ILPP1/443-562/11-4/MS - Zwolnienie z podatku VAT usług edukacyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 28 marca 2011 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 29 marca 2011 r., Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 31 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 czerwca 2011 r. (data wpływu do: Izby Skarbowej w Poznaniu 14 czerwca 2011 r., Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie 15 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług edukacyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług edukacyjnych. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 czerwca 2011 r. o doprecyzowanie opisanego stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

"A" Sp. z o.o. jest podatnikiem VAT. Rodzajem przeważającej działalności Spółki są pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane, oznaczone PKD 8559B. Działalność Spółki została poszerzona o Placówki Kształcenia Ustawicznego, które zostały wpisane do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, działających na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.).

"A" Sp. z o.o. jako organ założycielski sprawuje pełną kontrolę i nadzór nad działalnością Placówek, zarówno w zakresie spraw finansowych, jak również gospodarczych i kadrowo płacowych. Placówki Kształcenia Ustawicznego nie są odrębną, samodzielną instytucją, ale podlegają bezpośrednio Wnioskodawcy. Pełna dokumentacja finansowa Placówek Kształcenia Ustawicznego prowadzona jest w Spółce. Faktury związane z kosztami Placówek wystawiane są na Spółkę. Zamieszczany jest na nich dokładny opis poniesionego kosztu związanego z działalnością Placówek. Faktury dokumentujące sprzedaż Placówek zawierają opis, że dane seminarium lub kurs jest zrealizowane przez Placówkę Kształcenia Ustawicznego z podanym numerem wpisu do ewidencji szkół i placówek niepublicznych. Spółka i podległe jej Placówki Kształcenia Ustawicznego organizują szkolenia, kursy, seminaria, warsztaty i konferencje skierowane przede wszystkim do pracowników sektora bankowości.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 13 czerwca 2011 r. Wnioskodawca wskazał, iż:

Podobnie jak w przypadku usług prowadzonych przez "A" Sp. z o.o., także wszystkie usługi edukacyjne świadczone przez Placówki Kształcenia Ustawicznego "A" służą doskonaleniu wiedzy i umiejętności bezpośrednio związanych z pracą wykonywaną przez uczestników seminariów i kursów. I podobnie jak w przypadku usług świadczonych przez "A" Sp. z o.o., uczestnicy seminariów i szkoleń realizowanych przez Placówki Kształcenia Ustawicznego "A" w zdecydowanej większości są delegowani na seminarium lub kurs przez swoich pracodawców, co potwierdza ich ściśle branżowy charakter.

* Forma usług świadczonych przez Placówki Kształcenia Ustawicznego "A" jest wymieniona w zaświadczeniu o ich wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, usługi edukacyjne świadczone przez Wnioskodawcę i podległe mu Placówki Kształcenia Ustawicznego podlegają podatkowi VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, usługi edukacyjne świadczone przez Spółkę będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT w wysokości 23%. Natomiast usługi edukacyjne świadczone przez Placówki Kształcenia Ustawicznego będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, usługi edukacyjne świadczone przez Placówki Kształcenia Ustawicznego są zwolnione od podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a). ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Ponadto, zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. przepisem art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Artykuł 5a został dodany do ustawy o podatku od towarów i usług na podstawie art. 1 pkt 2 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476).

Jak wynika z regulacji art. 41 ust. 1 ustawy stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług. Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80) i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w tym przypadku dodanie do art. 43 ust. 1 ustawy punktów 26 - 29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy, państwa członkowskie zwalniają kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z utrwalonym orzecznictwem "pojęcia używane do opisania zwolnień wymienionych w art. 13 Szóstej Dyrektywy powinny być interpretowane w sposób ścisły, ponieważ stanowią one odstępstwa od ogólnej zasady, zgodnie z którą podatkiem VAT objęta jest każda dostawa towarów i każda usługa świadczona odpłatnie przez podatnika" (wyrok TSUE z dnia 19 listopada 2009 r. C-461/08 w sprawie Don Bosco Onroerend Goed BV).

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy wynika, że zwolnienie od podatku od towarów i usług obejmuje usługi w zakresie kształcenia i wychowania świadczone przez jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane. Zatem aby możliwe było skorzystanie ze zwolnienia, przewidzianego w powołanym przepisie ustawy, dany podmiot musi być jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz musi świadczyć usługi w zakresie kształcenia. Natomiast jeśli chodzi o kwestię wychowania, należy wskazać, iż jest ona przypisana podmiotom, do których uczęszczanie jest obowiązkowe i regulowane przepisami. Zatem to szkoły obowiązkowe mają za zadanie realizować program wychowywania. Nie jest przy tym konieczne, by usługa w zakresie kształcenia była jednocześnie usługą w zakresie wychowania. Na podstawie przedmiotowego przepisu zwolnieniem od podatku mogą być objęte zarówno usługi w zakresie kształcenia, jak i usługi w zakresie wychowania.

Ponadto, zwolnienie określone w powyżej wskazanym art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do usług kształcenia wymienionych w zaświadczeniu właściwego organu o wpisie do ewidencji szkół i placówek niepublicznych.

Należy jednak zaznaczyć, że jeśli usługa kształcenia wymieniona w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji placówek kształcenia ustawicznego prowadzących działalność oświatową, świadczona przez jednostkę objętą systemem oświaty, jest realizowana na podstawie rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216), podlega ona zwolnieniu od podatku na podstawie przedmiotowego przepisu.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

Jednocześnie, zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 19 obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 5 kwietnia 2011 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649 z późn. zm.), zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Powyższy przepis od dnia 6 kwietnia 2011 r. - na podstawie § 13 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) - otrzymał brzmienie: "zwalnia się od podatku usługi w zakresie kształcenia, inne niż wymienione w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy, świadczone przez uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz instytuty badawcze oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane".

Natomiast, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r., zwolnione od podatku od towarów i usług są usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych, oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane. Przepis ten, w identycznym brzmieniu, od dnia 6 kwietnia 2011 r. uregulowany jest w § 13 ust. 1 pkt 20 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006 r. weszły w życie przepisy rozporządzenia rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L. Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006 r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EEC z późn. zm.).

Przepis art. 14 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i) Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i) obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Analiza cytowanych wyżej regulacji prowadzi do wniosku, iż dla zastosowania zwolnienia od podatku w pierwszej kolejności istotne jest uznanie danej usługi za usługę kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, a następnie spełnienie dodatkowych warunków, jak np. prowadzenie danego szkolenia w formie i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest podatnikiem VAT. Rodzajem przeważającej działalności Spółki są pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Działalność Spółki została poszerzona o Placówki Kształcenia Ustawicznego, które zostały wpisane do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, działających na podstawie ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.). Zainteresowany jako organ założycielski sprawuje pełną kontrolę i nadzór nad działalnością Placówek zarówno w zakresie spraw finansowych jak również gospodarczych i kadrowo płacowych. Placówki Kształcenia Ustawicznego nie są odrębną, samodzielną instytucją, ale podlegają bezpośrednio Wnioskodawcy. Spółka i podległe jej Placówki Kształcenia Ustawicznego organizują szkolenia, kursy, seminaria, warsztaty i konferencje skierowane przede wszystkim do pracowników sektora bankowości.

Usługi edukacyjne świadczone przez Wnioskodawcę, czyli "A" Sp. z o.o., mają charakter usług w zakresie kształcenia zawodowego w rozumieniu art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. Skierowane są one do pracowników sektora bankowości, głównie bankowości spółdzielczej i dotyczą obszarów bezpośrednio związanych z wykonywanym przez nich zawodem. Uczestnicy szkoleń realizowanych przez "A" Sp. z o.o. w zdecydowanej większości są delegowani na szkolenia przez swoich pracodawców, co także świadczy o ściśle branżowym charakterze szkoleń.

Spółka posiada zaświadczenia o wpisie swoich Placówek Kształcenia Ustawicznego do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, prowadzonych przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego, a usługi, o których mowa we wniosku są wymienione w ww. zaświadczeniach.

Efektem świadczonych przez Ośrodek usług edukacyjnych jest kształcenie zawodowe w rozumieniu art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. Usługi edukacyjne Placówek Kształcenia Ustawicznego "A" obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkoleń i mają na celu zdobywanie i uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych.

Świadczone usługi mają charakter pozaszkolnych form kształcenia (art. 3 pkt 16 ustawy o systemie oświaty). Usługi prowadzone są w formie i na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Większość usług prowadzonych przez "A" Sp. z o.o. ma formę seminariów.

Świadczone przez ww. Placówki usługi edukacyjne są usługami w zakresie kształcenia zawodowego w rozumieniu art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. Placówki Kształcenia Ustawicznego "A" prowadzą usługi edukacyjne skierowane do pracowników sektora bankowości. Realizowane kursy i seminaria dotyczą obszarów bezpośrednio związanych z wykonywanym przez nich zawodem.

Podobnie jak w przypadku usług prowadzonych przez "A" Sp. z o.o., także wszystkie usługi edukacyjne świadczone przez Placówki Kształcenia Ustawicznego "A" służą doskonaleniu wiedzy i umiejętności bezpośrednio związanych z pracą wykonywaną przez uczestników seminariów i kursów. I podobnie jak w przypadku usług świadczonych przez "A" Sp. z o.o., uczestnicy seminariów i szkoleń realizowanych przez Placówki Kształcenia Ustawicznego "A" w zdecydowanej większości są delegowani na seminarium lub kurs przez swoich pracodawców, co potwierdza ich ściśle branżowy charakter.

Efektem świadczenia usług przez Placówki Kształcenia Ustawicznego jest kształcenie zawodowe w rozumieniu art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005 r. Usługi edukacyjne PKU "A" obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą i zawodem uczestników szkoleń i mają na celu zdobywanie i uaktualnianie wiedzy do celów zawodowych.

Świadczone usługi mają charakter pozaszkolnych form kształcenia (art. 3 pkt 16 ustawy o systemie oświaty). Prowadzone są w formie i na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Większość usług prowadzonych przez PKU "A" ma formę seminariów. Prowadzone są zgodnie z przepisami ww. rozporządzenia, tj. m.in. spełniają warunki dotyczące zapewnienia programu nauczania, kadry dydaktycznej posiadającej kwalifikacje zawodowe odpowiednie do prowadzonego kształcenia, odpowiedniego pomieszczenia, sprzętu i pomocy dydaktycznych umożliwiających prawidłową realizację szkolenia. Ponadto, prowadzona jest dokumentacja przebiegu każdego ze zrealizowanych szkoleń, a osoby, które ukończyły określoną formę kształcenia otrzymują zaświadczenie zgodnie ze wzorem stanowiącym Załącznik nr 1 do ww. rozporządzenia.

Z uregulowań zawartych w wyżej cytowanych przepisach wynika, iż dla oceny tego, czy usługi edukacyjne wykonywane przez Wnioskodawcę i podległe mu Placówki są zwolnione od podatku od towarów i usług, konieczne jest stwierdzenie:

W myśl art. 2 pkt 3a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), system oświaty obejmuje placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z art. 82 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

Placówki niepubliczne mogą zatem być zakładane i prowadzone przez osoby fizyczne lub osoby prawne niebędące jednostkami samorządu terytorialnego.

Organ, o którym mowa w ust. 1, dokonuje wpisu do ewidencji w ciągu 30 dni od daty zgłoszenia oraz z urzędu doręcza zgłaszającemu zaświadczenie o wpisie do ewidencji, a kopię zaświadczenia przekazuje właściwemu kuratorowi oświaty oraz organowi podatkowemu (art. 82 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 82 ust. 3a cyt. ustawy, zaświadczenie o wpisie do ewidencji, o którym mowa w ust. 2b i 3, zawiera:

W opisie stanu faktycznego Zainteresowany wskazał, iż usługi edukacyjne świadczone przez podległe Spółce Placówki Kształcenia Ustawicznego są usługami w zakresie kształcenia zawodowego. Zatem w stosunku do usług świadczonych przez ww. Placówki, dla których Wnioskodawca jest organem założycielskim, spełniona zostaje pierwsza przesłanka umożliwiająca zastosowanie zwolnienia od podatku określonego w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a).

Ponadto, z uwagi na fakt, iż jak wskazano w opisie sprawy, Placówki Kształcenia Ustawicznego prowadzone przez Wnioskodawcę, są jednostkami objętymi systemem oświaty, Spółka posiada zaświadczenia o wpisie swoich Placówek do ewidencji szkół i placówek niepublicznych prowadzonych przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego a usługi, o których mowa we wniosku są wymienione w ww. zaświadczeniach, zostaje spełniona również druga przesłanka warunkująca korzystanie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w oparciu o ww. przepis ustawy.

Z przeprowadzonej analizy opisanego stanu faktycznego nie wynika natomiast, aby sam Wnioskodawca, tj. "A" Sp. z o.o., był podmiotem objętym systemem oświaty zgodnie z ustawą o systemie oświaty. Wpisom do ewidencji szkół i placówek niepublicznych podlegają bowiem - jak wskazał Zainteresowany - Placówki Kształcenia Ustawicznego bezpośrednio podlegające Spółce, o które poszerzona została jego działalność. W związku z powyższym to ww. Placówki stanowią podmioty objęte systemem oświaty, nie natomiast Wnioskodawca, który je prowadzi. W konsekwencji usługi edukacyjne świadczone bezpośrednio przez Spółkę, tj. nie w ramach podległych jej Placówek Kształcenia Ustawicznego, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy, zatem należy przeanalizować, czy spełnione są przesłanki umożliwiające skorzystanie ze zwolnienia w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy.

Aby przedmiotowe usługi mogły korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy, muszą być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz spełniać jeden z warunków określonych w lit. a)-c) powyższego przepisu. Powołane wyżej przepisy prawa podatkowego przewidują zwolnienie dla usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego prowadzonych w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach lub świadczonych przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją lub finansowanych w całości ze środków publicznych.

Analizując przedstawione okoliczności sprawy wskazać należy, iż przedmiotowe usługi świadczone bezpośrednio przez Wnioskodawcę spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Jak wskazała bowiem Spółka, przedmiotowe usługi mają charakter usług w zakresie kształcenia zawodowego, skierowane są do pracowników sektora bankowości, głównie bankowości spółdzielczej i dotyczą obszarów bezpośrednio związanych z wykonywanym przez nich zawodem. Uczestnicy szkoleń realizowanych przez Wnioskodawcę w zdecydowanej większości są delegowani na szkolenia przez swoich pracodawców, co także świadczy o ściśle branżowym charakterze szkoleń. W związku z powyższym spełniona została podstawowa przesłanka umożliwiająca stosowanie zwolnienia od podatku, o którym mowa w ww. przepisie.

W opisie sprawy Wnioskodawca utrzymuje, iż usługi edukacyjne świadczone bezpośrednio przez Spółkę prowadzone są w formie i na zasadach przewidzianych w rozporządzeniu Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych. Zainteresowany wskazał ponadto, iż większość usług prowadzonych przez Ośrodek ma formę seminarium.

Na podstawie § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych, uzyskiwanie i uzupełnianie przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych odbywa się w następujących pozaszkolnych formach kształcenia:

Seminarium, w myśl § 2 ust. 4 ww. rozporządzenia, jest pozaszkolną formą kształcenia o czasie trwania nie krótszym niż 5 godzin zajęć edukacyjnych, której ukończenie umożliwia uzyskanie lub uzupełnienie wiedzy na określony temat, realizowaną zgodnie z programem nauczania przyjętym przez organizatora kształcenia.

W tym miejscu wskazać należy, iż przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. wprowadzają ogólne zasady prowadzenia kształcenia osób dorosłych w formach innych niż szkolne. Ponadto, stanowią one regulację wydaną na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 68c ustawy o systemie oświaty, przewidującą warunki i tryb szkolenia prowadzonego w formach pozaszkolnych przez podmioty objęte systemem oświaty, i nie można przyjąć go za uniwersalny punkt odniesienia, określający generalne zasady i formy prowadzenia szkoleń.

Powyższe oznacza, że określając możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy, należy ustalić każdorazowo, czy dane, konkretne szkolenie zawodowe, a w szczególności jego formy i zasady przeprowadzania wynikają z odrębnych przepisów innych niż przepisy ww. rozporządzenia. W przeciwnym razie, nie można uznać za spełnione przesłanek wynikających z omawianej regulacji.

W związku z powyższym, usługi edukacyjne świadczone bezpośrednio przez Spółkę, nie będącą podmiotem objętym systemem oświaty, nie są prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach i w konsekwencji nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy. Z przedstawionego opisu sprawy nie wynika ponadto, aby Wnioskodawca uzyskał akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty oraz aby świadczone przez niego usługi były finansowane ze środków publicznych. Podkreślenia wymaga fakt, iż we własnym stanowisku Zainteresowany wskazał, że Spółka realizując przedmiotowe szkolenia, seminaria i kursy nie spełnia wymogów określonych w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. W związku z powyższym przesłanki warunkujące prawo do skorzystania ze zwolnienia od podatku, określone w lit. a)-c) powyższego przepisu, nie zostały spełnione.

Reasumując, usługi w zakresie kształcenia, wymienione w zaświadczeniach o wpisach do ewidencji szkół i placówek niepublicznych, prowadzonych przez właściwe jednostki samorządu terytorialnego, świadczone przez podległe Wnioskodawcy Placówki Kształcenia Ustawicznego, będące podmiotami objętymi systemem oświaty, są zwolnione od podatku od towarów i usług w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy.

Natomiast usługi edukacyjne świadczone bezpośrednio przez Wnioskodawcę, tj. nie w ramach podległych mu Placówek Kształcenia Ustawicznego, nie mogą korzystać ze zwolnienia od podatku, określonego w przepisach art. 43 ust. 1 pkt 26 oraz art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy. Ośrodek nie jest bowiem podmiotem objętym systemem oświaty i nie posiada akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty a świadczone przez niego usługi nie są prowadzone w formach i na zasadach określonych w odrębnych przepisach i nie są finansowane ze środków publicznych. Oznacza to, że usługi świadczone przez Spółkę opodatkowane są wg stawki określonej w art. 146a pkt 1 ustawy, czyli 23%.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy dotyczące zwolnienia od podatku usług świadczonych przez podległe Spółce Placówki Kształcenia Ustawicznego uznano za prawidłowe, jednakże z uwagi na zastosowanie innych przepisów prawa niż wskazane przez Stronę.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.