ILPP1/443-476/10-4/AK

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 lipca 2010 r. Izba Skarbowa w Poznaniu ILPP1/443-476/10-4/AK

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2010 r. (data wpływu 27 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 25 czerwca 2010 r. (data wpływu 29 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem w dniu 29 czerwca 2010 r. o doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zwraca się z wnioskiem o udzielenie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w sprawie podatku VAT.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy: wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usunięcia i oczyszczania ścieków komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy o samorządzie gminnym).

Gmina realizując zadania własne nałożone przepisami ustawy o samorządzie gminnym, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, planuje wykonać inwestycję. Aby realizować inwestycję Gmina ubiega się o dofinansowanie zadania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

W tym celu Gmina planuje wystąpić z wnioskiem o dofinansowanie realizacji projektu w ramach Priorytetu lII "Środowisko przyrodnicze", Działanie 3.4. Gospodarka wodno-ściekowa. Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.

Tworząc projekt wniosku Gmina w budżecie projektu planowała uwzględnić jako koszty kwalifikowane koszty podatku VAT.

Głównym celem projektu jest ograniczenie ilości zanieczyszczeń przedostających się do środowiska, a także podniesienie poziomu wyposażenia gminy w zakresie podstawowej infrastruktury technicznej.

Po zakończeniu inwestycji sieć kanalizacyjna będzie własnością Gminy, a następnie zostanie przekazana w drodze aportu spółce z o.o. ze 100% udziałem Gminy, która prowadząc działalność w zakresie gospodarki ściekowej od użytkowników będzie obierać opłaty za ścieki z zastosowaniem 7% stawki VAT.

W poprzednim stanie prawnym, tj. do 30 listopada 2008 r. aporty korzystały ze zwolnienia od VAT, przewidzianego w § 8 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia wykonawczego do ustawy o VAT. Natomiast od 1 grudnia 2008 r. zaczęło obowiązywać nowe rozporządzenie wykonawcze do ustawy o VAT. Zgodnie z nim zwolnienie od VAT odnoszące się do aportu nie zostało utrzymane. W konsekwencji do aportu mają zastosowanie przepisy znowelizowanej ustawy o VAT, a konkretnie art. 6 pkt 1 tej ustawy (względnie art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2).

W złożonym w dniu 26 czerwca 2010 r. uzupełnieniu Gmina oświadczyła, iż:

1.

termin zakończenia inwestycji przewidywany jest na rok 2013, natomiast zgodnie z wytycznymi do projektu przez 5 lat od momentu zakończenia inwestycji Gmina nie będzie miała prawa przekazania innej instytucji prawa własności, czyli do roku 2018 nie nastąpi przekazanie inwestycji (majątku) w formie aportu spółce,

2.

z chwilą zakończenia (rozliczenia) inwestycja będzie natomiast już podlegała eksploatacji przez spółkę ze 100% udziałem Gminy na podstawie umowy dzierżawy. Będzie to czynność opodatkowana na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r.

Ponadto w uzupełnieniu Gmina ostatecznie sprecyzowała pytanie i oświadczyła, iż nie jest zainteresowana uzyskaniem interpretacji w zakresie pozostałych pytań zawartych we wniosku.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku).

Czy w odniesieniu do realizowanego projektu istnieje możliwość odliczenia podatku VAT w przypadku oddania na podstawie umowy dzierżawy ww. infrastruktury związanej z projektem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji występuje możliwość odliczenia podatku VAT, a tym samym mamy do czynienia z podatkiem VAT niekwalifikowanym.

W uzupełnieniu do wniosku Gmina wskazała, iż w jej opinii, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Umowa dzierżawy zaliczana jest na podstawie odpowiednio art. 8 ust. 1 i art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT do świadczenia usług lub dostawy towarów. W związku z powyższym, w tej sytuacji Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT związanego z tą inwestycją. Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony uzyskany z prowadzonej inwestycji, ponieważ zawarł ze spółką umowę dzierżawy i ustalił czynsz dzierżawny, który podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W tym przypadku podatek VAT naliczony poniesiony przez Gminę w związku z budową infrastruktury, będzie wydatkiem niekwalifikującym się do wsparcia w ramach WPRO.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i ust. 19 oraz art. 124.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zaznaczyć, że jednostki samorządu terytorialnego takie jak gminy, powiaty czy województwa, są innymi niż organy władzy publicznej uczestnikami sektora finansów publicznych, zatem nie korzystają z wyłączenia z opodatkowania, o którym mowa w art. 15 ust. 6 ustawy, lecz są objęte zwolnieniem wskazanym w § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 224, poz. 1799 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy wodociągów i zaopatrzenia w wodę, kanalizacji, usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych, utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych, zaopatrzenia w energię elektryczną i cieplną oraz gaz (art. 7 ust. 1 pkt 3 cyt. ustawy o samorządzie gminnym).

Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Gmina w ramach zadań własnych planuje zrealizować projekt. Projekt będzie realizowany ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, w ramach Priorytetu lII "Środowisko przyrodnicze", Działanie 3.4. Gospodarka wodno-ściekowa. Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Głównym celem projektu jest ograniczenie ilości zanieczyszczeń przedostających się do środowiska, a także podniesienie poziomu wyposażenia gminy w zakresie podstawowej infrastruktury technicznej. Przedmiotowa inwestycja zostanie zakończona w roku 2013, natomiast zgodnie z wytycznymi do projektu przez 5 lat od momentu zakończenia inwestycji Gmina nie będzie miała prawa przekazania innej instytucji prawa własności, czyli do roku 2018 nie nastąpi przekazanie inwestycji (majątku) w formie aportu spółce. Z chwilą zakończenia inwestycja zostanie przekazana do eksploatacji przez spółkę ze 100% udziałem Gminy na podstawie umowy dzierżawy.

Należy zaznaczyć, iż ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony.

Ponadto, według art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Stosownie do § 2 ww. przepisu ustawy, czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju.

Dzierżawa jest więc umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego polegającego na oddaniu rzeczy do używania, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu.

Nadmienić należy, że według art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, stosownie do przepisu art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Natomiast świadczenie usług, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, to każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlega opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie. Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 i ust. 3 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe należy stwierdzić, że przekazanie spółce ze 100% udziałem Gminy praw do używania i czerpania pożytków z przedmiotu umowy dzierżawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy, podstawowa stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W odniesieniu do powyższej czynności Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie § 12 ust. 1 pkt 12 ww. rozporządzenia, ponieważ przedmiotowe czynności oddania majątku do użytkowania w oparciu o umowę dzierżawy będą wykonywane na podstawie zawartej umowy cywilnoprawnej.

Reasumując, Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z faktur dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowego projektu, z uwagi na związek poniesionych wydatków z czynnościami opodatkowanymi (uzyskiwaniem przychodów z tytułu dzierżawy).

Tut. Organ informuje ponadto, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w zdarzeniu przyszłym, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności zmiany sposobu wykorzystania inwestycji i przekazania jej w formie aportu do spółki ze 100% udziałem Gminy.

Nadto zauważa się, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych.

Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne przy dokonywaniu kwalifikacji, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl