ILPP1/443-711/09-4/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2009 r. (data wpływu 18 czerwca 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 lipca 2009 r. (data wpływu 21 lipca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży gruntów. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 12 lipca 2009 r. o doprecyzowanie opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest rolnikiem. Nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest płatnikiem podatku VAT, ani rolnikiem ryczałtowym, grunt uprawia na potrzeby własne. W tym roku Zainteresowany ma otrzymać w darowiźnie od matki 3 różne kawałki ziemi po ok. 2 ha każdy. Każdy z tych kawałków jest niezabudowany i przeznaczony pod zabudowę przemysłową. Strona nie zamierza tych kawałków dzielić na działki, lecz sprzedać każdy w całości, w takiej postaci w jakiej otrzyma od matki. Do tej pory Wnioskodawca nie sprzedawał żadnych gruntów przemysłowych.

W uzupełnieniu wniosku Strona informuje, iż nie zamierza wykorzystywać przedmiotowych gruntów w działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży produktów rolnych pochodzących z upraw na ww. gruntach. Nie zamierza również udostępniać przedmiotowych gruntów osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy lub użyczenia. Pieniądze uzyskane ze sprzedaży gruntów, o których mowa we wniosku, Zainteresowany zamierza przeznaczyć na kupno domu. Strona w przeszłości dokonała sprzedaży 2 działek rolnych po 4000 m ² każda. Zainteresowany nie potrafi określić czy będzie dokonywał w przyszłości sprzedaży kolejnych działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, gdy Wnioskodawca będzie sprzedawał ww. kawałki gruntów, każdy osobno jako całość, to będzie obowiązywała przy sprzedaży opłata podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, w tym przypadku nie będzie obowiązywać opłata podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy dokonywana jest przez podatnika podatku od towarów i usług lub przez osobę fizyczną niebędącą podatnikiem tego podatku, jeżeli sprzedaży można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia częstotliwości, przez zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonego działania. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności lub zamiar powtarzalności.

Aby zatem dostawę towarów (nawet jednorazową) uznać za działalność gospodarczą należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane przez niego towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do wykonywania tej czynności.

Z treści przedłożonego wniosku wynika, że w roku 2009 Zainteresowany ma otrzymać od matki w formie darowizny 3 różne kawałki ziemi, niezabudowanej z przeznaczeniem pod zabudowę przemysłową, o powierzchni ok. 2 ha każdy. Strona nie zamierza dzielić ww. gruntów na działki, lecz sprzedać je w całości, w niezmienionej postaci. Wnioskodawca jest rolnikiem. Nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem podatku VAT, ani rolnikiem ryczałtowym, grunt uprawia na potrzeby własne. Wnioskodawca nie zamierza wykorzystywać otrzymanych gruntów w działalności gospodarczej, ani dokonywać sprzedaży produktów rolnych pochodzących z upraw na ww. gruntach. Strona nie zamierza również udostępniać przedmiotowych gruntów osobom trzecim na podstawie umowy dzierżawy lub użyczenia. Zainteresowany zamierza uzyskane ze sprzedaży gruntów pieniądze przeznaczyć na kupno domu. Strona w przeszłości dokonała sprzedaży 2 działek rolnych po 4000 m ² każda. Wnioskodawca nie potrafi określić czy będzie dokonywał w przyszłości sprzedaży kolejnych działek.

Uwzględniając treść powołanych przepisów oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż w niniejszej sprawie Wnioskodawca - w związku z dostawą przedmiotowych gruntów - wystąpi w charakterze podatnika podatku VAT. Zainteresowany otrzyma 3 różne kawałki ziemi o powierzchni ok. 2 ha każdy na podstawie umowy darowizny. Nie będąc jeszcze właścicielem nieruchomości Zainteresowany planuje zbycie każdego z nich. Powyższe wskazuje, że nabycie nastąpi w celu późniejszej sprzedaży, a to z kolei świadczy o spełnieniu podstawowej przesłanki warunkującej uznanie planowanej sprzedaży za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Nie bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest również fakt, że Zainteresowany już wcześniej dokonał sprzedaży 2 działek rolnych i nie potrafi określić czy będzie dokonywał w przyszłości sprzedaży kolejnych działek. Podkreślenia wymaga, iż tak przewidziana sprzedaż nie ma charakteru incydentalnego czy też sporadycznego, lecz częstotliwy.

Zatem, biorąc pod uwagę cel, na który grunty zostaną nabyte oraz sprzedaż 2 działek w przeszłości, objęte zapytaniem nieruchomości gruntowe nie mogą być uznane za odrębny majątek osobisty Wnioskodawcy, lecz stanowią majątek nabyty w celu wykorzystania w działalności gospodarczej - działalności handlowej.

Zainteresowany wypełni zatem definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ww. ustawy, i wystąpi - w związku z dostawą przedmiotowych gruntów - w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą korzystać z podmiotowego zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Na podstawie zapisu art. 41 ust. 1 wskazanej ustawy, podstawowa stawka podatku VAT wynosi 22%. Podatnik dokonujący dostawy gruntów w niektórych przypadkach może skorzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 cyt. ustawy, zgodnie z którym zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

W omawianej sprawie, Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży gruntów przeznaczonych pod zabudowę przemysłową. Zatem, dostawa ww. gruntów nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, gdyż nie spełnienia przesłanek zawartych w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż przedmiotowych gruntów w przedstawionym zdarzeniu przyszłym podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.