ILPP1/443-552/12-4/PG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 czerwca 2012 r. (data wpływu 18 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) o informacje doprecyzowujące opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca wykonuje obowiązki Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym. Prowadzi on postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi, w którym egzekucja - zgodnie z wnioskiem wierzyciela - skierowana została do nieruchomości. W ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego planowane jest przeprowadzenie publicznej licytacji nieruchomości dłużnika. W przypadku uzupełnienia przez licytanta warunków licytacyjnych (zapłaty ceny) uzyska on (zdarzenie przyszłe) prawo do przysądzenia prawa własności nieruchomości oznaczonej jako: działka gruntu stanowiąca własność Gminy oddana w użytkowanie wieczyste wraz z prawem własności budynków o charakterze użytkowym, tj. budynkiem administracyjno-produkcyjnym, budynkiem dawnej (...), budynkiem magazynowym - archiwum, budynkiem portierni, warsztatem samochodowym, budynkiem stacji uzdatniania wody, budynkiem transformatorowni, budynkiem dawnej świetlicy, budynkiem magazynowo-warsztatowym, budynkiem dawnej masłowni, budynkiem stacji transformatorowej oraz wiatą, która położona jest w miejscowości M.

W ramach dotychczasowych czynności egzekucyjnych ustalono następujące okoliczności: zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dokonywanej w trybie egzekucji dostawy nieruchomości będącej własnością dłużnika.

Ustalono ponadto, że nieruchomość została nabyta w drodze spadkobrania - postanowienie Sądu Rejonowego. Dłużnik jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od roku 2000 i prowadzi działalność gospodarczą od dnia 7 grudnia 2000 r., rozlicza się w okresach miesięcznych (VAT-7). Dłużnik złożył oświadczenie, że nieruchomość nabył w drodze spadku i nie odliczył podatku VAT od tego nabycia. Oświadczył ponadto, że nie ponosił nakładów przewyższających 30% wartości początkowej nieruchomości i nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT. Dłużnik oświadczył, że nie zlikwidował działalności (zawiesił jej wykonywanie). Zarówno dłużnik jaki i komornik nie zbywał i nie zamierza zbywać żadnych innych nieruchomości należących do dłużnika. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika pomieszczenia biurowe w przedmiotowej nieruchomości były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez dłużnika.

Zgodnie z Ewidencją Gruntów i Budynków nieruchomość położona jest na obszarze innych terenów zabudowanych. Budynki: administracyjno-produkcyjny, dawnej (...), magazynowo-archiwum, portierni, warsztatu samochodowego, stacji uzdatniania wody, transformatorowni, dawnej świetlicy, magazynowo-warsztatowy, dawnej masłowni, stacji transformatorowej, wiaty tworzą funkcjonalną całość i były udostępniane osobom trzecim odpłatnie (wynajem pomieszczeń).

Zapytanie organu egzekucyjnego przedstawia się następująco: czy w przypadku przeprowadzenia skutecznej licytacji i uzupełnienia przez nabywcę warunków licytacyjnych skutkującego przysądzeniem prawa własności nieruchomości komornik sądowy jako płatnik zobowiązany jest do naliczenia i odprowadzenia podatku VAT z tytułu sprzedaży wyżej opisanej nieruchomości w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

W piśmie z dnia 10 sierpnia 2012 r. (data wpływu 16 sierpnia 2012 r.) będącym uzupełnieniem przedmiotowego wniosku, Wnioskodawca poinformował, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż opisanej nieruchomości będzie objęta zwolnieniem przedmiotowym od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przekonaniu organu egzekucyjnego jako płatnika podatku opisane zdarzenie przyszłe polegające na przeniesieniu prawa własności w drodze sądowego postępowania egzekucyjnego zwolnione będzie z obowiązku zapłaty podatku VAT. Na powyższe wskazuje fakt, że zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu. Co za tym idzie, sprzedawany (razem z budynkiem) grunt jest opodatkowany (lub zwolniony) taką samą stawką podatku jak budynek. Zatem to budynek decyduje o ewentualnej stawce podatku na całą nieruchomość. Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku lub budowli upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynku, budowli lub ich części, po ich wybudowaniu lub po ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku również dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że: w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W ocenie organu egzekucyjnego dostawa nieruchomości korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT, gdyż dłużnik pomimo faktu, że był w chwili nabywania nieruchomości podatnikiem czynnym VAT i nadal nim pozostaje, to w stosunku do przedmiotowej nieruchomości dłużnik nie skorzystał z prawa odliczenia podatku VAT od jej nabycia i nie ponosił nakładów na nieruchomość przewyższających 30% jej wartości początkowej. Okoliczności te przesądzają zatem o zwolnieniu z opodatkowania VAT dostawy ww. nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Z treści powyższego przepisu wynika, że komornik sądowy jest płatnikiem podatku od dostawy towaru dokonywanej w trybie egzekucji, w przypadku gdy wykonuje czynności egzekucyjne. Przez czynność egzekucyjną należy rozumieć każde formalne, oparte na przepisach procesowych, działanie uprawnionego organu egzekucyjnego wywołujące skutek prawny dla prowadzonej egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

W myśl § 23 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), organy egzekucyjne, określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.), w przypadku sprzedaży towarów, wystawiają w imieniu dłużnika i na jego rachunek faktury potwierdzające dokonanie sprzedaży tych towarów.

Fakturę wystawia się, jeżeli na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy związany ze sprzedażą towarów (§ 23 ust. 2 ww. rozporządzenia).

Stosownie do § 23 ust. 3 cyt. rozporządzenia, za osoby uprawnione do wystawiania faktur w imieniu organów egzekucyjnych uważa się kierowników tych organów lub osoby przez nie upoważnione.

Zgodnie z § 23 ust. 4 ww. rozporządzenia, faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna spełniać wymogi, o których mowa w § 5 i 7 ust. 1, jak również zawierać:

Kopię faktury, o której mowa w ust. 1-4, organ egzekucyjny przekazuje dłużnikowi, zachowując jedną kopię w swojej ewidencji (§ 23 ust. 5 ww. rozporządzenia).

W § 23 ust. 6 cyt. rozporządzenia postanowiono, iż przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do faktur przesłanych w formie elektronicznej.

Z powyższych przepisów wynika, iż komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

W art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazano, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary - na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W art. 15 ust. 1 ustawy wskazano, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W art. 41 ust. 1 ustawy postanowiono, iż stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę czy najem, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Ponadto, należy wskazać, iż sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" - dotyczy czynności wymienionych w art. 5 obecnie obowiązującej ustawy i dokonanych w okresie jej obowiązywania, jak również dokonanych pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Zatem nie dotyczy dostaw dokonywanych przez podmioty wykonujące działalność przed dniem 5 lipca 1993 r.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, w świetle art. 43 ust. 7a, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z powyższych przepisów wynika, iż dostawa budynków, budowli lub ich części, co do zasady, korzysta ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata, a ponadto, gdy z tytułu zakupu lub w trakcie realizacji inwestycji przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Podstawą opodatkowania, w myśl art. 29 ust. 1 ustawy, jest obrót z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku (...).

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione są budynki rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z tym gruntem.

Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Ponadto, na mocy § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwanego dalej rozporządzeniem, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca (Komornik Sądowy) prowadzi postępowanie egzekucyjne przeciwko dłużnikowi, w którym egzekucja - zgodnie z wnioskiem wierzyciela skierowana została do nieruchomości. W ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego planowane jest przeprowadzenie publicznej licytacji nieruchomości dłużnika oznaczonej jako: działka gruntu stanowiąca własność Gminy oddana w użytkowanie wieczyste wraz z prawem własności budynków o charakterze użytkowym, tj. budynkiem administracyjno-produkcyjnym, budynkiem dawnej (...), budynkiem magazynowym - archiwum, budynkiem portierni, warsztatem samochodowym, budynkiem stacji uzdatniania wody, budynkiem transformatorownii, budynkiem dawnej świetlicy, budynkiem magazynowo-warsztatowym, budynkiem dawnej masłowni, budynkiem stacji transformatorowej oraz wiatą.

Zainteresowany w wyniku prowadzonego postępowania egzekucyjnego ustalił, że nieruchomość ta została nabyta w drodze spadkobrania, dłużnik jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od roku 2000 i prowadzi działalność gospodarczą od dnia 7 grudnia 2000 r., rozlicza się w okresach miesięcznych (VAT-7). Dłużnik złożył oświadczenie, że przedmiotową nieruchomość nabył w drodze spadku i nie odliczył podatku VAT od tego nabycia. Oświadczył ponadto, że nie ponosił nakładów przewyższających 30% wartości początkowej nieruchomości i nie skorzystał z prawa do odliczenia podatku VAT. Dłużnik oświadczył, że nie zlikwidował działalności (zawiesił jej wykonywanie). Zarówno dłużnik jaki i komornik nie zbywał i nie zamierza zbywać żadnych innych nieruchomości należących do dłużnika. Zgodnie z oświadczeniem dłużnika pomieszczenia biurowe w przedmiotowej nieruchomości były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez dłużnika.

Zgodnie z Ewidencją Gruntów i Budynków nieruchomość położona jest na obszarze innych terenów zabudowanych. Budynki: administracyjno-produkcyjny, dawnej (...), magazynowy-archiwum, portierni, warsztatu samochodowego, stacji uzdatniania wody, transformatorowni, dawnej świetlicy, magazynowo-warsztatowy, dawnej masłowni, stacji transformatorowej, wiaty tworzą funkcjonalną całość i były udostępniane osobom trzecim odpłatnie (wynajem pomieszczeń).

Ponadto, jak wskazał Wnioskodawca:

* z operatu szacunkowego nieruchomości sporządzonego przez biegłego sądowego wynika, że najstarszy budynek został wzniesiony i oddany do użytkowania (pierwsze zasiedlenie) w 1893 r. Podstawą była decyzja administracyjna o oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem u dostawą nieruchomości upłynie okres dłuższy niż 2 lata,

* umowy najmu dotyczyły części nieruchomości, tj. budynku administracyjno-produkcyjnego, dawnej (...), budynku portierni, dawnej świetlicy i zostały zawarte w okresie 2007-2011.

Biorąc pod uwagę przytoczone przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy korzystają tylko te budynki, budowle lub ich części, których dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Zaznacza się, iż umowa najmu jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony - zarówno wynajmującego, jak i najemcę - określone przepisami obowiązki. Jak wynika z art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Najem jest więc umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Z powyższego wynika, że umówiony między stronami czynsz jest wynagrodzeniem za możliwość korzystania z cudzej rzeczy i stanowi świadczenie wzajemne należne za używanie lokalu użytkowego przez jego najemcę.

Zatem usługa najmu jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że nie wszystkie budynki oraz budowle, które znajdują się na przedmiotowej nieruchomości były przedmiotem pierwszego zasiedlenia, w myśl ustawy. Do pierwszego zasiedlenia nie doszło bowiem w wyniku czynności dokonanych przed wejściem w życie ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym.

Zatem, pierwsze zasiedlenie, zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy, dotyczy tych nieruchomości, które zostały oddane w najem, tj. budynku administracyjno-produkcyjnego, dawnej (...), budynku portierni, dawnej świetlicy. Żeby sprzedaż tych budynków mogła korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich dostawą musi upłynąć okres dłuższy niż 2 lata.

Jak wskazał Wnioskodawca umowy najmu tych nieruchomości zostały zawarte w okresie 2007 2011.

Czyli tylko te budynki oraz budowle, które zostały oddane w najem (czyli doszło do ich pierwszego zasiedlenia) oraz od ich pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata mogą korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Z kolei sprzedaż pozostałych wymienionych we wniosku budynków oraz budowli, które nie były przedmiotem najmu, tj. budynku magazynowego-archiwum, warsztatu samochodowego, budynku stacji uzdatniania wody, budynku transformatorowni, budynku magazynowo warsztatowego, budynku dawnej masłowni, budynku stacji transformatorowej oraz wiaty, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, bowiem jak wynika z opisu sprawy w momencie ich nabycia dłużnikowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponosił on nakładów na ulepszenie przewyższających 30% ich wartości początkowej.

Na podstawie tego samego przepisu ustawy ze zwolnienia od podatku VAT będą korzystać te budynki i budowle w odniesieniu do których doszło do pierwszego zasiedlenia (były przedmiotem najmu) lecz pomiędzy pierwszym zasiedleniem a ich sprzedażą upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić także należy, iż skoro dostawa budynków i budowli korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, to zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu na którym one się znajdują też będzie zwolnione od podatku od towarów i usług na mocy powołanego wcześniej § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Reasumując, dostawa nieruchomości opisanej we wniosku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.