ILPP1/443-704/10-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana reprezentowanego przez pełnomocnika doradcę podatkowego Pana, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 11 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania towarów na cele osobiste w związku z likwidacją działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przekazania towarów na cele osobiste w związku z likwidacją działalności gospodarczej. Dnia 11 sierpnia 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca obecnie prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i jest podatnikiem VAT. Działalność obejmuje prowadzenie myjni samochodowej, natomiast składniki majątku (rzeczy ruchome oraz nieruchomości zabudowane budowlami oraz budynkami niemieszkalnymi), które nie są aktualnie wykorzystywane na potrzeby własnej działalności, zostały wynajęte. Przychody z najmu tych składników majątku Zainteresowany traktuje jako przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (zasady ogólne). Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim i nie ma z żoną wyłączenia wspólności majątkowej. Na gruncie prawa cywilnego Zainteresowany posiada więc majątek na zasadach współwłasności łącznej wraz z żoną.

W związku z osiągnięciem w styczniu 2010 r. wieku emerytalnego Wnioskodawca zamierza wycofać się wkrótce z życia zawodowego i zakończyć prowadzenie tej działalności. W tym dokonać wykreślenia z ewidencji działalności gospodarczej. W trakcie wielu lat prowadzenia działalności Wnioskodawca nabył na jej potrzeby szereg nieruchomości ujętych w ewidencji środków trwałych. Jak wspomniano wyżej, jako środki trwałe ujęte są także różne maszyny lub urządzenia. Przed likwidacją działalności Zainteresowany zamierza sprzedać składniki majątku ruchomego. Prawdopodobnie trudno będzie znaleźć nabywcę na ruchomości i zapewne część z nich pozostanie własnością Wnioskodawcy. Nieruchomości nie zostaną sprzedane.

Po likwidacji działalności, pozostałe po niej składniki majątku będą więc stanowiły ponownie majątek osobisty (nie związany z prowadzoną działalnością gospodarczą, choć też nie będą wykorzystywane na cele osobiste - są to nieruchomości przemysłowe oraz maszyny i urządzenia produkcyjne). Wnioskodawca zamierza przynajmniej część posiadanych składników majątku wynajmować, w zależności od popytu na określone nieruchomości. Przewidywane przychody z wynajmu nieruchomości powinny wynieść około 20 tys. zł miesięcznie. O ile Zainteresowany nie znajdzie nabywcy na rzeczy ruchome, będą one także wynajmowane (przychody miesięczne kilka tysięcy złotych). Wnioskodawca nie zamierza przy tym nabywać nowych nieruchomości na potrzeby wynajmu, ani też rozbudowywać istniejących obiektów przeznaczonych pod wynajem (Zainteresowany zakłada zachowanie stanu posiadania z dnia likwidacji działalności gospodarczej).

Dotychczasowe umowy najmu, które Wnioskodawca zawierał jako przedsiębiorca zostaną rozwiązane. Po zakończeniu pozarolniczej działalności gospodarczej zostaną zawarte nowe umowy dotyczące wynajmu, w których Zainteresowany będzie występować jako osoba prywatna (nieprowadząca działalności gospodarczej).

Dnia 11 sierpnia 2010 r. wniosek uzupełniono o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego wskazując, iż sprawa dotyczy 4 nieruchomości.

Pierwsza (nabyta przed 5 lipca 1993 r.) nieruchomość zabudowana (zakup w roku 1988), całość nabyta została bez prawa do odliczenia VAT, przy czym w roku 2009 dodatkowo wybudowano myjnię bezdotykową z prawem do odliczenia VAT (nowy obiekt).

Druga nieruchomość (nabyta przed 5 lipca 1993 r.), to grunt nabyty bez prawa do odliczenia VAT, na nieruchomości wybudowano budynki i budowle, dla części z nich prawo do odliczenia nie przysługiwało (wybudowano przed 5 lipca 1993 r.), dla części wybudowanej w latach 1993 - 2001, przysługiwało prawo do odliczenia.

Trzecia nieruchomość nabyta została bez prawa do odliczenia w roku 1997. Ponadto wybudowano na niej w latach 1997-1998 budynki, od których odliczenie VAT przysługiwało.

Czwarta nieruchomość zakupiona została w roku 2007, a Wnioskodawcy przysługiwało od nabycia gruntu oraz budynków, prawo do odliczenia VAT. Od roku 2007 na nieruchomości tej trwa budowa innego budynku z prawem do odliczenia podatku VAT.

W przedmiocie ruchomości związanych z przedmiotową sprawą Wnioskodawca wyjaśnił, iż w przypadku jednego samochodu osobowego odliczenie podatku VAT nie przysługiwało (zakup nastąpił w roku 1998). W przypadku drugiego samochodu osobowego przysługiwało Zainteresowanemu odliczenie podatku VAT w wysokości 60% (zakup nastąpił w roku 2010 po zakończeniu umowy leasingu). W przypadku pozostałych rzeczy ruchomych (maszyn oraz urządzeń przemysłowych) przysługiwało Zainteresowanemu pełne odliczenie VAT (zakup nastąpił w latach 1997 - 2009).

W przedmiocie nakładów poniesionych na budynki posadowione na nieruchomości Wnioskodawca wyjaśnił, iż nie ponoszono nakładów na ulepszenie budynków, tylko jeden z budynków posadowionych na nieruchomości "drugiej" został ulepszony w roku 2008, ale nakłady nie przekroczyły 30% jego wartości początkowej. Zainteresowanemu przysługiwało pełne prawo do odliczenia VAT od tych nakładów.

Wnioskodawca wskazał także, iż z wyjątkiem jednego samochodu osobowego (nabytego w roku 2010) wszystkie pozostałe rzeczy ruchome w momencie przekazania do majątku osobistego będą użytkowane dłużej niż 6 miesięcy, zostały bowiem nabyte w roku 2009 i wcześniej oraz są użytkowane od chwili nabycia.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, iż składniki majątku nie zostaną przekazane na "cele osobiste", ale do "majątku osobistego". Zainteresowany podkreślał, że między tymi dwoma pojęciami istnieją zasadnicze różnice, także w zakresie skutków podatkowych. Cele osobiste należy rozumieć jako wykorzystanie majątku na własne osobiste potrzeby, które nie mają związku z działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku VAT. Składniki majątku (nieruchomości i rzeczy ruchome) z uwagi na swój charakter, z wyjątkiem samochodów osobowych, nawet nie nadają się do wykorzystania na "cele osobiste".

Odmienne skutki niesie natomiast przekazanie tych składników do majątku osobistego (w odróżnieniu od majątku związanego z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i przepisów o prowadzeniu działalności gospodarczej). W tym wypadku, w rozumieniu przepisów o podatku VAT, składniki majątku nie zostają przekazane na cele osobiste (art. 7 ust. 2), ale w dalszym ciągu służą działalności gospodarczej (art. 15 ust. 2). Z tego względu nie jest istotne, czy podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ w żadnym innym momencie składniki majątku nie zostają przekazane na cele osobiste, co mogłoby rodzić obowiązek opodatkowania przekazania w sytuacji, gdy uprzednio przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. Sprawę należy rozstrzygnąć wyłącznie w oparciu o przepisy o podatku VAT zawierające własną definicję działalności gospodarczej, szerszą niż w języku potocznym lub przepisach o podatku dochodowym, i o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej.

W myśl definicji zawartej w przepisach o podatku VAT, składniki majątku przez cały czas są wykorzystywane na potrzeby tak rozumianej działalności gospodarczej, czyli na potrzeby tzw. czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy planowana likwidacja pozarolniczej działalności gospodarczej (wykreślenie z ewidencji działalności gospodarczej) powoduje utratę statusu podatnika podatku VAT (tzw. zaprzestanie wykonywania czynności opodatkowanych) lub obowiązek opodatkowania przekazania towarów (ruchomości i nieruchomości) na potrzeby osobiste w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym przypadku, niezależnie od likwidacji tzw. pozarolniczej działalności gospodarczej, Zainteresowany będzie w dalszym ciągu prowadzić działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Definicja działalności gospodarczej dla potrzeb podatku VAT obejmuje także najem majątku osobistego (nie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej). Umowy najmu Wnioskodawca będzie wprawdzie zawierać jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, a składniki majątku będące przedmiotem umów nie będą dalej stanowiły środków trwałych ujętych w ewidencji środków trwałych prowadzonej na potrzeby pozarolniczej działalności gospodarczej, ale opisane czynności stanowią szerzej rozumianą "działalność gospodarczą", zgodnie z przepisami o podatku VAT.

Zaprzestanie prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej nie oznacza zatem zaprzestania wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu w rozumieniu przepisów o podatku VAT.

Nie powoduje także przekazania na cele osobiste składników majątku pozostałych po tej działalności. Składniki majątku będą stanowiły ponownie majątek osobisty (nie związany z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą), ale też nie będą wykorzystywane na cele osobiste - są to nieruchomości przemysłowe oraz maszyny i urządzenia produkcyjne. Składniki majątku pozostałe po zakończeniu pozarolniczej działalności gospodarczej będą albo wynajęte, albo będą oczekiwać na wynajęcie. Warunkiem opodatkowania jest przekazanie towarów m.in. na cele osobiste, tymczasem składniki majątku w dalszym ciągu będą wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku VAT.

Gdyby Wnioskodawca jednak zaczął wykorzystywać je na cele osobiste, np. zamieszkałby w jednej z nieruchomości, to taką czynność należałoby opodatkować zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy (dodatkowo pod warunkiem przysługiwania przy jej nabyciu prawa do odliczenia podatku naliczonego).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Towarami, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast w myśl postanowień art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z unormowaniami zawartymi w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy, w pewnych, ściśle określonych przypadkach, również nieodpłatne przekazanie towarów i nieodpłatne świadczenie usług należy uznać za spełniające definicję dostawy towarów lub świadczenia usług, które na podstawie art. 5 ust. 1 podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, w myśl art. 7 ust. 2 ustawy, jest także przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Ponadto, w myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tut. Organ nadmienia, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.). W konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Powyższe oznacza, że świadczenie usług najmu stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy i jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, jeśli tylko jest świadczone w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W konsekwencji wynajmujący, będący czynnym podatnikiem podatku VAT, dokonując "prywatnie" wynajmu lokali, jest z tego tytułu podatnikiem VAT.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Zainteresowany prowadzi obecnie pozarolniczą działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej i jest podatnikiem podatku VAT. Działalność obejmuje - jako składniki majątku - zarówno nieruchomości jak i rzeczy ruchome. W związku z osiągnięciem w styczniu 2010 r. wieku emerytalnego Zainteresowany zamierza wycofać się z życia zawodowego i zakończyć prowadzenie tej działalności. Przed likwidacją działalności Wnioskodawca zamierza sprzedać składniki majątku ruchomego. Prawdopodobnie trudno będzie znaleźć nabywcę na ruchomości i zapewne część z nich pozostanie własnością Wnioskodawcy. Nieruchomości nie zostaną sprzedane. Wnioskodawca zamierza przynajmniej część posiadanych składników majątku wynajmować. Zainteresowany po zakończeniu aktualnej pozarolniczej działalności gospodarczej dokona zawarcia nowych umów dotyczących wynajmu, w których wystąpi jako osoba prywatna.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawca likwidując działalność oraz oddając w najem składniki działalności gospodarczej - nieruchomości gruntowe, budynki oraz ruchomości - nie utraci statusu podatnika podatku VAT. Powyższe wynika z faktu, iż oddanie opisanych składników w najem skutkować będzie - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - wykonywaniem działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, oraz dokonywaniem czynności opodatkowanych (czynsz z tytułu najmu), określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W rozpoznawanej sprawie w odniesieniu do składników majątku, które Wnioskodawca ma zamiar wynajmować (bez względu na to, czy najem nastąpi bezpośrednio po wykreśleniu Zainteresowanego z ewidencji działalności gospodarczej, czy też majątek będzie "oczekiwał" na najemcę), nie będzie miał zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy.

Przepis ten może natomiast znaleźć zastosowanie w odniesieniu do tych składników majątku, które Wnioskodawca postanowi przekazać na cele osobiste, jednakże tylko w tych przypadkach, w których Zainteresowanemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu - w całości lub części. Przekazanie tych składników majątku Wnioskodawca zobowiązany będzie opodatkować na zasadach ogólnych, z zastosowaniem właściwych stawek podatku.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budynków lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Ponadto w myśl art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zwolnieniu od podatku podlega dostawa towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Jak wynika z ust. 2 powołanego przepisu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Stosownie do treści § 12 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Zainteresowany prowadząc działalność gospodarczą wykonuje ją w oparciu o składniki majątkowe, tj. 4 nieruchomości oraz kilka ruchomości (w tym 2 samochody). Pierwsza nieruchomość zabudowana zakupiona została w roku 1988. W związku z jej nabyciem Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Ponadto Zainteresowany nie ponosił na nieruchomość (grunt i budynki) nakładów. Niemniej w roku 2009 na części gruntu wybudowano nowy obiekt. Druga nieruchomość nabyta została przed 5 lipca 1993 r. bez prawa do odliczenia. Na nieruchomości wybudowano budynki i budowle, względem części z nich przysługiwało prawo do odliczenia. Natomiast w stosunku do jednego z budynków Zainteresowany poniósł nakłady nieprzekraczające 30% wartości początkowej. Nieruchomość trzecia zakupiona została w roku 1997 i wybudowano na niej (w latach 1997 i 1998) budynki od których odliczenie podatku VAT przysługiwało. Czwarta nieruchomość zakupiona została w roku 2007, a Zainteresowanemu od nabycia gruntów i budynku przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT. Nieruchomość i budynek nie były przez Wnioskodawcę ulepszane. W przedmiocie ruchomości związanych z przedmiotową sprawą, względem jednego samochodu osobowego odliczenie podatku VAT nie przysługiwało (zakup nastąpił w roku 1998). W przypadku drugiego samochodu osobowego przysługiwało Zainteresowanemu odliczenie podatku VAT w wysokości 60% (zakup nastąpił w roku 2010 po zakończeniu umowy leasingu). W przypadku pozostałych rzeczy ruchomych (maszyn oraz urządzeń przemysłowych) przysługiwało Zainteresowanemu pełne odliczenie VAT (zakup nastąpił w latach 1997 - 2009).

Uwzględniając powołane wyżej przepisy oraz opis zdarzenia przyszłego wyjaśnić należy, iż w odniesieniu do nieruchomości (grunty wraz z budynkami) oraz ruchomości, które zostaną przekazane na potrzeby osobiste w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, po spełnieniu przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz w pkt 10a ustawy (w stosunku do nieruchomości) oraz przesłanek określonych w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy (względem ruchomości) możliwe będzie zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Reasumując, planowana likwidacja pozarolniczej działalności gospodarczej (wykreślenie z ewidencji) w przedmiotowej sprawie nie powoduje utraty statusu podatnika podatku VAT. Oddanie nieruchomości i ruchomości w najem skutkować będzie bowiem dalszym wykonywaniem - na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług - działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy oraz dokonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu, określonych w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, jeżeli majątek nie zostanie przekazany na cele osobiste, to nie znajdzie tu zastosowania art. 7 ust. 2 ustawy.

Tutejszy Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Dotyczy to w szczególności sprawy, które nieruchomości oraz ruchomości jako nieodpłatne przekazanie na cele osobiste, mogą korzystać ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.