ILPP1/443-559/14-4/AI

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2014 r. (data wpływu 7 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 września 2014 r. (data wpływu 25 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych samochodu osobowego typu kamper (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych samochodu osobowego typu kamper (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Wniosek uzupełniono w dniu 25 września 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest transport towarów, a także wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek oraz wynajem i dzierżawa środków transportu wodnego.

Zainteresowany podpisał umowę leasingu operacyjnego, na podstawie której użytkuje do działalności gospodarczej samochód osobowy typu kamper (autonomiczny, zintegrowany samochód turystyczny). Samochód zostanie przeznaczony wyłącznie na oddanie w odpłatne używanie. Ze względu na specyfikę samochodu, który może być wykorzystywany w okresie od kwietnia do października każdego roku, jego najem w tych miesiącach obejmie różne okresy, w zależności od potrzeb klientów np. tydzień, 2 tygodnie, miesiąc, itp.

W piśmie z dnia 22 września 2014 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowany wskazał, że Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nabyty samochód typu kamper jest wykorzystywany w działalności gospodarczej wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Umowa leasingu samochodu typu kamper została zawarta dnia 26 maja 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty (100%) podatku naliczonego przy leasingu samochodu (kamper), jeżeli oddanie w odpłatne użytkowanie tego pojazdu będzie sezonowe, a pojedyncze umowy z klientami mogą wynosić np. tydzień, 2 tygodnie, miesiąc, itp....

Zdaniem Wnioskodawcy, ma On prawo do odliczenia podatku naliczonego z umów leasingu kampera przeznaczonej do odpłatnego używania na podstawie umowy najmu - zgodnie z art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Zgodnie z art. 86a ust. 5 pkt 1c ustawy o VAT, jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika podatnik nie musi prowadzić dodatkowej ewidencji przebiegu pojazdu, a pojazd uznany jest jako wykorzystywany w 100% do działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Ponadto, w treści art. 88 ustawy ustawodawca wskazał przypadki, w odniesieniu do których nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego oraz przypadki, w których faktury i dokumenty celne nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Jak wynika z ww. przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Należy wskazać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. , poz. 312), zwanej dalej ustawą nowelizującą.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

Jak stanowi art. 2 pkt 34 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pojazdach samochodowych - rozumie się przez to pojazdy samochodowe w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.

Stosownie do brzmienia art. 2 pkt 31 i pkt 33 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), "pojazd" oznacza środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane, zaś "pojazd samochodowy" - pojazd silnikowy, którego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h; określenie to nie obejmuje ciągnika rolniczego.

Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Zatem zgodnie z nowymi regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku "mieszanego".

Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie "mieszane" należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób "mieszany".

Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów "mieszanych".

Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony - ze względu na swoje cechy konstrukcyjne - służy co do zasady użytkowi "mieszanemu", a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

Jednakże od tej zasady występują także wyjątki.

W świetle art. 86a ust. 3 ustawy, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

Na mocy art. 86a ust. 4 ustawy, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Przy czym przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie określają w jaki sposób podatnik ma zapewnić w przedsiębiorstwie wyeliminowanie użytku prywatnego używanych w nim pojazdów samochodowych dla celów pełnego odliczenia podatku naliczonego. Niemniej działania muszą być dostosowane do specyfiki działalności przedsiębiorstwa i sposobu używania dla jego celów pojazdów.

W myśl art. 86a ust. 5 ustawy, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności (art. 86a ust. 6 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r.).

Użycie w art. 86a ust. 5 ustawy wyrazu "wyłącznie" wskazuje, że zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji nie obejmuje sytuacji, gdy pojazdy są wykorzystywane - choćby przejściowo - do innych celów (np. jazda próbna, użytek służbowy podatnika itp.). Zatem w odniesieniu do pojazdu, który np. jest przeznaczony do oddania w odpłatny najem, ale przed jego dokonaniem jest wykorzystywany przez podatnika jako pojazd demonstracyjny, nie może być zastosowane zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji. Ewidencja dla tego rodzaju pojazdów (jeśli nie jest to pojazd obiektywnie wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej) musi być prowadzona i powinna zawierać wskazane przepisach elementy.

Należy zaznaczyć, że w grupie pojazdów samochodowych, określonej w art. 86a ust. 4 pkt 1 ustawy, mieszczą się pojazdy, których konstrukcja wskazuje na ich przeznaczenie co do zasady do użytku prywatnego, jednakże mogą być także wykorzystywane w działalności gospodarczej (np. samochód osobowy, motocykl). Z tych względów - dla celów pełnego odliczania - fakt wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej. Przedmiotem działalności jest transport towarów, a także wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek oraz wynajem i dzierżawa środków transportu wodnego. Zainteresowany podpisał umowę leasingu operacyjnego, na podstawie której użytkuje do działalności gospodarczej samochód osobowy typu kamper (autonomiczny, zintegrowany samochód turystyczny). Samochód zostanie przeznaczony wyłącznie na oddanie w odpłatne używanie. Ze względu na specyfikę samochodu, który może być wykorzystywany w okresie od kwietnia do października każdego roku, jego najem w tych miesiącach obejmie różne okresy, w zależności od potrzeb klientów np. tydzień, 2 tygodnie, miesiąc, itp. Wnioskodawca jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a nabyty samochód osobowy typu kamper jest wykorzystywany w działalności gospodarczej wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Umowa leasingu samochodu typu kamper została zawarta dnia 26 maja 2014 r.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Zainteresowanego dotyczą kwestii prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego przy leasingu samochodu typu kamper, jeżeli oddanie w odpłatne użytkowanie tego pojazdu będzie sezonowe, a pojedyncze umowy z klientami mogą wynosić np. tydzień, 2 tygodnie, miesiąc, itp.

Jak wynika z powołanych powyżej uregulowań art. 86a ustawy zasadą jest, że w przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w ograniczonej wysokości.

Zatem w przypadku samochodów osobowych wykorzystywanych do działalności przysługuje prawo do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu wydatków dotyczących nabycia, rat leasingowych oraz innych wydatków. Natomiast to ograniczone prawo nie ma zastosowania w przypadku wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika np. odsprzedaż, lub oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i stanowi to przedmiot działalności podatnika.

Przy czym dla celów pełnego odliczania VAT - fakt wykorzystywania ich wyłącznie do działalności musi być rozpatrywany w kategoriach obiektywnych. W celu dokonania pełnego odliczenia podatku VAT muszą zostać spełnione łącznie dwa warunki, tj. sposób wykorzystania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza w ustalonych przez niego zasadach ich używania, wyklucza ich użycie do celów prywatnych oraz wykluczenie użytku prywatnego musi zostać potwierdzone prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu.

Rozpatrując kwestię odprzedaży lub oddania w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze należy zauważyć, że ustawodawca wiąże konkretne samochody osobowe - w przypadku, których przysługuje odliczenie podatku naliczonego - z ich odprzedażą lub najmem, dzierżawą, leasingiem lub inną umową o podobnym charakterze. W konsekwencji nie ma znaczenia, że podatnik prowadzi działalność w przedmiocie handlu samochodami, czy wynajmu samochodów. Istotne jest to, że ustawodawca koncentruje się na przedmiocie, a nie podmiocie.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług wynika bowiem, że koniecznym warunkiem jego zastosowania jest wykorzystywanie pojazdu wyłącznie w prowadzonej działalności gospodarczej czyli bez możliwości wykorzystywania na użytek prywatny, oddanie w odpłatne używanie tego samochodu w ramach działalności polegającej wyłącznie na jego wynajmie.

Odnosząc się zatem do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy oraz treści powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, że w sytuacji gdy - jak wskazano we wniosku - samochód osobowy typu kamper zostanie oddany przez Wnioskodawcę wyłącznie w odpłatne używanie, w ramach prowadzonej przez Niego działalności gospodarczej, co oznacza - że w okresie pomiędzy poszczególnymi najmami, samochód nie będzie wykorzystywany do innych czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz do użytku prywatnego, to zgodnie z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy - Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących leasing ww. samochodu w okresie, w którym użytkowany samochód jest przeznaczony wyłącznie na wynajem, o ile nie zachodzą okoliczności wyłączające to prawo, wynikające z art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Podsumowując, Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia pełnej kwoty podatku naliczonego z umowy leasingu samochodu typu kamper przeznaczonego wyłącznie do odpłatnego używania na podstawie umowy najmu, w związku z art. 86a ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy, pod warunkiem nie wykorzystywania tego samochodu do innych czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz do użytku prywatnego, niezaistnienia ograniczeń wynikających z art. 88 ustawy.

Wyjaśnić należy, że stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe z uwagi na wskazanie jako podstawę prawa do odliczenia art. 86 i art. 86a ust. 5 pkt 1 ustawy.

Jednocześnie tut. Organ podkreśla, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, w tym przyjęto jako element opisu sprawy, że przedmiotowy samochód jest wykorzystywany wyłącznie na wynajem, a gdy nie jest wynajmowany, to nie jest wykorzystywany do innych czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz na cele prywatne.

Zaznacza się przy tym, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym w przypadku zmiany któregokolwiek elementy przedstawionego we wniosku opisu sprawy, w szczególności sposobu wykorzystania samochodu, o którym mowa we wniosku udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Ponadto w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego od rat leasingowych samochodu osobowego typu kamper (pytanie oznaczone we wniosku nr 1). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia motorówki (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) został załatwiony w dniu 9 października 2014 r. interpretacją indywidualną nr ILPP1/443-559/14-5/AI.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.