ILPP1/443-694/12-5/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2012 r. (data wpływu 26 lipca 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 26 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 21 września 2012 r. (data wpływu 27 września 2012 r.) o informacje doprecyzowujące przedstawiony stan faktyczny oraz o dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka otrzymała aportem (dalej: Aport) nieruchomość niezabudowaną, tj. grunt wraz z posadowionymi na nim budynkami (dalej: Nieruchomość), którego właścicielem jest Miasto X. (dalej: Miasto). Zapłatą za wniesioną nieruchomość były udziały w Spółce. Przedmiotem Aportu były następujące działki: 1/3; 1/4; 1/5; 1/6 i 1/10, AM 30. Miasto, wnosząc Aport do Spółki, zawarło umowę cywilnoprawną.

Nieruchomość dzieli się zasadniczo na dwie części:

* działki 1/6 i 1/10, AM 30 (dalej: Nieruchomość 1), które są zabudowane, a do momentu Aportu Spółka prowadziła swoją działalność na ich terenie dzierżawiąc znajdujące się tam budynki;

* działki 1/3; 1/4 i 1/5, AM 30 (dalej: Nieruchomość 2), na których terenie Spółka wzniosła we własnym zakresie obiekty budowlane. Ponoszone na ten cel nakłady były kwalifikowane dla potrzeb podatku dochodowego jako inwestycja Spółki na obcym gruncie.

Otrzymane aktywa stanowiące Aport są wykorzystywane do działalności opodatkowanej Spółki.

Wnioskodawca wskazuje, iż Miasto weszło w posiadanie Nieruchomości w wyniku komunalizacji, a zatem z tytułu jej nabycia nie przysługiwało Miastu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

Na Nieruchomości 1 znajduje się 8 budynków dzierżawionych przez Spółkę od września 2009 r. do momentu Aportu. Jeden z budynków znajdujących się na terenie Nieruchomości 1 (na działce 1/10, AM 30) został poddany ulepszeniu, tj. gruntownej modernizacji (dalej: Budynek 1). Modernizacja została rozpoczęta w roku 2009 i zakończyła się w roku 2010. Nakłady poniesione na ulepszenie przekroczyły 30% wartości Budynku 1.

Budynek 1 został przekazany w dzierżawę po zakończeniu modernizacji dnia 29 października 2010 r. W związku z poniesionymi na ulepszenia Budynku 1 nakładami Miasto miało prawo do obniżenia podatku VAT należnego o naliczony z uwagi na świadczenie usług dzierżawy podlegających opodatkowaniu.

Należy zauważyć, iż Aport w zakresie, w jakim obejmuje inne niż Budynek 1 budynki, jest zwolniony z opodatkowania zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a.

Nieruchomość 2 nie była przez Miasto wykorzystywana do działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 21 września 2012 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółce przysługuje prawo do pomniejszenia VAT należnego o VAT naliczony z tytułu Aportu Nieruchomości 2 oraz Budynku 1 z proporcjonalnie alokowanym doń gruntem.

Zdaniem Wnioskodawcy, zważywszy na fakt, iż Nieruchomość jest wykorzystywana przez Spółkę do działalności opodatkowanej, Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku VAT należnego o VAT naliczony z tytułu Aportu Nieruchomości 2 oraz Budynku 1 z proporcjonalnie alokowanym doń gruntem.

Prawo do odliczenia.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wspomniano w opisie stanu faktycznego Spółka nabywa własność Nieruchomości w celu prowadzenia działalności opodatkowanej VAT. Należy więc uznać, iż towar (w postaci Nieruchomości) podlegający dostawie w drodze Aportu jest w pełnym zakresie wykorzystywany do wykonywania czynności opodatkowanych.

Dlatego też, w związku z przedstawioną argumentacją dotyczącą opodatkowania czynności wniesienia aportem przedmiotowych nieruchomości, z której wynika, iż:

* Aport jest czynnością podlegającą opodatkowaniu,

* Miasto jest przy dokonywaniu Aportu podatnikiem podatku VAT,

* dostawa Nieruchomości 2 będzie podlegała opodatkowaniu stawką 23%,

* dostawa Budynku 1 będzie podlegała opodatkowaniu stawką 23%,

* grunt wchodzący w skład Nieruchomości będzie alokowany proporcjonalnie do Budynku 1 i w alokowanej części jego dostawa będzie opodatkowana tą samą stawką co dostawa Budynku 1,

zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, tj. prawo do obniżenia kwoty podatku należnego z tytułu działalności gospodarczej, o podatek naliczony z tytułu wniesienia Aportu przez Miasto, tj. podatek VAT z tytułu dostawy Nieruchomości 2, Budynku 1 oraz proporcjonalnie alokowanego do Budynku 1 gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie, na mocy art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Stosownie zatem do powyższych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług oraz jedynie w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tj. takimi, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, otrzymał aportem nieruchomość, tj. grunt wraz z posadowionymi na nim budynkami, którego właścicielem jest Miasto X. Zapłatą za wniesioną nieruchomość były udziały w Spółce. Otrzymane aktywa stanowiące Aport są wykorzystywane do działalności opodatkowanej Spółki.

W tym miejscu wskazać należy, iż czynność wniesienia aportem przedmiotowych nieruchomości zgodnie z rozstrzygnięciem zawartym w interpretacji indywidualnej nr ILPP1/443-694/12-4/MD, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, i nie będzie korzystała ze zwolnienia od tego podatku.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia zostaną zatem spełnione, gdyż Wnioskodawca, jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego, jest podatnikiem podatku od towarów i usług a otrzymane w drodze aportu nieruchomości - jak wskazała Spółka - są wykorzystywane do działalności opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z otrzymaniem w drodze aportu Nieruchomości 2 oraz Budynku 1 wraz z przypisaną do niego częścią gruntu wchodzącego w skład Nieruchomości 1, wykorzystywanych do działalności opodatkowanej Spółki.

Niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego. Natomiast kwestia dotycząca stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w opodatkowania czynności wniesienia aportem nieruchomości do Spółki została rozstrzygnięta w interpretacji z dnia 25 października 2012 r. nr ILPP1/443-694/12-4/MD.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.