ILPP1/443-676/13-4/NS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, reprezentowanego przez pełnomocnika doradcę podatkowego, przedstawione we wniosku z dnia 24 lipca 2013 r. (data wpływu 29 lipca 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia (zwrotu) podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję wniesienia przez Wnioskodawcę do SKA (Spółki komandytowo-akcyjnej) aportu (Aport 1) - jest prawidłowe.

W dniu 29 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia (zwrotu) podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję wniesienia przez Wnioskodawcę do SKA (Spółki komandytowo-akcyjnej) aportu (Aport 1). Wniosek uzupełniono pismem z dnia 22 października 2013 r. (data wpływu 25 października 2013 r.) o informacje doprecyzowujące opisane zdarzenie przyszłe oraz dowód wpłaty dodatkowych opłat za wydanie interpretacji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wraz z żoną planuje utworzyć spółkę komandytowo-akcyjną (SKA), której będzie akcjonariuszem (dalej: SKA). Do SKA zostanie wniesiony aport w postaci Nieruchomości budynkowej (wraz z gruntem) - dalej: Nieruchomość (Aport 1). W zamian za aport Zainteresowany obejmie akcje SKA, stając się jej akcjonariuszem. Co do zasady nominalna wartość akcji objętych przez Wnioskodawcę w SKA w ramach aportu odpowiadać będzie rynkowej wartości przedmiotów aportu. Nie jest jednak wykluczone, że Zainteresowany obejmie akcje o wartości nominalnej niższej od wartości przedmiotów aportu - w takim przypadku nadwyżka wartości aportu zostanie przekazana na kapitał zapasowy SKA (agio). Przedmiot Aportu 1 nie będzie stanowił przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Przedmiot aportu, tj. Nieruchomość budynkowa wraz z gruntem, będą wykorzystywane przez SKA w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT).

Nieruchomość mająca być przedmiotem aportu (budynek) została nabyta przez Wnioskodawcę na współwłasność z żoną w roku 2005 od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Nabycie Nieruchomości nie podlegało VAT - sprzedawca nie był podatnikiem VAT.

Zgodnie z aktem notarialnym będącym umową sprzedaży Nieruchomości, Nieruchomość budynkowa obejmuje powierzchnie użytkowe (dwa lokale) i powierzchnie mieszkalne (osiem lokali). Przy tym, w ramach Nieruchomości nie została ustanowiona odrębna własność lokali (nie wskazuje na to treść aktu notarialnego i księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości). W związku z tym - Zainteresowany wraz z żoną są właścicielami całego budynku, bez podziału na poszczególne lokale.

Poprzedni właściciel Nieruchomości wykorzystywał Nieruchomość na wynajem (z uwagi na brak statusu podatnika VAT poprzedniego właściciela, wynajem ten nie podlegał VAT). Wnioskodawca (wraz z żoną) po nabyciu Nieruchomości ponieśli wydatki na remont Nieruchomości o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej tej Nieruchomości - wydatki te nie miały charakteru ulepszenia w rozumieniu ustawy o PIT (nie powodowały podwyższenia wartości początkowej Nieruchomości). Nieruchomość jest wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni na cele mieszkaniowe oraz na cele użytkowe (biurowe, handlowe).

Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Z tytułu wynajmu powierzchni rozlicza On podatek VAT (w zakresie wynajmu powierzchni użytkowej; wynajem powierzchni na cele mieszkalne korzysta ze zwolnienia od VAT).

W przyszłości nie jest wykluczone, że SKA dokona aportu wniesionej uprzednio przez Zainteresowanego wraz z żoną Nieruchomości do spółki kapitałowej działającej w formie sp. z o.o. (dalej: Spółka Kapitałowa), w zamian za objęcie udziałów Spółki Kapitałowej (Aport 2). Nominalna wartość udziałów objętych przez SKA w Spółce Kapitałowej w ramach aportu odpowiadać będzie rynkowej wartości przedmiotów aportu. Przedmiot Aportu 2 nie będzie stanowił przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Z pisma z dnia 22 października 2013 r., stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że:

1. Przyszłą Spółką, którą Wnioskodawca zamierza utworzyć wraz z żoną będzie: Sp. z o.o. Spółka komandytowo-akcyjna (...).

Na obecnym etapie prowadzone są prace z pozostałymi wspólnikami w zakresie ustalenia treści statutu przyszłej spółki komandytowo-akcyjnej.

2. Nieruchomość budynkowa, o której mowa we wniosku, jest wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni na cele mieszkaniowe oraz użytkowe od sierpnia 2005 r.

3. Mająca powstać spółka komandytowo-akcyjna będzie udostępniać opisaną nieruchomość osobom trzecim na podstawie umów najmu. Umowy te będą miały charakter odpłatny.

4. Do czasu wniesienia do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością aportu w postaci Nieruchomości budynkowej w stosunku do tego obiektu nie zostaną poniesione wydatki na jego ulepszenie w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym stanowiące co najmniej 30% wartości początkowej opisanej Nieruchomości budynkowej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym w związku z transakcją wniesienia aportu (Aport 1) przez Zainteresowanego do SKA w formie Nieruchomości budynkowej wraz z gruntem, SKA będzie przysługiwało prawo do odliczenia (zwrotu) podatku naliczonego w podatku od towarów i usług (VAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, z tytułu nabycia przez SKA w ramach wniesienia przez Wnioskodawcę, wraz z żoną, aportem aktywa w postaci Nieruchomości budynkowej wraz z gruntem, w zamian za wydanie Zainteresowanemu akcji SKA, w zakresie, w jakim czynność ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT i będzie służyła do wykonywania przez SKA czynności opodatkowanych VAT, SKA będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z tym nabyciem, wynikającego z faktury VAT wystawionej przez Wnioskodawcę oraz do zwrotu podatku (zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad podatkiem należnym, w przypadku wystąpienia takiej nadwyżki).

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), dalej: ustawa o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Jednocześnie, z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy tą dostawą/świadczeniem a otrzymywaną zapłatą istnieje związek. Przy tym odpłatność może przybierać różne formy - dla kwestii opodatkowania VAT nie jest kluczowe, aby odpłatność została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Zgodnie z przedstawionym powyżej opisem zdarzenia przyszłego Zainteresowany zamierza wnieść do SKA aportem, w zamian za akcje SKA, udział we współwłasności Nieruchomości budynkowej wraz z gruntem. Zdaniem Wnioskodawcy, przedmiotem aportu, jakiego Zainteresowany dokona wraz z żoną, nie będą poszczególne lokale w Nieruchomości, ale budynek, jako całość, ze względu na brak ustanowienia w ramach tej Nieruchomości odrębnej własności poszczególnych lokali.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej przepisy ustawy o VAT stwierdzić należy, że czynność wniesienia aportem pojedynczego aktywa - udziału we współwłasności Nieruchomości - prowadzić będzie do przeniesienia prawa własności do części Nieruchomości na rzecz SKA, które stanowić będzie odpłatną dostawę towarów, co do zasady podlegającą opodatkowaniu VAT.

Przy tym, dla rozstrzygnięcia kwestii opodatkowania VAT aportu wnoszonego przez Wnioskodawcę do SKA, należy dodatkowo dokonać analizy, czy aktywo będące przedmiotem aportu może korzystać ze zwolnienia od VAT przewidzianego w ustawie o VAT.

Wskazać należy, że art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT, dla dostawy towaru obejmującego budynki, budowle lub ich części, jako zasadę przewiduje zwolnienie od VAT. Przy tym, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, transakcja obejmującą dostawę budynku podlega zwolnieniu, pod warunkiem, że nie jest ona dokonywana przed lub w ramach pierwszego zasiedlenia oraz w okresie 2 lat od pierwszego zasiedlenia. Przez pierwsze zasiedlenie uznaje się, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, oddanie od użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po ich wybudowaniu lub ulepszeniu (jeżeli wydatki na ulepszenie stanowiły co najmniej 30% ich wartości początkowej).

Zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, Nieruchomość (budynek) mająca być przedmiotem aportu do SKA została nabyta przez Wnioskodawcę w roku 2005 bez podatku VAT - sprzedawca - osoba fizyczna - nie był podatnikiem VAT. W ramach Nieruchomości nie została wyodrębniona własność lokali - Zainteresowany wraz z żoną są właścicielami całego budynku i ten cały budynek będzie przedmiotem aportu. Poprzedni właściciel Nieruchomości wykorzystywał Nieruchomość na wynajem. Wnioskodawca (wraz z żoną), po nabyciu Nieruchomości ponieśli wydatki na remont Nieruchomości o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej tej Nieruchomości - wydatki te nie miały charakteru ulepszenia w rozumieniu ustawy o PIT. Nieruchomości jest wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni na cele mieszkaniowe oraz na cele użytkowe (biurowe). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Z tytułu wynajmu powierzchni Zainteresowany rozlicza podatek VAT (w zakresie wynajmu powierzchni użytkowej; wynajem powierzchni na cele mieszkalne korzysta ze zwolnienia od VAT).

Biorąc powyższe pod uwagę oraz treść przepisów ustawy o VAT należy wskazać, że w okresie poprzedzającym nabycie Nieruchomości przez Wnioskodawcę nie doszło do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu VAT - ze względu na brak statusu podatnika VAT poprzedniego właściciela Nieruchomość nie była oddana do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków. W związku z powyższym do pierwszego zasiedlenia Nieruchomości doszło dopiero w okresie, gdy współwłaścicielem tej Nieruchomości stał się Zainteresowany - do takiego pierwszego zasiedlenia Nieruchomości doszło w związku z wynajmem części powierzchni użytkowej Nieruchomości na cele użytkowe - jako czynności podlegającej VAT. Jednocześnie, od momentu tego pierwszego zasiedlenia upłynął okres przekraczający okres dwóch lat. Po tym okresie nie nastąpiły jakiekolwiek okoliczności w zakresie Nieruchomości, które skutkowałyby ponownym wystąpieniem pierwszego zasiedlenia, w szczególności nie doszło do ulepszenia Nieruchomości, w rozumieniu ustawy o PIT. Wnioskodawca po nabyciu Nieruchomości ponosił wydatki na tę Nieruchomość, jednak miały one wyłącznie charakter wydatków remontowych - nie były to wydatki na ulepszenie środka trwałego, w rozumieniu ustawy o PIT, skutkujące podwyższeniem wartości początkowej tej Nieruchomości.

W związku z powyższym - w opinii Wnioskodawcy - nie zostaną spełnione warunki wskazane przez ustawodawcę w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wyłączające zastosowanie w analizowanej sytuacji generalnego zwolnienia od VAT dostaw budynków, budowli lub ich części.

Niemniej jednak, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, strony tej transakcji (aportu z SKA do Spółki) mogą zrezygnować ze zwolnienia od podatku VAT i dokonać wyboru opcji opodatkowania VAT tej operacji. Jeśli SKA oraz Spółka zdecydują o opodatkowaniu VAT aportu Nieruchomości budynkowej, zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT, wówczas dostawa ta będzie podlegała opodatkowaniu VAT według stawki podstawowej 23%.

Jednocześnie, status podatkowy transakcji obejmującej grunt pod budynkiem powiązany jest ze statusem opodatkowania tego budynku. Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w przypadku dostawy budynków i budowli z ich podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, co oznacza, że w zakresie stawki VAT grunt powiela status podatkowy położonego na nim budynku - w zakresie, w jakim opodatkowaniu VAT podlega budynek, takiemu opodatkowaniu podlega również działka gruntu pod tym budynkiem.

Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ust. 2 art. 86 ustawy o VAT wskazuje jednocześnie, że kwotę podatku naliczonego stanowi m.in. suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych z tytułu nabycia towarów i usług.

SKA będzie wykorzystywać uzyskaną Nieruchomość w swojej działalności gospodarczej (dla potrzeb czynności opodatkowanych VAT, w tym do ewentualnej dalszej odsprzedaży lub wniesienia aportem). W związku z powyższym, w ocenie Spółki, w zakresie, w jakim transakcja aportu Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu VAT (strony transakcji skorzystają z opcji opodatkowania tej czynności VAT na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT), i będzie ona służyła czynnościom opodatkowanym VAT wykonywanym przez SKA (np. aportowi do Spółki Kapitałowej, jeżeli podlegał on będzie opodatkowaniu VAT) SKA będzie miała prawo, na podstawie uzyskanej faktury VAT od Spółki, do obniżenia podatku należnego o wartość podatku naliczonego wynikającego z nabycia wskazanych składników w ramach ich wniesienia aportem do SKA przez Zainteresowanego wraz z żoną. Do obniżenia takiego SKA będzie uprawniona, zgodnie z art. 86 ust. 10 pkt 1 ustawy o VAT, w rozliczeniu za okres, w którym otrzyma fakturę z tytułu dokonanego aportu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Należy podkreślić, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możność wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Należy również wskazać, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z żoną planuje utworzyć spółkę komandytowo-akcyjną (SKA), której będzie akcjonariuszem. Do SKA zostanie wniesiony aport w postaci Nieruchomości budynkowej (wraz z gruntem) - dalej: Nieruchomość (Aport 1). W zamian za aport Zainteresowany obejmie akcje SKA, stając się jej akcjonariuszem. Co do zasady nominalna wartość akcji objętych przez Wnioskodawcę w SKA w ramach aportu odpowiadać będzie rynkowej wartości przedmiotów aportu. Nie jest jednak wykluczone, że Zainteresowany obejmie akcje o wartości nominalnej niższej od wartości przedmiotów aportu - w takim przypadku nadwyżka wartości aportu zostanie przekazana na kapitał zapasowy SKA (agio). Przedmiot Aportu 1 nie będzie stanowił przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Przedmiot aportu, tj. Nieruchomość budynkowa wraz z gruntem, będą wykorzystywane przez SKA w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (VAT). Nieruchomość mająca być przedmiotem aportu (budynek) została nabyta przez Wnioskodawcę na współwłasność z żoną w roku 2005 od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Nabycie Nieruchomości nie podlegało VAT - sprzedawca nie był podatnikiem VAT. Zgodnie z aktem notarialnym będącym umową sprzedaży Nieruchomości, Nieruchomość budynkowa obejmuje powierzchnie użytkowe (dwa lokale) i powierzchnie mieszkalne (osiem lokali). Przy tym, w ramach Nieruchomości nie została ustanowiona odrębna własność lokali (nie wskazuje na to treść aktu notarialnego i księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości). W związku z tym - Zainteresowany wraz z żoną są właścicielami całego budynku, bez podziału na poszczególne lokale. Poprzedni właściciel Nieruchomości wykorzystywał Nieruchomość na wynajem (z uwagi na brak statusu podatnika VAT poprzedniego właściciela, wynajem ten nie podlegał VAT). Wnioskodawca (wraz z żoną), po nabyciu Nieruchomości ponieśli wydatki na remont Nieruchomości o wartości przekraczającej 30% wartości początkowej tej Nieruchomości - wydatki te nie miały charakteru ulepszenia w rozumieniu ustawy o PIT (nie powodowały podwyższenia wartości początkowej Nieruchomości). Nieruchomość jest wykorzystywana przez Zainteresowanego do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni na cele mieszkaniowe oraz na cele użytkowe (biurowe, handlowe). Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym. Z tytułu wynajmu powierzchni rozlicza On podatek VAT (w zakresie wynajmu powierzchni użytkowej; wynajem powierzchni na cele mieszkalne korzysta ze zwolnienia od VAT). Ponadto Zainteresowany wskazał, że nieruchomość budynkowa, o której mowa we wniosku, jest wykorzystywana przez Niego do działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni na cele mieszkaniowe oraz użytkowe od sierpnia 2005 r.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca ma wątpliwości dotyczące tego, czy w związku z transakcją wniesienia aportu (Aport 1) przez Zainteresowanego do SKA w formie Nieruchomości budynkowej wraz z gruntem, SKA będzie przysługiwało prawo do odliczenia (zwrotu) podatku naliczonego w podatku od towarów i usług.

Należy nadmienić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, według art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z kolei przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie zatem z ww. przepisami, zarówno grunty, jak i budynki na nich posadowione spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W tym miejscu należy wskazać, że towarem jest również udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy (ruchomej bądź nieruchomej) przysługuje niepodzielnie kilku osobom. Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności. Do współwłasności stosuje się - jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji - przepisy odnoszące się do własności.

Jak stanowi art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości w częściach ułamkowych każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości. Udział wyraża zakres uprawnień współwłaściciela względem rzeczy wspólnej. Każdemu ze współwłaścicieli przysługują atrybuty prawa własności, ma on względem swojego udziału pozycję wyłącznego właściciela ze względu na charakter udziału.

Stosownie do treści art. 198 Kodeksu cywilnego, współwłaściciel może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli. Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział. Współwłaściciele są zatem odrębnymi podmiotami prawa.

Na mocy art. 2 pkt 22 ustawy, sprzedaż to odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Należy wskazać, że aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe.

Wniesienie aportu rzeczowego do spółki prawa handlowego lub cywilnego - w zależności od tego, co jest jego przedmiotem - spełnia definicję odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług, a tym samym w rozumieniu art. 2 pkt 22 ustawy, uznawane jest za sprzedaż.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

W świetle art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Natomiast w oparciu o art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

Stawkę podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, stosuje się - w myśl art. 41 ust. 12 ustawy - do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

Stosownie do art. 41 ust. 12a ustawy, przez budownictwo objęte społecznym programem mieszkaniowym rozumie się obiekty budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyłączeniem lokali użytkowych, oraz lokale mieszkalne w budynkach niemieszkalnych sklasyfikowanych w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 12, a także obiekty sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w klasie ex 1264 - wyłącznie budynki instytucji ochrony zdrowia świadczących usługi zakwaterowania z opieką lekarską i pielęgniarską, zwłaszcza dla ludzi starszych i niepełnosprawnych, z zastrzeżeniem ust. 12b.

Natomiast w świetle art. 41 ust. 12b ustawy, do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym określonego w ust. 12a nie zalicza się:

Zgodnie z brzmieniem ust. 12c cyt. artykułu, w przypadku budownictwa mieszkaniowego o powierzchni przekraczającej limity określone w ust. 12b stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się tylko do części podstawy opodatkowania odpowiadającej udziałowi powierzchni użytkowej kwalifikującej do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym w całkowitej powierzchni użytkowej.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z treści ww. przepisu wynika, że dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Należy jednakże zauważyć, że w przypadku sprzedaży nieruchomości przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności nie dochodzi do pierwszego zasiedlenia, gdyż czynność ta nie podlega opodatkowaniu.

Zatem z przytoczonych wyżej przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy, oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Podkreślenia wymaga, że z uwagi na przywołane uregulowania, rezygnacji ze zwolnienia od podatku, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, można dokonać wyłącznie w odniesieniu do zwolnienia od podatku określonego na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z dwóch podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Wskazać należy, że zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - według ust. 2 powołanego artykułu, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy należy stwierdzić, że aport udziału we współwłasności nieruchomości stanowi odpłatną dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. W konsekwencji, wniesienie aportem udziałów we współwłasności nieruchomości do spółki wypełnia określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej, a sprzedawca wykonując tą czynność występuje w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Ponadto należy stwierdzić, że skoro Wnioskodawca jest podatnikiem podatku od towarów i usług, to wszystkie wykonywane przez Niego czynności mieszczące się w zakresie przedmiotowym opodatkowania tym podatkiem, podlegają opodatkowaniu. Brak jest bowiem podstaw prawnych do uznania, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje w sposób wybiórczy, tzn. niektóre czynności objęte zakresem przedmiotowym realizowane przez podatnika podatku od towarów i usług są opodatkowane, a niektóre nie.

W rezultacie, Zainteresowany prowadząc działalność gospodarczą jako osoba fizyczna jest obowiązany w zakresie podatku VAT rozliczyć obrót uzyskany z tytułu aportu udziału we współwłasności nieruchomości.

Zatem w analizowanej sprawie, kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do opisanego budynku nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że planowane wniesienie aportem do spółki komandytowo-akcyjnej udziału we współwłasności budynku, nie nastąpi w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Pierwsze zasiedlenie miało bowiem miejsce w dniu oddania ww. budynku przez Wnioskodawcę w najem, tj. w sierpniu 2005 r. W niniejszej sytuacji spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż między pierwszym zasiedleniem a aportem (dostawą) tego udziału we współwłasności budynku minie okres dłuższy niż 2 lata. W związku z powyższym, aport ten będzie mógł korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że transakcja wniesienia aportu (Aport 1) do spółki osobowej (SKA) w formie udziału we współwłasności Nieruchomości budynkowej, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Tym samym, w oparciu o art. 29 ust. 5 ustawy, zbycie udziału w gruncie, na którym posadowiony jest ten budynek, również będzie korzystało ze zwolnienia od podatku.

Ponadto, skoro ww. aport będzie korzystał ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, Wnioskodawca będzie mógł zrezygnować z tego zwolnienia od podatku od towarów i usług, i wybrać opodatkowanie aportu pod warunkiem, że spełnione zostaną przesłanki określone w art. 43 ust. 10 ustawy, tj. dokonujący dostawy i nabywca udziału we współwłasności budynku wraz z gruntem będą zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni oraz złożą, przed dniem dokonania dostawy tego obiektu właściwemu dla ich nabywcy Naczelnikowi Urzędu Skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy tej nieruchomości.

W przypadku rezygnacji przez Wnioskodawcę ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, czynność wniesienia aportu do spółki osobowej w formie udziału we współwłasności Nieruchomości budynkowej wraz z gruntem będzie czynnością opodatkowaną.

Nadmienia się, że stosownie do treści art. 2 pkt 12 ustawy, przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Dla celów podatku VAT stosuje się przepisy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.), która to klasyfikacja stanowi usystematyzowany wykaz obiektów budowlanych.

Zgodnie z ww. rozporządzeniem, w dziale 11 mieszczą się budynki mieszkalne. Dział ten obejmuje grupy budynków: 111 - mieszkalnych jednorodzinnych, 112 - o dwóch mieszkaniach i wielomieszkaniowe, 113 - zbiorowego zamieszkania.

Ponadto na podstawie przepisów ww. rozporządzenia, budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy nie wynika, aby budynek będący przedmiotem aportu stanowił obiekt budowlany zaliczany do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, zdefiniowanego w art. 41 ust. 12a i 12b ustawy, którego dostawa opodatkowana jest - na podstawie art. 41 ust. 12 ustawy - przy zastosowaniu obniżonej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8%. Tym samym w analizowanej sprawie zastosowanie znajdzie - jak wskazał sam Wnioskodawca - podstawowa stawka podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy warunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia zostaną spełnione, gdyż - jak wskazał Zainteresowany - przedmiot aportu, tj. Nieruchomość budynkowa wraz z gruntem, będą wykorzystywane przez SKA w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Tym samym SKA będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej ww. aport.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w opisanym zdarzeniu przyszłym w związku z transakcją wniesienia aportu (Aport 1) przez Zainteresowanego do SKA w formie Nieruchomości budynkowej wraz z gruntem, SKA - stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy - będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, bowiem jak jednoznacznie wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy przedmiot aportu, tj. Nieruchomość budynkowa wraz z gruntem, będą wykorzystywane przez SKA w celu wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. SKA będzie miała również prawo wnioskować do Urzędu Skarbowego o zwrot różnicy pomiędzy podatkiem naliczonym (w tym od poniesionych wydatków związanych z ww. aportem) i podatkiem należnym - o ile wystąpi nadwyżka podatku naliczonego nad podatkiem należnym, zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny (opis zdarzenia przyszłego) sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej prawa do odliczenia (zwrotu) podatku naliczonego z faktury dokumentującej transakcję wniesienia przez Wnioskodawcę do SKA (Spółki komandytowo-akcyjnej) aportu (Aport 1). Natomiast kwestia dotycząca opodatkowania transakcji wniesienia przez SKA aportu (Aport 2) do spółki kapitałowej w formie Nieruchomości budynkowej wraz z gruntem oraz określenia podstawy opodatkowania ww. czynności została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej z dnia 31 października 2013 r. nr ILPP1/443-676/13-5/NS.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.