ILPP1/443-468/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2011 r. (data wpływu 17 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 1 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny budynku - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania darowizny budynku. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 30 maja 2011 r. (data wpływu 1 czerwca 2011 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność jako osoba fizyczna i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku 2007 dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej w całości opodatkowanej zakupił wraz z małżonką na prawach wspólności ustawowej nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem pawilonu handlowego. Czynność ta, po stronie sprzedawcy była zwolniona od podatku, w związku z czym nie przysługiwało prawo do odliczenia jakiegokolwiek podatku od tego zakupu. Z uwagi na okoliczność, że nieruchomość ta stanowiła składnik majątku wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, grunt oraz budynek na nim posadowiony zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy. Nastąpiło to dopiero na początku roku 2008, gdyż budynek wymagał poczynienia drobnych nakładów niezbędnych do przystosowania go dla potrzeb działalności. Nakłady te nie przekroczyły 30% wartości zakupu budynku, a podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących nabycie towarów i usług związanych z powyższym przystosowaniem został odliczony. Zakupiony budynek Wnioskodawca wykorzystywał do prowadzenia działalności opodatkowanej. Jednocześnie podjęto decyzję o rozbudowie pawilonu. Wartość nakładów poczynionych na rozbudowę pawilonu przekroczyła 30% jego wartości początkowej. Wnioskodawca odliczał na bieżąco podatek naliczony zawarty w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług na rozbudowę. W roku 2010 relacje Wnioskodawcy z małżonką uległy pogorszeniu, czego wynikiem były decyzje w sprawie wspólnego majątku. W dniu 21 grudnia 2010 r. w formie aktu notarialnego została zawarta z małżonką umowa darowizny, zgodnie z którą nieruchomość zabudowana przedmiotowym budynkiem pawilonu handlowego oraz nie oddaną jeszcze do użytku częścią rozbudowaną została darowana żonie do jej majątku osobistego.

W uzupełnieniu z dnia 30 maja 2011 r. Wnioskodawca poinformował, że nakłady poczynione na budynek pawilonu w okresie od dnia zakupu do dnia oddania go do użytku, w wysokości nieprzekraczającej 30% wartości zakupu budynku, stanowiły nakłady niezbędne do przystosowania go dla potrzeb działalności. Wydatki te stanowiły ulepszenie środka trwałego w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonane przed oddaniem go do użytkowania. Oddanie nakładów do użytkowania nastąpiło z chwilą oddania budynku pawilonu handlowego do użytku, tj. 11 lutego 2008 r. Wartość nabycia budynku wyniosła 69.357,37 zł, nakłady na jego ulepszenie przed oddaniem do użytkowania wyniosły 6.552,02 zł, wartość początkowa pawilonu w dniu oddania do użytku wyniosła 75.909,39 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opisana darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o których mowa w pkt 10, pod warunkiem, że w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a ponadto dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku, do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W ocenie Wnioskodawcy, darowizna budynku pawilonu handlowego stanowi dostawę, która objęta jest powyższym zwolnieniem. Po pierwsze przy zakupie tego budynku nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Po drugie, pomimo, że ponoszono wydatki na rozbudowę budynku, to z uwagi na okoliczność, że rozbudowywana część nie została jeszcze odebrana i oddana do użytku nie można stwierdzić, że budynek pawilonu uległ ulepszeniu. W konsekwencji, w ocenie Wnioskodawcy, czynność darowizny nieruchomości zabudowanej tym budynkiem wraz z częścią rozbudowaną jest zwolniona od podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. W myśl tego przepisu, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2011 r. przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Nadmienia się, iż z dniem 1 kwietnia 2011 r. powyższe uregulowanie zostało zmienione ustawą z dnia 18 marca 2011 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332). Artykuł ten otrzymał brzmienie:

"Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatne przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

Zatem, co do zasady, opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, a w szczególności darowizny, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Powyższe oznacza, że nieodpłatne przekazanie towarów (np. darowiznę) uznaje się za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ich nabyciem lub wytworzeniem.

Zatem, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów (w tym darowizny) - w świetle brzmienia art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Zgodnie z art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Natomiast stosownie do treści art. 890 § 1 ww. Kodeksu cywilnego, oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Powyższy wymóg koresponduje z treścią art. 158 ww. ustawy, w myśl którego, umowa zobowiązująca do przeniesienia własności nieruchomości powinna być zawarta w formie aktu notarialnego. To samo dotyczy umowy przenoszącej własność, która zostaje zawarta w celu wykonania istniejącego uprzednio zobowiązania do przeniesienia własności nieruchomości; zobowiązanie powinno być w akcie wymienione.

Jak wynika z powyższego darowizna jest umową cywilnoprawną uregulowaną w tytule XXXIII Kodeksu cywilnego, cechującą się nieodpłatnością oraz przysporzeniem majątkowym tylko jednej ze stron umowy.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w roku 2007 dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej w całości opodatkowanej Wnioskodawca zakupił wraz z małżonką na prawach wspólności ustawowej nieruchomość gruntową zabudowaną budynkiem pawilonu handlowego. Czynność ta, po stronie sprzedawcy była zwolniona od podatku, w związku z czym nie przysługiwało prawo do odliczenia jakiegokolwiek podatku od tego zakupu. Z uwagi na okoliczność, że nieruchomość ta stanowiła składnik majątku wykorzystywany wyłącznie w działalności gospodarczej Wnioskodawcy, grunt oraz budynek na nim posadowiony zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych firmy. Nastąpiło to na początku roku 2008, gdyż budynek wymagał poczynienia drobnych nakładów niezbędnych do przystosowania go dla potrzeb działalności. Następnie podjęto decyzję o rozbudowie budynku. W dniu 21 grudnia 2010 r. w formie aktu notarialnego Wnioskodawca zawarł z małżonką umowę darowizny, zgodnie z którą nieruchomość zabudowana przedmiotowym budynkiem pawilonu handlowego oraz nie oddaną jeszcze do użytku częścią rozbudowaną została darowana żonie do jej majątku osobistego.

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku okoliczności oraz obowiązujące przepisy prawa stwierdzić należy, iż darowizna przedmiotowej nieruchomości, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W przedstawionych okolicznościach nie została bowiem spełniona przesłanka art. 7 ust. 2 ustawy dotycząca istnienia prawa do odliczenia podatku naliczonego przy jej nabyciu. Brak prawa do odliczenia podatku naliczonego wyklucza możliwość uznania czynności darowizny za dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu.

Reasumując darowizna budynku na rzecz małżonki nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Darowizna w takim kształcie nie spełnia przesłanek zawartych w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy i nie może być uznana za dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, a więc za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Informuje się, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej stanu faktycznego w zakresie opodatkowania darowizny budynku na rzecz małżonki. Kwestia dotycząca stanu faktycznego w zakresie korekty podatku naliczonego w związku z rozbudową budynku, będącego następnie przedmiotem darowizny została rozstrzygnięta w interpretacji z dnia 17 czerwca 2011 r. nr ILPP1/443-468/11-5/MP.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.