ILPP1/443-713/12-2/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 26 lipca 2012 r. (data wpływu 31 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku - jest prawidłowe.

W dniu 31 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem w udziale wynoszącym 1/6 części działki niezabudowanej nr X o pow. 0,46 ha położonej we wsi Y. Powyższy udział Zainteresowany nabył w drodze dziedziczenia po ojcu (...), zmarłym w dniu 1 maja 2005 r., na podstawie dziedziczenia ustawowego stwierdzonego postanowieniem Sądu Rejonowego w Z z dnia 24 marca 2006 r. sygn. akt (...). Natomiast ojciec Wnioskodawcy nabył nieruchomość stanowiącą działkę rolną wraz z żoną (...) w drodze darowizny dokonanej na ich rzecz przez matkę (...) - (...), w dniu 18 marca 1968 r. w ramach ustawowej wspólności majątkowej.

Aktualnie współwłaścicielami nieruchomości poza Zainteresowanym są: matka (...) w 4/6 części oraz brat (...) w 1/6 części, które należą do majątków osobistych każdego ze współwłaścicieli. Spadkobiercy nie przeprowadzili postępowania o dział spadku.

Nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele rekreacyjne, a także jako ogródek przydomowy na własne potrzeby.

Zainteresowany, jak i pozostali współwłaściciele nie prowadzili ani nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, jak również nigdy nie wykorzystywali tej nieruchomości na cele takiej działalności. Nieruchomość ta nie była nigdy przedmiotem dzierżawy ani najmu. Wnioskodawca oraz drugi współwłaściciel brat utrzymują się z zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, natomiast matka utrzymuje się z emerytury.

Niedawno Zainteresowany dowiedział się, że Gmina dokonała zmiany przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości oraz nieruchomości sąsiednich poprzez zmianę planu zagospodarowania, dopuszczając funkcję zabudowy mieszkaniowej. Nastąpiło to na podstawie uchwały Rady Gminy podjętej w dniu 30 marca 2006 r. (...) z wyłącznej inicjatywy Gminy bez żadnej inicjatywy Wnioskodawcy oraz pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości.

Nabywając udział w nieruchomości w wyniku spadkobrania Zainteresowany nie miał zamiaru przekształcenia nieruchomości na cele budowlane i nigdy nie podejmował żadnych starań w tym kierunku, a jedynie wykorzystywał ją na potrzeby osobiste.

Wnioskodawca zamierza zbyć udział w tej nieruchomości, jak również pozostali współwłaściciele zamierzają dokonać zbycia swoich udziałów na rzecz osób trzecich, poprzez sprzedaż nieruchomości w całości lub dokonanie jej podziału na cztery części i zbywanie poszczególnych części nieruchomości w różnych terminach.

Zainteresowany nie posiada na własność innych gruntów ani nie ma zamiaru w przyszłości nabywać nieruchomości lub dokonywać ich sprzedaży. Nie podejmuje działań w celu obrotu nieruchomościami, nie czyni żadnych przygotowań nieruchomości do nowej funkcji np. poprzez zbrojenie terenu, jak również nie podejmuje żadnych działań marketingowych w celu znalezienia nabywcy nieruchomości. Wnioskodawca chce sprzedać udział w nieruchomości należącej do rodziny od kilkudziesięciu lat nie czyniąc z tego stałego źródła dochodu.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Zainteresowany uważa, że zamierzona transakcja sprzedaży nie podlega podatkowi VAT, jak również podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana transakcja sprzedaży udziału w nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz czy dla zaistnienia zobowiązania podatkowego z tego tytułu ma jakiekolwiek znaczenie, czy nieruchomość będzie sprzedana jednorazowo w całości, czy też podzielona na części i sprzedaż będzie dotyczyła jej poszczególnych części różnym osobom w różnych terminach.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zainteresowany uważa, że w opisanym wyżej stanie sprawy planowana sprzedaż należącego do niego udziału w nieruchomości nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT, gdyż nabył ten udział w drodze dziedziczenia, stając się następcą prawnym swoich wstępnych, nieruchomość nigdy nie była wykorzystywana w żadnej działalności gospodarczej, Wnioskodawca również nie prowadzi działalności.

W tym miejscu należy przytoczyć pogląd wyrażony w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w którym na kanwie sprawy dotyczącej sprzedaży przez osobę fizyczną działek budowlanych wskazano, że nie może być uznana za podatnika podatku VAT osoba, która dokonuje sprzedaży nawet wielu działek budowlanych kilkakrotnie, czy nawet jednorazowo, nawet w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy, gdyż ta okoliczność nie przesądza automatycznie, że z tego tylko powodu dany podmiot staje się podatnikiem VAT. Niezbędnym jest bowiem ustalenie, że w odniesieniu do tych czynności występował on w charakterze podatnika, tj. jako handlowiec. Przyjęcie natomiast, że dana osoba fizyczna sprzedając działki budowlane działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą-jako handlowiec, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czyli stałą (powtarzalność czynności i zamiar ich kontynuacji), a w konsekwencji zorganizowaną. Nabycie sprzedawanych gruntów musi więc nastąpić w celach wykonywania tej działalności, czyli handlowych, a nie w innych celach. Działalność handlowa oznacza bowiem dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży, wskazujący na zamiar kontynuacji tej działalności. Zatem, nie jest działalnością handlową sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w calach osobistych. Zbycie, nawet kilkunastu (kilkudziesięciu) działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu VAT, z uwagi na brak przesłanek uznania tej działalności za taką (brak zawodowego, stałego charakteru).

W opinii Zainteresowanego, należy także powołać wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 14 marca 2012 r. sygn. akt I FSK 1703/11, w którym rozstrzygnięto, że sprzedaż kilku działek budowlanych wydzielonych - po zmianie przeznaczenia gruntów rolnych na cele budowlane w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, nabytych wcześniej dla celów osobistych przez osobę fizyczną od osoby fizycznej, nie może być uznana za działalność handlową, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na brak profesjonalnego - stałego i zorganizowanego charakteru tej działalności. Przy rozstrzyganiu sprawy Sąd wskazał na wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej odnoszący się do tej kwestii, w której Trybunał zajął stanowisko, że dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego państwa członkowskiego, jeżeli państwo to skorzystało z możliwości przewidzianej w art. 12 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, zmienionej Dyrektywą Rady 2006/138/WE z dnia 19 grudnia 2006 r., niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

TSUE stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem od podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

W takiej sytuacji, zdaniem Wnioskodawcy, planowana transakcja, niezależnie od tego, czy dokonana zostanie jednorazowo czy też częściami, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze okoliczności podniesione wyżej, Zainteresowany wnosi o uznanie stanowiska wyrażonego w niniejszym wniosku za prawidłowe.

Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że z wnioskiem o interpretację wystąpili wszyscy współwłaściciele przedmiotowej nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W świetle powyższego, skoro przez dostawę towarów art. 7 ust. 1 ustawy nakazuje rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a towarem jest grunt, to sprzedaż całej rzeczy (100% prawa własności) lub ułamka tej rzeczy (np. 50% prawa własności) zawsze będzie przeniesieniem prawa do rozporządzania gruntem jak właściciel. Istotne jest bowiem to, że wskutek nabycia prawa majątkowego (pełnej własności lub udziału) nabywca może rozporządzać rzeczą jak właściciel. A warunek ten zostaje bezwzględnie spełniony w przypadku nabycia udziału w rzeczy. Powyższe twierdzenie uzasadnia również to, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa własności rzeczy. Zatem, jeśli nabywca nabywa tylko udział w rzeczy, tj. prawo majątkowe, to prawo to daje mu możliwość rozporządzania rzeczą jak właściciel, właśnie z uwagi na fakt, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa do rzeczy.

Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług zbycie udziału w prawie własności gruntu traktować należy jako dostawę towarów.

Podkreślić należy, iż w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału.

Należy zauważyć, iż samo stwierdzenie, że podmiot dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu nie jest wystarczającą przesłanką, aby daną czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług. Istotnym jest, aby ww. podmiot działał w charakterze podatnika, a więc osoby prowadzącej działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów (w tym przypadku gruntów) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Niezbędnym do uznania dostawy towarów za działalność gospodarczą jest, aby w momencie jej dokonania podatnik miał zamiar dokonywać czynności wielokrotnie. Jeżeli podmiot dokonuje sprzedaży gruntu przeznaczonego pod zabudowę, a okoliczności nie wskazują, że czynności te wykonywane są z zamiarem ich powtarzania (kontynuowania) i nie zmierzają do nadania im stałego (zorganizowanego) charakteru, to nie można stwierdzić, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu powołanego wyżej art. 15 ust. 2 ustawy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje sprzedaży majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży. Ponadto, dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Podkreślić przy tym należy, że zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar częstotliwego wykonywania czynności ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywany w sposób zorganizowany zakup towarów w celu ich odsprzedaży. Jeżeli zatem dana czynność została wykonana poza zakresem działań producenta, handlowca, usługodawcy, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika, czy wykonującego wolny zawód to w świetle cytowanego powyżej art. 15 ust. 2 ustawy nie można podmiotu dokonującego dostawy uznać za podatnika VAT z tytułu wykonania takiej czynności i to bez względu na to, czy czynność tę wykonał jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy.

Taka właśnie sytuacja występuje w przypadku sprzedaży przez osobę fizyczną majątku prywatnego. Sprzedaż własnego majątku, który nie został nabyty z przeznaczeniem do działalności handlowej, zarówno w całości, jak i w częściach, jednemu lub wielu nabywcom, z zyskiem lub bez, nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika VAT.

W rozumieniu powyższych twierdzeń pomóc mogą również zapisy orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku stanu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży udziału w nieruchomości jako całości czy też udziału w nieruchomości podzielonej na działki podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz. Urz. UE L 347 str. 1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W tym miejscu - dla wyjaśnienia zakresu zwykłego wykonywania prawa własności - konieczne jest sięgnięcie do zapisów prawa cywilnego, tj. powołanej wcześniej ustawy - Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 140 ustawy - Kodeks cywilny, w granicach określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego właściciel może, z wyłączeniem innych osób, korzystać z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa, w szczególności może pobierać pożytki i inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.

Rozporządzanie rzeczą jest drugim spośród wymienionych wyraźnie w art. 140 k.c. uprawnień właściciela do rozporządzania rzeczą (ius disponendi). Podkreślić także należy, iż ustawodawca nie definiuje używanego pojęcia rozporządzenia. Nie klasyfikuje też postaci rozporządzenia. W literaturze zaś podkreśla się zazwyczaj, że chodzi o uprawnienie do wyzbycia się własności i uprawnienie do obciążania prawa własności. Wyzbycie się własności w pierwszym rzędzie obejmuje dokonywaną (inter vivos) czynność przeniesienia własności, dalej zaś czynność rozporządzenia testamentowego (...) (Edward Gniewek Kodeks cywilny, Księga Druga. Własność i inne prawa rzeczowe. Komentarz, Zakamycze, 2001, Komentarz do art. 140 k.c.).

W świetle powyższego należy wskazać, iż dokonanie sprzedaży określonej rzeczy materialnej stanowi naturalny (oczywisty, podstawowy) element wykonywania prawa własności.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest współwłaścicielem w udziale wynoszącym 1/6 części działki niezabudowanej. Powyższy udział Zainteresowany nabył w drodze dziedziczenia po zmarłym ojcu, na podstawie dziedziczenia ustawowego stwierdzonego postanowieniem Sądu Rejonowego. Aktualnie współwłaścicielami nieruchomości poza Zainteresowanym są: matka Wnioskodawcy w 4/6 części oraz brat Zainteresowanego w 1/6 części, które należą do majątków osobistych każdego ze współwłaścicieli. Spadkobiercy nie przeprowadzili postępowania o dział spadku. Nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele rekreacyjne, a także jako ogródek przydomowy na własne potrzeby. Zainteresowany, jak i pozostali współwłaściciele nie prowadzili ani nie prowadzą żadnej działalności gospodarczej, jak również nigdy nie wykorzystywali tej nieruchomości na cele takiej działalności. Nieruchomość ta nie była nigdy przedmiotem dzierżawy ani najmu. Wnioskodawca utrzymuje się z zatrudnienia na podstawie umowy o pracę. Na podstawie uchwały Rady Gminy podjętej w dniu 30 marca 2006 r., z wyłącznej inicjatywy Gminy bez żadnej inicjatywy Wnioskodawcy oraz pozostałych współwłaścicieli przedmiotowej nieruchomości, dokonano zmiany przeznaczenia przedmiotowej nieruchomości oraz nieruchomości sąsiednich poprzez zmianę planu zagospodarowania, dopuszczając funkcję zabudowy mieszkaniowej. Nabywając udział w nieruchomości w wyniku spadkobrania Zainteresowany nie miał zamiaru przekształcenia nieruchomości na cele budowlane i nigdy nie podejmował żadnych starań w tym kierunku, a jedynie wykorzystywał ją na potrzeby osobiste. Wnioskodawca zamierza zbyć udział w tej nieruchomości, jak również pozostali współwłaściciele zamierzają dokonać zbycia swoich udziałów na rzecz osób trzecich, poprzez sprzedaż nieruchomości w całości lub dokonanie jej podziału na cztery części i zbywanie poszczególnych części nieruchomości w różnych terminach. Zainteresowany nie posiada na własność innych gruntów, ani nie ma zamiaru w przyszłości nabywać nieruchomości lub dokonywać ich sprzedaży. Nie podejmuje działań w celu obrotu nieruchomościami, nie czyni żadnych przygotowań nieruchomości do nowej funkcji np. poprzez zbrojenie terenu, jak również nie podejmuje żadnych działań marketingowych w celu znalezienia nabywcy nieruchomości. Wnioskodawca chce sprzedać udział w nieruchomości należącej do rodziny od kilkudziesięciu lat nie czyniąc z tego stałego źródła dochodu.

W przedmiotowej sprawie uznać należy, iż Zainteresowany sprzedając udział w nieruchomości jako całości lub sprzedając udział w podzielonej na części nieruchomości, nie będzie działał w charakterze podatnika, a czynności te nie będą nosić znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Ze względu bowiem na sposób nabycia udziału w nieruchomości - spadek - należy uznać, iż intencją Wnioskodawcy w momencie nabycia tego udziału nie był zamiar jego odsprzedaży. Jak wskazał Zainteresowany, nie prowadzi, ani nie prowadził nigdy działalności gospodarczej, przedmiotowy grunt był wykorzystywany do celów tylko i wyłącznie osobistych, rekreacyjnych, domowych (prowadzony był tam przydomowy ogródek). Przedmiotowa nieruchomość nie była nigdy przedmiotem umowy dzierżawy ani najmu. Wnioskodawca nie podejmował żadnych działań zmierzających do sprzedaży nieruchomości (np. poprzez uzbrojenie terenu, działania marketingowe).

Z powyższego wynika, że przedmiotowy udział w nieruchomości nie został nabyty w celach handlowych, lecz prywatnych, a Zainteresowany sprzedając go korzystać będzie z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem czynność ta nie będzie oznaczać wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, sprzedaż przez Wnioskodawcę udziału w nieruchomości otrzymanej w drodze spadku po zmarłym ojcu, nie będzie stanowiła działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z dostawą ww. udziału w nieruchomości Zainteresowany będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem, co oznacza, że nie wypełni przesłanek zdefiniowanych w art. 15 ust. 1 ustawy i nie wystąpi w roli podatnika podatku od towarów i usług w stosunku do tej czynności. W konsekwencji, sprzedaż przedmiotowego udziału w nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż w przedmiotowej sytuacji bez znaczenia pozostaje fakt, czy nieruchomość zostanie sprzedana jednorazowo w całości, czy też zostanie podzielona na części i sprzedana jako działki różnym osobom w różnych terminach.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku. Natomiast kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięta odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.