ILPP1/443-484/11-4/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2011 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu 17 marca 2011 r., data wpływu do Biura KIP 21 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 3 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego - jest prawidłowe.

W dniu 17 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego. Dnia 3 czerwca 2011 r. Zainteresowany uzupełnił wniosek o doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

W roku 1997 podatnik nabył prawo wieczystego użytkowania gruntu z zabudowaniami posadowionymi na wymienionym gruncie. Budynki były wybudowane w okresie międzywojennym.

Podatnik w roku 2002 poniósł nakłady na ulepszenie budynku portierni posadowionego na wymienionym gruncie w kwocie 5.000 złotych. Wartość ulepszenia przekroczyła 30% wartości początkowej wymienionego obiektu. Poza tym podatnik w roku 2003 poniósł nakłady na ulepszenie budowli, tj. ogrodzenia terenu, w kwocie 9.641,36 złotych, lecz wydatek ten nie przekroczył 30% wartości początkowej ogrodzenia, a stanowił 10,20% wartości początkowej obiektu. Od roku 1997 nieruchomość ta była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej opodatkowanej VAT, tj. część na własne potrzeby Zainteresowanego, a część jest wynajmowana innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Stawka opodatkowania najmu wynosi 23%.

Na części terenu Wnioskodawca prowadzi parking strzeżony, z którego przychody opodatkowane są stawką 23%. Obiekty jako ulepszone są wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych przez cały okres użytkowania, tj. powyżej 5 lat od daty ulepszenia. Transakcja nabycia w roku 1997 nie była opodatkowana VAT.

Obecnie Spółka zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami. Czynność zbycia prawa wieczystego użytkowania wymienionego gruntu ma być poprzedzona umową przedwstępną sprzedaży, w której Kupujący może odstąpić w terminie 4 miesięcy od dnia zawarcia umowy przedwstępnej. W przypadku braku oświadczenia o odstąpieniu Kupujący będzie zobowiązany do zapłaty zaliczki w wysokości 17% ceny sprzedaży praw.

Dnia 3 czerwca 2011 r. Zainteresowany uzupełnił opis zdarzenia przyszłego wskazując, iż na przedmiotowym gruncie, którego prawo użytkowania wieczystego zamierza zbyć, posiada dwa obiekty, a mianowicie:

* warsztat, który jest wynajęty od stycznia 1998 r. oraz

* budynek portierni, w którym wynajmuje od stycznia 1998 r. pomieszczenie innemu podmiotowi gospodarczemu.

Pozostała część budynku portierni jest wykorzystywana na potrzeby własne Spółki, tj. znajduje się tam pomieszczenie dla pracowników dozoru, którzy zajmują się obsługą prowadzonego przez Wnioskodawcę płatnego parkingu i jednocześnie dozorują mienie Spółki. Oba wskazane obiekty służą przez cały czas działalności opodatkowanej.

Przy tej transakcji:

* dostawa nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

* pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata,

* w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

* obiekty w stanie ulepszonym (w tym portiernia) były wykorzystywane do czynności opodatkowanych ponad 5 lat, tj. od czerwca 2003 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu z budynkami posadowionymi na tym gruncie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż prawa wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku.

Z zapisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT wynika, iż zwalnia się dostawę budynków, budowli i ich części, pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. Warunku, o którym wyżej mowa nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle i ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a ustawy). Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 i pkt 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste, a także zbycie takiego prawa.

Należy zauważyć, iż dostawa towarów rozumiana jako przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel obejmuje każdą czynność polegającą na przeniesieniu dobra materialnego przez stronę, która przyznaje drugiej stronie prawo do faktycznego dysponowania nim, jakby była właścicielem tego dobra. W wyniku ustanowienia prawa użytkowania wieczystego dochodzi do ekonomicznego przeniesienia władztwa nad gruntem (tj. towarem w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy) na rzecz użytkownika wieczystego, co pozwala mu rozporządzać nim jak właściciel. Znajduje to wyraz zarówno w swobodzie korzystania z gruntu i czerpania z niego pożytków w sposób niemalże taki, jak w przypadku właściciela tego gruntu, jak również w możliwości przeniesienia takiego władztwa na inny podmiot, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania sprzedaży gruntu przez właściciela.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Niemniej, na podstawie obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonego art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578 z późn. zm.) oraz zmienionego art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726) w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisach wykonawczych do niej, przewidziane zostały zwolnienia od podatku oraz obniżone stawki podatku.

Stosownie do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

W świetle wyżej przytoczonego przepisu, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku jest ustalenie, kiedy nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie - art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Ponadto za oddanie do użytkowania w ramach czynności podlegających opodatkowaniu, uznać należy nie tylko sprzedaż, ale również umowy najmu i dzierżawy. Zatem pierwszym zasiedleniem będzie także moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Według art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Stosownie do treści powyższego przepisu, najem jest umową dwustronnie zobowiązującą i wzajemną; odpowiednikiem świadczenia wynajmującego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie najemcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Zatem, oddanie w ramach umowy najmu osobie trzeciej nieruchomości skutkuje uzyskiwaniem korzyści majątkowej po stronie podmiotu dokonującego wynajmu.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, iż jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a stanie się bezzasadne.

Jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Wskazać również należy, iż w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc, ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji.

Jak stanowi art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W myśl art. 29 ust. 5a ustawy, przepisu ust. 5 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Stosownie do treści § 13 ust. 1 pkt 1 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392), zwalnia się od podatku zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki takie lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki i budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż w roku 1997 Wnioskodawca nabył prawo wieczystego użytkowania gruntu z zabudowaniami posadowionymi na wymienionym gruncie. Budynki były wybudowane w okresie międzywojennym i stanowią warsztat wynajęty od stycznia 1998 r. oraz budynek portierni, w którym Wnioskodawca wynajmuje od roku 1998 pomieszczenie innemu podmiotowi gospodarczemu, natomiast pozostała część budynku jest wykorzystywana na własne potrzeby Spółki. Zainteresowany w roku 2002 poniósł nakłady na ulepszenie budynku portierni posadowionego na wymienionym gruncie, gdzie wartość ulepszenia przekroczyła 30% wartości początkowej wymienionego obiektu. Poza tym w roku 2003 poniósł nakłady na ulepszenie budowli, tj. ogrodzenia terenu, lecz wydatek ten nie przekroczył 30% wartości początkowej ogrodzenia i stanowił 10,20% wartości początkowej obiektu. Od roku 1997 nieruchomość ta była wykorzystywana przez Wnioskodawcę w działalności gospodarczej opodatkowanej, tj. część na własne potrzeby Zainteresowanego, a część jest wynajmowana innym podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą. Stawka opodatkowania najmu wynosi 23%. Na części terenu Wnioskodawca prowadzi parking strzeżony, z którego przychody opodatkowane są stawką 23%. Obiekty ulepszone są wykorzystywane przez Spółkę do czynności opodatkowanych przez cały okres użytkowania, tj. powyżej 5 lat od daty ulepszenia. Ponadto, transakcja nabycia w roku 1997 nie była opodatkowana VAT. Obecnie Spółka zamierza zbyć prawo wieczystego użytkowania gruntu wraz z posadowionymi na tym gruncie budynkami. Dostawa - jak wskazał Wnioskodawca - nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim. Pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata, i w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Obiekty w stanie ulepszonym (w tym portiernia), były wykorzystywane do czynności opodatkowanych ponad 5 lat.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkami (warsztatu i portierni) korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Powyższe wynika z faktu, iż w przedmiotowej sprawie spełnione zostaną przesłanki na podstawie, których zwolnienie od podatku staje się prawnie dopuszczalne, tj. określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Dostawa warsztatu nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia, a od tej czynności upłynął okres dłuższy niż 2 lata. W konsekwencji opisana sprzedaż (dostawa) warsztatu spełnia warunki do zwolnienia od podatku na powołanej podstawie.

Również sprzedaż portierni w części dotyczącej wynajmowanych powierzchni korzysta ze zwolnienia na podstawie ww. przepisu. Natomiast w pozostałej części wykorzystywanej w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności, korzysta ze zwolnienia, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy. Zainteresowanemu bowiem w związku z nabyciem gruntu wraz z budynkiem portierni, nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku od towarów i usług.

Skutkiem zaistniałych okoliczności, na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 cyt. rozporządzenia, ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, korzystać będzie dostawa gruntu, na którym znajdują się budynki, korzystające ze zwolnienia.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.