ILPP1/443-776/09-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana G. P, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 lipca 2009 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 sierpnia 2009 r. (data wpływu 31 sierpnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek. Dnia 31 sierpnia 2009 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o informacje w zakresie doprecyzowania opisanego zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w roku 2007 zakupił gospodarstwo rolne (budynek mieszkalny, budynek gospodarczy) wraz z 7,56 ha ziemi rolnej. Ziemia ta składa się z dwóch działek ewidencyjnych. Grunty te Zainteresowany uprawia już od roku 2007. Co roku siane jest na nim zboże. Z jednej z działek, Wnioskodawca chce wydzielić w drodze decyzji o warunkach zabudowy dwie działki (każda o powierzchni 13 arów), a następnie odsprzedać je osobom trzecim. Zainteresowany jest osobą zatrudnioną na podstawie umowy o pracę a ponadto prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Wnioskodawca jest również podatnikiem podatku VAT.

Grunty, o których mowa we wniosku, na początku zostały nabyte w drodze kupna-sprzedaży od osób trzecich do majątku osobistego. W związku małżeńskim Zainteresowany jest od roku 2005. Na grunty te Gmina nie posiada aktualnie planu zagospodarowania przestrzennego. Są to działki rolne.

Dnia 31 sierpnia 2009 r. Wnioskodawca uzupełnił opisane zdarzenie przyszłe wskazując, iż nie jest rolnikiem ryczałtowym, a celem zakupu nieruchomości było utworzenie gospodarstwa rolnego związanego z agroturystyką, a w późniejszym czasie wybudowanie domu i osiedlenie się na tych gruntach wraz z rodziną.

Zainteresowany wskazał, iż nie udostępniał w sposób odpłatny działek stanowiących przedmiotową nieruchomość. Jednakże Wnioskodawca uzyskuje korzyści materialne ze sprzedaży zbóż uprawianych na nieruchomości. Zainteresowany wcześniej nie dokonywał odpłatnej dostawy działek. A nieruchomość, z której Wnioskodawca zamierza wydzielić dwie działki w studium uwarunkowań i kierunków zabudowy gminy przeznaczona jest pod teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Względem nieruchomości nie były wydawane decyzje o warunkach zabudowy. Zbycie działek następuje ze względu na chorobę syna oraz remont domu rodzinnego.

Jak wskazano w uzupełnieniu, Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie:

* produkcji pozostałych wyrobów z drewna, korka, słomy (16.29.Z),

* wynajem i dzierżawa pozostałych maszyn, urządzeń oraz dóbr materialnych, gdzie indziej niesklasyfikowanych (77.39.Z).

Zainteresowany zaczął płacić podatek VAT z związku z przekroczeniem kwoty zwolnionej z tytułu działalności 16.29.Z, tj. produkcji pozostałych wyrobów z drewna, korka, słomy i materiałów do wyplatania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wydzielenia, a następnie sprzedaży dwóch działek Wnioskodawca będzie zobowiązany od ceny końcowej sprzedaży zapłacić podatek VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż kilku lub nawet większej ilości działek pod budownictwo mieszkaniowe - jeżeli działki te stanowią majątek osobisty podatnika podatku VAT i nie służą prowadzonej działalności gospodarczej - nie można uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu Dyrektywy VAT.

Jeżeli podatnik nie nabył działek w celu ich dalszej odsprzedaży, ale je nabył jako osoba fizyczna ich sprzedaż nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 5 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi działalność m.in. rolników.

Zgodnie z art. 2 pkt 15, 20 i 21 ww. ustawy:

* przez działalność rolniczą rozumie się produkcję roślinną i zwierzęcą <...> a także świadczenie usług rolniczych;

* przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim;

* przez usługi rolnicze rozumie się usługi wymienione w załączniku nr 2 do ustawy.

Jak stanowi art. 55 ¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej. Stanowi zatem zorganizowany kompleks majątkowy przeznaczony do prowadzenia działalności produkcyjnej, handlowej lub usługowej. Natomiast w myśl art. 55 ³ ustawy - Kodeks cywilny, za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego. Biorąc pod uwagę powyższe należy przyjąć, że gospodarstwo rolne spełnia określone w Kodeksie cywilnym wymogi właściwe dla przedsiębiorstwa. Celem przedsiębiorstwa, którym jest gospodarstwo rolne, zawsze jest produkcja rolnicza, bez względu na to w jaki sposób zostaną wykorzystane pożytki z tej działalności.

Przez gospodarstwo rolne - stosownie do art. 2 pkt 16 ustawy o VAT - rozumie się gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Z kolei zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.), za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Zacytowana definicja gospodarstwa rolnego z art. 55 ³ Kodeks cywilny, podobnie jak definicja przedsiębiorstwa z art. 55 ¹ k.c., akcentuje aspekt przedmiotowy (w odróżnieniu od definicji gospodarstwa rolnego z art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym akcentującej aspekt gruntowy, (własnościowy).

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca w roku 2007 zakupił gospodarstwo rolne (budynek mieszkalny, budynek gospodarczy) wraz z 7,56 ha ziemi rolnej. Ziemie tę Zainteresowany uprawia od roku 2007, siejąc co roku zboże. Wnioskodawca uzyskuje korzyści materialne ze sprzedaży zbóż uprawianych na powyższej nieruchomości. Celem zakupu nieruchomości było utworzenie gospodarstwa rolnego związanego z agroturystyką, a w późniejszym czasie wybudowanie domu i osiedlenie się na tych gruntach wraz z rodziną. Z jednej z działek, Wnioskodawca chce wydzielić w drodze decyzji o warunkach zabudowy dwie działki (każda o powierzchni 13 arów) a następnie odsprzedać je osobom trzecim. Przedmiotowa nieruchomość w studium uwarunkowań i kierunków zabudowy gminy przeznaczona jest pod teren zabudowy mieszkaniowo-usługowej. Zainteresowany nie udostępniał w sposób odpłatny działek stanowiących przedmiotową nieruchomość i nie dokonywał odpłatnej dostawy działek. Wnioskodawca nie jest rolnikiem ryczałtowym lecz podmiotem zatrudnionym na podstawie umowy o pracę, a ponadto prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna. Wnioskodawca jest również podatnikiem podatku VAT.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż planowana przez Wnioskodawcę dostawa dwóch działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkalno-usługową podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż Zainteresowany wypełnia przesłanki - na gruncie ustawy o VAT - prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Powołany przepis uznaje za taką działalność, działalność prowadzoną przez rolników. Ponadto Zainteresowany w świetle powołanych przepisów - art. 2 pkt 15 i pkt 20 ustawy - prowadzi działalność rolniczą bowiem wytwarza produkty rolne. Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany posiadaną nieruchomość od roku 2007 obsiewa zbożem, a otrzymaną produkcję roślinną (płody rolne) zbywa uzyskując korzyści materialne. Tym samym Wnioskodawca wypełnił definicję działalności gospodarczej uregulowanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy o VAT i wystąpi - w związku z dostawą działek - w roli podatnika podatku VAT. Na taką działalność wskazują pośrednio także inne okoliczności. Wnioskodawca nabył - na podstawie umowy kupna-sprzedaży - 7,56 ha gruntu. Integralną częścią nieruchomości są budynki mieszkalny i gospodarczy, a intencją zakupu było prowadzenie gospodarstwa rolnego. W świetle powołanych faktów nabycie nieruchomości w takim stanie przesądza - na postawie art. 55 ³ k.c. - o zakupie gospodarstwa rolnego. Powyższe potwierdzają także zapisy art. 2 ust. 1 ustawy o podatku rolnym, definiujące gospodarstwo rolne jako obszar gruntów o powierzchni powyżej 1 ha. Skutkiem ww. analizy bezsporne jest stwierdzanie, iż Wnioskodawca wykonuje w ramach nabytego gospodarstwa rolnego zorganizowaną działalność rolniczą. Zatem Wnioskodawca dokonując zbycia działek, wykorzystywanych w gospodarstwie rolnym do produkcji roślinnej, nie dokonuje zbycia majątku osobistego lecz majątku związanego z prowadzoną działalnością rolniczą.

W związku z powyższym, stwierdza się, że planowana sprzedaż przedmiotowych działek nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a dokonujący dostawy tych działek Wnioskodawca wykonuje czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku jego braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz ewidencja gruntów).

Uwzględniając zawarty we wniosku opis zdarzenia przyszłego, z którego wynika że zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków zabudowy gminy, działki Wnioskodawcy przeznaczone są pod zabudowę mieszkalno-usługową, należy stwierdzić, że ich dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowych działek będzie czynnością opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.