ILPP1/443-713/11-4/BD - Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług czynności wykonywanych przez bank w związku ze świadczeniem usług na podstawie umowy kredytowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2011 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 5 maja 2011 r., Biura KIP w Lesznie 5 maja 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 20 lipca 2011 r., Biura KIP w Lesznie 25 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez Bank w związku ze świadczeniem usług na podstawie umowy kredytowej - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 maja 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności wykonywanych przez Bank w związku ze świadczeniem usług na podstawie umowy kredytowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zawarł umowy faktoringu niepełnego oraz pozyskał finansowanie poprzez zawarcie umowy kredytowej z Bankiem. Umowy faktoringu zawierają zobowiązanie Faktoranta, tj. Wnioskodawcy do odpłatnego nabywania wierzytelności handlowych przysługujących Faktorantowi wobec Dłużników, potwierdzonych fakturami VAT za dostawy towarów i usług. Faktorant posiada zgody Dłużników na przenoszenie na Faktora wierzytelności, przysługujących Faktorantowi z tytułu wystawionych faktur Dłużnikom na podstawie zamówień/umów. W wyniku zawarcia umowy, zobowiązanym do spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz Faktora, tj. Wnioskodawcy są Dłużnicy Faktoranta, jednakże w przypadku niezapłacenia należności przez Dłużnika w terminie płatności, Faktor ma prawo żądać spełnienia świadczenia zarówno od Dłużnika, jak i od Faktoranta.

Umowa faktoringu zawiera w § 3 postanowienia, że Faktor nabywa wierzytelność wraz ze wszystkimi prawami z nią związanymi oraz, że Faktor zobowiązuje się do nabywania wierzytelności we własnym imieniu i na własny rachunek, finansowania Faktoranta poprzez wypłatę uzgodnionych kwot za nabywane wierzytelności, informowania Faktoranta o realizacji płatności przez Dłużników, kierowania wezwań do zapłaty do opóźniających się z zapłatą Dłużników, ewidencjonowania wypłaconych kwot, otrzymanych spłat, odsetek, prowizji, korekt itp. Wszystkie egzemplarze faktur, tj. oryginał i kopia, wystawiane przez Faktoranta Dłużnikom, po zawarciu umowy faktoringu, muszą zawierać adnotację "Wszystkie wierzytelności, wraz z prawami z nimi związanymi, wynikającymi z niniejszej faktury zostały przeniesione na rzecz S.A. zgodnie z zawartą umową faktoringu niepełnego. Zgodnie z niniejszą umową kwotę z niniejszej faktury ze skutkiem zwalniającym z długu można dokonać jedynie na rachunek S.A. w "A" Bank S.A. Cesja nie obejmuje zobowiązań z tytułu gwarancji i rękojmi. Z tytułu świadczonych usług Faktor otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca zawarł jednocześnie umowę kredytową na kredyt o finansowanie faktur z "A" Bank S.A. Na warunkach i zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy, Bank udziela Kredytobiorcy, tj. Wnioskodawcy kredytu na finansowanie faktur nabywanych na podstawie umów faktoringu niepełnego na okres od dnia udostępnienia do dnia ostatecznej spłaty kredytu. Kredyt przeznaczony jest na zaliczkowe finansowanie faktur nabywanych przez Kredytobiorcę, tj. Wnioskodawcę na podstawie umów faktoringu niepełnego. Kredyt może być wykorzystany wyłącznie w formie finansowania należności wynikających z faktur, które wskazują do zapłaty rachunek do spłat oraz gdzie płatnikiem wskazanym na fakturach jest Kontrahent. Rachunek do spłat to rachunek cesyjny prowadzony w Banku, na który Kontrahent będzie realizował płatności za sfinansowanie faktur, do którego Bank posiada nieodwołane bez jego zgody pełnomocnictwo obciążania wszelkimi kwotami należnymi Bankowi. Spłata kredytu następuje bowiem, zgodnie z umową kredytową z rachunku cesyjnego, na który wpływać będą środki od Kontrahenta tytułem zapłaty za wierzytelności finansowane w ramach Kredytu. W przypadku braku środków na rachunku cesyjnym od Kontrahenta, Bank ma prawo dokonać spłaty w ciężar innych rachunków Kredytobiorcy, tj. Wnioskodawcy, prowadzonych przez Bank.

Kontrahent został zdefiniowany jako dłużnik z tytułu wierzytelności będącej przedmiotem finansowania przez Bank. Bank określił bowiem w umowie kredytowej, że finansuje wyłącznie faktury nabyte, w których dłużnikiem wierzytelności jest S.A.

Bank sukcesywnie udostępni Kredytobiorcy do wykorzystania kwotę kredytu, poprzez wykonanie przez Bank Dyspozycji Wypłaty Zaliczki w ciężar kredytu i od tej daty naliczane będą odsetki od kredytu. Kredytobiorca natomiast zobowiązał się spłacić wypłaconą Zaliczkę brutto wraz z należnymi Bankowi odsetkami i prowizjami w okresie tolerowanego opóźnienia, o ile kwota nie została wcześniej spłacona przez Kontrahenta na rachunek cesyjny. Zaliczka brutto, to określona procentowo część finansowanej przez Bank faktury. Zaliczka netto, to zaliczka brutto pomniejszona o kwoty należnych Bankowi odsetek, prowizji dotyczących nabywanych wierzytelności. Każda spłata Zaliczki brutto traktowana jest jako spłata kredytu i odnawia kwotę kredytu pozostającego do wykorzystania o kwotę spłaconej zaliczki brutto lub jej część. Umowa została zawarta na kwotę i walutę 20 mln PLN na okres do dnia 6 czerwca 2012 r.

Jako zabezpieczenie kredytu ustalono w umowie:

W piśmie uzupełniającym z dnia 19 lipca 2011 r. Wnioskodawca przedstawił następujące informacje:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wynagrodzenie Banku otrzymane w związku ze świadczeniem usług na podstawie zawartej umowy kredytowej powinno być opodatkowane 23% stawką podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym usługi świadczone przez Bank są usługami kredytowymi i tym samym zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) są zwolnione od podatku VAT.

Artykuł 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2002 r. Nr 72, poz. 665 z późn. zm.) definiuje umowę kredytową jako umowę, na podstawie której Bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji Kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Umowa kredytowa na sfinansowanie faktur zawiera te wszystkie elementy. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw do traktowania tej umowy w świetle przepisów podatku od towarów i usług jako umowy dotyczącej czynności ściągania długów, w tym faktoringu. Bank udzielając kredytu na finansowanie nabywanych przez Wnioskodawcę wierzytelności na podstawie zawartych umów faktoringu niepełnego, nie wykonuje czynności factoringu. Wykorzystanie do obsługi umowy narzędzia technicznego w postaci programu informatycznego nie decyduje o kwalifikacji umowy dla celów podatku VAT. To wnioskodawca ma zawarte z Faktorantami umowy faktoringu niepełnego, nabywa je we własnym imieniu i na własny rachunek, finansuje (poprzez pozyskanie środków kredytowych w formie jednej linii kredytowej uruchamianej transzami pod określone faktury, z których cesja zabezpiecza kredyt), ewidencjonuje, monitoruje, inkasuje należności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie zaznacza się, że w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Należy zaznaczyć, że zarówno w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku oraz zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że w stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r., w myśl art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy, zwolnione od podatku były usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy, jednakże przepis ten został uchylony. W konsekwencji, od dnia 1 stycznia 2011 r., zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy, wprowadzonym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę. Co istotne, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Powyższe zwolnienia uregulowane zostały w ustawie o podatku od towarów i usług wskutek implementacji odpowiednich przepisów Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.). Zgodnie bowiem z art. 135 ust. 1 lit. b) Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje: udzielanie kredytów i pośrednictwo kredytowe oraz zarządzanie kredytami przez kredytodawcę.

Jednocześnie w myśl art. 43 ust. 13 ustawy, zwolnienie od podatku stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam w sobie stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41 (art. 43 ust. 14 ustawy).

Stosownie

Ponadto, jak wynika z przepisu art. 43 ust. 15 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zawarł umowy faktoringu niepełnego oraz pozyskał finansowanie poprzez zawarcie umowy kredytowej z Bankiem. Umowy faktoringu zawierają zobowiązanie Faktoranta, tj. Wnioskodawcy do odpłatnego nabywania wierzytelności handlowych przysługujących Faktorantowi wobec Dłużników, potwierdzonych fakturami VAT za dostawy towarów i usług. Faktorant posiada zgody Dłużników na przenoszenie na Faktora wierzytelności. przysługujących Faktorantowi z tytułu wystawionych faktur Dłużnikom na podstawie zamówień/umów. W wyniku zawarcia umowy, zobowiązanym do spełnienia świadczenia pieniężnego na rzecz Faktora, tj. Wnioskodawcy są Dłużnicy Faktoranta, jednakże w przypadku niezapłacenia należności przez Dłużnika w terminie płatności, Faktor ma prawo żądać spełnienia świadczenia zarówno od Dłużnika, jak od Faktoranta.

Wnioskodawca zawarł jednocześnie umowę kredytową na kredyt o finansowanie faktur z "A" Bank S.A. Na warunkach i zgodnie z postanowieniami niniejszej umowy, Bank udziela Kredytobiorcy, tj. Wnioskodawcy kredytu na finansowanie faktur nabywanych na podstawie umów faktoringu niepełnego na okres od dnia udostepnienia do dnia ostatecznej spłaty kredytu. Kredyt przeznaczony jest na zaliczkowe finansowanie faktur nabywanych przez Kredytobiorcę, tj. Wnioskodawcę na podstawie umów faktoringu niepełnego. Kredyt może być wykorzystany wyłącznie w formie finansowania należności wynikających z faktur, które wskazują do zapłaty Rachunek do spłat oraz gdzie płatnikiem wskazanym na fakturach jest Kontrahent. Rachunek do spłat to rachunek cesyjny prowadzony w Banku, na który Kontrahent będzie realizował płatności za sfinansowanie faktur, do którego Bank posiada nieodwołane bez jego zgody pełnomocnictwo obciążania wszelkimi kwotami należnymi Bankowi. Spłata kredytu następuje bowiem, zgodnie z umową kredytową z rachunku cesyjnego, na który wpływać będą środki od Kontrahenta tytułem zapłaty za wierzytelności finansowane w ramach Kredytu. W przypadku braku środków na rachunku cesyjnym od Kontrahenta, Bank ma prawo dokonać spłaty w ciężar innych rachunków Kredytobiorcy, tj. Wnioskodawcy, prowadzonych przez Bank.

Kontrahent został zdefiniowany jako dłużnik z tytułu wierzytelności będącej przedmiotem finansowania przez Bank. Bank określił bowiem w umowie kredytowej, że finansuje wyłącznie faktury nabyte, w których dłużnikiem wierzytelności jest S.A.

Bank sukcesywnie udostępni Kredytobiorcy do wykorzystania kwotę kredytu, poprzez wykonanie przez Bank Dyspozycji Wypłaty Zaliczki w ciężar kredytu i od tej daty naliczane będą odsetki od kredytu. Kredytobiorca natomiast zobowiązał się spłacić wypłaconą Zaliczkę brutto wraz z należnymi Bankowi odsetkami i prowizjami w okresie tolerowanego opóźnienia, o ile kwota nie została wcześniej spłacona przez Kontrahenta na rachunek cesyjny. Zaliczka brutto, to określona procentowo część finansowanej przez Bank faktury. Zaliczka netto, to zaliczka brutto pomniejszona o kwoty należnych Bankowi odsetek, prowizji dotyczących nabywanych wierzytelności. Każda spłata Zaliczki brutto traktowana jest jako spłata kredytu i odnawia kwotę kredytu pozostającego do wykorzystania o kwotę spłaconej zaliczki brutto lub jej część. Umowa została zawarta na kwotę i walutę 20 mln PLN na okres do dnia 6 czerwca 2012 r.

Jako zabezpieczenie kredytu ustalono w umowie:

* niepotwierdzony przelew wierzytelności obecnych i przyszłych wobec "A" S.A., tj. Kontrahenta, nabytych przez Kredytobiorcę, tj. Wnioskodawcę od dostawców Kontrahenta będących przedmiotem finansowania w ramach kredytu w wysokości 20 mln PLN. Wpływ środków na rachunek sesyjny,

* pełnomocnictwo do rachunku bieżącego Kredytobiorcy, tj. Wnioskodawcy prowadzonego w Banku oraz innych rachunków bankowych istniejących lub jakie zostaną otwarte w Banku. Z tytułu umowy bank pobiera prowizje i odsetki, które powiększa o należny wg stawki 23% podatek VAT, wystawiając na to wynagrodzenie fakturę VAT. W umowie kredytowej strony uzgodniły, ze do obsługi kredytu wykorzystany zostanie system "A" Faktor. "A" Faktor jest to system wewnętrzny Banku, obsługujący transakcje faktoringowe. Wykorzystanie tego systemu w ramach umowy kredytowej pozwala drogą elektroniczną przekazywać wnioski o uruchomienie Zaliczek na finansowanie poszczególnych nabytych przez Kredytobiorcę, tj. Wnioskodawcę wierzytelności i realizować płatności do Faktorantów.

Ponadto, jak wynika z pisma uzupełniającego:

"A" Bank zgodnie z zawartą umową oddaje do dyspozycji na finansowanie nabytych faktur kwotę do 20 mln zł, pobiera prowizje i odsetki za okres finansowania i oznaczył termin spłaty kredytu na dzień 6 czerwca 2012 r. Zarówno umowa jak i regulamin świadczenia usług kredytowych określają stronę, kwotę i walutę kredytu, cel kredytu, zasady i termin spłaty, wysokość oprocentowania i sposób ich zmiany, zabezpieczenie spłaty, sposób kontroli spłaty i wykorzystania kredytu, terminy pozostawienia środków do dyspozycji Zainteresowanego, wysokość prowizji oraz sposób zmiany i rozwiązania umowy, a więc wszystkie elementy umowy kredytu opisane w art. 69 ust. 2 ustawy prawo bankowe. Do obsługi kredytu wykorzystywany jest system "A" Faktor, na co Bank wyraził zgodę i jest to narzędzie informatyczne do obsługi rozliczeń z tytułu zawartej umowy. Zabezpieczeniem kredytu jest umowa o przelew wierzytelności (cesja cicha).

W tym miejscu należy zauważyć, że usługi faktoringu nie zostały zdefiniowane w polskich przepisach prawa i należą do tzw. umów nienazwanych. Wyróżnia się faktoring pełny oraz faktoring niepełny. Przy faktoringu niepełnym ryzyko ściągnięcia należności spoczywa na faktorancie. Co do zasady faktoring polega na tym, że faktorant przenosi na faktora wierzytelność, a faktor zobowiązuje się zapłacić faktorantowi jej wartość nominalną pomniejszoną o dyskonto uwzględniające wynagrodzenie faktora oraz świadczyć na jego rzecz dodatkowe usługi.

Z powyższego wynika, iż główną istotą faktoringu jest zmiana podmiotu uprawnionego (wierzyciela) w następstwie cesji (przelewu) wierzytelności. Jednakże faktoring nie jest tożsamy wyłącznie z cesją wierzytelności, ma charakter złożony i obejmuje różne dodatkowe czynności - usługi.

Konwencja UNIDROIT z dnia 28 maja 1988 r. o międzynarodowym faktoringu (tzw. Konwencja ottawska), definiuje faktoring jako stałą umowę, w ramach której do obowiązków faktora należy wykonanie co najmniej dwóch z czterech następujących czynności: finansowanie faktoranta, księgowanie wierzytelności, inkasowanie wierzytelności, ochrona przed ryzykiem niewypłacalności dłużnika.

Co istotne, ustawa o podatku od towarów i usług nie uzależnia opodatkowania usług faktoringu od rodzaju umowy zawartej pomiędzy stronami, co oznacza, że każdy typ faktoringu podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów usług.

W rozpatrywanej sprawie udzielany przez Bank kredyt przeznaczony jest na zaliczkowe finansowanie faktur nabywanych przez Wnioskodawcę na podstawie umów factoringu niepełnego. Kredyt ten może być wykorzystany wyłącznie w formie finansowania należności wynikających z faktur, które wskazują rachunek do spłat (rachunek cesyjny prowadzony w Banku), gdzie płatnikiem wskazanym w fakturach jest Kontrahent (dłużnik z tytułu wierzytelności). Spłata kredytu natomiast następuje z rachunku cesyjnego, na który wpływać będą środki od Kontrahenta tytułem zapłaty za wierzytelności.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że - w ocenie tut. Organu - opisana umowa kredytowa nosi cechy usługi factoringowej, o czym świadczy zaliczkowe finansowanie przejętych cesją wierzytelności, uruchamianie finansowania pod konkretne wierzytelności oraz spłaty konkretnych wierzytelności dokonywane przez dłużnika i rozliczanie tych spłat w systemie factoringowym.

Powyższy wniosek potwierdza również fakt, iż zawartą umowę kredytową łączy z Dłużnikiem wierzytelności jej zabezpieczenie. Zabezpieczeniem umowy kredytu na finansowanie faktur są umowy przelewu wierzytelności (cesje ciche) zawierane pomiędzy Bankiem i S.A. względem Dłużnika. Umowa ta stanowi, że "w celu zabezpieczenia wierzytelności Banku z tytułu kredytu na finansowanie faktur, Zbywca, tj. S.A. przelewa na rzecz Banku swoje obecne oraz przyszłe wierzytelności pieniężne i związane z nimi roszczenia przysługujące mu względem Dłużnika wierzytelności. Przeniesienie Cedowanych wierzytelności o charakterze przyszłym lub warunkowym następuje z chwilą ich powstania - z tą chwilą stają się one składnikiem majątku Banku. Jeżeli zabezpieczona wierzytelność Banku zostanie spłacona w określonym w umowie terminie, następuje zwrotne przelanie wierzytelności na rzecz Zbywcy, tj. S.A.

Zatem, w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz opisu stanu faktycznego należy stwierdzić, że wynagrodzenie Banku otrzymane w związku ze świadczeniem usług na podstawie zawartej umowy kredytowej, jako wyłączone ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 15 pkt 1 ustawy podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146 pkt 1 ustawy stawką podstawową VAT 23%.

W niniejszej interpretacji odpowiedziano na wniosek w części dotyczącej opodatkowania czynności wykonywanych przez Bank w związku ze świadczeniem usług na podstawie umowy kredytowej.

W kwestii dotyczącej prawa do odliczenia - w dniu 11 sierpnia 2011 r. wydana została interpretacja nr ILPP1/443-713/11-5/BD.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.