ILPP1/443-680/08-2/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu: 8 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 8 lipca 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku przy sprzedaży nieruchomości oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 9 sierpnia 2007 r. Wnioskodawca nabył aktem notarialnym nieruchomość zabudowaną na cele prowadzonej działalności gospodarczej oraz maszyny i urządzenia w ww. budynkach. Spółka, która dokonywała sprzedaży była użytkownikiem wieczystym działek i posadowionych na nich budynków wraz z wyposażeniem. Cena prawa użytkowania wieczystego większości działek gruntowych wraz z zabudowaniami znajdującymi się na tych działkach, zgodnie z oświadczaniem sprzedającego, była zwolniona od podatku VAT. Cena pozostałych działek/prawa wieczystego użytkowania gruntów - 5 (...), 5 (...), 15 (...) i 5 (...) oraz maszyn i urządzeń opodatkowano 22% stawką podatku VAT.

Od momentu nabycia nieruchomości do końca maja 2008 r., Wnioskodawca dokonał rozbiórki posadowionych na ww. gruntach części budynków. Uzyskany w ten sposób złom metali żelaznych Zainteresowany sprzedał na faktury VAT ze stawką 22% przedsiębiorstwom zajmującym się skupem surowców wtórnych.

W dniu 3 czerwca 2008 r. Wnioskodawca zawarł w formie aktu notarialnego umowę przedwstępną zbycia w całości nabytych wcześniej gruntów wraz z budynkami. Jednak w części bez wyposażenia w maszyny bądź urządzenia, które Wnioskodawca rozebrał i sprzedał na złom.

Zakupione jako zwolnione nieruchomości wraz z prawem użytkowania wieczystego, Wnioskodawca sprzedał również jako zwolnione. Natomiast nieruchomości nabyte z podatkiem VAT zostały sprzedane z 22% stawką.

W załączeniu Wnioskodawca przesyła kserokopię umowy w formie aktu notarialnego nabycia przedmiotowych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy odnośnie podatku VAT od sprzedaży nieruchomości oraz prawa wieczystego użytkowania gruntów.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości wcześniej nabytych winna być opodatkowana, w przypadku nabycia ich z 22% stawką podatku VAT, także 22% stawką, a w przypadku nabycia ich jako zwolnione także jako zwolnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy ruchome jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Czynność zbycia prawa użytkowania wieczystego nie została przez ustawodawcę literalnie sklasyfikowana jako dostawa towaru lub świadczenie usługi.

Mając na względzie szerokie ekonomiczne, a nie cywilistyczne rozumienie pojęcia przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a także uwzględniając fakt, że definicja towaru (zawarta w cyt. wyżej art. 2 pkt 6) obejmuje grunty, należy stwierdzić, że zbycie prawa użytkowania wieczystego stanowi dostawę, o której mowa w art. 7 ust. 1 ww. ustawy. W wyniku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego dochodzi bowiem do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem na rzecz nabywcy, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. W myśl art. 43 ust. 2 za towary używane uznaje się:

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 6 ustawy zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Z art. 43 ust. 6 ustawy wynika, że zwolnienie nie będzie przysługiwało wówczas gdy wszystkie przesłanki wymienione w przepisie występują równocześnie, czyli: wydatki na ulepszenie przedmiotu dostawy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, podatnik miał prawo odliczyć podatek od tych wydatków i jednocześnie użytkował te towary krócej niż 5 lat. Brak jakichkolwiek wydatków na ulepszenie skutkuje tym, że art. 43 ust. 6 cyt. ustawy nie ma zastosowania.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że sprzedaż budynków i budowli korzystać może ze zwolnienia od podatku VAT pod warunkiem spełnienia następujących wymogów: musi upłynąć 5 lat licząc od końca roku, w którym zakończono budowę obiektów oraz w momencie nabycia nieruchomości podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów. Ponadto zwolnienie od podatku VAT można zastosować w przypadku sprzedaży używanych budynków, jeżeli nie wystąpiły łącznie przesłanki wymienione w powołanym wyżej art. 43 ust. 6 ustawy o VAT.

Z przytoczonych przepisów wynika, iż dla prawa do zastosowania zwolnienia od podatku konieczne jest spełnienie szeregu warunków. Jednym z tych warunków jest brak prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towaru będącego przedmiotem dostawy.

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż ustawodawca nie uzależnił zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy od tego, czy przy zakupie towaru naliczono podatek VAT, lecz od tego czy nabywcy przysługiwało prawo do odliczenia.

Kwestię podstawy opodatkowania w przypadku dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki, rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak dla dostawy budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta z obniżonej stawki lub ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, to z obniżonej stawki lub ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu.

Ponadto na mocy § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku lub opodatkowane stawką podatku w wysokości 0%.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca zakupił na cele prowadzonej działalność gospodarczej nieruchomość zabudowaną budynkami oraz maszyny i urządzenia. Cześć nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania oraz budynkami opodatkowana była 22% stawką podatku VAT, pozostała część była zwolniona od podatku. Od momentu zakupu przedmiotowej nieruchomości, Zainteresowany dokonał rozbiórki części budynków oraz maszyn i urządzeń.

Reasumując, ze zwolnienia od podatku VAT - w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 cyt. wyżej ustawy - będzie korzystać sprzedaż budynków i budowli stanowiących towary używane, pod warunkiem jednak, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy ich nabyciu (również ze względu na to, że transakcja korzystała ze zwolnienia z VAT) oraz, że nie wystąpiły łącznie przesłanki wskazane w art. 43 ust. 6 ustawy o VAT. W takim przypadku, ze zwolnienia od podatku będzie korzystać również dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym obiekty te są posadowione (art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 29 ust. 5 i § 8 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia).

W przypadku natomiast, gdy powyższe warunki nie zostaną spełnione, dostawa budynków i budowli wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntów, opodatkowana będzie podstawową 22% stawką podatku VAT (na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy). Podstawowa stawka będzie miała również zastosowanie do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntów niezabudowanych. Bez znaczenia, w tym przypadku jest to, czy grunt będący przedmiotem użytkowania wieczystego nabyto jako niezabudowany, czy też już po jego nabyciu dokonano rozbiórki budynków na nim posadowionych.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Nadmienia się, iż zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016), rozpoznawanie spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych dotyczących wydawania w indywidualnych sprawach pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego (interpretacje indywidualne), o których mowa w art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), przekazuje się wojewódzkim sądom administracyjnym, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę. Powyższe rozporządzenie, zgodnie z brzmieniem § 3, wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, tj. z dniem 11 października 2008 r.

W związku z powyższym tut. Organ informuje, że jeżeli skarga na niniejszą interpretację będzie składana po dniu 10 października 2008 r., właściwym do jej rozpoznania będzie Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.