ILPP1/443-730/12-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 31 lipca 2012 r. (data wpływu 6 sierpnia 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 października 2012 r. (data wpływu 22 października 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na roboty budowlane - jest prawidłowe.

W dniu 6 sierpnia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na roboty budowlane. Dnia 22 października 2012 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie robót:

* instalacji centralnego ogrzewania i wentylacyjnych,

* instalacji wodno-kanalizacyjnych i sanitarnych,

* wykonywanie instalacji ogrzewania podłogowego.

Zainteresowany często podpisuje umowy na kompleksowe wykonanie instalacji centralnego ogrzewania i wodno-kanalizacyjnych w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym (obiekty sklasyfikowane w PKOB - 11). W podpisanych umowach na wykonanie usługi "kompleksowe wykonanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, sanitarnych i centralnego ogrzewania w budynku mieszkalnym", Wnioskodawca wykonuje odwierty w gruncie pionowe lub poziome celem uzyskania energii cieplnej (ogrzewanie wodno-podłogowe lub grzejnikowe) do ogrzewania budynku mieszkalnego. Dotychczas wykonane odwierty Wnioskodawca fakturował ze stawką 23% VAT, a pozostałe roboty z obniżoną stawką 8% stawką VAT.

W myśl art. 41 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów, wykonanie kompleksowej usługi instalacji centralnego ogrzewania polegającej na montażu i dostawie urządzeń kotłowni z wykorzystaniem pompy ciepła wykonaniu dolnego źródła ciepła mieści się w czynnościach, o których mowa w art. 41 ustawy.

Dnia 22 października 2012 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek w zakresie opisu stanu faktycznego wskazując, iż:

Należy zaznaczyć, że system grzewczy budynku mieszkalnego wykorzystujący pompy ciepła składa się z trzech elementów nierozerwalnych ze sobą ze względów technologicznych, energetycznych i materialnych, są to:

* dolne źródło ciepła (wymiennik gruntowy, wodny, powietrzny),

* pompa ciepła,

* górne źródło ciepła (ogrzewanie powierzchniowe, grzejnikowe, ścienne).

Wyjaśnienie:

W ramach umów Wnioskodawca wykonuje kompletną instalację służącą do ogrzewania budynków mieszkalnych. Przedmiotem umowy jest kompleksowa usługa systemu grzewczego w oparciu o pompę ciepła, która wykorzystuje jako dolne źródło ciepła powietrze, wodę lub grunt i oddaje pozyskaną energię poprzez system ogrzewania powierzchniowego (np. podłogowego) lub/i grzejnikowego. Umowa podpisywana jest na kompleksową dostawę i montaż systemu grzewczego.

Instalacja stanowi pod względem technicznym jedną całość. Bez jakiegokolwiek jej elementu składowego instalacja nie może funkcjonować. Ze względu na zastosowaną technologię odzysku ciepła z zewnątrz budynku część instalacji znajduje się poza obrysem budynku. Dotyczy to odwiertów, wymienników poziomych, koszy energetycznych lub modułu zewnętrznego pompy powietrznej. Części instalacji znajdujące się wewnątrz i na zewnątrz budynku mieszkalnego są ze sobą połączone w sposób trwały i stanowią pod względem produkcji ciepła na potrzeby ogrzania budynku mieszkalnego integralną i nierozłączną całość.

Żaden z elementów nie może funkcjonować niezależnie od siebie i być wykorzystanym w innym celu. Ze specyfiki technologii ogrzewania budynków za pomocą pompy ciepła wynika, że część instalacji musi znajdować się na zewnątrz budynku w celu odzyskania ciepła z gruntu lub atmosfery i przemieszczenia go do wnętrza budynku mieszkalnego.

Instalacja centralnego ogrzewania stanowi integralną część budynku mieszkalnego i nie zmienia tego fakt, że jej część ze względów technologicznych znajduje się poza obrysem budynku mieszkalnego. Części zewnętrzna i wewnętrzna instalacji są połączone ze sobą na stałe i są nierozerwalne w sensie materialnym i technologicznym. Instalacja ta stanowi zgodnie z założeniami projektowymi niezbędny element "techniczny" dla użytkownika obiektu mieszkalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może stosować obniżoną stawkę, tj. 8% VAT, dla całości robót łącznie z odwiertami w gruncie.

Zdaniem Wnioskodawcy, dla całości robót w wykonaniu kompleksowej usługi w obiekcie budynku mieszkalnego, może stosować stawkę podatku od towarów i usług, w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku.

I tak, w myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Na mocy art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

* stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2 ustawy stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ustawy - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Jak wynika z art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast, zgodnie z ust. 12b powołanego wyżej art. 41, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

W przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej (art. 41 ust. 12c ustawy).

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego - stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy - rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Polska Klasyfikacja Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), w części I "Objaśnienia wstępne" pkt 2 "Pojęcia podstawowe" stanowi m.in., iż:

* budynki to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów,

* budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Zgodnie z cyt. klasyfikacją dział PKOB 11 obejmuje:

* budynki mieszkalne jednorodzinne - 111,

* budynki o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe - 112, w tym: budynki o trzech i więcej mieszkaniach (PKOB 1122),

* budynki zbiorowego zamieszkania - 113.

Natomiast z uregulowań zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem obiektu budowlanego rozumie się budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi. Budynkiem zaś jest taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach (art. 3 pkt 1 lit. a i pkt 2).

Z uwagi na to, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęć budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa oraz roboty budowlane, dlatego też w tym zakresie należy odwołać się do przepisów prawa budowlanego.

Zgodnie z art. 3 pkt 6 ww. ustawy - Prawo budowlane, przez budowę należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W myśl art. 3 pkt 7 ww. ustawy, przez roboty budowlane należy rozumieć budowę, a także prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego.

Przez przebudowę, zgodnie z pkt 7a tego artykułu, należy rozumieć wykonywanie robót budowlanych, w wyniku których następuje zmiana parametrów użytkowych lub technicznych istniejącego obiektu budowlanego, z wyjątkiem charakterystycznych parametrów, jak: kubatura, powierzchnia zabudowy, wysokość, długość, szerokość bądź liczba kondygnacji; w przypadku dróg są dopuszczalne zmiany charakterystycznych parametrów w zakresie niewymagającym zmiany granic pasa drogowego.

Z kolei definicja remontu została zawarta w pkt 8 art. 3 cyt. ustawy - Prawo budowlane. Zgodnie z jego brzmieniem, przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie stanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.

Natomiast modernizacja to, według internetowego słownika języka polskiego (Wydawnictwo Naukowe PWN S.A.), "unowocześnienie i usprawnienie czegoś".

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie robót: instalacji centralnego ogrzewania i wentylacyjnych, instalacji wodno-kanalizacyjnych i sanitarnych oraz wykonywanie instalacji ogrzewania podłogowego. Zainteresowany często podpisuje umowy na kompleksowe wykonanie instalacji centralnego ogrzewania i wodno-kanalizacyjnych w budynkach mieszkalnych objętych społecznym programem mieszkaniowym (obiekty sklasyfikowane w PKOB - 11). Zgodnie z podpisanymi umowami na wykonanie usługi "kompleksowe wykonanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, sanitarnych i centralnego ogrzewania w budynku mieszkalnym", Wnioskodawca wykonuje odwierty w gruncie pionowe lub poziome celem uzyskania energii cieplnej (ogrzewanie wodno-podłogowe lub grzejnikowe) do ogrzewania budynku mieszkalnego. Usługa "kompleksowe wykonanie instalacji wodno-kanalizacyjnych, sanitarnych i centralnego ogrzewania w budynku mieszkalnym" jest wykonywana w bryle - wewnątrz budynku mieszkalnego. Niemniej dolne źródło ciepła w formie wymiennika ciepła (z powietrza lub gruntu, wymiennik - pionowy odwiert, kosz energetyczny, wymiennik - poziomy), są wykonywane pod budynkiem w celu połączenia z instalacją wewnętrzną (pompa ciepła) i jako element odbierający ciepło ze środowiska naturalnego (powietrze, woda, grunt) poza obrysem budynku mieszkalnego. Jednakże system grzewczy budynku mieszkalnego wykorzystujący pompy ciepła składa się z trzech elementów nierozerwalnych ze sobą ze względów technologicznych, energetycznych i materialnych, są to:

* dolne źródło ciepła (wymiennik gruntowy, wodny, powietrzny),

* pompa ciepła,

* górne źródło ciepła (ogrzewanie powierzchniowe, grzejnikowe, ścienne).

Przedmiotem zawieranych umów jest kompleksowa usługa systemu grzewczego w oparciu o pompę ciepła, która wykorzystuje jako dolne źródło ciepła powietrze, wodę lub grunt i oddaje pozyskaną energię poprzez system ogrzewania powierzchniowego (np. podłogowego) lub/i grzejnikowego. Umowa podpisywana jest na kompleksową dostawę i montaż systemu grzewczego. Sam proces instalacji stanowi pod względem technicznym jedną całość. Bez jakiegokolwiek jej elementu składowego instalacja nie może funkcjonować. Ze względu na zastosowaną technologię odzysku ciepła z zewnątrz budynku część instalacji znajduje się poza obrysem budynku dotyczy to odwiertów, wymienników poziomych, koszy energetycznych lub modułu zewnętrznego pompy powietrznej. Części instalacji znajdujące się wewnątrz i na zewnątrz budynku mieszkalnego są ze sobą połączone w sposób trwały i stanowią pod względem produkcji ciepła na potrzeby ogrzania budynku mieszkalnego integralną i nierozłączną całość. Żaden z elementów nie może funkcjonować niezależnie od siebie i być wykorzystanym w innym celu. Ze specyfiki technologii ogrzewania budynków za pomocą pompy ciepła wynika, że część instalacji musi znajdować się na zewnątrz budynku w celu odzyskania ciepła z gruntu lub atmosfery i przemieszczenia go do wnętrza budynku mieszkalnego.

W przedmiotowej sprawie dla określenia właściwej stawki podatku VAT decydujące znaczenie ma ustalenie, co jest przedmiotem sprzedaży, czy podatnik dokonuje dostawy towarów czy świadczy usługę oraz czy czynność wykonywana przez podatnika mieści się w zakresie czynności wymienionych w art. 41 ust. 12 ustawy (dostawa, budowa, remont, modernizacja, termomodernizacja, przebudowa obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym).

Strony w umowach cywilnoprawnych określają co jest przedmiotem sprzedaży. Wobec powyższego jeżeli przedmiotem sprzedaży ma być konkretna usługa nie powinno się wyodrębniać poszczególnych elementów, które złożyły się na tę usługę i opodatkowywać ich osobno ponieważ usługodawca sprzedaje określoną usługę a nie elementy (koszty).

Aby móc wskazać, iż dana usługa jest usługą złożoną (kompleksową), winna składać się ona z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu - do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast usługę należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu samego w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania usługi zasadniczej. Pojedyncza usługa traktowana jest zatem jak element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia usługi pomocniczej jest zdeterminowany przez usługę główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać usługi głównej bez usługi pomocniczej.

Co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji, gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu usługi kompleksowej.

Stanowisko takie przedstawił również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 25 lutego 1999 r., nr C-349/96 stwierdzając, iż "Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej części składowych uznaje się za usługę zasadniczą, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako usługi pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do usługi zasadniczej. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do usługi zasadniczej, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem do lepszego wykorzystania usługi zasadniczej".

Z powyższego wynika więc, że celem usługi pomocniczej tworzącej razem z usługą dominującą usługę złożoną jest lepsze wykorzystanie przez nabywcę usługi zasadniczej - dominującej, co oznacza, że usługa pomocnicza nie może realizować tego samego celu co usługa zasadnicza.

Zgodnie z obowiązującą w prawie cywilnym zasadą swobody umów, to strony decydują o treści zawieranych przez siebie umów. To strony decydują, co jest przedmiotem konkretnej czynności cywilno - prawnej, a co za tym idzie, to one określają, co jest przedmiotem sprzedaży. Jeżeli np. przedmiotem sprzedaży jest usługa remontowa, budowlana czy budowlano-montażowa, wówczas nie można z niej wyłączyć poszczególnych elementów kosztów do odrębnej sprzedaży, ponieważ obrotem podatnika jest uzgodniona kwota za wykonanie określonej usługi, bez względu na jej poszczególne elementy (materiały, robocizna, transport, zużyta energia, narzędzia, itp.). Wyliczenie, co składa się na wykonaną usługę ma istotne znaczenie informacyjne przy ustalaniu ceny, nie może jednak uzasadniać odrębnego kwalifikowania poszczególnych elementów zawartych w tym wyliczeniu (dla celów podatkowych). Zastosowanie prawidłowej stawki podatku uzależnione jest od postanowień umowy na wykonanie robót budowlanych. Jeżeli przedmiotem umowy będą roboty budowlane jako całość (w budynkach mieszkalnych), to należna stawka będzie wynosić 8%.

W przedmiotowej sprawie na usługę polegającą na wykonaniu instalacji ogrzewania składają się czynności w postaci instalacji centralnego ogrzewania, wentylacji, instalacji wodno-kanalizacyjnej i sanitarnej oraz ogrzewania podłogowego. Dla wykonania tej usługi niezbędne jest dokonanie odwiertów w gruncie (pionowych i poziomych), dla montażu wymienników ciepła, a także kosza energetycznego. Część tych prac wykonywana jest pod budynkiem (poza obrysem budynku mieszkalnego) dla połączenia z instalacją wewnętrzną (pompą ciepła). Sam proces instalacji stanowi pod względem technicznym jedną całość. Bez jakiegokolwiek jej elementu składowego instalacja nie może funkcjonować. Żadna z części nie posiada zdolności niezależnego funkcjonowania.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz elementy stanu faktycznego, stwierdzić należy, iż skoro przedmiotem umowy, która zawiera Wnioskodawca jest usługa kompleksowa, na którą będą się składać czynności polegające na wykonaniu odwiertów poza budynkiem (pionowych i poziomych) dla montażu wymienników ciepła oraz kosza energetycznego co stanowi całościową usługę instalacji centralnego ogrzewania, wentylacji, instalacji wodno-kanalizacyjnej i sanitarnej oraz ogrzewania podłogowego, usługa ta będzie mieścić się w zakresie czynności, o których mowa w art. 41 ust. 12 ustawy. Skutkiem powyższego do tej usługi, zastosowanie znajdzie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 8%, zgodnie z art. 41 ust. 12 w związku z art. 146a pkt 2 ustawy.

Reasumując, Zainteresowany może zastosować do usługi opisanej we wniosku obniżoną stawkę podatku VAT, tj. 8%. Powyższe uprawnienie wynika z faktu, iż świadczona usługa jest usługą kompleksową wykonywaną w budynkach sklasyfikowanych pod symbolem PKOB 11, co umożliwia - na podstawie art. 41 ust. 2 w zw. z art. 146 pkt 1 ustawy - zastosowanie preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż kwestie dotyczące klasyfikacji przedmiotowego obiektu budowlanego do odpowiedniej klasy PKOB nie mieszczą się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). To Wnioskodawca jest obowiązany do klasyfikacji obiektu budowlanego do PKOB. W przypadku wątpliwości w niniejszym zakresie, Podatnik może zwrócić się do Ośrodka Interpretacji Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego z prośbą o podanie PKOB wskazanego budynku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.