ILPP1/443-64/14-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy o statusie miejskim, przedstawione we wniosku z dnia - brak daty (data wpływu 27 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 kwietnia 2014 r. (data wpływu 7 kwietnia 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono w dniu 7 kwietnia 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Skarb Państwa jest właścicielem nieruchomości oznaczonej geodezyjnie nr działki 280/1, o powierzchni 1.533 m^2, dla której Sąd Rejonowy prowadzi księgę wieczystą.

Miasto jest właścicielem nieruchomości:

Ww. nieruchomości położone są w bezpośrednim sąsiedztwie i przygotowane zostaną do sprzedaży. Zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, obowiązującym dla ww. terenu, przedmiotowe działki znajdują się na terenie oznaczonym symbolem MW3 - tereny zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Ww. nieruchomości nie są przedmiotem umowy dzierżawy.

Nieruchomość stanowiąca własność Skarbu Państwa, oznaczona geodezyjnie nr działki 280/1, nie była przedmiotem umowy dzierżawy. W granicach ww. nieruchomości znajdują się płyty betonowe oraz sieci infrastruktury technicznej.

Miasto nabyło nieruchomość oznaczoną geodezyjnie numerami działek: 252/5 i 28/15 w drodze komunalizacji. Ww. nieruchomość nie była przedmiotem umowy dzierżawy. W granicach nieruchomości znajdują się płyty betonowe oraz sieci infrastruktury technicznej.

Miasto nabyło nieruchomość gruntową zabudowaną, oznaczoną geodezyjnie nr działki 288/2, w drodze zamiany od Skarbu Państwa (akt notarialny z dnia 27 października 2005 r.) Zgodnie z ww. aktem notarialnym, zamiana między stronami nastąpiła bez dopłat gotówkowych. Miasto dokonało zapłaty podatku VAT w wysokości 22% od wartości nieruchomości przekazanej na rzecz skarbu Państwa. Ww. nieruchomość, jeszcze jako działka będąca na zasobach Skarbu Państwa, a potem jako własność Miasta, stanowiła przedmiot umowy dzierżawy (co najmniej od roku 2004). Zgodnie z zawartą umową dzierżawy, dzierżawcy, nie przysługiwało prawo zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomości. W związku z zaległościami finansowymi dzierżawcy terenu w zapłacie czynszu dzierżawnego, Miasto wypowiedziało umowę dzierżawy ww. nieruchomości.

W granicach nieruchomości oznaczonej geodezyjnie nr działki 288/2 znajdują się:

* płyty betonowe;

* sieci infrastruktury technicznej;

* budynki będące w złym stanie technicznym: o charakterze administracyjno-socjalnym, magazynowy, zbrojarni, kotłowni;

* portierni;

* betonowe ogrodzenie (fragment);

* betonowy śmietnik.

Ponadto z pisma z dnia 3 kwietnia 2014 r. - stanowiącego uzupełnienie do wniosku wynika, że:

2. Skarb Państwa nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki;

3. Skarb Państwa nie zabudował ww. gruntu. Skarb Państwa decyzją z roku 1986 przekazał grunt niezabudowany we władanie podmiotowi, który około roku 1986 grunt zabudował (władający ponosił opłaty roczne). Decyzją z roku 1991 grunt zabudowany stanowiący własność Skarbu Państwa został przekazany w użytkowanie wieczyste na rzecz kolejnego (innego) podmiotu (przedsiębiorstwo państwowe, które z tego tytułu ponosiło opłaty roczne). Następnie na mocy decyzji z roku 2003 Skarb Państwa przejął na zasoby nieruchomość gruntową zabudowaną po zlikwidowanym przedsiębiorstwie państwowym;

4. znajdujące się na gruncie płyty betonowe sieci infrastruktury technicznej stanowią obiekty budowlane, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409);

5. Skarb Państwa nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów budowlanych;

1. Gmina o statusie miejskim nabyła własność ww. działek zabudowanych płytami betonowymi sieciami infrastruktury technicznej od Skarbu Państwa decyzją komunalizacyjną z dnia 24 września 1991 r.;

2. Gminie o statusie miejskim nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki;

3. Gmina o statusie miejskim nie zabudowała ww. gruntu. Grunt został zabudowany około roku 1986;

4. znajdujące się na gruncie płyty betonowe i sieci infrastruktury technicznej stanowią obiekty budowlane, o których mowa w art. 3 ustawy - Prawo budowlane;

5. Gmina o statusie miejskim nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. obiektów budowlanych;

1. Gmina o statusie miejskim nabyła własność ww. działki zabudowanej od Skarbu Państwa umową zamiany z dnia 27 października 2005 r.;

2. Gminie o statusie miejskim nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki;

3. Gmina o statusie miejskim nie zabudowała ww. gruntu. Grunt został zabudowany około roku 1986;

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Miasto - w odniesieniu do nieruchomości oznaczonej numerami działek: 252/5 i 28/15 i 288/2 oraz Skarb Państwa - w odniesieniu do działki nr 280/1 (w imieniu Skarbu Państwa działa prezydent Miasta jako starosta grodzki), przy sprzedaży nieruchomości opisanych powyżej powinno naliczyć podatek od towarów i usług VAT, czy też dostawa ww. towarów powinna być zwolniona od podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nieruchomości wskazanych we wniosku, stanowiących własność Gminy o statusie miejskim oraz Skarbu Państwa, powinna być zwolniona od podatku od towarów i usług VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Mając na uwadze przywołane powyżej przepisy prawa należy wskazać, że budynki/budowle, jak również grunty, na których te budynki/budowle są posadowione stanowią rzeczy w rozumieniu przepisów ustawy.

Z kolei sprzedaż budynku/budowli oraz gruntu dokonane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku od towarów i usług należy traktować, jako dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, która mieści się w zakresie przedmiotowym opodatkowania podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy - stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast stosownie do art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku lub zwolnienie od podatku.

I tak, jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 stanowi, że zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Warunkiem zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 jest konieczność wykorzystywania towarów, w tym również nieruchomości, będących przedmiotem dostawy wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, wówczas należy poddać badaniu zaistnienie przesłanek wynikających z przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy.

W świetle art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Zatem przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie uważa się również umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem, pierwszym zasiedleniem jest również moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy). Wówczas, jak wynika z przepisów ustawy, zwolnienie od podatku od towarów i usług stosuje się w odniesieniu do sprzedaży nieruchomości, jeśli jest ona już zasiedlona bądź zamieszkana.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Ponadto, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analiza powołanych przepisów regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z trzech podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie ww. obiektów. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Ponadto jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części może korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a staje się bezzasadne.

Jednocześnie należy zauważyć, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy - obowiązujący od dnia 1 stycznia 2014 r. - w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do treści art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1409), przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę rozumie się natomiast każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 ustawy - Prawo budowlane).

W myśl natomiast art. 3 pkt 3a ustawy - Prawo budowlane, przez obiekt liniowy należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i, umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Z kolei przez urządzenia budowlane należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki (art. 3 pkt 9 ustawy - Prawo budowlane).

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Gmina o statusie miejskim) zamierza dokonać sprzedaży 3 nieruchomości oznaczonej geodezyjnie numerem działki 280/1, której właścicielem jest Skarb Państwa oraz oznaczonej geodezyjnie numerem działki 288/2 i oznaczonej geodezyjnie numerami działek: 252/5 i 28/15.

1. Działka 280/1 stała się własnością Skarbu Państwa na podstawie dekretu z dnia 8 marca 1946 r. o majątkach opuszczonych i poniemieckich. Skarb Państwa nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki. Skarb Państwa nie zabudował ww. gruntu. Nieruchomość ta nie była przedmiotem umowy dzierżawy. Skarb Państwa decyzją z roku 1986 przekazał grunt niezabudowany we władanie podmiotowi, który około roku 1986 grunt zabudował (władający ponosił opłaty roczne). Decyzją z roku 1991 grunt zabudowany stanowiący własność Skarbu Państwa został przekazany w użytkowanie wieczyste na rzecz kolejnego (innego) podmiotu (przedsiębiorstwo państwowe, które z tego tytułu ponosiło opłaty roczne). Następnie na mocy decyzji z roku 2003 Skarb Państwa przejął na zasoby nieruchomość gruntową zabudowaną po zlikwidowanym przedsiębiorstwie państwowym. W granicach ww. nieruchomości znajdują się płyty betonowe oraz sieci infrastruktury technicznej, które stanowią obiekty budowlane. Skarb Państwa nie ponosił wydatków na ulepszenie ww. obiektów budowlanych. Elementy położone na ww. działce nie były wykorzystywane przez Skarb Państwa wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów usług (Skarb Państwa nie wykorzystywał działki na cele prowadzenia działalności gospodarczej).

2. Nieruchomość oznaczona geodezyjnie numerami działek: 252/5 i 28/15 Miasto nabyło w drodze komunalizacji. Ww. nieruchomość nie była przedmiotem umowy dzierżawy. W granicach nieruchomości znajdują się płyty betonowe oraz sieci infrastruktury technicznej. Gminie o statusie miejskim nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. nieruchomości. Gmina o statusie miejskim nie zabudowała ww. gruntu. Grunt został zabudowany około roku 1986. Znajdujące się na gruncie płyty betonowe i sieci infrastruktury technicznej stanowią obiekty budowlane. Gmina o statusie miejskim nie ponosiła wydatków na ulepszenie ww. obiektów budowlanych. Elementy położone na ww. działce nie były wykorzystywane przez Gminę o statusie miejskim wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług (Gmina o statusie miejskim nie wykorzystywała działki na cele prowadzenia działalności gospodarczej).

3. Nieruchomość gruntową zabudowaną, oznaczoną geodezyjnie (nr działki 288/2) Miasto nabyło w drodze zamiany od Skarbu Państwa (akt notarialny z dnia 27 października 2005 r.). Zgodnie z ww. aktem notarialnym, zamiana między stronami nastąpiła bez dopłat gotówkowych. Miasto dokonało zapłaty podatku VAT w wysokości 22% od wartości nieruchomości przekazanej na rzecz skarbu Państwa. Ww. nieruchomość, jeszcze jako działka będąca na zasobach Skarbu Państwa, a potem jako własność Miasta, stanowiła przedmiot umowy dzierżawy (co najmniej od roku 2004). Zgodnie z zawartą umową dzierżawy, dzierżawcy nie przysługiwało prawo zwrotu nakładów poniesionych na nieruchomości. W związku z zaległościami finansowymi dzierżawcy terenu w zapłacie czynszu dzierżawnego, Miasto wypowiedziało umowę dzierżawy ww. nieruchomości. W granicach nieruchomości, oznaczonej geodezyjnie nr działki 288/2 znajdują się: płyty betonowe; sieci infrastruktury technicznej; budynki będące w złym stanie technicznym: o charakterze administracyjno-socjalnym, magazynowym, zbrojarni, kotłowni; portierni; betonowe ogrodzenie (fragment); betonowy śmietnik, które stanowią obiekty budowlane Gminie o statusie miejskim nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki. Gmina o statusie miejskim nie zabudowała ww. gruntu. Grunt został zabudowany około roku 1986. W roku 2010 działka została przekazana w administrowanie Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej (będącego jednostką miejska), który nie ponosił wydatków na ulepszenie obiektów budowlanych na nieruchomości. Działka była dzierżawiona w latach 2004-2007, następnie (po przekazaniu w roku 2010 w administrowanie Zakładu Gospodarki Komunalnej i Mieszkaniowej, ZGKiM zawarł odpłatne umowy najmu do 30 czerwca 2013 r. (które po tym terminie nie zostały przedłużone), obecnie nadal dwa podmioty korzystają odpłatnie na tzw. zasadach bezumownego korzystania z lokali w budynkach. Elementy położone na ww. działce nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii zastosowania zwolnienia od podatku VAT przy sprzedaży opisanych działek.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prowadzą do wniosku, że dostawa ww. działek zabudowanych nie będzie korzystała ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2, gdyż obiekty budowlane położone na ww. działkach nie były wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej zwolnionej od podatku od towarów i usług. Tym samym, ponieważ nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy należy rozpatrzyć warunki do zwolnienia przedmiotowych dostaw z art. 43 ust. 10 i 10a.

Odnosząc się do powołanej wcześniej definicji pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu obiekt musi zostać oddany do użytkowania, a ponadto czynność ta powinna podlegać opodatkowaniu. Z powyższej definicji wynika zatem, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a za taką należy uznać umowę sprzedaży, najmu czy dzierżawy, pod warunkiem, że jest to czynność objęta zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, nawet jeśli na podstawie przepisów szczególnych korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy stwierdzić należy, że planowana dostawa nieruchomości zabudowanej, oznaczonej geodezyjnie numerem działki 288/2, nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Pierwsze zasiedlenie nastąpiło bowiem w momencie oddania jej w dzierżawę, tj. w roku 2004. Nieruchomość ta była dzierżawiona przez okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto w odniesieniu do tej nieruchomości nie były ponoszone wydatki na ulepszenie. Zatem dostawa tej nieruchomości będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Natomiast planowana dostawa nieruchomości położonych: oznaczonej geodezyjnie numerem działki 280/1, której właścicielem jest Skarb Państwa oraz oznaczonej geodezyjnie numerami działek: 252/5 i 28/15 będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Nabycie tych działek nastąpiło na podstawie dekretu z roku 1946 oraz w drodze komunalizacji z roku 1991. Ponadto z wniosku nie wynika, by nieruchomości te zostały oddane do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem nie były przedmiotem dzierżawy, czy najmu. Dostawy tych nieruchomości zatem nie spełniają przesłanek do zastosowania zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. W związku z powyższym należy przeanalizować przesłanki określone w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Analiza opisu sprawy wykazała, że przy nabyciu przedmiotowych działek Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ponadto z wniosku wynika, że nie były ponoszone wydatki na ulepszenie obiektów budowlanych znajdujących się tych nieruchomościach.

Mając na uwadze treść wniosku oraz powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że dostawy nieruchomości o numerach: 280/1, 252/5 oraz 28/15 będą korzystały ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

Podsumowując, sprzedaż opisanej nieruchomości nr 288/2 będzie zwolniona od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, natomiast dostawy nieruchomości o numerach: 280/1, 252/5 oraz 28/15 będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zwolnienie, z uwagi na regulację art. 29a ust. 8 ustawy, będzie miało również zastosowanie do dostawy gruntu, na którym ww. obiekty budowlane są posadowione.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.