ILPP1/443-600/14-3/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy Miejskiej przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2014 r. (data wpływu 16 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia - bez daty - (data wpływu 18 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest nieprawidłowe,

* prawa do odliczenia podatku VAT w związku z leasingiem i dzierżawą nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT w związku z leasingiem i dzierżawą nieruchomości. Dnia 18 lipca 2014 r. wniosek uzupełniono o dowód opłaty do wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miejska jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi działalność opodatkowaną i nieopodatkowaną. Gmina planuje zbycie nieruchomości gruntowej niezabudowanej, a następnie zawarcie z nabywcą umowy leasingu zwrotnego.

Przedmiotem umowy jest nieruchomość położona w mieście. Teren płaski, nieuzbrojony (bez przyłączy) położony w sąsiedztwie obszaru wyposażonego w urządzenia infrastruktury technicznej, z dostępem do drogi publicznej, i ujęty w planie miejscowym podstawowym jako teren przeznaczony pod zabudowę usługowo-handlową.

Plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony uchwałą Rady Miejskiej z dnia 24 września 2009 r. (opublikowany w Dzienniku Urzędowym Województwa, poz. 3592 z dnia 25 listopada 2009 r.).

Umowa leasingu:

* będzie stanowić umowę leasingu finansowego w rozumienie art. 17f ustawy CIT oraz art. 23f Ustawy PIT; w szczegółowości umowa zostanie zawarta na czas określony (przekraczający rok), jej przedmiotem będą środki trwałe (grunty), a suma ustalonych w umowie opłat pomniejszona o należny podatek VAT,

* będzie odpowiadać, co najmniej wartości początkowej środka trwałego.

W umowie leasingowej znajdą się zapisy dotyczące proporcji spłaty wartości początkowej gruntów przypadającej na poszczególne raty leasingowe (tzw. części kapitałowej raty leasingowej) oraz części odsetkowej raty leasingowej.

Oznacza to, że Gmina będzie dokonywać płatności w równych ratach miesięcznych przez okres trwania umowy.

Umowa leasingu finansowego będzie zawierać następujące zastrzeżenia:

* posiadanie nieruchomości pozostanie przy Gminie, a po zakończeniu umowy Leasingodawca jest zobowiązany do zawarcia umowy sprzedaży z Gminą na warunkach określonych w umowie leasingowej.

* przez cały okres trwania umowy leasingu nieruchomość będzie używana przez Gminę w sposób dotychczasowy poprzez wydzierżawienie na rzecz osób trzecich.

Gmina po zawarciu umowy leasingu nieruchomości będzie wykorzystywała ją dla wykonywania czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, tj. będzie prowadziła działalność w zakresie dzierżawy gruntu na cele reklamowe lub składowo-magazynowe.

Po zakończeniu umowy leasingu (po 10 latach) Gmina planuje sprzedać ww. nieruchomość. Sprzedaż będzie czynnością opodatkowaną, ponieważ jest to nieruchomość przeznaczona pod zabudowę usługowo-handlową. Leasingodawca po zawarciu umowy leasingu wystawi fakturę VAT obejmującą całość świadczenia, tzn. wartość początkową przedmiotu leasingu plus odsetki za okres trwania umowy leasingu.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przesłanka ta jest spełniona, ponieważ Gmina nabywa grunt w celu uzyskania przychodów z tytułu świadczenia usług najmu, które są opodatkowane VAT.

Planowane zbycie nieruchomości gruntowej będzie związane z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Ponieważ Gmina zamierza złożyć wniosek o zwrot VAT-u od sumy płatności leasingowych, prosi o dokonanie wykładni obowiązujących przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz udzielenie odpowiedzi na wskazane poniżej pytania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wystarczającą przesłanką do odliczenia podatku VAT jest zamiar zbycia ww. nieruchomości gruntowej po upływie okresu trwania umowy leasingu lub przed upływem 10 lat w przypadku wcześniejszej spłaty umowy leasingu.

2. Czy wydzierżawienie ww. nieruchomości w okresie trwania leasingu na cele reklamowe lub składowo-magazynowe, czyli uzyskanie przychodów opodatkowanych - daje podstawę do odliczenia podatku VAT w całości po otrzymaniu faktury VAT dokumentującej transakcje leasingu finansowego.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W odniesieniu do pytania nr I:

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do doliczenia podatku VAT naliczonego od sumy płatności leasingowych.

Powyższe stanowisko opiera się na następujących przesłankach:

1. W przypadku leasingu finansowego mamy do czynienia z dostawą towaru, stąd podatek VAT od sumy płatności leasingowej należy zapłacić w całości wraz z pierwszą ratą leasingową.

2. Przedmiot umowy leasingu jest wykazany w księgach rachunkowych korzystającego (Gminy) jako składnik aktywów trwałych.

3. Grunt jest przeznaczony do sprzedaży pod zabudowę usługowo-handlową zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Po zakończeniu umowy leasingu będzie więc przedmiotem czynności opodatkowanej - sprzedaży.

4. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do pytania nr 2:

Zdaniem Wnioskodawcy, dzierżawa ww. nieruchomości na cele reklamowe lub składowo-magazynowe daje podstawę do odliczenia podatku VAT po otrzymaniu faktury VAT dokumentującej transakcje leasingu finansowego.

Powyższe stanowisko opiera się na następujących przesłankach:

1. Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

2. Grunt będzie wykorzystywany do czynności opodatkowanych - dzierżawa na cele reklamowe lub składowo-magazynowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

* nieprawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z zamiarem sprzedaży nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 1),

* prawidłowe w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z leasingiem i dzierżawą nieruchomości (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Jak wynika z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z treści powyższego przepisu wynika, że odliczenie podatku naliczonego przysługuje tylko zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku od towarów i usług, jeżeli nabyte towary i usługi służą czynnościom opodatkowanym, tzn. czynnościom, które generują podatek należny.

Skutkiem takich regulacji prawnych stwierdzić można, że prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

Istnienie bezpośredniego związku między nabywanymi towarami i usługami a transakcjami opodatkowanymi podatnika jest traktowane jako niezbędny wymóg powstania prawa do odliczenia podatku również w Dyrektywie 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347.1, z późn. zm.). Stanowisko powyższe znajduje również potwierdzenie w orzecznictwie TSUE.

Z uwagi na konstrukcję podatku od towarów i usług (opartą na zasadzie potrącalności w danej fazie obrotu), podatek ten jest z punktu widzenia jego podatników neutralny, gdyż pełnią oni jedynie rolę płatników, przerzucając jego ekonomiczny ciężar na kolejnych nabywców, czyli finalnie na konsumentów. Możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związana jest jednak z wykonaniem przez podatnika takich czynności, które podlegają ustawie o podatku od towarów i usług, zaś jeśli dana czynność ustawie tej nie podlega, to nie powstaje ani obowiązek w zakresie podatku należnego, ani uprawnienie w zakresie podatku naliczonego.

Podkreślić należy, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem, spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

I tak, na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, nie stanowi podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Powyższe oznacza, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze, jednak transakcja nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się (...) do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie zatem z treścią cytowanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Tak skonstruowana zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zatem w podatku od towarów i usług obowiązuje zasada tzw. "niezwłocznego odliczenia podatku naliczonego". Zasada ta wyraża się tym, że podatnik, aby skorzystać z prawa do odliczenia, nie musi czekać aż nabyty towar lub usługa zostaną odsprzedane lub efektywnie wykorzystane na potrzeby działalności opodatkowanej.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz prowadzi działalność opodatkowaną i nieopodatkowaną. Gmina planuje zbycie nieruchomości gruntowej niezabudowanej, a następnie zawarcie z nabywcą umowy leasingu zwrotnego. Nieruchomość jest ujęta w planie miejscowym jako teren przeznaczony pod zabudowę usługowo-handlową.

Umowa leasingu będzie stanowić umowę leasingu finansowego w rozumienie art. 17f ustawy CIT oraz art. 23f Ustawy PIT. W umowie leasingowej znajdą się zapisy dotyczące proporcji spłaty wartości początkowej gruntów przypadającej na poszczególne raty leasingowe (tzw. części kapitałowej raty leasingowej) oraz części odsetkowej raty leasingowej. Oznacza to, że Gmina będzie dokonywać płatności w równych ratach miesięcznych przez okres trwania umowy. Przez cały okres trwania umowy leasingu nieruchomość będzie używana przez Gminę w sposób dotychczasowy poprzez wydzierżawienie na rzecz osób trzecich. Gmina po zawarciu umowy leasingu nieruchomości będzie wykorzystywała ją dla wykonywania czynności podlegających opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, tj. będzie prowadziła działalność w zakresie dzierżawy gruntu na cele reklamowe lub składowo-magazynowe. Po zakończeniu umowy leasingu (po 10 latach) Gmina planuje sprzedaż ww. nieruchomości. Sprzedaż będzie czynnością opodatkowaną, ponieważ jest to nieruchomość przeznaczona pod zabudowę usługowo-handlową. Planowane zbycie nieruchomości gruntowej będzie związane z wykonaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii uznania zamiaru zbycia nieruchomości gruntowej (po upływie okresu trwania umowy leasingu lub przed upływem 10 lat w przypadku wcześniejszej spłaty umowy leasingu) za wystarczającą przesłankę do odliczenia podatku VAT, oraz odliczenia podatku VAT w całości (po otrzymaniu faktury VAT dokumentującej leasing finansowy) w związku z wydzierżawieniem nieruchomości na cele reklamowe w okresie leasingu.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz art. 8 ww. ustawy.

I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Przy czym, towarami - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Z powołanych przepisów wynika, że każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi co do zasady usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

* w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,

* świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).

Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało, jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Dana czynność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT wówczas, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą, a otrzymanym świadczeniem wzajemnym, w ten sposób, że zapłacone kwoty stanowią rzeczywiste wynagrodzenie za wyodrębnioną usługę świadczoną w ramach stosunku prawnego lub dochodzi do wymiany świadczeń wzajemnych.

Zgodnie z art. 709 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) - dalej k.c., przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Leasing zwrotny (ang. sale and lease back) stanowi szczególną odmianę transakcji leasingu. Jego istotą jest powiązanie umowy leasingu z poprzedzającą ją umową sprzedaży. Leasingobiorca sprzedaje nabyte przez siebie środki inwestycyjne firmie leasingowej, z równoczesnym zastrzeżeniem dla siebie prawa jego dalszego użytkowania na warunkach ustalonych w umowie leasingu. Według tej formuły przedmiotem umowy jest zamiana prawa własności danego dobra na takie prawo, które pozwoli na korzystanie z niego po cenie, która odzwierciedla jego bieżącą wartość rynkową. Od chwili zawarcia umowy sprzedaży właścicielem przedmiotu, w sensie prawnym, jest finansujący (nabywca). Mimo sprzedaży danej rzeczy korzystający nadal z niej korzysta, gdyż właściciel, w sensie ekonomicznym, się nie zmienia.

Powołana regulacja pozwala zatem stwierdzić, że umowa leasingu jest umową cywilnoprawną oraz czynnością podlegającą opodatkowaniu na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Zauważyć należy, że na podstawie art. 693 § 1 k.c., przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierana pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Wskazać zatem należy, że Gmina wykonując cywilną umowę dzierżawy, świadczy na rzecz dzierżawcy usługi, w rozumieniu przepisów ustawy. W wykonaniu umowy dzierżawy będzie bowiem dokonywać na jego rzecz świadczeń niebędących dostawą towarów.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia z dnia 20 grudnia 2013 r. Ministra Finansów w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (Dz. U. z 2013 r. poz. 1722), zwalnia się od podatku dzierżawę gruntów przeznaczonych na cele rolnicze.

Z powołanego przepisu aktu wykonawczego wynika zatem, że jedynie dzierżawa gruntów przeznaczonych na cele rolnicze korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Tak więc zawarcie umowy dzierżawy dotyczącej gruntu o innym przeznaczeniu nie skutkuje prawem do zastosowania zwolnienia od podatku VAT na powołanej podstawie.

Zatem analiza regulacji odpowiedzialnych za obniżone stawki podatku od towarów i usług lub za zwolnienie od podatku VAT prowadzi do wniosku, że nie przewidują one takich preferencyjnych obciążeń dla czynności przedstawionej w opisie sprawy, tj. dzierżawy nieruchomości przeznaczonej na cele reklamowe lub składowo-magazynowe.

Podsumowując powyższe rozważania stwierdzić należy, że zarówno zawarcie umowy leasingu, jak i umowy dzierżawy powoduje powstanie po stronie Gminy czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Jak wskazano powyżej, prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie zarejestrowanym, czynnym podatnikom podatku VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Mając na względzie powyższe stwierdzić należy, że Gmina stanie się - w niniejszym kształcie sprawy - stroną trzech cywilnoprawnych umów, tj. sprzedaży, leasingu oraz dzierżawy. W konsekwencji powyższego obydwie umowy (leasingu i dzierżawy) dokumentować będą czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług będące usługą z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy. Podobnie wskazuje sam Wnioskodawca stwierdzając, że nieruchomość po zawarciu umowy leasingu będzie wykorzystywana do wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu. Jak wykazano powyżej czynność dzierżawy gruntu na cele inne niż rolnicze jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Uwzględniając ponadto fakt, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, spełniona zostanie ostatnia przesłanka skutkująca prawem w zakresie odliczenia podatku. Skutkiem powyższego sam zamiar dokonania sprzedaży nieruchomości (po upływie okresu trwania umowy leasingu lub przed upływem 10 lat w przypadku wcześniejszej spłaty umowy leasingu) nie stanowi przesłanki, o której mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, na podstawie której przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku. Niemniej, podatek VAT uiszczony przez Gminę fakturą dokumentującą leasing nieruchomości może zostać odliczony ze względu na wykorzystywanie tej nieruchomości do realizacji innych czynności opodatkowanych, tj. umowy dzierżawy (usługi). Taka konstrukcja cywilnoprawnych transakcji, których Gmina jest Stroną, spełnia przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy, i daje wynikające z tego przepisu prawo do odliczenia podatku VAT, pod warunkiem niewystąpienia przesłanek zawartych w art. 88 ustawy.

Podsumowując:

Wyjaśnia się, że stanowisko w zakresie pytania nr 1 uznano za nieprawidłowe ponieważ sam zamiar zbycia w przyszłości, tj. przed upływem lub po upływie 10 lat od nabycia nieruchomości w przypadku wykorzystywania tej nieruchomości w okresie przed sprzedażą do innych czynności podlegających opodatkowaniu, nie decyduje o prawie do odliczenia podatku naliczonego od nabycia.

Tutejszy Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym stanie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Jednocześnie organ podatkowy zauważa, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.