ILPP1/443-684/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki cywilnej, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2008 r. (data wpływu 9 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawek podatku VAT na roboty remontowo-budowlane - jest prawidłowe.

W dniu 9 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawek podatku VAT na roboty remontowo-budowlane.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług w zakresie robót remontowo-budowlanych. Prace wykonywane są głównie na rzecz wspólnot mieszkaniowych.

W stanie prawnym obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r. część wykonywanych usług opodatkowana była 7% stawką podatku VAT. Możliwość stosowania obniżonej stawki podatku wynikała - w opinii Wnioskodawcy - z przepisów przejściowych zawartych w art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) obowiązujących do dnia 31 grudnia 2007 r. Według przepisu - jak wskazuje Zainteresowany - w odniesieniu do robót budowlano-montażowych oraz remontów i robót konserwacyjnych związanych z budownictwem mieszkaniowym i infrastrukturą towarzyszącą, można było zastosować 7% stawkę podatku VAT.

Zainteresowany podaje, iż usługi wykonuje głównie w obiektach mieszkaniowych i użytkowych, ale także w obiektach składających się zarówno z lokali mieszkalnych jak i użytkowych.

W przedmiocie usług wykonywanych w obiektach użytkowych Zainteresowany nie ma wątpliwości, iż nowe przepisy podatkowe wymagają stosowania podstawowej stawki podatku VAT, tj. 22%. W przypadku wykonywania usług w lokalach mieszkalnych znajdujących się w obiekcie przeznaczonym na cele mieszkalne (PKOB 11) i dotyczących tylko tych lokali należy - w opinii Wnioskodawcy - stosować 7% stawkę podatku.

Zainteresowany wskazuje, iż określone problemy powstają gdy usługi wykonywane są w obiektach, w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i użytkowe, a z charakteru wykonywanych usług wynika, iż dotyczą one części wspólnej gdzie obiekt zaklasyfikowany jest do PKOB 11.

W takich przypadkach Wnioskodawca otrzymuje od właściciela budynku dane ze szczegółowo wyliczoną powierzchnią z podziałem na część mieszkalną i użytkową. Podstawa opodatkowania dzielona jest według tych proporcji na część opodatkowaną stawką 7% i część opodatkowaną stawką 22%.

Zainteresowany przyjął taki sposób rozliczenia ze względu na interpretację nowych przepisów jaka pojawiła się w środkach masowego przekazu na początku 2008 r.. W tych dniach - jak wskazuje Zainteresowany - pojawiła się także odpowiedź Ministerstwa Finansów na zapytanie Wydawnictwa Podatkowego dotycząca zastosowania 7% stawki podatku VAT do całości usług remontowych wykonywanych w budynkach mieszkalno-użytkowych.

Wnioskodawca podnosi, iż w odpowiedzi Ministerstwa Finansów z dnia 13 lutego 2008 r. wyjaśniono, iż zakres stosowania 7% stawki podatku VAT w budownictwie regulują przepisy art. 41 ust. 12-12c ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) a także § 5 ust. 1 w zw. z poz. 19 załącznika nr 1 do ww. rozporządzenia. Zainteresowany podnosi, iż powołane pismo Ministerstwa Finansów nie przewiduje możliwości stosowania obniżonej stawki podatku w odniesieniu do robót wykonywanych na podstawie umów odnoszących się do lokali użytkowych. Przy określaniu zobowiązania podatkowego, pismo Ministerstwa wymaga, by oba przepisy analizować łącznie.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy, świadczone usługi remontowe winny być opodatkowane podatkiem VAT w następujący sposób:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 ww. ustawy. Natomiast przez świadczenie usług rozumie się, zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7. W myśl natomiast ust. 3 przytoczonego artykułu, usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT jak i w przepisach wykonawczych do ustawy przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi. Jak stanowi art. 41 ust. 2 ww. ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Artykuł 41 ust. 12 tejże ustawy stanowi, iż stawkę podatku, o której mowa w ust. 2 stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym - według treści ust. 12a powołanego artykułu - rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w PKOB w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Stosownie do ust. 12b tegoż artykułu, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Według art. 41 ust. 12c powołanej ustawy, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Przez obiekty budownictwa mieszkaniowego, stosownie do art. 2 pkt 12 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Zgodnie z § 5 ust. 1a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.), stawkę podatku wymienioną w art. 41 ust. 1 ustawy obniża się do wysokości 7% również w odniesieniu do:

nbspnbsp - w zakresie, w jakim wymienione roboty i remonty, obiekty lub ich części oraz lokale nie są objęte tą stawką na podstawie art. 41 ust. 12-12c ustawy.

Z unormowań zawartych w przytoczonych przepisach wynika, że 7% stawka podatku od towarów i usług ma zastosowanie w całym budownictwie mieszkaniowym, zarówno objętym społecznym programem mieszkaniowym, jak i nieobjętym tym programem (metraż budynków i lokali nie ma zatem znaczenia).

Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - budynki mieszkalne to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadku, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest, jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

W tym miejscu należy podkreślić, że fakt zaklasyfikowania budynku do PKOB 11, nie stanowi jednoznacznej przesłanki do zastosowania od 1 stycznia 2008 r. 7% stawki podatku od towarów i usług.

Zgodnie bowiem z powołanymi powyżej przepisami art. 41 ust. 12 i ust. 12a ustawy o podatku od towarów i usług oraz § 5 ust. 1a rozporządzenia, stawką 7% nie są objęte lokale użytkowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca zajmuje się świadczeniem usług w zakresie robót remontowo-budowlanych. Prace wykonywane są głównie na rzecz wspólnot mieszkaniowych. Do dnia 31 grudnia 2007 r. część wykonywanych usług opodatkowana była 7% stawką podatku VAT. Zainteresowany stosował obniżoną stawkę podatku na podstawie przepisów przejściowych zawartych w art. 146 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wnioskodawca podaje, iż usługi wykonuje głównie w obiektach mieszkaniowych i użytkowych ale także w obiektach składających się zarówno z lokali mieszkalnych jak i użytkowych. Dlatego też świadcząc usługi w obiektach użytkowych, Zainteresowany - mając na względzie nowe przepisy podatkowe - stosuje podstawową stawkę podatku VAT, tj. 22%. Przy usługach w lokalach mieszkalnych znajdujących się w obiekcie przeznaczonym na cele mieszkalne (PKOB 11) i dotyczących tylko tych lokali Wnioskodawca stosuje 7% stawkę podatku. Zainteresowany ma jednak wątpliwości jaką stawkę podatku zastosować gdy usługi wykonywane są w obiektach, w których znajdują się zarówno lokale mieszkalne jak i użytkowe, a z charakteru wykonywanych usług wynika, iż dotyczą one części wspólnej gdzie obiekt zaklasyfikowany jest do PKOB 11.

Mając na względzie prawne uregulowania jakie przytoczono wcześniej wskazać należy, iż w przypadku remontu (wymiana dachu, remonty pionów kanalizacyjnych, instalacji elektrycznej, ocieplenie budynku itp.) części wspólnej dla lokali mieszkalnych i użytkowych w obiektach zaliczanych do PKOB 11 zastosowanie będzie miała preferencyjna 7% stawka VAT oraz nie wystąpi konieczność proporcjonalnego obliczania podstawy opodatkowania (przeliczania powierzchni mieszkalnych w stosunku do powierzchni lokali użytkowych).

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja rozstrzyga tylko sprawę będącą przedmiotem zapytania. Natomiast pozostałe kwestie podniesione w opisie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego, nie zostały rozpatrzone w nin. interpretacji, ponieważ nie dotyczą pytania sformułowanego do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.