ILPP1/443-540/08-6/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2008 r. (data wpływu: 29 maja 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu: 30 lipca 2008 r.) oraz pismem z dnia 13 sierpnia 2008 r. (data wpływu: 18 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego - jest prawidłowe.

W dniu 29 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Powyższy wniosek uzupełniono pismem z dnia 29 lipca 2008 r. (data wpływu: 30 lipca 2008 r.) o brakujące elementy oraz pismem z dnia 13 sierpnia 2008 r. (data wpływu: 18 sierpnia 2008 r.) w zakresie uiszczenia dodatkowej opłaty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Spółka wydaje czasopisma pod nazwą A (...) i B (...), uczestniczy w targach i wystawach ogólnopolskich, na których przedstawia swoje produkty oraz przyjmuje od wystawców zamówienia na prenumeratę i zlecenia na ogłoszenia i reklamę w wydawanych czasopismach.

Spółka na targach i wystawach ponosi wydatki na skromny poczęstunek dla osób, które chcą porozmawiać i zapoznać się z ofertą firmy. Wnioskodawca zachęca klientów do zakupu oferowanych usług (ogłoszenia-reklamy). Spółka dokonuje wydatków w ramach kosztów reprezentacji, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Obecnie Wnioskodawca traktuje ww. wydatki jako koszt niestanowiący kosztu uzyskania przychodów łącznie z podatkiem naliczonym. W piśmie z dnia 29 lipca 2008 r., stanowiącym uzupełnienie do wniosku, Strona wyjaśnia, iż wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach kosztów reprezentacji służą czynnościom opodatkowanym podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma prawo odliczyć podatek naliczony od wykonywanych zakupów (z wyjątkiem usług gastronomicznych).

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek VAT od ponoszonych kosztów należy uznać jako podatek naliczony i odliczać od podatku należnego. Spółka dodaje, iż wymienione wydatki są związane z prowadzoną działalnością.

Spółka nadmienia również, że aktualne przepisy dotyczące reprezentacji są niezgodne z prawem europejskim (wspólnotowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie zapisu art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku VAT i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Przepisy ustawy o VAT przewidują jednak wyjątki, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są przesłanki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z unormowaniem art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, gdy wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Należy zaznaczyć, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towarów bądź usług nie powstaje automatycznie w momencie uznania poniesionych wydatków na towary i usługi za koszty uzyskania przychodów. Fakt, iż dany wydatek stanowi koszt uzyskania przychodu jest kwestią odrębną od tego, czy nabywane towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W pierwszej kolejności bowiem należy dokonać analizy, czy dany zakup towaru bądź usługi związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika, a dopiero w drugiej kolejności (jeżeli dany zakup jest związany z czynnościami opodatkowanymi) - czy można go uznać za koszt uzyskania przychodu. Zatem jeżeli wydatki poniesione przez Podatnika nie są związane z czynnościami opodatkowanymi, fakt uznania ich za koszt uzyskania przychodu jest sprawą drugorzędną i pozostającą bez wpływu na możliwość odliczenia podatku naliczonego. W konsekwencji należy stwierdzić, że podatnik może obniżyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w sytuacji, gdy występuje związek pomiędzy poniesionymi wydatkami, a wykonywanymi z tytułu prowadzonej działalności czynnościami opodatkowanymi i co do zasady są one kosztami uzyskania przychodów.

Wyjątek od wyżej wskazanej zasady stanowi art. 88 ust. 3 pkt 3 powołanej ustawy, w świetle którego zakaz odliczenia podatku naliczonego związanego z wydatkami nie stanowiącymi kosztów uzyskania przychodów (art. 88 ust. 1 pkt 2) nie dotyczy wydatków związanych z dostawą towarów oraz świadczeniem usług w przypadkach określonych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, jeżeli czynności te zostały opodatkowane.

Ponadto, w myśl dyspozycji zawartej w art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

Tym samym, od zakupu usług gastronomicznych na cele reprezentacji i reklamy, do których ma zastosowanie powyższy przepis, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, niezależnie od tego czy wydatki na ich nabycie stanowią koszty uzyskania przychodów.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Spółka w celu zachęcenia klientów do zakupu oferowanych przez siebie usług, uczestniczy w targach i wystawach, w związku z czym ponosi wydatki na skromny poczęstunek dla osób zwiedzających targi i wystawy. Wnioskodawca dokonuje wydatków w ramach kosztów reprezentacji, w szczególności na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. Zainteresowany podkreśla, iż przedmiotowe wydatki ponoszone przez Spółkę w ramach kosztów reprezentacji są związane z prowadzoną działalnością i służą czynnościom opodatkowanym podatkiem VAT.

Należy nadmienić, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie zawiera definicji pojęcia "reklama" ani "reprezentacja". Wobec braku w przepisach podatkowych definicji pojęcia "reklama", należy zastosować wykładnię językową. Właściwe określenie jej zakresu ma istotne znaczenie dla ustalenia podatkowej kwalifikacji różnych działań podejmowanych przez podatników. Za reklamę uznać należy rozpowszechnianie informacji o danym towarze w celu zwrócenia na niego uwagi i zachęcenia do zakupu; także: środki służące do tego celu, np. plakaty, ogłoszenia w prasie, radiu i telewizji (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2005, str. 839). Reklama to działanie mające na celu zachęcanie potencjalnych klientów do zawarcia umowy, nabywania towarów, korzystania z oferowanych usług. Reklama polega więc na rozpowszechnianiu informacji o towarach, miejscach nabycia, chwaleniu kogoś i zalecaniu czegoś.

Przepisy nie zawierają także definicji pojęcia "reprezentacja". Zgodnie z definicją słownikową reprezentacja oznacza "wystawność życia, okazałość, zwłaszcza w chęci popisania się przed kimś" (Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 1999, str. 780). Reprezentacja to więc występowanie w imieniu firmy, wiążące się z okazałością, w celu wywołania dobrego wrażenia.

Jak wynika z powołanych wyżej przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego uzależnione jest m.in. od możliwości zaliczenia wydatków poniesionych w ramach reprezentacji lub reklamy do kosztów uzyskania przychodów.

W kwestii pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie w zakresie stanu faktycznego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie z dnia 29 sierpnia 2008 r. znak ILPB3/423-416/08-6/KS.

Zgodnie z treścią ww. interpretacji poniesione przez Spółkę wydatki na skromny poczęstunek dla osób, które chcą porozmawiać i zapoznać się z ofertą Spółki, w celu zachęcenia potencjalnych klientów do zakupu oferowanych usług na organizowanych wystawach czy targach, noszą znamiona reklamy i w związku z tym mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm.).

W wydanej interpretacji wskazano jednocześnie, iż za koszty uzyskania przychodów będzie można uznać wydatki na zwyczajowo przyjętym poziomie, o ile nie będą one posiadały charakteru wytworności lub okazałości oraz będą gospodarczo i racjonalnie uzasadnione.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że jeżeli poniesione przez Spółkę wydatki na skromny poczęstunek dla uczestników targów i wystaw spełniają przesłanki do zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów - wskazane w powołanej interpretacji indywidualnej znak ILPB3/423-416/08-6/KS dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych - i związane są ze sprzedażą opodatkowaną podatkiem VAT, to konsekwentnie Spółce przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących dokonane zakupy. Powyższe nie dotyczy usług gastronomicznych, te jednak zostały przez Wnioskodawcę wyłączone z zakresu pytania.

Jeżeli natomiast przesłanki warunkujące prawo do zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie są spełnione, to - ze względu na treść art. 88 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT - prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup żywności oraz napojów przysługuje wówczas, gdy Spółka, na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zużycie tych towarów opodatkuje.

Jednocześnie nadmienia się, iż w zakresie zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych, zostały wydane odrębne interpretacje w dniu 29 sierpnia 2008 r. znak ILPP1/443-540/08-7/AT oraz ILPB3/423-416/08-7/KS.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.