ILPP1/443-50/13-2/MD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 15 kwietnia 2013 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-50/13-2/MD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Urzędu Marszałkowskiego Województwa, przedstawione we wniosku z dnia 11 stycznia 2013 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności zbycia działki niezabudowanej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku czynności zbycia działki niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie decyzji Wojewody z dnia 27 września 2001 r., znak:. Województwo stało się z mocy prawa właścicielem nieruchomości położonej w..., oznaczonej w operacie ewidencji gruntów obrębu... jako działka nr X o powierzchni 9254 m2. Powyższa decyzja deklaratoryjna Wojewody stanowi dokument finansowo-księgowy, na podstawie którego działka nr X o powierzchni 9254 m2 została ujęta w ewidencji księgowej Urzędu Marszałkowskiego Województwa.... W roku 2011 na wniosek Urzędu Marszałkowskiego Województwa... decyzją Burmistrza Miasta i Gminy... nr... dokonano podziału powyższej nieruchomości i wydzielono działki o numerach:

* X/1 o pow. 0,3210 ha - działka zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem biurowym, wiatą stalową oraz zapleczem kontenerowym,

* X/2 o pow. 0,6044 ha - działka niezabudowana.

Do sprzedaży przeznaczona jest niezabudowana działka nr X/2 o pow. 0,6044 ha.

Opisana wyżej działka gruntu nr X/2, położona jest na obszarze, na którym brak jest ważnego planu zagospodarowania przestrzennego, natomiast w ewidencji gruntów oznaczona jest symbolem Rh - grunty orne, co wynika z wypisu z rejestru gruntów wydanego przez Starostę z dnia 28 maja 2012 r. Zgodnie z uchwałą Rady Miasta i Gminy... nr... z dnia 29 czerwca 2001 r. w sprawie zatwierdzenia studium uwarunkowań i kierunków Miasta i Gminy..., działka niezabudowana nr X/2 położona jest na obszarze oznaczonym symbolem: IIIC - obszar osadniczy o preferowanej funkcji turystyczno-agroturystycznej. Strefa III-Wiejska - obejmuje osadnicze tereny gminy, związane z istniejącym i przyszłym rozwojem wszystkich jednostek wiejskich.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki niezabudowanej nr X/2 o pow. 0,6044 ha, oznaczonej w ewidencji gruntów jako grunty orne, przy braku ważnego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym nieruchomość gruntowa się znajduje, braku aktualnej decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej działki, a zgodnie ze studium uwarunkowań i kierunków Miasta i Gminy..., działka jest położona na obszarze o preferowanej funkcji turystyczno-agroturystycznej, powinna skorzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Zgodnie z ewidencją gruntów działka niezabudowana nr X/2 posiada klasyfikację gruntów ornych. Na obszarze, na którym znajduje się nieruchomość nie obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Studium uwarunkowań i kierunków wskazuje, iż jest to obszar o preferowanej funkcji turystyczno-agroturystycznej. Ponadto, na gruncie działki nr X/2 nigdy nie wznoszono budowli ani budynków.

Przy nabyciu przedmiotowej nieruchomości przez Województwo... nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz nie ponoszono wydatków na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których Województwo... miało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Okoliczności faktyczne związane ze sprzedażą działki nr X/2 wskazują na możliwość zastosowania zwolnienia od podatku VAT wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, zdaniem Urzędu Marszałkowskiego Województwa..., w obowiązującym stanie prawnym sprzedaż nieruchomości gruntowej niezabudowanej nr X/2 w sytuacji:

* gdy działka oznaczona jest w ewidencji gruntów i budynków jako tereny orne,

* braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym znajduje się nieruchomość gruntowa,

* braku aktualnej decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej działki,

* wskazaniu w studium o warunkach zabudowy, iż działka jest położona na terenach o funkcji turystyczno-agroturystycznej,

powinna korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się, w świetle art. 8 ust. 1 ustawy, każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Niemniej, jak wynika z art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże w treści ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku oraz zwolnienie od podatku VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r. nadanym art. 1 pkt 34 lit. a, tiret czwarty ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35) - zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Nadmienia się, iż powyższy przepis do dnia 31 marca 2013 r. posiadał następującą treść: "zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę".

Powyższe oznacza, iż generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi - są zwolnione od podatku VAT.

Ww. ustawa z dnia 7 grudnia 2012 r. wprowadza ponadto przepisem art. 1 pkt 1 lit. b tiret trzeci w zakresie art. 2 ustawy zmienianej definicję terenów budowlanych. I tak, przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Powołany przepis, zawierający definicję terenu budowlanego, wszedł w życie z dniem 1 kwietnia 2013 r. i odnosi się do zapisów prawa administracyjnego, które do dnia 31 marca 2013 r., wyznaczały zakres interpretacji pojęcia terenów niezabudowanych przeznaczonych pod zabudowę oraz budowlanych.

Wskazać jednocześnie należy, iż kluczowa dla sprawy regulacja stanowi implementację art. 135 ust. 1 lit. k Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 str. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym, państwa członkowskie zwalniają z VAT dostawy terenów niezabudowanych, inne niż dostawy terenów budowlanych, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy.

Należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.), kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ww. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1.

lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2.

sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, iż stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen - "teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę".

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33 w zgodny sposób odpowiada zatem także treści orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższego wynika, iż nowelizacja ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawca na podstawie decyzji Wojewody stał się z mocy prawa właścicielem nieruchomości położonej w..., oznaczonej w operacie ewidencji gruntów obrębu... jako działka nr X o powierzchni 9254 m2. W roku 2011 na wniosek Urzędu Marszałkowskiego Województwa... decyzją Burmistrza Miasta i Gminy... dokonano podziału powyższej nieruchomości i wydzielono działki o numerach:

* X/1 o pow. 0,3210 ha - działka zabudowana budynkiem mieszkalnym, budynkiem biurowym, wiatą stalową oraz zapleczem kontenerowym,

* X/2 o pow. 0,6044 ha - działka niezabudowana.

Do sprzedaży przeznaczona jest niezabudowana działka nr X/2 o pow. 0,6044 ha. Opisana wyżej działka gruntu nr X/2, położona jest na obszarze, na którym brak jest ważnego planu zagospodarowania przestrzennego. Z wniosku wynika ponadto, iż dla przedmiotowej działki nie wydawano decyzji o warunkach zabudowy.

Wątpliwości Wnioskodawcy - co wynika z zadanego we wniosku pytania - budzi kwestia zwolnienia od podatku czynności zbycia działki niezabudowanej przy braku ważnego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym nieruchomość gruntowa się znajduje oraz braku aktualnej decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej działki.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż sprzedaż przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej oznaczonej jako działka nr X/2, która spełnia definicję towaru jest czynnością, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, tj. odpłatną dostawą towarów, a więc jest czynnością podlegającą opodatkowaniu uregulowaną w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Niemniej transakcja ta będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Jak wyjaśniono bowiem powyżej, przedmiotowa regulacja zwalnia od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. Przesłanka ta w niniejszej sprawie zostanie natomiast spełniona, gdyż działka będąca przedmiotem dostawy nie została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego i nie wydano względem niej decyzji o warunkach zabudowy. Nie może być ona zatem uznana - w świetle obowiązującego od dnia 1 kwietnia 2013 r. art. 2 pkt 33 ustawy - za teren budowlany. Skutkiem powyższego przedmiotową działkę należy traktować jako teren niezabudowany inny niż teren budowlany, a jej sprzedaż - zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy - będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Reasumując, sprzedaż działki niezabudowanej nr X/2 o pow. 0,6044 ha, przy braku ważnego planu zagospodarowania przestrzennego terenu, na którym nieruchomość gruntowa się znajduje oraz braku aktualnej decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej działki, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy jako dostawa terenu niezabudowanego innego niż teren budowlany.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl