ILPP1/443-497/12-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, reprezentowanego przez pełnomocnika, przedstawione we wniosku z dnia 24 maja 2012 r. (data wpływu 30 maja 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego - jest nieprawidłowe.

W dniu 30 maja 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca - B., wraz z swoim rodzeństwem zamierzają powołać spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka będzie się zajmować świadczeniem usług informatycznych. Celem powołania spółki, wspólnicy zawrą stosowną umowę przed notariuszem, powołają zarząd spółki, wniosą do spółki wkłady oraz złożą wniosek o wpis spółki do Krajowego Rejestru Sądowego, do rejestru przedsiębiorców. Spółka będzie czynnym podatnikiem VAT. Spółka nie skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 u.p.t.u.

Wkłady wspólników będą wnoszone w sposób następujący:

* B. wniesie aport w postaci sprzętu komputerowego i obejmie w zamian 60 udziałów o wartości nominalnej w wysokości 3.000,00 zł,

* wniesie do spółki wkład pieniężny w wysokości 1.000,00 zł i obejmie w zamian 20 udziałów o wartości nominalnej w wysokości 1.000,00 zł,

* W. wniesie do spółki wkład pieniężny w wysokości 1.000,00 zł i obejmie w zamian 20 udziałów o wartości nominalnej w wysokości 1.000,00 zł.

Sprzęt komputerowy został już, tj. przed formalną rejestracją spółki w rejestrze przedsiębiorców oraz formalnym zgłoszeniem spółki jako podatnika VAT czynnego, przez B. zakupiony. Faktura z tytułu sprzedaży została wystawiona na B.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, do której zostanie wniesiony aportem sprzęt komputerowy, wykorzystywany później przez spółkę w jej działalności operacyjnej, ma prawo do odliczenia podatku VAT albo też ma prawo do żądania zwrotu podatku VAT zawartego w cenie aportu.

Ad. 2. Fakt, że faktura VAT została wystawiona na przyszłego wspólnika - B. nie jest przeszkodą w realizacji prawa do odliczenia ewentualnie żądania zwrotu podatku VAT. Ta FV jest dokumentem, na podstawie, którego można odliczać albo żądać zwrotu podatku VAT.

Wstępując do Unii Europejskiej Polska przyjęła do swojego porządku prawnego całe prawo wspólnotowe. W orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjął się pogląd o nadrzędności prawa wspólnotowego względem prawa krajowego. Tę linię orzeczniczą Trybunał wyraził przede wszystkim w wyroku z dnia 15 lipca 1964 r. w sprawie C-6/64 Flamino Costa v. E.N.E.L. Ponadto w wyroku z dnia 9 marca 1978 r. w sprawie 106/77 Amministrazione delle Finanze dello Stato v. Simmenthal Trybunał stwierdził, że "każdy sąd krajowy - orzekający w ramach swoich kompetencji - ma obowiązek stosować w całości prawo wspólnotowe i zapewnić ochronę uprawnień wynikających z tego prawa dla jednostek, odmawiając tym samym zastosowania przepisu krajowego, który byłby sprzeczny z prawem wspólnotowym. Zatem sprzeczne z wymogami wynikającymi z samej natury prawa wspólnotowego są wszelkie przepisy obowiązujące w krajowym porządku prawnym - jak również praktyka legislacyjna, administracyjna lub sądowa - powodująca ograniczenie skuteczności prawa UE poprzez odmowę przekazania sądowi uprawnienia do podjęcia - w momencie stosowania tego prawa - niezbędnych działań w celu pominięcia krajowych przepisów ustawowych stojących na przeszkodzie pełnej skuteczności prawa wspólnotowego". W tym wyroku Trybunał wyraził zasadę pierwszeństwa stosowania prawa wspólnotowego, ale nie zasadę pierwszeństwa jego obowiązywania. Z zasady pierwszeństwa stosowania prawa wspólnotowego wynika m.in. obowiązek wykładni prawa krajowego zgodnej z prawem wspólnotowym - zasada prowspólnotowej wykładni. Zasada prowspólnotowej wykładni krajowych norm prawnych w ocenie Wnioskodawcy oznacza, że zarówno sądy, jak i organy podatkowe dokonując wykładni polskich przepisów ustawy podatkowej powinny uwzględniać orzeczenia Trybunału, w których Trybunał wskazuje jak interpretować przepisy krajowe w zgodzie z przepisami prawa wspólnotowego. W szczególności zaś powinny uwzględniać te wyroki Trybunału, w których stwierdza on jaka wykładnia przepisów prawa wspólnotowego sprzeciwia przepisom prawa krajowego.

W przypadku zaś, gdy Trybunał stwierdzi, że wykładnia przepisów prawa wspólnotowego sprzeciwia się przepisom krajowym wnioskodawca ma prawo powołać się bezpośrednio na przepisy prawa wspólnotowego, zwłaszcza, gdy dotyczy to jego praw.

W podatku od towarów i usług podstawowym prawem podatnika jest prawo do odliczenia podatku albo też prawo do żądania zwrotu podatku. Prawo do odliczenia podatku realizuje podatnik w ramach należnego podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą. Natomiast w przypadku, gdy podatnik poczyni nakłady inwestycyjne przed sprzedażą, tj. gdy nie wystąpi należny podatek od towarów i usług, to wtedy podatnikowi przysługuje prawo do żądania zwrotu naliczonego podatku.

Zgodnie z linią orzeczniczą Trybunału podatnik uzyskuje status podatnika z mocy prawa w chwili kiedy rozpoczyna nabywanie towarów i usług niezbędnych do późniejszego prowadzenia działalności gospodarczej. Takie czynności przygotowawcze powinny być według Trybunału zaliczane do działalności gospodarczej. Tak orzekał Trybunał w wyroku z dnia 14 lutego 1985 r. w sprawie C-268/83 Rompelman - pkt 22 oraz w wyroku z dnia 29 lutego 1996 r. w sprawie C-110/94 INZO - pkt 15. Ponadto jak zauważył Trybunał w sprawie Rompelman w pkt 23 ktokolwiek dokonuje transakcji przygotowawczych do rozpoczęcia działalności gospodarczej powinien być uważany za podatnika podatku VAT.

Zatem w opinii Zainteresowanego, Wnioskodawca dokonując zakupu sprzętu komputerowego, niezbędnego w dalszej działalności spółki i to dokonując tego zakupu wyłącznie w celu późniejszego wyposażenia spółki w niezbędne składniki majątkowe ma status podatnika podatku od towarów usług, zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112 mimo, że nie sposób przypisać mu tego statusu na podstawie art. 15 ust. 1 u.p.t.u. W tym wypadku, jak wykazano powyżej, należy zastosować bezpośrednio przepis Dyrektywy. Ponadto należy również zauważyć, że Wnioskodawca dokonując aportu do spółki będzie korzystał, ze zwolnienia, o którym mowa art. 113 ust. 1 u.p.t.u. Oznacza to, że Wnioskodawca nie będzie mógł odliczyć podatku od towarów i usług zawartego w cenie sprzętu komputerowego. Innymi słowy nie będzie mógł się uwolnić od ciężaru podatku od towarów i usług mimo tego, że w świetle orzecznictwa Trybunału jest podatnikiem.

W analogicznym stanie faktycznym wypowiedział się Trybunał w wyroku z dnia 1 marca 2012 r. C-280/10 sprawa Trawertyn stwierdzając, że jeżeli na podstawie prawa krajowego wspólnicy, mimo, iż mogą być uważani za podatników dla potrzeb VAT, nie mogą powołać się na czynności opodatkowane dokonane przez Polski Trawetyn w celu uwolnienia się od kosztu podatku VAT związanego z czynnościami inwestycyjnymi zrealizowanymi na potrzeby i cele działalności rzeczonej spółki, to przy odliczaniu podatku VAT ta ostania powinna mieć możliwość uwzględnienia wskazanych czynności inwestycyjnych, aby mogła być zagwarantowana neutralność ciężaru podatkowego". Zatem jak następnie wywiódł Trybunał " art. 9, 168 i 169 dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom prawa krajowego, które nie umożliwiają ani wspólnikom spółki, ani tejże spółce dochodzenia prawa do odliczania podatku naliczonego poniesionego w związku z wydatkami inwestycyjnymi dokonanymi przez rzeczonych wspólników przed zawiązaniem i rejestracją powyższej spółki". Zarówno z przepisów polskiej ustawy o podatku od towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 u.p.t.u.) oraz przepisów Dyrektywy 2006/112 (art. 178 lit. a Dyrektywy) wynika, że aby zrealizować prawo do odliczenia podatku VAT należy posiadać fakturę.

Jak wspomniano powyżej spółka nie będzie posiadała faktury wystawionej na siebie, gdyż faktura została wystawiona na Wnioskodawcę. Jednakże w ocenie Wnioskodawcy fakt, że FV została wystawiona na przyszłego wspólnika, a nie na spółkę nie stanowi przeszkody dla odliczenia podatku VAT przez spółkę. Wynika to przede wszystkim z tego, że organy skarbowe będą miały dostęp do wszystkich danych niezbędnych do określenia wysokości zobowiązania podatkowego. Z łatwością będą mogły stwierdzić, czy sprzęt komputerowy został wniesiony aportem do spółki i czy następnie jest wykorzystywany w działalności operacyjnej spółki. W przywołanej sprawie Trawertyn tak właśnie orzekł Trybunał stwierdzając że art. 168 i art. 178 lit. a Dyrektywy 2006/112 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwiają się one przepisom krajowym na których podstawie, w okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym, naliczony podatek od wartości dodanej nie może być odliczony przez spółkę, jeżeli faktura, wystawiona przed rejestracją i identyfikacją rzeczonej spółki do celów podatku od wartości dodanej, zastała wydana na przyszłych wspólników tejże spółki".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - co do zasady - podlega taka dostawa towarów, która ma charakter odpłatny.

Przez towary - na mocy art. 2 pkt 6 ustawy - rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

Wyjaśnić jednocześnie należy, iż przedmiotami stosunków prawnych są dobra materialne i niematerialne. Wśród dóbr materialnych wyróżniamy m.in. rzeczy (Bednarek Małgorzata, "Mienie", "Komentarz do art. 44-55³ Kodeksu cywilnego", Zakamycze 1997, komentarz do art. 45 k.c.). Rzeczy dzieli się na nieruchomości i rzeczy ruchome (Pasecki Kazimierz, "Kodeks cywilny, Księga pierwsza. Część ogólna. Komentarz", Zakamycze 2003, komentarz do art. 45 k.c.).

Wyjaśnić należy, że z odpłatnością za dostawę towarów mamy do czynienia w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniem (dostawą) a zapłatą istnieje adekwatny związek. Odpłatność może przybierać różne formy, przy czym nie jest warunkiem to, aby została ustalona lub dokonana w pieniądzu. Odpłatnością jest więc także np. świadczenie zwrotne otrzymane od drugiej strony.

Wniesienie aportu (wkładu niepieniężnego) do spółek prawa handlowego lub cywilnego spełnia definicję dostawy towarów - następuje tutaj przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Aport to wkład na utworzenie lub powiększenie majątku spółki, który daje prawo do udziału w jej zyskach. Przedmiotem aportu mogą być pieniądze (aporty pieniężne), rzeczy lub prawa (aporty rzeczowe) oraz umiejętności, kompetencje techniczne czy zawodowe. Spośród wymienionych trzech rodzajów aportów skutki na gruncie VAT wywołuje jedynie wnoszenie aportów rzeczowych. Stanowić ono może dostawę towarów (jeśli przedmiotem aportu są towary w rozumieniu VAT) lub świadczenie usług (w pozostałych przypadkach, chodzi przykładowo o wnoszone w ramach aportu prawa autorskie, licencje czy patenty).

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Stosownie do postanowień art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE (w tym w sprawie C-280/01 Kopalnia Odkrywkowa Polski Trawertyn P. Granatowicz, M. Wąsiewicz sp. jawna, przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu, jak również w sprawie C-400/98 Finanzamt Goslar przeciwko Brigitte Breitsohl) należy uznać, że poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych z zamiarem rozpoczęcia przyszłej działalności gospodarczej należy również uznać za działalność gospodarczą. Sam zamiar prowadzenia działalności gospodarczej potwierdzony obiektywnymi dowodami przesądza o potrzebie traktowania danego podmiotu jako podatnika VAT nawet wtedy, gdy przewidywana transakcja gospodarcza, która miała prowadzić do transakcji opodatkowanych, nie zostanie zrealizowana.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

- z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

W myśl art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z kolei art. 96 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Mając na uwadze treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że na gruncie krajowych unormowań w zakresie podatku od towarów i usług, uprawnienie do skorzystania z prawa do odliczenia służy podatnikom zarejestrowanym, niemniej jednak status taki konieczny jest w momencie wykazywania odliczenia, co oznacza, że nie musi on istnieć na dzień, w którym miały miejsce czynności opodatkowane, z których wynika podatek podlegający odliczeniu. Niezbędne jest jednak aby podmiot prowadzący działania przygotowawcze do uruchomienia działalności gospodarczej wykazał związek poczynionych zakupów z czynnościami opodatkowanymi, które zamierza wykonywać.

Poniesienie wstępnych wydatków inwestycyjnych (np. nabycie towarów) przez wspólnika przed powstaniem spółki jako osoby prawnej, z zamiarem wniesienia nabytych towarów do używania przez spółkę należy uznać za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co oznacza, że wspólnik działa w charakterze podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy (z zastrzeżeniem ust. 3) wspólnik powinien zatem zarejestrować się jako podatnik VAT.

Należy podkreślić, że wykazanie, że nabycie określonych składników majątku nastąpiło z zamiarem ich wykorzystywania w celach działalności gospodarczej, powinno zostać potwierdzone obiektywnymi okolicznościami (tekst jedn.: utworzeniem podmiotu gospodarczego i zarejestrowaniem go w charakterze podatnika).

Wspólnik wnosząc towary do utworzonej spółki działa jako podatnik VAT. Wniesienie aportu w postaci towarów stanowi dostawę tychże towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu na zasadach ogólnych określonych w ustawie.

Zgodnie z powołanym art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (np. wniesienie aportem towarów do spółki będzie opodatkowane) wspólnikowi będzie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów i usług (w tym z faktur wystawionych na wspólnika przed rejestracją spółki, na potrzeby i cele jej działalności gospodarczej), o ile nie będą zachodzić przesłanki wyłączające prawo do odliczenia określone w ustawie, w tym w art. 88 ust. 4 ustawy. W sytuacji, gdy podmiot dokona rejestracji, co do zasady nabywa uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego w zakresie dokonanych zakupów (również tych sprzed rejestracji).

W przypadku zatem gdy wniesienie towarów do spółki będzie opodatkowane VAT, wspólnik będzie miał prawo do odliczenia VAT od poczynionych zakupów inwestycyjnych, a spółka, w przypadku, gdy wniesiony majątek będzie wykorzystywany na potrzeby działalności opodatkowanej, będzie uprawiona do odliczenia VAT naliczonego przy wniesieniu aportu (spółka będzie musiała być zarejestrowana jako podatnik VAT w momencie realizacji tego uprawnienia). A zatem zostanie zrealizowana zasada neutralności podatku VAT.

Dodatkowo, jak wynika z wyroku Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 czerwca 2000 r. C-400/98 w sprawie Finanzamt Goslar przeciwko Brigitte Breitsohl, osoba, która ma potwierdzony obiektywnymi dowodami zamiar rozpoczęcia prowadzenia w sposób niezależny działalności gospodarczej, a która ponosi uprzednie wydatki inwestycyjne w tym celu, musi być uznawana za podatnika, ma zatem prawo do niezwłocznego odliczenia podatku VAT. Mając na względzie przytoczone powyżej stanowisko Trybunału należy podkreślić, że w orzeczeniu tym wskazano na tożsamość osoby dokonującej danego wydatku inwestycyjnego, której to osobie przysługuje następnie prawo do odliczenia VAT naliczonego w związku z tymi wydatkami. Z tego twierdzenia nie można wywieść natomiast wniosku, jakoby z prawa do odliczenia mogła skorzystać Spółka, będąca podmiotem prawnym odrębnym od osób fizycznych, które dopiero w przyszłości, po dokonaniu wydatków inwestycyjnych mają założyć spółkę i stać się wspólnikami tego podmiotu.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca - B., wraz z swoim rodzeństwem zamierzają powołać spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Spółka będzie się zajmować świadczeniem usług informatycznych. Celem powołania spółki wspólnicy zawrą stosowną umowę przed notariuszem, powołają zarząd spółki, wniosą do spółki wkłady oraz złożą wniosek o wpis spółki do Krajowego Rejestru Sądowego, do rejestru przedsiębiorców. Spółka będzie czynnym podatnikiem VAT. Spółka nie skorzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Wkłady wspólników będą wnoszone w sposób następujący:

* B. wniesie aport w postaci sprzętu komputerowego i obejmie w zamian 60 udziałów o wartości nominalnej w wysokości 3.000,00 zł,

* wniesie do spółki wkład pieniężny w wysokości 1.000,00 zł i obejmie w zamian 20 udziałów o wartości nominalnej w wysokości 1.000,00 zł,

* W. wniesie do spółki wkład pieniężny w wysokości 1.000,00 zł i obejmie w zamian 20 udziałów o wartości nominalnej w wysokości 1.000,00 zł.

Sprzęt komputerowy został już, tj. przed formalną rejestracją spółki w rejestrze przedsiębiorców oraz formalnym zgłoszeniem spółki jako podatnika VAT czynnego, przez B. zakupiony. Faktura z tytułu sprzedaży została wystawiona na B.

Jak już wskazano wyżej, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony może nastąpić jedynie na ściśle określonych przez ustawodawcę zasadach, a kwotę podatku naliczonego - zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy - stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zgodnie z treścią § 5 ust. 1 pkt 1 i 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać:

* imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy oraz ich adresy;

* numery identyfikacji podatkowej sprzedawcy i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11.

Zatem, zgodnie z brzmieniem powołanych przepisów, konieczne jest, aby faktury VAT, jako dokumenty potwierdzające rzeczywiste transakcje gospodarcze, zawierały nazwy określające strony transakcji, ich adresy, a także numery identyfikacji podatkowej.

Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, że faktura VAT jest dokumentem potwierdzającym wykonanie pewnej usługi lub dostawy towaru, uprawniającym (po spełnieniu wszystkich warunków wynikających z przepisów prawa) podmiot, dla którego jest wystawiona (nabywcę) do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Podsumowując powyższe należy stwierdzić, że Spółka nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów zakupionych przez przyszłego wspólnika przed zawiązaniem spółki, albowiem faktura dokumentująca nabycie tego towaru jest wystawiona na inny podmiot, tj. osobę fizyczną (wspólnika).

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe należy stwierdzić co następuje:

Ad. 1. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością, do której zostanie wniesiony aportem sprzęt komputerowy, nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego, względnie ubiegania się o zwrot podatku, zawartego w cenie aportu, o ile aport ten nie będzie opodatkowany.

Należy bowiem zauważyć, że w sytuacji gdy wniesienie towarów w postaci sprzętu komputerowego do spółki będzie opodatkowane VAT, Wnioskodawca - wspólnik (będący z tytułu wniesienia aportu do spółki podatnikiem VAT), będzie miał prawo do odliczenia VAT od poczynionych zakupów inwestycyjnych, a spółka, w przypadku, gdy wniesiony majątek będzie wykorzystywany na potrzeby działalności opodatkowanej, będzie uprawiona do odliczenia VAT naliczonego przy wniesieniu aportu (spółka będzie musiała być zarejestrowana jako podatnik VAT w momencie realizacji tego uprawnienia).

Ad. 2. Faktura dokumentująca zakup sprzętu komputerowego, wystawiona na Pana B. jako nabywcę przed zawiązaniem spółki, nie może stanowić dokumentu uprawniającego Spółkę do skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w stanowisku Wnioskodawcy, które nie zostały objęte pytaniem - nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14c ust. 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności opodatkowania czynności wniesienia wkładu niepieniężnego (aportu) do spółki prawa handlowego.

Odnosząc się do wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 1 marca 2012 r., sygn. C-280/10, z dnia 14 lutego 1985 r., sygn. C-268/83 oraz wyroku z dnia 29 lutego 1996 r., sygn. C-110/94 tut. Organ pragnie zauważyć, iż bezpośrednie odniesienie do wyroków Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej, które zapadły w konkretnych sprawach podatników jest możliwe tylko w przypadku, gdy mamy do czynienia z identycznym lub podobnym stanem faktycznym i tym samym stanem prawnym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.