ILPP1/443-71/09-3/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2009 r. (data wpływu 16 stycznia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania rozliczenia z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłaty z tytułu użytkowania wieczystego - jest prawidłowe.

W dniu 16 stycznia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania rozliczenia z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłaty z tytułu użytkowania wieczystego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Podatnik w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajął na czas określony (12 lat) nieruchomość położoną przy (...) (dalej: najemca). Przedmiotową nieruchomość najemca wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej. Niezależnie od czynszu na mocy umowy najemca jest zobowiązany do ponoszenia kosztów związanych z nieruchomością. W pkt 9 § 3 ww. umowy postanowiono: "Niezależnie od czynszu określonego w pkt 1, 2, 3 najemca ponosi wszystkie koszty związane z nieruchomością, które obciążają lub mogą obciążyć Wynajmującego stale lub okresowo, a w szczególności:

* media i inne,

* opłaty z tytułu użytkowania wieczystego,

* opłaty z tytułu podatku od nieruchomości,

* opłaty z tytułu ograniczonych praw rzeczowych, ubezpieczenia,

* inne opłaty i zobowiązania, których źródłem powstania dla Wynajmującego jest przedmiotowa nieruchomość".

Nieruchomość została wydana najemcy w kwietniu 2008 r., a w listopadzie Podatnik zapowiedział obciążenie najemcy z tytułu zapłaconego podatku od nieruchomości i użytkowania wieczystego. Na zapytanie najemcy co do treści faktury, Zainteresowany określił, że zapłacona kwota podatku od nieruchomości i użytkowania wieczystego zostanie ujęta w wartości netto powiększonej o należny podatek VAT wg stawki 22%.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od nieruchomości nie jest obciążony podatkiem VAT, jednakże obciążenie nim stanowi element usługi (jest to w istocie podatek od usługi, a nie od podatku) i wraz z innymi tytułami dotyczącymi usługi najmu powinien być obciążony podatkiem VAT wg stawki 22%. Po dniu 1 maja 2004 r. podmiot, który dokonuje odsprzedaży usług traktowany jest tak, jakby sam te usługi wyświadczył, czyli powinien stosować stawkę VAT właściwą dla danej usługi. W przypadku refakturowania opłaty za wieczyste użytkowanie stawka VAT wynosi 22%, niezależnie od okresu w jakim użytkowanie wieczyste zostało ustanowione.

W związku z powyższym - zdaniem Wnioskodawcy - należy obciążać najemcę fakturą, gdzie wartość zapłaconego podatku od nieruchomości i opłaty z tytułu użytkowania wieczystego powiększona zostanie o 22% stawkę podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast jak wynika z art. 8 ust. 1, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Aby jednak czynności wymienione w cyt. wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być wykonane przez podatnika podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Podstawowy obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku został określony w art. 106 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. W myśl ww. przepisu podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, ust. 4 i ust. 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Jak stanowi art. 106 ust. 4 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Przez sprzedaż - stosownie do przepisu art. 2 pkt 22 ustawy o VAT - należy rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Jak stanowi § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337), zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami "FAKTURA VAT".

Szczegółowe zasady wystawiania faktur VAT i innych dokumentów z nimi zrównanych uregulowane zostały w przepisach powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wynajął innemu podmiotowi nieruchomość. Najemca wykorzystuje przedmiotową nieruchomość do prowadzenia działalności gospodarczej. Na podstawie zapisów umowy zawartej na tę okoliczność, Zainteresowany wystawia najemcy faktury VAT z tytułu podatku od nieruchomości oraz opłaty z tytułu użytkowania wieczystego doliczając podatek od towarów i usług.

Na podstawie analizy stanu faktycznego, w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-71/09-2/KG z dnia 26 marca 2009 r. stwierdzono, że pomimo iż podatek od nieruchomości oraz opłata z tytułu użytkowania wieczystego stanowią odrębny element rozliczeń z najemcą nieruchomości, są one należnościami wynikającymi z odpłatnego świadczenia usługi najmu i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na zasadach właściwych dla wiążącego strony stosunku cywilnoprawnego - tak jak czynsz.

W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że Wnioskodawca postępuje prawidłowo wystawiając najemcy nieruchomości fakturę VAT na wartość brutto czynszu wraz z wszystkimi kosztami stanowiącymi element kalkulacyjny ceny (m.in. podatek od nieruchomości i opłata z tytułu użytkowania wieczystego) za wynajem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.