ILPP1/443-523/10-2/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 30 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-523/10-2/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z tytułu przekazania aportem kanalizacji deszczowej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku naliczonego z tytułu przekazania aportem kanalizacji deszczowej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto zrealizowała projekt pn. "Przebudowa ulicy - wsparcie rozwoju przedsiębiorczości poprzez poprawę infrastruktury drogowej". W ramach projektu przebudowano odcinek drogi o długości 0,346 km wraz z kanalizacją deszczową oraz przebudowano linie kablowe SN i NN kolidujące z drogą. Gmina Miasto będzie ubiegać się o dofinansowanie przedmiotowego projektu z Unii Europejskiej. Odnosząc się do zasad kwalifikowalności wydatków do dofinansowania w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa XXX, zadania dotyczące przebudowy pasa drogowego, kanalizacji deszczowej, linii kablowych SN i NN stanowią koszty kwalifikowane projektu i podlegają dofinansowaniu z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Po zakończeniu inwestycji Gmina Miasto wniosła aportem do swej spółki pod nazwą x kanalizację deszczową. W związku ze zmianą stanu prawnego od dnia 1 kwietnia 2009 r. nowe inwestycje wnoszone do spółki w formie aportu są opodatkowane podatkiem VAT na zasadach ogólnych, dlatego też nakłady te uzyskały możliwość odliczenia podatku VAT.

Gmina Miasto jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Udziały w wymienionej spółce w 100% posiada Wnioskodawca. W związku z przekazaniem aportem do spółki kanalizacji deszczowej, które nastąpiło na podstawie uchwały Rady Miejskiej i zostało udokumentowane wystawioną przez Miasto na spółkę fakturą VAT, Gmina Miasto uzyskała możliwość odliczenia podatku VAT. Podstawę naliczenia należnego podatku VAT stanowiła wartość rynkowa wniesionego wkładu niepieniężnego, pomniejszona o kwotę podatku. Wobec powyższego podatek ten został Zainteresowanemu przez spółkę wypłacony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z przekazaniem aportem kanalizacji deszczowej do spółki miejskiej oraz odzyskanym z tego tytułu podatkiem od towarów i usług, w ramach zrealizowanego projektu pn. "Przebudowa ulicy - wsparcie rozwoju przedsiębiorczości poprzez poprawę infrastruktury drogowej" Wnioskodawca przeprowadził poprawne postępowanie zgodnie z obowiązującymi przepisami.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z realizacją projektu pn. "Przebudowa - wsparcie rozwoju przedsiębiorczości poprzez poprawę infrastruktury drogowej", przy realizacji inwestycji współfinansowanej z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w części dotyczącej zadania - budowa kanalizacji deszczowej - VAT naliczony, znajdujący się w kosztach inwestycji nie będzie kosztem kwalifikowanym i nie będzie podlegał refundacji ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego - w tym przypadku beneficjent odzyskał już podatek od towaru i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W sytuacji zatem, gdy przedmiotem aportu są towary w rozumieniu powołanego wyżej przepisu i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podstawowa stawka podatku - według art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w ustawie, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem, wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.), zwanym dalej rozporządzeniem. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zwolnienie od podatku od towarów i usług jednostek samorządu terytorialnego jest zatem możliwe tylko wtedy, gdy wykonują one czynności w ramach przypisanych im specyficznych zadań i funkcji samorządowych (publicznych) i tylko w odniesieniu do tych czynności, które nie są wykonywane na podstawie zawartych przez gminę umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 powoływanej wyżej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. Zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy w zakresie wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy).

Na mocy art. 9 ust. 1 powołanej ustawy, w celu wykonywania zadań gmina może tworzyć jednostki organizacyjne, a także zawierać umowy z innymi podmiotami, w tym z organizacjami pozarządowymi.

Przepis art. 1 § 2 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.) wskazuje, że spółkami handlowymi są: spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa, spółka komandytowo-akcyjna, spółka z ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna.

W świetle przytoczonych przepisów, do prowadzenia gospodarki komunalnej jednostki samorządu terytorialnego mogą wykorzystywać m.in. kapitałowe spółki handlowe, czyli spółki z o.o. oraz spółki akcyjne. Są one przez jednostki samorządu terytorialnego tworzone i funkcjonują w oparciu o przepisy Kodeksu spółek handlowych, z zastrzeżeniem obowiązku równoczesnego stosowania w tej mierze określonych - mających charakter lex specialis w stosunku do tego kodeksu - przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 1997 r. Nr 9, poz. 43 z późn. zm.) - w szczególności art. 10, art. 10a, art. 10b, art. 12 i art. 13 oraz przepisów ustaw ustrojowych.

W niniejszej sprawie należy zwrócić uwagę na treść przepisu art. 12 ustawy o gospodarce komunalnej, według którego do wnoszenia wkładów oraz obejmowania udziałów i akcji stosuje się przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz przepisy Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem przepisów ustaw o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym, o samorządzie województwa oraz o komercjalizacji i prywatyzacji. Tym samym przepis ten przesądza, że do wnoszenia przez jednostki samorządu terytorialnego wkładów do spółek oraz obejmowania w nich udziałów i akcji powinny być wprost stosowane miarodajne w tym względzie przepisy Kodeksu spółek handlowych oraz Kodeksu cywilnego. Należy podkreślić, że zgodnie z art. 43 ustawy o samorządzie gminnym, mieniem komunalnym jest własność i inne prawa majątkowe należące do poszczególnych gmin i ich związków oraz mienie innych gminnych osób prawnych, w tym przedsiębiorstw. Mienie jest instytucją prawa cywilnego, a wykonywanie uprawnień właścicielskich jest domeną prawa cywilnego i podejmowane w tym zakresie czynności mają charakter cywilnoprawny; należą do zakresu spraw jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, a nie jako organu administracji publicznej. Tak więc należy uznać, że czynność wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki z o.o. zalicza się do kategorii czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, iż Wnioskodawca zrealizował projekt pn. "Przebudowa - wsparcie rozwoju przedsiębiorczości poprzez poprawę infrastruktury drogowej". W ramach projektu przebudowano odcinek drogi o długości 0,346 km wraz z kanalizacją deszczową oraz przebudowano linie kablowe SN i NN kolidujące z drogą. Gmina Miasto będzie ubiegać się o dofinansowanie przedmiotowego projektu z Unii Europejskiej. Po zakończeniu inwestycji Gmina Miasto wniosła aportem do swej spółki pod nazwą x kanalizację deszczową. Gmina Miasto jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z przekazaniem aportem do spółki kanalizacji deszczowej, które zostało udokumentowane wystawioną przez Miasto na spółkę fakturą VAT, Zainteresowany uzyskał możliwość odliczenia podatku VAT. Wobec powyższego podatek ten został Wnioskodawcy przez spółkę wypłacony.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony wyżej stan prawny oraz zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, że w niniejszej sprawie nastąpi czynność wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki w ramach czynności cywilnoprawnej.

Zgodnie z zapisem art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi w myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z kolei, na podstawie art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, iż uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego przysługuje pod warunkiem, że nie wystąpią przesłanki negatywne, o których mowa w art. 88 ustawy.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W analizowanej sprawie, w odniesieniu do części inwestycji dotyczącej kanalizacji deszczowej, warunek ten został spełniony. Jak wynika bowiem z danych przedstawionych we wniosku, Wnioskodawca wniósł aportem kanalizację deszczową do spółki z o.o., dokonując tym samym czynności opodatkowanych podatkiem VAT. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwot podatku naliczonego lub ewentualnego zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, na zasadach wskazanych w art. 87 z faktur dokumentujących zakupy związane z budową kanalizacji deszczowej.

W konsekwencji należy stwierdzić, iż Wnioskodawca dokonując wniesienia aportem kanalizacji deszczowej po zrealizowaniu inwestycji do spółki handlowej, w ramach czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, miał prawo do odzyskania podatku VAT związanego z jej budową. Tym samym przeprowadzone postępowanie przez Zainteresowanego w zakresie odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do części inwestycji dotyczącej kanalizacji deszczowej, należało uznać za prawidłowe.

Ponadto, należy zauważyć, iż organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania za środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Dodatkowo podkreślenia wymaga, iż interpretacja indywidualna rozstrzyga tylko w kwestii wyczerpująco przedstawionego we wniosku, zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy - Ordynacja podatkowa cyt. w sentencji, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Zaznaczyć zatem należy, że niniejsza interpretacja indywidualna wydana została przy założeniu, że kanalizacja deszczowa służyła wyłącznie czynnościom opodatkowanym (po wybudowaniu została przekazana w ramach aportu) i traci swoja ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub stanu prawnego.

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisywanym zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem oraz własnym stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to pozostałych elementów zawartych w opisie zdarzenia przyszłego, a w szczególności części projektu nie objętej pytaniem Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl