa w art. 69 ust. 2 ustawy o obrocie. Niemniej Wnioskodawca przechowuje aktywa funduszy w postaci zdematerializowanych papierów wartościowych na rachunkach papierów wartościowych prowadzonych nie w ramach działalności maklerskiej, ale w ramach działalności powierniczej, zgodnie z zapisami art. 119 Ustawy o obrocie. Na prowadzenie takiej działalności Wnioskodawca posiada odrębną licencję Komisji Nadzoru Finansowego. Należy zauważyć, że Wnioskodawca może prowadzić działalność powierniczą niezależnie od faktu posiadania zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, co wynika wprost z art. 119 ust. 3 ustawy o obrocie i w ramach działalności powierniczej, prowadzić rachunki papierów wartościowych, przechowywać na tych rachunkach instrumenty finansowe w formie zdematerializowanej i rozliczać transakcje na tych instrumentach. Zainteresowany posiada jedynie licencję maklerską na wykonywanie czynności określonych w art. 69 ust. 2 pkt 1 i 5 ustawy o obrocie, a więc na wykonywanie czynności w zakresie przyjmowania i przekazywania zleceń nabycia lub zbycia instrumentów finansowych oraz doradztwa inwestycyjnego. W prawa z tytułu tej licencji Wnioskodawca wstąpił w ramach fuzji z innym bankiem. W ramach fuzji Wnioskodawca wstąpił też w prawa z tytułu umów zawartych przez inny bank, których przedmiotem jest świadczenie usług maklerskich. Aktualnie (po fuzji) Wnioskodawca nie zawiera nowych umów o świadczenie usług maklerskich, a także nie uczestniczy w ofertach publicznych, co sprawia, że w praktyce (po fuzji) nie świadczy usług maklerskich. Wnioskodawca wskazał jednocześnie, że przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz prowadzenie rejestru aktywów Funduszy, nie stanowią czynności określonych w art. 69 ust. 4 pkt 1 Ustawy o obrocie.

Wnioskodawca powziął wątpliwości czy ww. usługi przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej, przechowywania środków pieniężnych na rachunku bankowym korzystają ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 40 oraz pkt 41 ustawy. Analogiczne wątpliwości Zainteresowany powziął względem usług prowadzenia rejestrów aktywów.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy opisu sprawy należy wyjaśnić, że Wnioskodawca uprawniony jest do zastosowania zwolnienia od podatku VAT względem usług przechowywania środków pieniężnych na rachunku bankowym. Natomiast usługi przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz usługi prowadzenia rejestrów aktywów, ze względu na niewypełnienie ustawowych przesłanek powinny być opodatkowane podatkiem VAT według podstawowej aktualnie obowiązującej stawki podatku, tj. 23%.

Powyższe wynika z faktu, że usługa gromadzenia środków pieniężnych na rachunku bankowym jest usługą wprost objętą zapisami art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy, skutkującej zwolnieniem od podatku.

Natomiast usługi przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej nie wypełniają przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 41 ustawy, gdyż - stosownie do zapisów wyroku TSUE w sprawie C-169/04 - czynności wykonywanych przez depozytariusza funduszu inwestycyjnego w zakresie przechowywania aktywów nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Podobny brak przesłanek do zwolnienia od podatku od towarów i usług - na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 w związku z art. 43 ust. 13 ustawy - występuje względem usług prowadzenia rejestrów aktywów. Usługi takie mają bowiem charakter techniczny i nie stanowią istoty usług finansowych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 40 i pkt 41 ustawy. Czysto techniczny charakter tej usługi wyklucza także zastosowania względem niej zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 13 ustawy. Powyższe zgodne jest z treścią powołanego orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-169/04, w którym Trybunał stwierdził, że w przypadku usług świadczonych przez depozytariuszy z ww. zwolnienia korzystać nie mogą czynności wykonywane stanowiące jedynie o kontroli i nadzorze nad działalnością funduszy. Skutkiem powyższego usługi przechowywania papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz usługi prowadzenia rejestru aktywów, nie spełniają przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku i powinny być opodatkowane podstawową stawką podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, usługi świadczone obecnie i w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy, obejmujące swym zakresem przechowywanie środków pieniężnych na rachunkach bankowych korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy. Natomiast usługi świadczone obecnie i w przyszłości przez Wnioskodawcę na rzecz Funduszy, obejmujące swym zakresem przechowywanie papierów wartościowych w formie zdematerializowanej oraz prowadzenie rejestrów aktywów Funduszy zapisywanych na właściwych rachunkach i przechowywanych przez Wnioskodawcę lub inne podmioty, nie korzystają ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 41 oraz art. 43 ust. 13 ustawy, i powinny być opodatkowane podatkiem VAT według stawki w wysokości 23%.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.