ILPP1/443-519/10-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 4 maja 2010 r. (data wpływu 10 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz udziałów w działkach - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 maja 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek oraz udziałów w działkach.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 10 kwietnia 2000 r. Zainteresowana nabyła do majątku prywatnego, wraz z Panią... na zasadzie współwłasności po #189;, nieruchomość rolną, w skład której wchodziły niezabudowane działki numer 191 i 198, o łącznej powierzchni 1,1796 ha. Cena ustalona przez strony wyniosła 27.000,00 zł. Dnia 1 sierpnia 2007 r., decyzją Prezydenta Miasta, zatwierdzony został podział działki numer 198 na działki numer 198/1, 198/2 i 198/3. Dnia 2 lipca 2008 r., decyzją Prezydenta, podzielona została działka numer 198/1 i powstały w wyniku tego podziału działki numer 198/4 i 198/5 oraz podzielona została działka numer 198/3 i powstały w wyniku tego podziału działki numer 198/6, 198/7, 198/8, 198/9, 198/10, 198/11, 198/12, 198/13, 198/14, 198/15 i 198/16. w dniu 11 września 2008 r. Wnioskodawczyni razem ze współwłaścicielką zniosła częściowo współwłasność w ten sposób, że prawo własności działek numer 198/5 i 198/16 o łącznej powierzchni 0,2887 ha nabyła współwłaścicielka, a prawo własności działek numer 198/7, 198/8, 198/9, 198/10, 198/11, 198/12, 198/13, 198/14, 198/15 nabyła Zainteresowana. Działki numer 191, 198/2, 198/4 i 198/6 pozostały ich współwłasnością w udziałach po #189;. Wnioskodawczyni razem ze współwłaścicielką nie dokonały wobec siebie żadnych spłat i dopłat. Dnia 10 lipca 2009 r. została ustanowiona nieodpłatnie służebność gruntowa, na działkach numer 198/4 i 198/6 na rzecz każdoczesnego właściciela lub właścicieli działek będących własnością Zainteresowanej o numerach 198/7, 198/8, 198/9, 198/10, 198/11, 198/12, 196/13, 198/14, 198/15.

W przyszłości Wnioskodawczyni planuje sprzedać jednemu kupującemu na podstawie jednej czynności prawnej własność działek numer 198/7, 198/8, 198/9, 198/10, 198/11, 198/12, 198/13, 198/14, 198/15 i #189; część we współwłasności działek numer 191, 198/2, 198/4 i 198/6.

Ponadto Zainteresowana informuje, że do roku 2008 prowadziła działalność gospodarczą, którą zawiesiła dnia 1 listopada 2008 r. na okres 2 lat. w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą Wnioskodawczyni była i nadal jest podatnikiem VAT. Zainteresowana informuje również, że zakup działki o którym mowa powyżej nastąpił do majątku osobistego nie miał związku z prowadzoną działalnością i sprzedażą opodatkowaną.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w sytuacji sprzedaży jednorazowej, na podstawie jednej czynności prawnej, własności działek numer 198/7, 198/8, 196/9, 198/10, 198/11, 198/12, 198/13, 198/14, 198/15 i #189; część we współwłasności działek numer 191, 198/2, 198/4 i 198/6 Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, w świetle art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Poprzez działalność gospodarczą rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy.

Zainteresowana uważa, że w opisanej powyżej sytuacji nie można mówić o czynności wykonanej jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy, ponieważ praktycznie była to jedna czynność zakupu w roku 2000 i będzie jedna czynność sprzedaży w roku 2010, a wszelkie czynności występujące pomiędzy tymi zdarzeniami, miały jedynie na celu uporządkowanie prawa własności poszczególnych działek. Ponadto, ww. grunty nigdy nie były przez Wnioskodawczynię wykorzystywane do celów działalności gospodarczej. w związku z powyższym Wnioskodawczyni uważa, że w wyniku ww. sprzedaży nie wystąpi obowiązek podatkowy z tytułu podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

Przez towary - w myśl art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Z wniosku wynika, iż istotą sprawy będzie zbycie zarówno współwłasności, jak i własności nieruchomości gruntowych niezabudowanych.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom. w przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności (art. 46 § 1 k.c.).

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 k.c.). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy wskazać, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług zarówno sprzedaż udziału we współwłasności gruntu na podstawie art. 198 k.c., jak i sprzedaż wspólnego gruntu za zgodą wszystkich współwłaścicieli na podstawie art. 199 k.c. stanowi odpłatną dostawę towarów.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Tut. Organ nadmienia, iż definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o podatku VAT jest znacznie szersza niż definicja działalności gospodarczej uregulowana w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2007 r. Nr 155, poz. 1095 z późn. zm.), czy też w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307). w konsekwencji ocena określonych stanów na gruncie powołanych aktów prawnych może być odmienna.

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika ponadto, iż dla uznania danego podmiotu za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nie ma znaczenia rezultat prowadzonej działalności. Oznacza to, że aby uznać działalność podmiotu za działalność gospodarczą nie jest konieczne, aby przyniosła ona jakiekolwiek efekty. Podatnikiem jest zatem również podmiot prowadzący działalność generującą straty, a nawet podmiot, który w ogóle nie dokona żadnej sprzedaży.

Za podatnika należy uznać również osobę, która zadeklarowała zamiar prowadzenia działalności gospodarczej i poczyniła w tym celu pewne nakłady, mimo że sama działalność gospodarcza jeszcze się nie rozpoczęła, nawet w sytuacji jeśli nigdy nie zostanie rozpoczęta. Przykładowo zlecenie wykonania analizy opłacalności inwestycji, która w rezultacie nigdy faktycznie nie została zrealizowana, powinno być traktowane jako działalność gospodarcza.

Działalność gospodarcza może składać się z kilku następujących po sobie transakcji. Czynności przygotowawcze, takie jak nabycie nieruchomości, które stanowią część tych transakcji, powinny być również traktowane jako działalność gospodarcza. Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych w celu i z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do przyszłego wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym wykorzystywanie majątku prywatnego przez osobę fizyczną stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności handlowej.

W tym miejscu należy podkreślić, iż zwłaszcza w przypadku działalności gospodarczej w zakresie handlu, zamiar sprzdaży ujawniony być musi już w momencie nabycia towaru, a nie w momencie jego sprzedaży. Nie można bowiem pominąć, że pod pojęciem "handel" należy rozumieć dokonywanie w sposób zorganizowany zakupów towarów w celu ich odsprzedaży. Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni w dniu 10 kwietnia 2000 r. nabyła do majątku prywatnego, wraz ze współwłaścicielką na zasadzie współwłasności po #189;, nieruchomość rolną, w skład której wchodziły niezabudowane działki numer 191 i 198, o łącznej powierzchni 1,1796 ha. Dnia 1 sierpnia 2007 r. zatwierdzony został podział działki numer 198 na działki numer 198/1, 198/2 i 198/3. Dnia 2 lipca 2008 r. podzielona została działka numer 198/1 i powstały w wyniku tego podziału działki numer 198/4 i 198/5 oraz podzielona została działka numer 198/3 i powstały w wyniku tego podziału działki numer 198/6, 198/7, 198/8, 198/9, 198/10, 198/11, 198/12, 198/13, 198/14, 198/15 i 198/16. w dniu 11 września 2008 r. Wnioskodawczyni razem ze współwłaścicielką zniosła częściowo współwłasność w ten sposób, że prawo własności działek numer 198/5 i 198/16 o łącznej powierzchni 0,2887 ha nabyła współwłaścicielka, a prawo własności działek numer 198/7, 198/8, 198/9, 198/10, 198/11, 198/12, 198/13, 198/14, 198/15 nabyła Zainteresowana. Działki numer 191, 198/2, 198/4 i 198/6 pozostały ich współwłasnością w udziałach po #189;. Dnia 10 lipca 2009 r. została ustanowiona nieodpłatnie służebność gruntowa, na działkach numer 198/4 i 198/6 na rzecz każdoczesnego właściciela lub właścicieli działek będących własnością Zainteresowanej o numerach 198/7, 198/8, 198/9, 198/10, 198/11, 198/12, 196/13, 198/14, 198/15.

W przyszłości Wnioskodawczyni planuje sprzedać jednemu kupującemu na podstawie jednej czynności prawnej własność działek numer 198/7, 198/8, 198/9, 198/10, 198/11, 198/12, 198/13, 198/14, 198/15 i #189; część we współwłasności działek numer 191, 198/2, 198/4 i 198/6.

Zainteresowana informuje, że jest podatnikiem podatku VAT w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, która zawiesiła na 2 lata. Zakup działki nastąpił do majątku osobistego nie miał związku z prowadzoną działalnością i sprzedażą opodatkowaną.

Ponadto, Wnioskodawczyni wskazała, iż:

W świetle powyżej przytoczonych przepisów dostawa gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom dokonującej tej dostawy można przypisać znamiona prowadzonej działalności gospodarczej, co może mieć miejsce również przy czynności dokonanej jednorazowo.

Wnioskodawczyni wskazuje, iż zakupu powyższego gruntu dokonała bez ściśle sprecyzowanego celu. Nieruchomość ta nie została więc zakupiona celem zabezpieczenia potrzeb mieszkaniowych swoich lub ewentualnie rodziny. Charakter poczynionej czynności, tj. zakup w roku 2000 gruntu rolnego (czyli nieprzeznaczonego pod zabudowę), nieprzeznaczonego na potrzeby osobiste wskazuje, iż zakupu przedmiotowej nieruchomości dokonano z zamiarem, osiągnięcia korzyści majątkowych poprzez inwestycję środków pieniężnych. Zakup nieruchomości bez sprecyzowanego celu oznacza zakup celem lokaty kapitału, a zatem z zamiarem odzyskania zainwestowanych środków w przyszłości, co możliwe jest przede wszystkim przez sprzedaż, ewentualnie dzierżawę nieruchomości lub inwestycje. z powyższego wynika, iż sam zamiar wykorzystania przedmiotowego gruntu dla celów zarobkowych Wnioskodawczyni podjęła już w momencie zakupu.

Ponadto istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu planowanych przez Zainteresowaną działań, (tekst jedn. dostawa działek budowlanych) za prowadzenie działalności gospodarczej oprócz ustalonego celu nabycia nieruchomości są czynności przygotowawcze, jakich dokonała Wnioskodawczyni w związku planowaną transakcją sprzedaży. Zainteresowana bowiem wystąpiła z wnioskiem o podział przedmiotowego gruntu na kilkanaście działek, co wskazuje na podjęcie przez nią świadomych działań zmierzających do sprzedaży działek w sposób częstotliwy, w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności, składających się na istotę prowadzenia działalności. o kwestii częstotliwości nie decyduje okres wykonywania czynności (tydzień, miesiąc, rok) ani ilość dokonanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności. Dlatego też, w każdym przypadku należy indywidualnie rozstrzygnąć, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowoprawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie.

Konsekwencją zakupu nieruchomości jest sprzedaż lub osiąganie innego rodzaju zysków z niej, inne rozwiązanie jest ekonomicznie nieuzasadnione. Fakt, że w chwili obecnej Zainteresowana ma zamiar dokonania jednorazowej sprzedaży posiadanych działek oraz udziałów w działkach nie ma znaczenia, bowiem jak już wielokrotnie podkreślano istotny jest zamiar, a nie efekt. Ponadto, faktycznie Wnioskodawczyni ma zamiar dokonać sprzedaży nie jednej lecz kilkunastu działek oraz udziałów w nich. Okoliczność jednorazowej sprzedaży narzuca fakt, że dla powyższych nieruchomości znalazł się jeden odbiorca. w konsekwencji przesłanka częstotliwego wykonywania czynności zostaje w przedmiotowej sprawie wypełniona.

Zatem należy stwierdzić, iż zakup przedmiotowej nieruchomości należy traktować jako lokatę kapitału, a Zainteresowana podejmując czynności zmierzające następnie do jej sprzedaży, rozporządza swoim majątkiem w celu osiągnięcia zysku. w takiej sytuacji dostawa wskazanych we wniosku działek oraz udziałów w działkach kwalifikuje te czynności jako działalność gospodarczą podejmowaną w celach zarobkowych.

Biorąc pod uwagę planowane dostawy nieruchomości gruntowych oraz udziałów w gruntach, należy stwierdzić, iż objęta zapytaniem nieruchomość Wnioskodawczyni stanowi majątek nabyty w celu wykorzystania w działalności gospodarczej - działalności handlowej.

Czynności wykonywane przez Zainteresowaną będą wypełniały zatem definicję działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i Wnioskodawczyni wystąpi - w związku z dostawą przedmiotowych działek oraz udziałów w działkach - w charakterze podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

W myśl art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy, podatnicy dokonujący dostawy terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę nie mogą skorzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy.

Podstawowa stawka podatku VAT, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Jak wynika z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego (miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego), a w przypadku ich braku inne akty ustanowione przez właściwe organy (studium uwarunkowań oraz decyzja o warunkach zabudowy), natomiast dopiero w przypadku braku wyżej wskazanych dokumentów - ewidencja gruntów.

Uwzględniając opis zdarzenia przyszłego wskazujący, iż działki przeznaczone na sprzedaż zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową połączoną z obiektami lub urządzeniami przeznaczonymi do prowadzenia działalności gospodarczej, stwierdzić należy, iż dostawa nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Reasumując, zbycie wydzielonych działek oraz udziałów w działkach będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT, według podstawowej, 22% stawki. Tym samym Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.