ILPP1/443-692/12-3/AWa - VAT w zakresie uznania wnioskodawcy za podatnika zobowiązanego do wystawiania faktur z tytułu świadczenia na rzecz klubu usług marketingowych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2012 r. (data wpływu 25 lipca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika zobowiązanego do wystawiania faktur z tytułu świadczenia na rzecz Klubu usług marketingowych - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika zobowiązanego do wystawiania faktur z tytułu świadczenia na rzecz Klubu usług marketingowych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą zarejestrowanym w Polsce przedsiębiorcą prowadzącym jednoosobową działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej dokonanej przez właściwy organ. Wnioskodawca posiada również ważny numer REGON nadany mu przez właściwy organ, a także jest zarejestrowanym podatnikiem VAT oraz płatnikiem składek na ubezpieczenie społeczne.

Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę polega na świadczeniu usług sportowych i marketingowych obejmujących m.in. następujące usługi (zgodnie z Polską Klasyfikacją Działalności Gospodarczej z roku 2007):

* poz. 93.19.Z (pozostała działalność związana ze sportem),

* poz. 93.13.Z (działalność obiektów służących poprawie kondycji),

* poz. 93.11.Z (działalność obiektów sportowych),

* poz. 85.51.Z (pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych),

* poz. 73.11.Z (działalność agencji reklamowych),

* poz. 73.12.A (pośrednictwo w sprzedaży czasu i miejsca na cele reklamowe w radio i telewizji).

W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zawarł z "A" S.A. (dalej: Klub lub Spółka) kontrakt w formie umowy cywilnoprawnej o profesjonalne uprawianie piłki nożnej (dalej: Kontrakt). Kontrakt został zawarty na czas określony.

Postanowienia Kontraktu:

Kontrakt został zawarty z wykorzystaniem jednolitego wzoru umownego, który jest zgodny z przepisami Związku, a w szczególności z regulacjami Uchwały z dnia 19 maja 2002 r. Zarządu Związku "Zasady regulujące stosunki pomiędzy klubem sportowym a zawodnikiem profesjonalnym" (dalej: Uchwała w sprawie Zawodników). Co istotne, postanowienia Uchwały w sprawie zawodników są integralną częścią Kontraktu zawartego przez Wnioskodawcę z Klubem. Zasady uprawiania piłki nożnej zostały określone przez właściwy związek sportowy (w tym przypadku przez Związek (...)) działający na podstawie przepisów Rozdziału 3 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2010 r. Nr 127, poz. 857 z późn. zm.; dalej: ustawa o sporcie). Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy o sporcie Związek ma wyłączne prawo do ustanowienia m.in. reguł organizacyjnych i dyscyplinarnych tak dla Klubu, jak i Wnioskodawcy we współzawodnictwie sportowym.

Zgodnie z Kontraktem Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania za wynagrodzeniem następujących usług:

* reprezentowania barw Klubu w charakterze piłkarza (dalej: usługi piłkarskie),

* świadczenia na rzecz Klubu innych usług opisanych w Kontrakcie oraz udostępniania Spółce swojego wizerunku na zasadach opisanych w Kontrakcie (dalej: usługi marketingowe).

Usługi marketingowe są w szczególności realizowane w drodze:

* wyrażenia przez Wnioskodawcę zgody na pozyskiwanie przez Spółkę jego wizerunków, w szczególności poprzez filmowanie, fotografowanie lub inne utrwalanie podczas festynów, akcji promocyjnych, meczy, turniejów, sparingów, przygotowań,

* uczestnictwa we wszelkich nagraniach telewizyjnych, wywiadach radiowych, innych akcjach promocyjnych i imprezach organizowanych przez Klub i/lub sponsorów Spółki.

W ramach Kontraktu, Wnioskodawca jest zobowiązany:

* nie brać udziału nie grać w żadnych grach (zakładach) piłkarskich dotyczących wytypowania wyników meczów ligi, pod rygorem natychmiastowego rozwiązania Kontraktu, bądź zapłacenia określonej kary,

* do zaniechania jakichkolwiek negatywnych ocen działalności Spółki lub członków organów Klubu w środkach masowego przekazu, pod rygorem natychmiastowego rozwiązania Kontraktu, bądź zapłacenia określonej kary,

* do leczenia zgodnie z wytycznymi Klubu (w przypadku kontuzji), pod rygorem natychmiastowego rozwiązania Kontraktu, bądź zapłacenia określonej kary.

Nadto, Wnioskodawcę oraz Klub obowiązuje katalog praw i obowiązków określony uchwałą Zarządu Związku z dnia 14 lipca 2006 r. "Status zawodników występujących w klubach..." (dalej: Uchwała o statusie).

Wynagrodzenie.

Wynagrodzenie za wskazane powyżej usługi piłkarskie oraz usługi marketingowe jest określone odrębnie dla każdej usługi i jest zdefiniowane jako kwota netto, od której Wnioskodawca powinien naliczyć należny VAT. Jednocześnie, Wnioskodawca może być uprawniony do otrzymywania nagród za wyniki sportowe w przypadku spełnienia warunków do otrzymania takich nagród (warunki te zostały zdefiniowane przez Klub i zaakceptowane przez Wnioskodawcę w "Regulaminie nagród i kar").

Zgodnie z postanowieniami Kontraktu, jeżeli Wnioskodawca czasowo lub stale nie ma możliwości wykonywania swoich zobowiązań regulowanych Kontraktem, Spółka jest zwolniona z wypłacania wszelkich świadczeń finansowych na rzecz Wnioskodawcy (z wyjątkiem sytuacji, kiedy Wnioskodawca odniesie kontuzję, bądź chorobę w związku z wykonywaniem Kontraktu).

Nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca będzie osiągał przychody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (w powyższym zakresie) z tytułu świadczenia usług na rzecz innych podmiotów (m.in. usługi marketingowe na rzecz innych podmiotów np. producentów odzieży sportowej, producentów odżywek dla sportowców).

Koszty.

Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w ramach prowadzonej przez niego działalności zatrudnia i może zatrudniać pracowników oraz ponosi i może ponosić różnego rodzaju koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, przykładowo:

* koszty obsługi menedżerskiej (np. wydatki na menedżera),

* koszty dodatkowych treningów i utrzymania należytej formy sportowej (np. wydatki na dodatkowe treningi czy odżywki),

* koszty kar związanych ze świadczeniem usług piłkarskich, np. kary regulaminowe i dyscyplinarne płacone na rzecz organizatora rozgrywek na podstawie Regulaminu Dyscyplinarnego Związku, bądź na rzecz Spółki na podstawie Regulaminu Nagród Kar obowiązującego w Klubie,

* koszty naprawienia szkody wyrządzonej przez Wnioskodawcę innemu zawodnikowi w związku z zawinionym przez niego działaniem prowadzącym do uszczerbku na zdrowiu innego zawodnika,

* koszty budowy "własnego" wizerunku (np. wydatki na sesje zdjęciowe),

* koszty obsługi prawnej, rachunkowej i administracyjnej (np. wydatki na doradztwo księgowe czy usługi telekomunikacyjne).

Dodatkowe postanowienia Kontraktu.

Kontrakt zawiera oświadczenie Wnioskodawcy, iż nie jest on związany żadną umową cywilno-prawną z jakąkolwiek osobą fizyczną lub prawną, która to posiadałaby prawa do karty zawodniczej Wnioskodawcy w szczególności prawa do transferów Wnioskodawcy oraz prawa do wpływów osiągniętych przez Klub z tytułu transferu Wnioskodawcy do innego klubu. Klub zastrzegł sobie również prawo do dochodzenia odszkodowania od Wnioskodawcy lub też zastosowania kar dyscyplinarnych w przypadku istnienia wskazanej powyżej umowy, a także dochodzenia zapłaty kar umownych wyspecyfikowanych w Kontrakcie.

W okresie obowiązywania Kontraktów, Spółka - za wynagrodzeniem wyspecyfikowanym w Kontrakcie - ma prawo do:

* rozpowszechniania wizerunku Wnioskodawcy w celu prowadzenia działań marketingowych, promocyjnych i reklamowych, tak we własnym zakresie, jak i poprzez przekazanie przez Spółkę praw do wizerunku Wnioskodawcy na rzecz osoby trzeciej współpracującej z Klubem w związku z prowadzonymi przez Spółkę działaniami marketingowymi, promocyjnymi lub reklamowymi,

* nałożenia na Wnioskodawcę obowiązku uczestnictwa we wszelkich nagraniach telewizyjnych, wywiadach radiowych, innych akcjach promocyjnych i imprezach organizowanych przez Spółkę i/lub jej sponsorów,

* dysponowania kartą zawodniczą Wnioskodawcy, z wyłączeniem prawa obciążania jej prawami osób trzecich,

* zapewnienia Wnioskodawcy wyżywienia (posiłków regeneracyjnych i wzmacniających w przypadku dwóch treningów odbywających się w ciągu jednego dnia).

Kontrakt nie zawiera postanowienia, iż to Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania Wnioskodawcy.

Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z udostępnionym mu przez Spółkę stanowiskiem Związku (będącego instytucją wyspecjalizowaną w kwestii rozstrzygania o statusie zawodników oraz ich relacjach z klubami), w pełni dopuszczalne jest, aby Wnioskodawca związał się z jakimkolwiek klubem kontraktem o profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach świadczonej przez siebie działalności gospodarczej (...).

Spółka jako płatnik PIT.

Spółka traktuje wynagrodzenie wypłacane Zawodnikom z tytułu usług piłkarskich jako przychody Zawodnika z działalności wykonywanej osobiście (Spółka odprowadza zaliczkę na PIT zawodników, nie odprowadza natomiast składki na ubezpieczenie zdrowotne).

Jednocześnie, wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę Zawodnikom z tytułu świadczenia usług marketingowych jest traktowane przez Spółkę jako przychody Zawodników osiągane z pozarolniczej działalności gospodarczej (Wnioskodawca osobiście opłaca składkę społeczną i zdrowotną oraz - zaliczkę na podatek dochodowy).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze świadczonymi na rzecz Klubu usługami marketingowymi Wnioskodawca będzie podatnikiem VAT zobowiązanym do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone usługi.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu usług marketingowych będzie on podatnikiem VAT zobowiązanym do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

UZASADNIENIE stanowiska Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy o VAT podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży (...). Z konstrukcji powyższego przepisu wynika, iż podatnicy VAT są zobowiązani do dokumentacji fakturami VAT czynności opodatkowanych tym podatkiem.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie powinno budzić wątpliwości, iż usługi marketingowe stanowią czynności opodatkowane VAT wskazane w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT (tekst jedn.: świadczenie usług za wynagrodzeniem na terytorium kraju. W związku z tym, należy określić, czy Wnioskodawca spełnia przesłanki uznania go za podatnika, o którym mowa w art. 15.

W opinii Wnioskodawcy, występuje on jako podatnik VAT w związku ze świadczeniem na rzecz Spółki usług marketingowych. Przedmiotowe usługi są bowiem świadczone w ramach działalności gospodarczej (zgodnie z definicją wskazaną w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), a dodatkowo nie ma możliwości zastosowania wyłączenia z definicji działalności gospodarczej (określonego w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT).

Działalność gospodarcza.

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W opinii Wnioskodawcy, brak jest przeszkód, aby uznać, iż podejmowanie przez niego określonych działań o charakterze marketingowym na rzecz Spółki (w ramach usług marketingowych) stanowi działalność gospodarczą. Tego typu świadczenia są powszechne w obrocie gospodarczym, kiedy kontrahent zobowiązuje się wspierać swojego partnera biznesowego w jego działaniach marketingowych (w zamian za wynagrodzenie). W tej sytuacji bowiem Wnioskodawca działa w zbliżony sposób jak "agencja marketingowa" - realizuje czynności marketingowe na zlecenie Spółki. W praktyce funkcjonowania klubów piłkarskich (Spółki) strategia marketingowa klubów piłkarskich jest budowana w oparciu o wizerunki zawodników, czy też akcje promocyjne i inne wydarzenia rozrywkowe z ich udziałem.

Brak jest również przeszkód, by uznać, iż udostępnianie przez Wnioskodawcę własnego wizerunku na rzecz Spółki (w ramach usług marketingowych) stanowi działalność gospodarczą. Wnioskodawca pragnie nadmienić, iż wykorzystywanie/udostępnianie praw czy innych wartości niematerialnych i prawnych może być traktowane jako element prowadzonej działalności gospodarczej (co wynika również z definicji działalności gospodarczej zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT). Można argumentować, iż wizerunek stanowi wartość niematerialną i prawną w rozumieniu ustawy o VAT, jest bowiem dobrem osobistym, które co prawda nie jest zbywalne, niemniej jednak może zostać udostępnione), to trzeba przyjąć, iż czerpanie korzyści z ciągłego udostępniania własnego wizerunku może stanowić osiąganie zysku w ramach działalności gospodarczej. Zgodnie z praktyką rynkową i podatkową, jeśli dany podmiot jest właścicielem marki, logo czy jakichkolwiek innych aktywów niematerialnych, którymi może dysponować, to udostępnianie tych aktywów (dóbr osobistych) za wynagrodzeniem stanowi działalność gospodarczą.

Zorganizowany i ciągły charakter działalności gospodarczej.

Działalność marketingowa (świadczenie usług marketingowych) prowadzona przez Wnioskodawcę jest działalnością w pełni profesjonalną i w pełni zorganizowaną. Wnioskodawca jako przedsiębiorca, który zamierza osiągać przychody (korzyści) z wykonywania usług marketingowych, aby sprostać wymaganiom rynkowym, musi być należycie przygotowany do ich świadczenia. Celem ich świadczenia, Wnioskodawca podejmuje określone działania przygotowawcze i ponosi określone koszty, w tym m.in. koszty kreowania własnego wizerunku.

Działalność marketingowa Wnioskodawcy jest działalnością wykonywaną w sposób częstotliwy. Tego typu działalność może być bowiem wykonywana przez Wnioskodawcę stale, również po zakończeniu kariery piłkarskiej. W rzeczywistości bowiem, jeśli Wnioskodawca zakończy karierę piłkarską, świadczenie usług marketingowych będzie jednym z nielicznych sposobów uzyskiwania przychodów przez Wnioskodawcę (w ekstremalnych przypadkach może stanowić jedyne źródło przychodu).

Nie ulega więc wątpliwości, iż decydując się na rejestrację tej działalności gospodarczej, Wnioskodawca zamierza osiągać przychody (korzyści) z działalności marketingowej w sposób częstotliwy (co więcej dopuszczają możliwość świadczenia usług marketingowych w ramach działalności na rzecz różnych podmiotów), co potwierdza, iż świadczenie przez niego usług marketingowych stanowi element prowadzonej działalności gospodarczej.

Możliwość świadczenia usług marketingowych na rzecz innych podmiotów.

Trzeba również wskazać, iż Kontrakt zawarty pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą nie zawiera istotnych ograniczeń w świadczeniu usług marketingowych przez Wnioskodawcę na rzecz innych podmiotów (niż Spółka). Takie ograniczenie może dotyczyć sytuacji, w której Wnioskodawca zamierzałby świadczyć usługi marketingowe na rzecz podmiotu konkurencyjnego w stosunku do podmiotu, na rzecz którego takie usługi świadczy Spółka (i wykorzystuje do tego celu wizerunek Wnioskodawcy). Przepisy związkowe też nie zawierają ograniczeń w odniesieniu do m.in. udostępniania wizerunku, a więc usług realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Klubu.

Fakt, iż Wnioskodawca jest związany kontraktem ze Spółką, nie oznacza, że nie ma on możliwości świadczenia usług marketingowych na rzecz innych podmiotów. Powszechną praktyką rynkową jest np. zawieranie przez sportowców (piłkarzy) indywidualnych kontraktów z firmami sportowymi, na rzecz których świadczą oni usługi reklamowe (np. reklama butów piłkarskich realizowana na rzecz producentów obuwia sportowego). Z tego też względu, Wnioskodawca świadczący usługi marketingowe na rzecz Spółki, ma również możliwość świadczenia podobnych usług na rzecz innych podmiotów na rynku (z zastrzeżeniem regulacji o zakazie konkurencji), co potwierdza, iż świadczenie tego typu usług następuje w ramach działalności gospodarczej.

Praktyka rynkowa i praktyka organów podatkowych.

Wnioskodawca podkreśla, iż praktyka rynkowa potwierdza, że osoby fizyczne posiadające rozpoznawalny wizerunek (aktorzy, artyści, celebryci, sportowcy), oferują ten wizerunek celem świadczenia usług marketingowych w ramach działalności gospodarczej. W takich przypadkach nie jest kwestionowane, iż wykorzystanie własnego wizerunku dla celów zarobkowych stanowi działalność gospodarczą (przykładowo - interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-51/12-8/KG, czy interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 października 2011 r., sygn. IPPB4/415-536/11-4/SP).

W ocenie Wnioskodawcy, świadczenie przez niego usług marketingowych stanowi działalność gospodarczą. Takie stanowisko jest zresztą uzasadnione w świetle praktyki organów podatkowych - przykładowo zostało ono potwierdzone w:

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 28 czerwca 2011 r., sygn. ILPB1/415-539/11-2/AP,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2011 r., sygn. ILPB1/415-9/11-2/AG,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 8 listopada 2010 r., sygn. ILPB1/415-903/10-2/AO,

* interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 14 maja 2008 r., sygn. ITPB1/415-152/08/DP.

Wyłączenie z definicji działalności gospodarczej.

Jak wskazano powyżej, działalność Wnioskodawcy polegająca na świadczeniu usług marketingowych na rzecz Spółki spełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. W tym kontekście Wnioskodawca wskazuje, iż w sprawie nie mają zastosowania również wyłączenia z definicji działalności gospodarczej określone w art. 15 ust. 3 ustawy o VAT, a w szczególności art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT dotyczący m.in. działalności wykonywanej osobiście / działalności na podstawie zlecenia (w rozumieniu przepisów w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych).

W ocenie Wnioskodawcy, wskazane powyżej wyłączenie z definicji działalności gospodarczej, określone w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, nie ma zastosowania w sprawie, z uwagi na fakt, iż Kontrakt zawarty pomiędzy Spółką a Wnioskodawcą nie zawiera postanowień, że to Spółka ponosi odpowiedzialność za działania Wnioskodawcy wobec osób trzecich. Co więcej, tego typu przeniesienia odpowiedzialności za działania Wnioskodawcy na Spółkę nie można domniemywać z innych przepisów prawa (m.in. art. 429 k.c.), czy też regulacji w zakresie działalności piłkarskiej.

W rezultacie więc, brak jest podstaw, by twierdzić, iż świadczenie usług marketingowych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki stanowi czynność wyłączoną z definicji działalności gospodarczej.

Podsumowanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu usług marketingowych jest on podatnikiem VAT, w związku z czym jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi. Wynika to z następujących faktów:

* usługi marketingowe stanowią czynności podlegające opodatkowaniu VAT (odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju),

* Wnioskodawca działa jako podatnik VAT w związku ze świadczeniem usług marketingowych, a w szczególności:

* Wnioskodawca prowadzi zorganizowaną i profesjonalną działalność obejmującą świadczenie usług marketingowych (usługi marketingowe mogą być oferowane na rynku na rzecz innych podmiotów),

* w Kontrakcie nie określono, iż to Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania Wnioskodawcy w zakresie świadczenia usług marketingowych.

Dlatego też, Wnioskodawca, w odniesieniu do świadczonych na rzecz Klubu usług marketingowych jest podatnikiem VAT, w związku z czym jest zobowiązany do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczone przez niego usługi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy zatem rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś), jak i zaniechanie (nieczynienie, bądź też tolerowanie, znoszenie określonych stanów rzeczy).

Zaznaczyć należy, że nie każde powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji może zostać uznane za usługę, w rozumieniu przepisów ustawy. Aby tak się stało muszą zostać spełnione łącznie następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (wierzyciel/nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, iż oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów, czynność podlegała będzie opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym, związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie. Natomiast, świadczeniem usług jest każde zachowanie się podmiotu w wykonaniu stosunku zależności z innym podmiotem.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

O wynagrodzeniu w ramach danej sprzedaży można mówić, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.

Wynagrodzenie jako świadczenie wzajemne musi stanowić pewną wartość subiektywną, ponieważ podstawą opodatkowania jest świadczenie (wynagrodzenie) faktycznie otrzymane (należne), a nie wartość ustalana według kryteriów obiektywnych. Wynagrodzenie takie powinno pozostawać jednak w proporcji do uzyskanej w zamian korzyści, a więc być ekwiwalentne wobec dostarczanego towaru lub świadczonej usługi.

Zwrócić należy uwagę, iż strony umowy mogą swobodnie kształtować jej treść. Przepisy prawa podatkowego nie zawierają norm nakazujących lub zakazujących określone zachowanie, lecz jedynie normy określające konsekwencje zachowań podatnika na gruncie tego prawa.

Obowiązek dokumentowania obrotu dla potrzeb podatku od towarów i usług fakturami VAT przez podatników tego podatku, został określony w art. 106 ust. 1 ustawy, w myśl którego podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Stosownie do art. 106 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1-3, nie mają obowiązku wystawiania faktur, o których mowa w ust. 1 i 2, osobom fizycznym nieprowadzącym działalności gospodarczej. Jednakże na żądanie tych osób podatnicy są obowiązani do wystawienia faktury.

Co do zasady, sprzedaż na rzecz podmiotów prowadzących działalność gospodarczą należy dokumentować za pomocą faktury VAT.

Nie każda czynność stanowiąca świadczenie usług, w rozumieniu art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl natomiast przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), źródłami przychodów są:

* działalność wykonywana osobiście,

* pozarolnicza działalność gospodarcza.

Stosownie do art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy wynika, że dla uznania, że określone czynności wykonywane przez osobę fizyczną nie stanowią samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej i tym samym pozostają poza regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług, istotne jest łączne spełnienie wszystkich elementów wymienionych w tym przepisie, tj. związanie zleceniobiorcy ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym a wykonującym zlecane czynności co do warunków:

* wykonywania tych czynności,

* wynagrodzenia,

* oraz odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Istotne zatem znaczenie ma treść zawartej umowy, gdyż w świetle powyższych przepisów podatnik wykonujący czynności w ramach takiej umowy przy spełnieniu wyżej wymienionych warunków nie jest uznawany za podatnika podatku od towarów i usług.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko winny być wymienione w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Odnośnie dwóch pierwszych warunków stwierdzić należy, iż każdy w zasadzie stosunek prawny o charakterze odpłatnym istniejący pomiędzy podmiotem zlecającym wykonanie danej czynności a podmiotem, który daną czynność wykonuje, jest w jakimś sensie określony co do warunków wykonywania danych czynności oraz wynagrodzenia. Zauważyć natomiast trzeba, że sformułowanie w wyżej cyt. art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy odnoszące się do odpowiedzialności, należy rozumieć jako odpowiedzialność zleceniodawcy w stosunku do osób trzecich za czynności realizowane przez zleceniobiorcę w ramach wykonywania zlecenia. Tylko w takim przypadku ryzyko wykonania czynności zleconych przechodzi z faktycznego wykonawcy na osobę zlecającą ich wykonanie, co wyklucza samodzielny charakter działalności zleceniobiorcy. Tak bowiem rozumiana odpowiedzialność za wykonanie czynności wskazuje, kto ponosi ryzyko prowadzonej działalności, a tym samym wskazuje na wyłączenie ze sfery samodzielności (i z grona podatników podatku od towarów i usług) tego podmiotu, który nie odpowiada za efekt wykonywanej pracy wobec osób trzecich.

Przywołany przepis art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi implementację do prawa krajowego art. 4 ust. 4 VI Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (Dz. U. UE L .) (obecnie art. 10 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, Dz. U. UE L 347 z 11.12.2006, s. 1). Zgodnie z postanowieniami art. 4 ust. 1 VI Dyrektywy, warunkiem posiadania statusu podatnika jest prowadzenie działalności gospodarczej samodzielnie i niezależnie. Wyjaśnienie terminu "samodzielnie" znajduje się w ust. 4 tego artykułu, zgodnie z którym użycie sformułowania "samodzielnie" w ust. 1, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzy między pracodawcą a pracownikiem co do warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

A zatem, wyłączone z opodatkowania są czynności, których prawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, nie uznaje za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług, pod warunkiem że podmioty uzyskujące te przychody związane są ze zlecającym ich wykonanie więzami tworzącymi stosunek prawny co do warunków ich wykonania, wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zlecającego za wykonanie tych czynności. Odpowiedzialność zlecającego wykonanie tych czynności, to odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniach sprecyzował, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością (orzeczenia w sprawie C-202/90 Jayuntamiento de Sewilla a Rec Avdadores de Tributes de las Zona Primera y Sekunda, C-235/85 pomiędzy Komisją Europejską a Królestwem Holandii).

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą zarejestrowanym podatnikiem VAT, prowadzącym jednoosobową działalność polegającą na świadczeniu usług sportowych i marketingowych. W ramach prowadzonej działalności, Wnioskodawca zawarł z Klubem Sportowym na czas określony kontrakt w formie umowy cywilnoprawnej o profesjonalne uprawianie piłki nożnej. Zgodnie z Kontraktem Wnioskodawca jest zobowiązany do wykonywania za wynagrodzeniem następujących usług: reprezentowania barw Klubu w charakterze piłkarza (usług piłkarskich) oraz świadczenia na rzecz Klubu innych usług opisanych w Kontrakcie oraz udostępniania Spółce swojego wizerunku na zasadach opisanych w Kontrakcie (usług marketingowych). Usługi marketingowe są w szczególności realizowane w drodze: wyrażenia przez Wnioskodawcę zgody na pozyskiwanie przez Spółkę jego wizerunków, w szczególności poprzez filmowanie, fotografowanie lub inne utrwalanie podczas festynów, akcji promocyjnych, meczy, turniejów sparingów, przygotowań oraz uczestnictwa we wszelkich nagraniach telewizyjnych, wywiadach radiowych, innych akcjach promocyjnych i imprezach organizowanych przez Klub i/lub sponsorów Spółki. W ramach Kontraktu, Wnioskodawca jest zobowiązany: nie brać udziału (nie grać w żadnych grach - zakładach) piłkarskich dotyczących wytypowania wyników meczów ligi piłkarskiej, pod rygorem natychmiastowego rozwiązania Kontraktu, bądź zapłacenia określonej kary, do zaniechania jakichkolwiek negatywnych ocen działalności Spółki lub członków organów Klubu w środkach masowego przekazu, pod rygorem natychmiastowego rozwiązania Kontraktu, bądź zapłacenia określonej kary, do leczenia zgodnie z wytycznymi Klubu (w przypadku kontuzji), pod rygorem natychmiastowego rozwiązania Kontraktu, bądź zapłacenia określonej kary. Wynagrodzenie za wskazane powyżej usługi piłkarskie oraz usługi marketingowe jest określone odrębnie dla każdej usługi i jest zdefiniowane jako kwota netto, od której Wnioskodawca powinien naliczyć należny VAT. Jednocześnie, Wnioskodawca może być uprawniony do otrzymywania nagród za wyniki sportowe w przypadku spełnienia warunków do otrzymania takich nagród (warunki te zostały zdefiniowane przez Klub i zaakceptowane przez Wnioskodawcę w "Regulaminie nagród i kar"). Zgodnie z postanowieniami Kontraktu, jeżeli Wnioskodawca czasowo lub stale nie ma możliwości wykonywania swoich zobowiązań regulowanych Kontraktem, Spółka jest zwolniona z wypłacania wszelkich świadczeń finansowych na rzecz Wnioskodawcy (z wyjątkiem sytuacji, kiedy Wnioskodawca odniesie kontuzję, bądź chorobę w związku z wykonywaniem Kontraktu). Nie jest wykluczone, iż Wnioskodawca będzie osiągał przychody w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą (w powyższym zakresie) z tytułu świadczenia usług na rzecz innych podmiotów (m.in. usługi marketingowe na rzecz innych podmiotów np. producentów odzieży sportowej, producentów odżywek dla sportowców). Wnioskodawca pragnie wskazać, iż w ramach prowadzonej przez niego działalności zatrudnia i może zatrudniać pracowników oraz ponosi i może ponosić różnego rodzaju koszty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą np. koszty obsługi menedżerskiej (np. wydatki na menedżera piłkarskiego), koszty dodatkowych treningów piłkarskich i utrzymania należytej formy sportowej (np. wydatki na dodatkowe treningi czy odżywki), koszty kar związanych ze świadczeniem usług piłkarskich, np. kary regulaminowe i dyscyplinarne płacone na rzecz organizatora rozgrywek na podstawie Regulaminu Dyscyplinarnego Związku, bądź na rzecz Spółki na podstawie Regulaminu Nagród Kar obowiązującego w Klubie, koszty naprawienia szkody wyrządzonej przez Wnioskodawcę innemu zawodnikowi w związku z zawinionym przez niego działaniem prowadzącym do uszczerbku na zdrowiu innego zawodnika, koszty budowy "własnego" wizerunku (np. wydatki na sesje zdjęciowe), koszty obsługi prawnej, rachunkowej i administracyjnej (np. wydatki na doradztwo księgowe czy usługi telekomunikacyjne). Kontrakt zawiera oświadczenie Wnioskodawcy, iż nie jest on związany żadną umową cywilno-prawną z jakąkolwiek osobą fizyczną lub prawną, która to posiadałaby prawa do karty zawodniczej Wnioskodawcy w szczególności prawa do transferów Wnioskodawcy oraz prawa do wpływów osiągniętych przez Klub z tytułu transferu Wnioskodawcy do innego klubu. Klub zastrzegł sobie również prawo do dochodzenia odszkodowania od Wnioskodawcy lub też zastosowania kar dyscyplinarnych w przypadku istnienia wskazanej powyżej umowy, a także dochodzenia zapłaty kar umownych wyspecyfikowanych w Kontrakcie. W okresie obowiązywania Kontraktów, Spółka - za wynagrodzeniem wyspecyfikowanym w Kontrakcie - ma prawo do: rozpowszechniania wizerunku Wnioskodawcy w celu prowadzenia działań marketingowych, promocyjnych i reklamowych, tak we własnym zakresie, jak i poprzez przekazanie przez Spółkę praw do wizerunku Wnioskodawcy na rzecz osoby trzeciej współpracującej z Klubem w związku z prowadzonymi przez Spółkę działaniami marketingowymi, promocyjnymi lub reklamowymi, nałożenia na Wnioskodawcę obowiązku uczestnictwa we wszelkich nagraniach telewizyjnych, wywiadach radiowych, innych akcjach promocyjnych i imprezach organizowanych przez Spółkę i/lub jej sponsorów, dysponowania kartą zawodniczą Wnioskodawcy, z wyłączeniem prawa obciążania jej prawami osób trzecich, zapewnienia Wnioskodawcy wyżywienia (posiłków regeneracyjnych i wzmacniających w przypadku dwóch treningów odbywających się w ciągu jednego dnia). Kontrakt nie zawiera postanowienia, iż to Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania Wnioskodawcy. Wnioskodawca podkreśla, iż zgodnie z udostępnionym mu przez Spółkę stanowiskiem Związku (będącego instytucją wyspecjalizowaną w kwestii rozstrzygania o statusie zawodników oraz ich relacjach z klubami piłkarskimi), w pełni dopuszczalne jest, aby Wnioskodawca związał się z jakimkolwiek klubem w Polsce kontraktem o profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach świadczonej przez siebie działalności gospodarczej (...). Spółka traktuje wynagrodzenie wypłacane Zawodnikom z tytułu usług piłkarskich jako przychody Zawodnika z działalności wykonywanej osobiście (Spółka odprowadza zaliczkę na PIT zawodników, nie odprowadza natomiast składki na ubezpieczenie zdrowotne). Jednocześnie, wynagrodzenie wypłacane przez Spółkę Zawodnikom z tytułu świadczenia usług marketingowych jest traktowane przez Spółkę jako przychody Zawodników osiągane z pozarolniczej działalności gospodarczej (Wnioskodawca osobiście opłaca składkę społeczną i zdrowotną oraz - zaliczkę na podatek dochodowy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika, iż o kwalifikacji działalności gospodarczej zawodnika sportowego decydują przepisy podatkowe zawarte w art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z przepisem art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwalifikacja działalności sportowej zawodnika jako samodzielnej działalności gospodarczej uzależniona jest od charakteru stosunku prawnego łączącego zawodnika z klubem sportowym. Jeżeli z zawartego kontraktu wynika podporządkowanie się zawodnika sportowego klubowi, którego barwy ma reprezentować na określonych warunkach wykonania zleconej działalności, podporządkowanie się warunkom wynagrodzenia oraz odpowiedzialności zleceniodawcy wobec osób trzecich za wykonanie zlecenia, wówczas taki stosunek prawny nie ma charakteru samodzielnej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga, iż ustanowione w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług przesłanki, przy zaistnieniu których dopuszczalne jest wyłączenie z zakresu opodatkowania podatkiem od towarów i usług muszą wystąpić łącznie.

Uwzględniając powyższe, zauważyć należy, że czynności realizowane na rzecz klubu sportowego posiadają / będą posiadały cechy tożsame ze stosunkiem pracy, tj. Wnioskodawca jest / będzie związany z klubem więzami prawnymi co do warunków wykonywania czynności oraz wynagrodzenia. Jednakże Zainteresowany wskazał we wniosku, iż "Kontrakt nie zawiera postanowienia, iż to Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich za działania Wnioskodawcy". Ponadto, Zainteresowany podkreślił, iż "zgodnie z udostępnionym mu przez Spółkę stanowiskiem Związku (będącego instytucją wyspecjalizowaną w kwestii rozstrzygania o statusie zawodników oraz ich relacjach z klubami piłkarskimi), w pełni dopuszczalne jest, aby Wnioskodawca związał się z jakimkolwiek klubem w Polsce kontraktem o profesjonalne uprawianie piłki nożnej w ramach świadczonej przez siebie działalności gospodarczej (...)". Z treści wniosku nie wynika zatem, aby to Klub Sportowy, a nie Wnioskodawca ponosił / miał ponosić ryzyko ekonomiczne z racji wykonywanych przez Zainteresowanego czynności i ponosił / miał ponosić odpowiedzialność za nie wobec osób trzecich. Tym samym, działalność zawodnika polegająca na świadczeniu usług marketingowych spełnia definicję działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, a w sprawie nie ma / nie będzie miało zastosowania wyłączenie wynikające z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawione we wniosku okoliczności należy stwierdzić, że w przypadku wykonywania przez zawodnika sportowego działalności marketingowej - na podstawie zawartej z klubem sportowym umowy określającej warunki wykonywania zleconych czynności oraz wynagrodzenie - ponoszącym jednakże osobiście odpowiedzialność wobec osób trzecich za wykonaną przez siebie usługę, zachodzą przesłanki pozwalające uznać prowadzoną przez zawodnika piłki nożnej działalność za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Skutkiem powyższego, Zainteresowany uzyska status podatnika podatku od towarów i usług zobowiązanego do wystawiania faktur VAT dokumentujących świadczenie usług marketingowych.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika zobowiązanego do wystawiania faktur z tytułu świadczenia na rzecz Klubu usług marketingowych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym. Natomiast, kwestia dotycząca podatku od towarów i usług w zakresie uznania Wnioskodawcy za podatnika zobowiązanego do wystawiania faktur z tytułu świadczenia na rzecz Klubu usług piłkarskich w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 23 października 2012 r., nr ILPP1/443-692/12-2/AWa.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.