ILPP1/443-500/08-2/BD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 12 sierpnia 2008 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-500/08-2/BD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko sp. partnerska, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2008 r. (data wpływu: 15 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Zainteresowana wykonała inwestycje budowlaną polegającą na wybudowaniu obiektu budowlanego, w którym znajduje się przychodnia lekarska prowadzona przez Spółkę. Działalność ta jest zwolniona przedmiotowo od podatku VAT.

Spółka część tej nieruchomości wynajmuje jako lokal użytkowy i z tego tytułu nalicza 22% podatek VAT. W projekcie budowlanym na budowę tego obiektu określono, iż będzie to budynek jako przychodnia lekarska dla społeczności XXX z punktem aptecznym. Spółka na podstawie umowy najmu lokalu użytkowego z dnia 2 stycznia 2008 r. wynajęła jako wyodrębniony lokal z przeznaczeniem na punkt apteczny. Ogólna powierzchnia wynajmowana na przedmiotowy punkt apteczny (lokal użytkowy) wynosi 31,21 m#178;. Z tego tytułu Spółka obciąża najemcę czynszem w wysokości 800 zł netto, do kwoty tej jest doliczany 22% podatek VAT. Natomiast w pozostałej części budynku, prowadzona jest przez Podatnika przychodnia lekarska w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej. Działalność ta jest zwolniona przedmiotowo od podatku VAT. Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT.

Budowa przedmiotowej nieruchomości była w części wykonywana przez firmę zewnętrzną, a częściowo wykonywana we własnym zakresie przez zatrudnionych pracowników. Spółka otrzymywała od firm zewnętrznych faktury VAT z podatkiem naliczonym, podatek naliczony zawarty był również w cenie materiałów budowlanych, kupowanych z własnych środków, a zużytych przez Podatnika na budowę tego obiektu. Spółka budując przedmiotowy obiekt wykonywała go z zamiarem przeznaczenia części jego pomieszczeń na wynajem lokalu użytkowego pod punkt apteczny.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka miała prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT, zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług niezbędnych do wybudowania obiektu budowlanego, którego część jest wykorzystywana na działalność zwolnioną od podatku VAT, a część na działalność opodatkowaną - w takiej części procentowej, jaką wynajmowana część nieruchomości opodatkowana podatkiem VAT pozostaje w ogólnej powierzchni wybudowanej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka, która dokonywała inwestycji budowlanej polegającej na wybudowaniu obiektu budowlanego, w której to nieruchomości będzie prowadziła w części działalność zwolnioną od podatku VAT (przychodnię zdrowia), a w części tej nieruchomości będzie prowadziła wynajem pomieszczeń użytkowych (opodatkowany 22% podatkiem VAT) - miała prawo do odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie materiałów i usług budowlanych - w takiej części w jakiej powierzchnia pomieszczeń przeznaczonych pod wynajem pozostaje w ogólnej powierzchni użytkowej całej nieruchomości.

W ocenie Podatnika uzasadnieniem słuszności takich twierdzeń jest wyrok ETS z dnia 13 marca 2008 r. w sprawie C-437/OG S. G. I. u. V. A. przeciwko F. G., który stanowi:

1.

w przypadku, gdy podatnik wykonuje równocześnie działalność gospodarczą opodatkowaną lub zwolnioną od podatku, i działalność niemającą charakteru gospodarczego, nienależącą do zakresu stosowania szóstej Dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku, odliczenie podatku od wartości dodanej naliczonego od wydatków związanych z emisją akcji i nietypowych cichych udziałów jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim wydatki te można przyporządkować działalności gospodarczej podatnika w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej Dyrektywy,

2.

ustalenie metod i kryteriów podziału kwot podatku naliczonego pomiędzy działalnością gospodarczą i działalnością niemającą charakteru gospodarczego w rozumieniu szóstej Dyrektywy 77/388 należy do swobodnego uznania państw członkowskich, które korzystając z tego uprawnienia powinny uwzględniać cel i strukturę tej Dyrektywy i na tej podstawie określić sposób obliczania obiektywnie odzwierciedlający część wydatków faktycznie przypadających odpowiednio na każdy z tych rodzajów działalności.

W ocenie Spółki kryterium jakim należy się kierować określając wielkość (czy proporcję) odliczenia podatku naliczonego zawartego w cenie materiałów i usług przeznaczonych do wybudowania budynku jest udział procentowy części nieruchomości przeznaczonej na wynajem opodatkowany 22% podatkiem VAT w ogólnej powierzchni użytkowej całej wybudowanej nieruchomości. W naszej ocenie skoro jesteśmy zarejestrowanym czynny podatnikiem podatku VAT i część nieruchomości budowaliśmy z zamiarem przeznaczenia jej części na wynajem - opodatkowany podatkiem VAT, to mieliśmy prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w takiej proporcji jak wskazujemy powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 cyt. wyżej ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

a.

z tytułu nabycia towarów i usług,

b.

potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,

c.

od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powyższego uregulowania wynika, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje podatnikowi w związku z zakupem towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 1 i ust. 2 cyt. ustawy w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2 ustala się, zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W myśl art. 90 ust. 4 cyt. ustawy proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Podatnicy, którzy w poprzednim roku podatkowym nie osiągnęli obrotu, o którym mowa w ust. 3, lub u których obrót ten w poprzednim roku podatkowym był niższy niż 30.000 zł, do obliczenia kwoty podatku naliczonego podlegającej odliczeniu od kwoty podatku należnego przyjmują proporcję wyliczoną szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego, w formie protokołu. Przepis ten stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do niego kwota obrotu, o której mowa w tym przepisie, byłaby niereprezentatywna (art. 90 ust. 8 ustawy).

W przypadku, gdy proporcja, o której mowa wyżej przekroczyła 98%, podatnik ma prawo do obniżenia podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego, a jeżeli nie przekroczyła 2%, podatnik nie ma prawa do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 90 ust. 10 ustawy).

Kwota podatku naliczonego do odliczenia ustalona na podstawie proporcji wyliczonej przy zastosowaniu powyższych zasad, nie jest jednak ostateczna.

Zgodnie bowiem z art. 91 ust. 1 ustawy po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4, a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż zarówno proporcja ustalana wstępnie, na podstawie danych z poprzedniego roku podatkowego, jak i proporcja ustalana po zakończeniu roku podatkowego w celu korekty odliczonego wcześniej podatku naliczonego, wyliczana jest jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W liczniku ustalanej proporcji uwzględnia się zatem roczny obrót z tytułu czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego, tzn. wartość transakcji, które zgodnie z art. 86 ust. 1, ust. 8 i ust. 9 ustawy, dają podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego. W mianowniku proporcji uwzględnia się całkowity obrót uzyskany z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czyli kwotę z licznika) oraz czynności w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo. Tak ustalony obrót - zgodnie z art. 90 ust. 5 i ust. 6 ustawy - pomniejsza się o wartość:

- obrotu z tytułu dostawy środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, używanych przez podatnika na potrzeby jego działalności,

- sporadycznych transakcji dotyczących nieruchomości,

- sporadycznych usług wymienionych w załączniku nr 4 w poz. 3, czyli usług pośrednictwa finansowego.

Zarówno licznik, jak i mianownik proporcji ustalany jest w oparciu o obrót. To z obrotu bowiem wydziela się wartości potrzebne do wyliczenia.

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka wybudowała obiekt budowlany, w którym wykonuje czynności zwolnione od podatku VAT (prowadzenie przychodni lekarskiej) oraz opodatkowane (wynajem powierzchni na cele użytkowe).

Zatem w świetle powołanych wyżej regulacji prawnych oraz odnosząc się do sytuacji przedstawionej we wniosku należy stwierdzić, iż Spółce przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, zawarty w fakturach VAT dokumentujących zakupy inwestycyjne, jednakże z uwzględnieniem zasad zawartych w przytoczonych przepisach art. 90 ust. 1 i następnych ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl