ILPP1/443-646/09-2/BP - Moment powstania obowiązku podatkowego w przypadku wywłaszczenia za odszkodowanie.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2009 r. (data wpływu 1 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie powstania obowiązku podatkowego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wojewoda, na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, w dniu 12 września 2006 r., wydał decyzję o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy miasta, w ciągu drogi ekspresowej x w województwie x, na podstawie art. 2 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r., o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721 z późn. zm.). Decyzja ta, stała się ostateczną z dniem 23 listopada 2006 r. W decyzji nie wymienia się jakie działki obejmuje inwestycja. Jako załączniki wymienione są: mapa z wyznaczonymi granicami terenu objętego wnioskiem (12 arkuszy) i projekt podziału nieruchomości (159 arkuszy).

W planie zagospodarowania przestrzennego Gminy (od 1988 r.), zarezerwowany jest teren pod drogi krajowe i wojewódzkie, tj. rezerwuje się teren (docelowa kategoria drogi - x).

Następnie, Wojewoda w drodze decyzji administracyjnych z dnia 14 kwietnia 2008 r. (na wniosek pełnomocnika GDDKiA z dnia 5 października 2007 r.), decyzji z dnia 28 maja 2008 r. (na wniosek pełnomocnika GDDKiA z dnia 31 stycznia 2008 r.), oraz decyzji z dnia 7 lipca 2008 r. (na wniosek pełnomocnika GDDKiA z dnia 5 października 2007 r.), na podstawie art. 14 ust. 1, 3 i 4 w związku z art. 18 i art. 23 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 16 grudnia 2006 r. (Dz. U. Nr 80, poz. 721 z późn. zm.), stwierdził:

W uzasadnieniu powyższej decyzji stwierdzono m.in., że w dniu w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi krajowej stała się ostateczna (23 listopada 2006 r.), nieruchomości będące przedmiotem decyzji stanowiły własność Gmin.

Zgodnie z brzmieniem art. 14 ust. 3 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych, jednostce samorządu terytorialnego za nieruchomości przejęte na własność Skarbu Państwa przysługuje odszkodowanie ustalone według zasad obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości.

Pierwszą transzę należności w wysokości 873.441,00 zł - odszkodowanie za odjęcie prawa własności nieruchomości, Gmina otrzymała 13 maja 2008 r. od Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad, zgodnie z decyzją z dnia 14 kwietnia 2008 r. (uprawomocniła się 2 maja 2008 r.). Należność tę Gmina potraktowała jako zapłatę za dostawę gruntu, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki 22% (są to w większości tereny niezabudowane o charakterze rolniczym oraz w części lasy, w planie przestrzennego zagospodarowania gminy "Rezerwacja terenu - docelowa kategoria drogi - x").

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku VAT i wystawiła fakturę VAT (w przypadku pierwszej decyzji o stwierdzenie nabycia z mocy prawa prawa własności nieruchomości wraz z odszkodowaniem, faktura została wystawiona po terminie, data sprzedaży 2 maja 2008 r. (data uprawomocnienia się decyzji). Następne faktury zostały wystawione w terminie, a data sprzedaży to data uprawomocnienia się kolejnych decyzji.

W przypadku pierwszej decyzji - uznając, iż przekazanie nieruchomości nastąpiło w dniu uprawomocnienia się decyzji z dnia 14 kwietnia 2008 r. o stwierdzeniu nabycia z mocy prawa własności nieruchomości i odszkodowaniu, tj. 2 maja 2008 r., Gmina odprowadziła, podatek VAT w miesiącu czerwcu 2008 r., na podstawie deklaracji VAT-7 za miesiąc maj 2008 r.

Następne kwoty podatku VAT zostały odprowadzone w terminie uprawomocnienia się kolejnych decyzji, tj.:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

W którym momencie, wobec przedstawionego stanu faktycznego, powstaje obowiązek podatkowy...

Zdaniem Wnioskodawcy, obowiązek podatkowy powstał z chwilą przekazania towaru - gruntu, tj. w dniu uprawomocnienia się kolejnych decyzji w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości na terenie gminy i ustaleniu odszkodowania, i tak:

Gmina nie może uznać, iż momentem powstania obowiązku podatkowego jest moment, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi pod budowę obwodnicy stała się ostateczna, w tym przypadku 23 listopada 2006 r. Było to niemożliwe ze względu na brak wskazania konkretnych działek, brak oszacowania wartości nieruchomości, a ponadto w okresie tym nadal właścicielem przedmiotowych działek była Gmina.

Wydanie decyzji w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa, prawa własności nieruchomości wraz z odszkodowaniem przez Wojewodę na wniosek Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad było ostatecznym zakończeniem prowadzonego postępowania administracyjnego w sprawie przejęcia gruntu pod drogi. Gmina w tym momencie, po otrzymaniu ostatecznych decyzji znała konkretne działki jakie zostały objęte inwestycją, mogła wystawić fakturę VAT dla Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad uznając, iż to właśnie ta jednostka jest nabywcą gruntu w imieniu Skarbu Państwa - dokonując oceny, iż jest to odpłatna dostawa gruntu niezabudowanego przeznaczonego pod zabudowę, nie korzysta ze zwolnienia i ma tu zastosowanie stawka podstawowa podatku w wysokości 22%, a określona kwota należnego odszkodowania pozwoliła określić podstawę opodatkowania.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z art. 14 ust. 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych (Dz. U. Nr 80, poz. 721), Wojewoda w drodze decyzji, stwierdza nabycie przez Skarb Państwa własności nieruchomości, przeznaczone na pasy drogowe, stanowiące własność jednostek samorządu terytorialnego. Stają się one własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi dotycząca tych nieruchomości stała się ostateczna, oraz ustala odszkodowanie.

Jak wynika z powyższego, procedura wywłaszczenia na podstawie ww. ustawy oparta jest na dwóch decyzjach: pierwszej decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi i drugiej decyzji o stwierdzeniu nabycia przez Skarb Państwa własności nieruchomości oraz ustaleniu odszkodowania.

Postępowanie administracyjne w przypadku Gminy toczyło się około dwóch lat:

Sytuacja przedstawiona w powyższym stanie faktycznym spełnia warunki zawarte w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, bowiem za określonym np. w decyzji odszkodowaniem następuje przeniesienie własności gruntu. Czynność tę należy w świetle ustawy o VAT potraktować jako odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

Podstawą opodatkowania jest wartość otrzymanego odszkodowania, pomniejszona o wartość należnego podatku.

Obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru (gruntu), a jeżeli fakt ten powinien być potwierdzony fakturą VAT - z chwilą wystawienia faktury, jednak nie później niż w siódmym dniu od dnia wydania towaru.

Wydanie towaru - przejście własności - następuje z chwilą uprawomocnienia się decyzji w sprawie przeniesienia własności gruntu w zamian za odszkodowanie. Decyzja uprawomocniła się po 14 dniach od jej wydania i wówczas należałoby tę czynność opodatkować podatkiem od towarów i usług.

Takie samo stanowisko zawarł Dyrektor Izby Skarbowej w Gdańsku w wydanej decyzji Nr PI/443 24/06/Z/03 dot. PI/443-735/06/P/03.

Gmina w pełni podziela stanowisko Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku i uznaje, że z chwilą uprawomocnienia się decyzji w dniu 2 maja 2008 r. wydanej w dniu 14 kwietnia 2008 r. w sprawie stwierdzenia nabycia z mocy prawa prawa własności nieruchomości i ustaleniu odszkodowania nastąpiło wydanie towaru - gruntu i chodzi tu o prawomocną decyzję w sprawie przeniesienia własności gruntu w zamian za odszkodowanie. Czynność ta stanowi odpłatną dostawę towarów, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, a wartość odszkodowania stanowi podstawę opodatkowania.

Potwierdzeniem tego podejścia jest brzmienie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, który mówi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również: przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Artykuł 5 ust. 1 pkt 1 traktuje, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Zatem, aby nastąpiła opodatkowana dostawa towaru (gruntu), czyli przeniesienie z mocy prawa prawa własności towaru, dostawa ta musi być odpłatna. Taką odpłatną dostawę towaru stanowi odszkodowanie za odjęcie prawa własności. Dlatego też Wnioskodawca uważa, iż obowiązek podatkowy powstał w momencie uprawomocnienia się kolejnych decyzji Wojewody, w której orzeka stwierdzenie nabycia z mocy prawa prawa własności nieruchomości i wskazuje konkretne działki na terenie gminy, ustala wysokość odszkodowania oraz wskazuję kto to odszkodowanie wypłaci i termin jego wypłaty.

Reasumując: zdaniem Zainteresowanego obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru czyli z chwilą uprawomocnienia się kolejnych decyzji w zamian za odszkodowanie. Pierwsza decyzja - wydana 12 września 2006 r. w oparciu o przepisy prawa ustala o lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy, o charakterystyce inwestycji i zakresie inwestycji, lecz nie wskazuje, które konkretne działki obejmuje. Do decyzji dołączone są mapy z wyznaczonymi granicami terenu objętego wnioskiem i projekt podziału nieruchomości.

Opierając się na opinii prawnej z dnia 29 sierpnia 2006 r. (druk Nr 854) w sprawie zgodności z Konstytucją poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg krajowych, radca prawny wnosi:

Przedmiotem wątpliwości jest przewidziane w projekcie ustawy rozwiązanie polegające na dodaniu w art. 12 ustawy ust. 4, w myśl którego "Nieruchomości wydzielone liniami rozgraniczającymi teren, o których mowa w ust. 2, stają się z mocy prawa własnością Skarbu Państwa z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi stała się ostateczna, za odszkodowaniem ustalonym według zasad i trybu określonych w przepisach o odszkodowaniach za wywłaszczone nieruchomości".

Powyższe rozwiązanie oznacza, że nieruchomości wyodrębnione liniami rozgraniczającymi teren, ustalonymi decyzjami o ustaleniu lokalizacji drogi, przechodzą z mocy prawa na własność Skarbu Państwa w momencie, w którym decyzja ta stała się ostateczna. Przepis miałby dotyczyć wszystkich nieruchomości, a więc należących zarówno do gmin i do osób prywatnych.

Jednostkom samorządu terytorialnego przysługuje odszkodowanie, ustalane przez wojewodę w drodze decyzji, którą to decyzją stwierdza również nabycie przez Skarb Państwa własności nieruchomości. Zgodnie z art. 21 ust. 2 Konstytucji, wywłaszczenie jest dopuszczalne jedynie wówczas, gdy jest dokonywane na cele publiczne i za słusznym odszkodowaniem.

Jak zawarto w opinii, zgodnie z wypracowanym przez Trybunał Konstytucyjny poglądem, wywłaszczenie, o którym mowa w Konstytucji, należy rozumieć jako dopuszczalne na cele publiczne za słusznym odszkodowaniem w drodze indywidualnego właściwego organu administracji państwowej dotyczącego konkretnej nieruchomości, na rzecz konkretnego podmiotu (J. Oniszczuk - Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, Zakamycze 2000, s. 215).

Zainteresowany zauważa, że decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi (art. 6) nie jest adresowana do konkretnych osób, które zostają na mocy decyzji pozbawione własności. Wprawdzie do postępowania w sprawach o wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, co oznacza, że stroną jest każdy, czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy postępowanie, albo kto żąda czynności organu ze względu na swój interes prawny lub obowiązek, jednak o wszczęciu postępowania o wydanie decyzji zawiadamia się tylko w drodze obwieszczeń, a decyzję doręcza się jedynie wnioskodawcy, natomiast pozostałe strony zawiadamia się jedynie w drodze obwieszczeń oraz w prasie lokalnej. Może zatem zdarzyć się tak, że właściciel wywłaszczonej nieruchomości nawet się nie dowie, że został wywłaszczony. Tym samym, może np. nawet nie wiedzieć, że służy mu odwołanie.

Tak też było w przypadku Gminy. Decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi wydana przez Wojewodę nie była wydana dla Gminy, tylko dla wnioskodawcy - Generalnej Dyrekcji Dróg i Autostrad, a pozostałe strony poinformowano w drodze obwieszczenia w Urzędzie Gminy, w Urzędzie Miasta oraz w prasie lokalnej. Czy wydanie tej decyzji i jej uprawomocnienie się może być decydującym momentem w powstaniu obowiązku podatkowego w podatku VAT... Zdaniem Gminy, data uprawomocnienia się decyzji o ustaleniu lokalizacji drogi wydana przez Wojewodę nie może być decydującym momentem powstania obowiązku podatkowego w podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają:

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

W świetle cytowanych powyżej przepisów, w sytuacji przedstawionej we wniosku ma miejsce dostawa towarów (gruntów) w zamian za odszkodowanie, a zatem czynność do której wprost odnosi się art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy - w tym przypadku, odszkodowanie pełni funkcję wynagrodzenia za przeniesienie własności towarów, czyniąc tego rodzaju dostawę faktycznie odpłatną.

Ponieważ z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby przedmiotem dostawy był grunt zabudowany budynkiem, zatem obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej dostawy powstaje według zasad określonych w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy.

Zgodnie z generalną zasadą zawartą w art. 19 ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Jednocześnie w ust. 4 powołanego przepisu zaznaczono, że jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Z opisanego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wojewoda w drodze decyzji administracyjnej, stwierdził nabycie z mocy prawa, z dniem 23 listopada 2006 r. przez Skarb Państwa prawa własności nieruchomości położonych na terenie Gminy, a stanowiących dotychczas własność Gminy. Przeniesienie prawa własności zgodnie z powyższym przepisem nastąpiło z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy miasta, w ciągu drogi ekspresowej x w województwie x, stała się ostateczna, a w przypadku przedmiotowej decyzji nastąpiło to 23 listopada 2006 r.

Dla przedmiotowych nieruchomości wydano trzy odrębne decyzje określające wysokość odszkodowania. Pierwsza decyzja uprawomocniła się w dniu 2 maja 2008 r., druga decyzja uprawomocniła się w dniu 5 czerwca 2008 r. a trzecia decyzja uprawomocniła się w dniu 28 lipca 2008 r. Pierwszą transzę odszkodowania Gmina otrzymała 13 maja 2008 r.

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 19 ust. 1 w zw. z art. 19 ust. 4 ustawy, obowiązek podatkowy z tytułu przedmiotowej dostawy powstał z chwilą wystawienia faktury, nie później niż w 7. dniu licząc od dnia wydania nieruchomości.

W przedmiotowym przypadku decydujące znaczenie ma zatem data wystawienia faktury. Jeżeli została ona wystawiona w terminie, obowiązek podatkowy powstaje w dniu wystawienia faktury. W sytuacji natomiast, gdy faktura nie została wystawiona w terminie, obowiązek podatkowy powstaje w 7. dniu od dnia wydania nieruchomości.

Data zapłaty za przeniesienie prawa własności miałaby znaczenie dla ustalenia obowiązku podatkowego tylko wówczas, gdyby przed wydaniem nieruchomości dokonujący dostawy otrzymał zaliczkę. W takim przypadku bowiem - zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy - obowiązek podatkowy powstałby z chwilą jej otrzymania.

Zaznaczyć należy, iż data wydania decyzji i wypłaty odszkodowania za wywłaszczoną nieruchomość nie ma w przedmiotowym przypadku znaczenia, bowiem zdarzeniem z którym ustawa wiąże obowiązek zapłaty tego podatku, jest moment przeniesienia z mocy prawa prawa własności towarów (nieruchomości) w zamian za odszkodowanie. W tym przypadku - z dniem, w którym decyzja o ustaleniu lokalizacji drogi dla inwestycji polegającej na budowie obwodnicy miasta, w ciągu drogi ekspresowej x w województwie x stała się ostateczna, a w przypadku przedmiotowej decyzji nastąpiło to 23 listopada 2006 r. Ustawa o podatku od towarów nie wiąże natomiast tego obowiązku z momentem wypłaty odszkodowania, ani też z momentem wydania przez Wojewodę decyzji potwierdzającej nabycie towaru z mocy prawa.

Reasumując, w przedmiotowej sprawie, przeniesienie z mocy prawa prawa własności nieruchomości w zamian za odszkodowanie stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Obowiązek podatkowy powstał na zasadach określonych w art. 19 ust. 1 i ust. 4 ustawy, tj. z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu licząc od dnia wydania nieruchomości. Dostawę tę należało więc wykazać w deklaracji podatkowej za miesiąc listopad 2006 r.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.