ILPP1/443-51/12-2/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 27 września 2011 r. (data wpływu 18 stycznia 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku VAT - jest prawidłowe.

W dniu 18 stycznia 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Od dnia 2 listopada 2010 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest:

* 71.12.Z - działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne,

* 71.11.Z - działalność w zakresie architektury,

* 74.90.Z - pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Zainteresowany nie jest podatnikiem VAT czynnym. Skorzystał ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Zleceniodawcami Wnioskodawcy są tylko i wyłącznie podmioty gospodarcze.

Zainteresowany wykonuje rysunki i projekty w zakresie budowy, przebudowy i remontów dróg, ulic, parkingów, placów, chodników oraz analizy kosztowe. Dotychczas wykonane usługi mieszczą się w następujących klasyfikacjach PKWiU:

* 71.11.1 - Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych,

* 71.12.1 - Usługi w zakresie inżynierii.

Usługa doradztwa w zakresie inżynierii i architektury zawarta jest w ofercie Wnioskodawcy, jednakże z uwagi na brak zapotrzebowania klientów na taką usługę, nie została ona przez Zainteresowanego do dnia dzisiejszego wyświadczona, a jego roczne obroty nie przekroczyły limitu 150.000 zł. Koszty i przychody związane z prowadzoną działalnością, z uwagi na zwolnienie podmiotowe, od początku prowadzenia działalności są ewidencjonowane w księdze przychodów i rozchodów w kwocie brutto.

Ponadto, Wnioskodawca poinformował, iż:

* nie zamierza świadczyć żadnych usług doradczych i

* nie składał w Urzędzie Skarbowym oświadczenia, że w zakresie działalności nie będzie świadczyć usług doradztwa.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Zainteresowany ma prawo do zwolnienia od VAT do chwili:

* przekroczenia limitu obrotu w wysokości 150.000 zł lub

* wykonania usługi doradztwa, w zależności od tego, co nastąpi pierwsze, mimo objęcia działalności kodem PKD 71.12.Z.

Stanowi tak art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o podatku od towarów i usług zezwalający na zwolnienie od VAT podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Zgodnie z art. 113 ust. 5 zwolnienie powyższe traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Natomiast art. 113 ust. 13 pkt 2 wskazuje, że zwolnienie od VAT z uwagi na niskie obroty nie dotyczy podatników świadczących usługi prawnicze oraz usługi w zakresie doradztwa, a także usługi jubilerskie.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy o VAT, Minister Właściwy do spraw finansów publicznych określił w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej. W wykonaniu delegacji ustawowej zawartej w art. 113 ust. 14 pkt 2 ww. ustawy, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od VAT. Rozporządzenie to określa listę tych towarów i usług. Pod poz. 12 załącznika do tego rozporządzenia wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego. Mimo, że wiodące Zainteresowanego grupowanie PKD obejmuje czynności w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne, a Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności ma możliwość świadczenia usług doradztwa, to wyłączenie ze zwolnienia podmiotowego nie będzie miało w tym przypadku zastosowania do chwili fizycznego wykonania usługi doradczej lub przekroczenia limitu zwolnienia podmiotowego. Przesłanką do wyłączenia ze zwolnienia od VAT jest bowiem świadczenie usług doradczych, a nie sama możliwość ich świadczenia.

Ad. 2.

Zainteresowany jest uprawniony do odliczenia VAT naliczonego z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług począwszy od dnia rozpoczęcia działalności. Prawo podatnika do odliczenia VAT z otrzymanej faktury dokumentującej nabycie towarów i usług zostało uzależnione przez ustawodawcę przede wszystkim od związku tych zakupów z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych VAT. Tak stanowi art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

W przypadku, jeżeli oferowane przez Wnioskodawcę usługi doradcze dyskwalifikują go jako podatnika zwolnionego podmiotowo od VAT, jego usługi będą opodatkowane stawką podstawową. Powyższy warunek z art. 86 ust. 1 ustawy będzie więc spełniony.

Dodatkowo mając na uwadze nadrzędną zasadę neutralności podatku VAT dla przedsiębiorcy, utrwaloną w Dyrektywie 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r., podatek naliczony (zapłacony) w cenie nabytych towarów i usług dla celów jego działalności opodatkowanej może zostać odliczony, nie stanowiąc tym samym dla podatnika kosztu w sensie ekonomicznym. Ponadto, jak wskazuje art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni. Jednak mając też na uwadze wspomnianą już zasadę neutralności podatku VAT, posiadanie statusu podatnika czynnego VAT (zarejestrowanego) konieczne jest w momencie wykazywania odliczenia, nie musi natomiast istnieć na dzień, w którym miały miejsce te czynności opodatkowane. Dopełnienie przez podatnika obowiązku rejestracji dla potrzeb VAT - odczytując wprost przepis art. 88 ust. 4 ustawy o VAT - wiąże się z możliwością skorzystania przez podatnika z prawa do odliczania podatku.

Zakładając zatem, że obowiązku rejestracyjnego w VAT Wnioskodawca dokona w chwili obecnej, ze wskazaniem daty, od której traci prawo do zwolnienia jako dzień 2 listopada 2010 r., Zainteresowany spełni powyższy wymóg. Z przepisów ustawy o VAT nie wynika, by do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego konieczne było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury zakupu. Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego. Prawo to podatnik może zrealizować dopiero w dniu złożenia rozliczenia (deklaracji) dla podatku VAT.

Dodatkowo, samo złożenie deklaracji po upływie ustawowego terminu nie powinno pozbawiać podatnika prawa do odliczenia podatku naliczonego za dany okres. Stanowisko takie poparł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 września 2006 r., sygn. akt I FSK 1092/05. Sąd w uzasadnieniu wyroku stwierdził, że niezłożenie deklaracji w terminie nie oznacza utraty prawa do odliczenia podatku naliczonego. Nie ma bowiem w ustawie o VAT przepisu, który jednoznacznie stwierdzałby, że w razie niezłożenia deklaracji podatnik traci prawo do odliczenia podatku.

Zainteresowany uważa zatem, że w sytuacji niemożności skorzystania ze zwolnienia od VAT na podstawie art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, ma prawo zarejestrować się w chwili obecnej jako podatnik czynny VAT od dnia 2 listopada 2010 r., odliczyć podatek naliczony za okres listopad 2010 r. do dziś poprzez złożenie deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

W świetle art. 113 ust. 2 ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

Z powołanych przepisów wynika zatem, że do kwoty limitu 150.000 zł nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, które korzystały ze zwolnienia przedmiotowego, wlicza się natomiast wszelki opodatkowany podatkiem od towarów i usług obrót uzyskiwany przez podatnika.

W oparciu o art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Jak stanowi art. 113 ust. 9 ustawy, podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Na podstawie art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Zauważyć należy, iż na mocy art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do importu towarów i usług, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, świadczenia usług, dla których zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 8 podatnikiem jest ich usługobiorca, oraz podatników:

W świetle powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, iż podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług w sytuacji, gdy spełnione zostaną następujące warunki:

* podatnik w poprzednim roku podatkowym oraz w trakcie roku podatkowego nie może przekroczyć określonej wartości sprzedaży, definiowanej zapisem art. 113 ust. 1 ustawy,

* podatnik nie może wykonywać czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

Zgodnie z delegacją ustawową zawartą w art. 113 ust. 14 pkt 2 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych określi w drodze rozporządzenia listę towarów i usług, o których mowa w ust. 13 pkt 1 lit. a i pkt 2, z uwzględnieniem klasyfikacji wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej.

W wykonaniu ww. delegacji Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Stosownie do § 27 ww. rozporządzenia, Minister Finansów określił listę towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy, stanowiącą załącznik do rozporządzenia.

W poz. 12 załącznika do ww. rozporządzenia (bez względu na symbol PKWiU), wymieniono doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego związanego z uprawą roślin i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego.

W świetle powyższego usługi w zakresie doradztwa nie korzystają ze zwolnienia podmiotowego.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca, korzystający ze zwolnienia podmiotowego na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, od dnia 2 listopada 2010 r. prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest:

* 71.12.Z - działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne,

* 71.11.Z - działalność w zakresie architektury,

* 74.90.Z - pozostała działalność profesjonalna, naukowa i techniczna, gdzie indziej niesklasyfikowana.

Zainteresowany wykonuje rysunki i projekty w zakresie budowy, przebudowy i remontów dróg, ulic, parkingów, placów, chodników oraz analizy kosztowe. Dotychczas wykonane usługi mieszczą się w następujących klasyfikacjach PKWiU:

* 71.11.1 - Projekty i rysunki wykonywane dla celów architektonicznych,

* 71.12.1 - Usługi w zakresie inżynierii.

Usługa doradztwa w zakresie inżynierii i architektury zawarta jest w ofercie Wnioskodawcy, jednakże z uwagi na brak zapotrzebowania klientów na taką usługę, nie została ona przez Zainteresowanego do dnia dzisiejszego wyświadczona, a jego roczne obroty nie przekroczyły limitu 150.000 zł. Ponadto, Wnioskodawca poinformował, iż:

* nie zamierza świadczyć żadnych usług doradczych i

* nie składał w Urzędzie Skarbowym oświadczenia, że w zakresie działalności nie będzie świadczyć usług doradztwa.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin "doradztwo" obejmuje szereg usług doradczych, tj.: podatkowe, prawne, finansowe i inne. Odwołując się do wykładni językowej, zgodnie z definicją zawartą w internetowym Słowniku Języka Polskiego PWN, pod pojęciem "doradcy" należy rozumieć tego, "kto udziela porad". Natomiast "doradzać", w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN, oznacza "udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie".

Tak więc doradztwo jest udzielaniem fachowych zaleceń, porad na przykład w zakresie ekonomii, finansów czy też z dziedzin technicznych, a przez doradcę rozumie się tego, kto udziela porad, doradza. Zatem użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin "usługi w zakresie doradztwa" należy rozumieć szeroko.

Zaznacza się, że istotne znaczenie ma tu charakter wykonywanych czynności. Należy w tym miejscu wskazać, że porada czy opinia nie musi mieć charakteru odrębnego pisemnego dokumentu, bowiem już samo wykonywanie czynności, których istotą jest doradztwo, decyduje o wyłączeniu tych czynności ze zwolnienia podmiotowego.

Jak wynika z wniosku Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zamierza świadczyć żadnych usług doradczych, bowiem wykonuje tylko rysunki i projekty w zakresie budowy, przebudowy i remontów dróg, ulic, parkingów, placów, chodników oraz analizy kosztowe.

W świetle powyższego, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, jeżeli Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje rysunki i projekty w zakresie budowy, przebudowy i remontów dróg, ulic, parkingów, placów, chodników oraz analizy kosztowe oraz o ile rzeczywiście nie wykonuje i nie zamierza wykonywać żadnych czynności, których istotą jest jakiegokolwiek rodzaju doradztwo (inżynieryjne, techniczne, czy też inne), wówczas Wnioskodawcy przysługuje prawo do korzystania ze zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług przewidzianego w art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy, od chwili rozpoczęcia działalności. Zauważyć jednak należy, iż korzystanie ze zwolnienia jest możliwe do momentu, gdy faktyczna wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczy w trakcie roku podatkowego kwoty określonej w przepisie art. 113 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem tut. Organu, iż stanowisko Wnioskodawcy w odniesieniu do pytania nr 1 jest prawidłowe, pytanie nr 2 w analizowanej sytuacji stało się bezprzedmiotowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.