ILPP1/443-469/09-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 3 kwietnia 2009 r. (data wpływu 17 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 kwietnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dostawy samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi od 15 sierpnia 1995 r. działalność gospodarczą polegającą na handlu artykułami wyposażenia łazienek (armatura, meble, lustra itp.). Do 31 grudnia 2008 r. działalność opodatkowana była na zasadach ogólnych. W trakcie prowadzenia działalności Wnioskodawczyni zakupiła dwa samochody. Obydwa samochody zostały zaliczone do środków trwałych i wpisane do ewidencji środków trwałych oraz były amortyzowane przez okres pięciu lat (20% stawka amortyzacji). Od obydwu zakupów odliczono podatek VAT w pełnej wysokości wykazanej na fakturze VAT. W grudniu 2007 r. Wnioskodawczyni wypowiedziano umowę najmu lokalu, w którym od wielu lat prowadziła działalność. W zaistniałej sytuacji Zainteresowana postanowiła kontynuować sprzedaż jedynie za pośrednictwem Internetu. Od 1 stycznia 2009 r. Wnioskodawczyni zmieniła opodatkowanie uzyskiwanych dochodów na opodatkowanie podatkiem zryczałtowanym. W związku ze zmianą organizacji handlu w firmie na sprzedaż wysyłkową, Wnioskodawczyni przestała używać samochodów do prowadzenia działalności. Zainteresowana planuje wycofanie pojazdów z ewidencji środków trwałych i przekazanie ich na własne potrzeby.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy czynność przekazania samochodów na potrzeby własne, będzie zwolniona z VAT.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przekazanie samochodów na własne potrzeby będzie czynnością zwolnioną od podatku VAT na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W świetle natomiast art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Zatem stosownie do treści art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy, nieodpłatne przekazanie przez Wnioskodawczynię rzeczy uznawanych przez ustawę za towar (w tym także samochodu na cele prywatne) będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy, w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów.

Podstawowa stawka podatku - w myśl art. 41 ust. 1 ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy o VAT, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki, a nawet zwolnienie od podatku.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku dostawę samochodów osobowych i innych pojazdów samochodowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy, jeżeli te samochody i pojazdy są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ustawy.

Jak stanowi art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

Ponadto w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl natomiast art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, iż od 15 sierpnia 1995 r. Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą. W trakcie prowadzenia działalności Zainteresowana zakupiła dwa samochody. Obydwa samochody zostały zaliczone do środków trwałych i wpisane do ewidencji środków trwałych oraz były amortyzowane przez okres pięciu lat (20% stawka amortyzacji). Od obydwu zakupów odliczono podatek VAT w pełnej wysokości wykazanej na fakturze VAT. W związku ze zmianą organizacji handlu w firmie (sprzedaż wysyłkowa) Wnioskodawczyni przestała używać samochodów do prowadzenia działalności. Zainteresowana planuje wycofanie pojazdów z ewidencji środków trwałych i przekazanie samochodów na własne potrzeby.

Mając na względzie powołane przepisy prawa oraz opisane zdarzenie przyszłe wskazać należy, iż Wnioskodawczyni w związku z dostawą pojazdów samochodowych na cele prywatne - wykorzystywanych w działalności gospodarczej - nie będzie mogła skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Jak wynika bowiem z treści § 13 ust. 1 pkt 5 cyt. rozporządzenia, zwolniona od podatku jest dostawa pojazdów samochodowych oraz samochodów osobowych, przez podatników, którym przy ich nabyciu przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 3 ustawy o VAT, pod warunkiem, iż pojazdy te są towarami używanymi w rozumieniu art. 43 ust. 2 ww. ustawy. Powołanych przesłanek Wnioskodawczyni nie wypełnia bowiem odliczenie podatku VAT związanego z nabyciem pojazdów samochodowych nastąpiło na podstawie regulacji ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.), a nie - jak wymaga § 13 ust. 1 pkt 5 cyt. rozporządzenia - na podstawie przepisu art. 86 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ponadto w sprawie brak podstaw prawnych do zastosowania dla przedmiotowej dostawy zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług - na powołanej podstawie - uzależnione jest od braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie pojazdu spełniającego warunki do uznania go za towar używany. Nabyte przez Wnioskodawczynię pojazdy wypełniają przesłanki do uznania ich za towar używany, bowiem - stosownie do treści art. 43 ust. 2 ustawy o VAT - ruchomości te Zainteresowana używa w okresie dłuższym niż 6 miesięcy. Jednakże ich dostawa nie korzysta ze zwolnienia od podatku VAT, gdyż Wnioskodawczyni dokonała odliczenia podatku VAT - wykazanego na fakturach zakupu - w pełnej wysokości.

W konsekwencji powyższego Wnioskodawczyni nie spełnia ustawowych przesłanek umożliwiających zastosowanie względem przekazania samochodów na cele osobiste, zwolnienia od podatku zarówno na podstawie § 13 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r., jak i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Reasumując, Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do zwolnienia od podatku w związku z przekazaniem samochodów osobowych na cele osobiste, zarówno na podstawie § 13 ust. 1 rozporządzenia z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jak i na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Ponadto informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie dostawy samochodu osobowego wykorzystywanego w działalności gospodarczej. Natomiast, kwestia dotycząca zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży wycofanego środka trwałego, została załatwiona w interpretacji ILPB1/415-483/09-5/AG z dnia 3 lipca 2009 r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.