ILPP1/443-773/14-6/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 27 sierpnia 2014 r. (data wpływu 29 sierpnia 2014 r.), uzupełnionym pismami z dnia 14 października 2014 r. i 1 grudnia 2014 r. (data wpływu 16 października 2014 r. i 3 grudnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 sierpnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanej. Dnia 16 października 2014 r. i 3 grudnia 2014 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będąc Komornikiem przy Sądzie Rejonowym od dnia 4 marca 2014 r. prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi "A" ma siedzibę w M.

W dniu 6 marca 2014 r. egzekucja skierowana została do nieruchomości KW (...) dłużnika znajdującej się w M. Nieruchomość składa się z działki ew. nr 23/38 o powierzchni 0,3033 ha zabudowanej:

* budynkiem o funkcji produkcyjno-magazynowej o PU = 472,43 m² oraz

* budynkiem o funkcji handlowo-mieszkaniowej o PU = 253,37 m².

Budynek produkcyjno-magazynowy: parterowy, bez podpiwniczenia, wykonany w technologii tradycyjnej, murowanej, przykryty dachem dwuspadowym. Budynek handlowo-mieszkalny: konstrukcja murowana, bez podpiwniczenia, o dwóch kondygnacjach nadziemnych, przykryty dachem dwuspadowym. Na parterze budynku zlokalizowano powierzchnię usługową, na piętrze znajduje się powierzchnia mieszkalna. Obszar, w którym położona jest ww. nieruchomość nie jest objęty zapisami aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z zapisami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy (uchwała Rady Miejskiej z dnia 25 lutego 2010 r.), nieruchomość położona jest na obszarze oznaczonym symbolem A5M1 - tereny zabudowy mieszkaniowej do adaptacji. Z wcześniejszych postępowań egzekucyjnych wynika, że Spółka korzystała z odliczenia podatku od towarów i usług w związku z nabyciem, budową i modernizacją ww. nieruchomości. Dłużnik jest od 30 stycznia 1996 r. zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług w Urzędzie Skarbowym.

Dnia 16 października 2014 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego wskazując, że:

1. Wskazana we wniosku nieruchomość nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych.

* 2a. Budynki produkcyjno-magazynowe i handlowo-mieszkalny nie zostaną zbyte w ramach pierwszego zasiedlenia bowiem nieruchomość nabyta została przez dłużną spółkę w roku 1999. Dłużnik oświadczył, że spółka korzystała z odliczeń podatku VAT w związku z nabyciem i modernizacją kupionych pomieszczeń. Modernizacja przeprowadzona została na przełomie 1999-2000 r. Modernizacja i ulepszenie wówczas stanowiło ponad 30% wartości początkowej.

* 2b. Tak jak zostało wyżej wskazane spółka dłużna poniosła wydatki, które wynosiły 30% wartości początkowej. Obecnie Spółka nie funkcjonuje i nie będą ponoszone dalsze wydatki na modernizację.

1. Nieruchomości były wykorzystywane przez podatnika przez co najmniej 5 lat do czynności opodatkowanych.

2. Nieruchomość nie była wykorzystywana i nie jest na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Dnia 3 grudnia 2014 r. Zainteresowany doprecyzował stan sprawy wskazując:

"że budynek handlowo-mieszkalny zaliczyć należy jako budynek niemieszkalny (sekcja 12), gdyż ponad połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest dla celów niemieszkalnych. Następnie jako grupę i klasę symbolu PKOB po konsultacji z dłużnikiem wskazać należy budynki handlowo-usługowe. Tak więc symbol PKOB zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych to PKOB 1230".

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy i w jakiej wysokości powinna zostać naliczona stawka podatku VAT przy ewentualnej sprzedaży ww. nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, jak stanowi art. 41 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym. Zdaniem Komornika należy zastosować stawkę 23%.

Z kolei dnia 16 października 2014 r. Zainteresowany dodał do przedstawionego we wniosku stanowiska, że:

"W oparciu o posiadaną dokumentację Komornik uważa, że sprzedaż w drodze licytacji komorniczej nieruchomości należącej do osób nie będących czynnym płatnikiem podatku VAT nie podlega obowiązkowi zapłaty podatku od towarów i usług".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy - przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Jak wynika z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl powołanych powyżej przepisów, warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

* dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,

* czynność ta wykonana została przez podmiot, który dla tej właśnie czynności występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi postępowanie egzekucyjne do majątku dłużników w postaci nieruchomości zabudowanej budynkiem produkcyjno-magazynowym i handlowo-mieszkalnym. Przy czym budynek handlowo-mieszkalny sklasyfikowany został pod symbolem PKOB 1230 skutkiem czego jest to budynek handlowo-usługowy. Dłużnicy prowadzili działalność gospodarczą w formie spółki jawnej. Nieruchomość nabyli w roku 1999 i jak wynika z jej charakteru, dotyczyła ona aktywności zawodowej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że nabyta nieruchomość wykorzystywana była przez dłużnika w działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Biorąc zatem pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca (dłużnicy prowadzący spółkę osobową) sprzedając nieruchomość, nie dokona zbycia majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej przez dłużników działalności gospodarczej. Zatem dokonując dostawy opisanej nieruchomości pozyskanej i wykorzystywanej w celach zarobkowych Zainteresowany (dłużnicy i komornik) wypełni przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jednakże czynność ta nie musi być faktycznie opodatkowana (nie musi prowadzić do powstania podatku należnego), bowiem za czynność taką należy również rozumieć czynność podlegającą opodatkowaniu w myśl przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże na mocy przepisów szczególnych - korzystającą ze zwolnienia od tego podatku.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, przez którą należy rozumieć sprzedaż, a także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment sprzedaży w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

Ponadto, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy).

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.), zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów - zarówno nieruchomości, jak i ruchomości - przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych - niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) - wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i nie budzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy (obowiązujący od 1 stycznia 2014 r.), w myśl którego - w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Ponadto, przepis ten obejmuje swoim zakresem także grunty będące w wieczystym użytkowaniu.

Z opisu sprawy wynika, że dłużnicy prowadzący Spółkę jawną nabyli w roku 1999 nieruchomość zabudowaną budynkiem produkcyjno-magazynowym oraz handlowo-usługowym. W latach 1999-2000 poniesiono szereg nakładów na ulepszenie i modernizację, które przekroczyły 30% wartości początkowej nieruchomości. W związku z nabyciem oraz modernizacją nieruchomości dłużnej Spółce osobowej (dłużnikom) przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług. W opinii Wnioskodawcy budynki produkcyjno-magazynowy i handlowo-usługowy nie zostaną zbyte w ramach pierwszego zasiedlenia bowiem nieruchomość nabyta została w roku 1999. Nieruchomość nie była udostępniana osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych, a dłużnicy wykorzystywali ją co najmniej 5 lat - w stanie ulepszonym - do wykonywania czynności opodatkowanych. Nieruchomości nie służyły do wykonywania czynności wyłącznie zwolnionych od podatku VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy i w jakiej wysokości powinna zostać naliczona stawka podatku VAT przy ewentualnej sprzedaży ww. nieruchomości.

Uwzględniając powyższe zapisy ustawy oraz elementy stanu faktycznego wskazać należy, że dostawa budynku produkcyjno-magazynowego oraz handlowo-usługowego nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Powyższe wynika z faktu, że - wbrew stwierdzeniu Wnioskodawcy - dostawa budynków nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy. Dłużnicy bowiem ponieśli (w latach 1999-2000) na nieruchomość nakłady modernizacyjne (ulepszające) o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej budynków, przez co - stosownie do treści art. 2 pkt 14 ustawy - dopiero na skutek aktualnie planowanej sprzedaży w trybie komorniczym obiekty te zostaną oddane do użytkowania - po ich ulepszeniu - w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Konsekwencją powyższego dostawa budynków produkcyjno-magazynowego oraz handlowo-usługowego nie spełnia przesłanek zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, do zastosowania zwolnienia od podatku VAT.

W analizowanej sprawie brak także przesłanek do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Jak wynika z okoliczności sprawy w związku z nabyciem nieruchomości dłużnikom przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług, skutkiem czego nie została spełniona przesłanka określona w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy, umożliwiająca zastosowanie względem dostawy budynków produkcyjno-magazynowego oraz handlowo-usługowego zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W konsekwencji powyższego dostawa gruntu znajdującego się pod opisanymi budynkami także nie będzie korzystać ze zwolnienia, co wynika z art. 29a ust. 8 ustawy.

Ponadto, opisana we wniosku nieruchomość nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Brak powyższego uprawnienia wynika z faktu, że nieruchomość nie była wykorzystywana wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej. Z okoliczności sprawy wynika bowiem, że nieruchomość była wykorzystywana w działalności gospodarczej i nie służyła do wykonywania czynności wyłącznie zwolnionych od podatku od towarów i usług, a ponadto przy nabyciu nieruchomości przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. W konsekwencji nie zostaną spełnione przesłanki zawarte w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, uprawniające do zwolnienia od podatku VAT.

Z przedstawionej zatem analizy wynika, że planowana przez Komornika dostawa opisanej nieruchomości nie będzie sprzedażą korzystającą ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie przytoczonych przepisów, tj. art. 43 ust. 1 pkt 10, pkt 10a oraz pkt 2 ustawy. Oznacza to, że zaplanowana transakcja będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT w przewidzianej przez ustawę stawce.

Stosownie do przepisu art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczanych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - zgodnie z art. 41 ust. 12a ustawy - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Jak wynika z art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zgodnie z art. 41 ust. 12 lit. b ustawy, nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że przedmiotem dostawy ma być budynek produkcyjno-magazynowy oraz handlowo-usługowy. Budynek produkcyjno-magazynowy: parterowy, bez podpiwniczenia, wykonany w technologii tradycyjnej, murowanej, przykryty dachem dwuspadowym. Budynek handlowo-usługowy: konstrukcja murowana, bez podpiwniczenia, o dwóch kondygnacjach nadziemnych, przykryty dachem dwuspadowym. Na parterze budynku zlokalizowano powierzchnię usługową, na piętrze znajduje się powierzchnia mieszkalna.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy opisu sprawy wskazać należy, że dostawa budynku handlowo-usługowego będzie opodatkowana podstawową, tj. 23% stawką podatku od towarów i usług. Jak wynika bowiem z regulacji art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy w związku z art. 2 pkt 12 ustawy, zastosowanie obniżonej stawki podatku VAT możliwe będzie jedynie do budynku, który może być zakwalifikowany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, tj. sklasyfikowanym pod symbolem PKOB w dziale 11. Jak wynika natomiast z opisu sprawy budynek handlowo-usługowy sklasyfikowany jest pod symbolem PKOB - 1230. Konsekwencją powyższego brak jest prawnych przesłanek umożliwiających zastosowanie preferencyjnej, tj. 8% stawki podatku od towarów i usług oraz występuje obowiązek zastosowania podstawowej, tzn. 23% stawki podatku VAT, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy.

Analogicznie względem dostawy budynku produkcyjno-magazynowego winna być zastosowana podstawowa, tj. 23% stawka podatku od towarów i usług, gdyż nie spełnia on mieszkalnego charakteru lub funkcji, skutkiem czego nie może korzystać z obniżonej stawki podatku VAT.

Podsumowując, przy ewentualnej sprzedaży nieruchomości Wnioskodawca winien dostawę budynków produkcyjno-magazynowego oraz handlowo-usługowego opodatkować według podstawowej, tj. 23% stawki podatku VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.