ILPP1/443-465/07-2/HW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Jawnej przedstawione we wniosku z dnia 4 grudnia 2007 r. (data wpływu 6 grudnia 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości i obowiązku korekty podatku naliczonego z tym związanej - jest:

W dniu 6 grudnia 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży nieruchomości i obowiązku korekty podatku naliczonego z tym związanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Obecnie istniejąca spółka jawna powstała w wyniku obowiązkowego przekształcenia ze spółki cywilnej i jest jej następcą prawnym także w zakresie opodatkowania (na podstawie art. 93a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.). Spółka cywilna została z kolei utworzona w kwietniu 2002 r., poprzez wniesienie do niej aportem przez obecnych wspólników, przedsiębiorstwa (powstałego w związku z prowadzeniem jednoosobowej działalności gospodarczej) zmarłego rodzica, które zostało nabyte przez nich w drodze spadku. Na podstawie § 67 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 z późn. zm.) na dzień utworzenia spółki cywilnej wolne od podatku były wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego. W związku z tym, czynność wniesienia aportem przedsiębiorstwa nie została opodatkowana. W skład przedsiębiorstwa będącego przedmiotem aportu wchodziły m.in.:

* budynek A,

* budynek B,

* hala,

* budynek C,

* budynek D,

* budynek E,

* budynek H.

Spółka cywilna, a następnie spółka jawna dokonywała różnego rodzaju modernizacji wspomnianych budynków i budowli ponosząc nakłady na ich ulepszenie (zarówno o wartości do 30% wartości nieruchomości jak i powyżej tej kwoty), dokonując odliczenia podatku naliczonego na podstawie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.)

Spółki w całym okresie swego istnienia wykorzystywały wspomniane budynki i budowle wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Spółka jawna zamierza dokonać w roku 2008 zbycia części budynków i budowli, które pierwotnie zostały do niej wniesione na pokrycie wkładów (aport) i na których dokonywano ulepszeń.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 43 ustawy o VAT zwolniona z opodatkowania jest dostawa towarów używanych pod warunkiem, że:

* w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT),

* budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem dostawy są zbywane po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów (art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT),

Równocześnie przepis art. 43 ust. 6 cyt. ustawy wskazuje, że zwolnienia nie stosuje się do dostawy towarów używanych, jeżeli spełnione są wszystkie poniższe warunki:

* przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej,

podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków (ulepszeń),

* podatnik użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonania czynności opodatkowanych.

Zdaniem Podatnika w przedstawionym zdarzeniu przyszłym spełnione zostały wszystkie warunki do uznania przyszłej dostawy nieruchomości za dostawę zwolnioną:

* spółka cywilna jak również jej bezpośredni następca prawny czyli sp. jawna nie odliczyła podatku od towarów i usług w związku z nabyciem nieruchomości (przedmiotowe nieruchomości zostały wniesione przez wspólników w ramach przedsiębiorstwa w kwietniu 2002 r. na pokrycie ich wkładów w spółce cywilnej jako czynność zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług), spółkom nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego,

* budowa nieruchomości mających być przedmiotem sprzedaży została zakończona przed kwietniem 2002 r. - zatem od wybudowania upłynęło ponad pięć lat,

* jednostka co prawda ponosiła nakłady modernizacyjne w przedmiotowych budynkach, których wartość w niektórych przypadkach przekraczała 30% wartości początkowej środków trwałych i odliczała z tego tytułu podatek naliczony, ale równocześnie te budynki i budowle były użytkowane przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż pięć lat (od początku istnienia spółki cywilnej). Zatem jeden z warunków wykluczających możliwość uznania tych towarów za używane został spełniony, w związku z tym wyłączenie nie jest skuteczne.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy sprzedaż przedmiotowych budynków przez spółkę będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ad.2

Zdaniem Wnioskodawcy odliczenie podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług jedynie w takim zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ustawy o VAT). Wykonywanie czynności opodatkowanych i zwolnionych z podatku VAT powoduje konieczność dokonywania korekt odliczenia (art. 90 cyt. ustawy). W przypadku towarów i usług korekty dokonuje się stosowną proporcją na bieżąco, po zakończeniu roku, w którym wystąpiła sprzedaż mieszana (art. 91 ustawy o VAT), a w przypadku środków trwałych korekta zostaje rozłożona w czasie na 5 lub 10 lat (art. 91 ust. 2 i kolejne ustawy o VAT).

Przepis art. 91 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług nakazuje w przypadku środków trwałych (a więc także nieruchomości) o wartości jednostkowej przewyższającej 15.000 zł dokonywać korekty podatku naliczonego w okresie 10 kolejnych lat, począwszy od roku, w którym zostały one oddane do użytkowania. Roczna korekta dotyczy w takim wypadku jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku jednak, gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż środków trwałych korekta powinna być dokonana jednorazowo do całego pozostałego okresu korekty (art. 91 ust. 4 i ust. 5 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 91 ust. 7 ustawy o VAT te same reguły należy stosować w sytuacji, gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.

W przedmiotowym stanie faktycznym, zdaniem Wnioskodawcy, podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego od nabycia budynków i budowli, gdyż zostały one wniesione do spółki cywilnej jako aport przedsiębiorstwa. Równocześnie podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi na ulepszenie nieruchomości, z którego to prawa skorzystał. Zbycie przedmiotowych nieruchomości będzie stanowiło dostawę towaru w rozumieniu ustawy o VAT, korzystającą ze zwolnienia.

Podatnik twierdzi, iż w związku z tym, iż nie przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu nieruchomości, to nie jest on tym samym zobowiązany do dokonywania korekty na podstawie art. 91 ust. 6 i ust. 7 ustawy o VAT. Brak obowiązku dotyczy także odliczonego podatku od nakładów modernizacyjnych. Wynika to z brzmienia przepisu art. 91 ust. 2 ustawy o VAT: roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości jednej dziesiątej kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. Przywołany przepis wyraźnie wiąże podatek VAT podlegający korekcie z wydatkami na ich nabycie lub wytworzenie określonych składników majątkowych. Podatnik nabył przedmiotowe nieruchomości w ramach aportu. Ponoszone w późniejszych latach nakłady na ulepszenie, z samej definicji były związane z już wcześniej nabytymi aktywami. W związku z tym, podatek naliczony i odliczony od tych nakładów nie będzie podlegał korekcie przy dokonywaniu dostawy zwolnionej. Zdaniem Podatnika, nie można w żaden sposób uznać wydatków na ulepszenie za wydatki "na wytworzenie" składników majątkowych - wynika to również pośrednio z treści art. 91 ust. 8 cyt. ustawy: korekty (...) dokonuje się również, jeżeli towary i usługi nabyte do wytworzenia towaru (którego ma dotyczyć korekta) zostały zbyte lub zmieniono ich przeznaczenie przed oddaniem tego towaru do użytkowania. Budynki i budowle będące przedmiotem sprzedaży zostały oddane do użytkowania przed kwietniem 2002 r., a wszystkie nakłady na ulepszenie były dokonywane po tej dacie. Taki zapis ustawowy wyłącza zatem obowiązek dokonywania korekty podatku naliczonego od wydatków na ulepszenie w momencie dokonania dostawy zwolnionej od podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe w zakresie pytania nr 1,

* nieprawidłowe w zakresie pytania nr 2.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 6 cyt. ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle i ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

W myśl art. 43 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez towary używane rozumie się budynki i budowle lub ich części, jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów minęło co najmniej 5 lat.

Stosownie do art. 43 ust. 6 ustawy o VAT zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 ustawy, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie ich użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

* miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków,

* użytkował te towary w okresie krótszym niż 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych.

Ad.1

Biorąc pod uwagę przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy należy stwierdzić, iż dostawa przedmiotowych budynków spełniających definicję towaru używanego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, pomimo, że w trakcie ich użytkowania wydatki na ich ulepszenie przekroczyły 30% ich wartości początkowej i Wnioskodawca skorzystał z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych wydatków. Jednakże przedmiotowe budynki były użytkowane przez okres powyżej 5 lat w celu wykonywania czynności opodatkowanych, a Podatnikowi nie przysługiwało przy ich nabyciu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. W związku z powyższym nie wystąpiły przesłanki wynikające z powołanego wyżej art. 43 ust. 6 wyłączające zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, iż zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług do dostaw przedmiotowych nieruchomości nie pozostanie bez wpływu na prawo do odliczenia przez Spółkę podatku naliczonego z tytułu zakupów inwestycyjnych dotyczących tej nieruchomości.

W myśl art. 86 ust. 1 cyt. ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 cyt. ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ww. ustawy, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o VAT, po zakończeniu roku, w którym podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o którym mowa w art. 86 ust. 1, jest on obowiązany dokonać korekty kwoty podatku odliczonego zgodnie z art. 90 ust. 2-9, z uwzględnieniem proporcji obliczonej w sposób określony w art. 90 ust. 2-6 lub przepisach wydanych na podstawie art. 90 ust. 11, dla zakończonego roku podatkowego. Korekty tej nie dokonuje się, jeżeli różnica między proporcją odliczenia określoną w art. 90 ust. 4a proporcją określoną w zdaniu poprzednim nie przekracza 2 punktów procentowych.

W myśl art. 91 ust. 2 ustawy o VAT, w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 21 kwietnia 2005 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 90, poz. 756) w przypadku towarów i usług, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym, są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji a także gruntów i praw wieczystego użytkowania gruntów, jeżeli zostały zaliczone do środków trwałych nabywcy, z wyłączeniem tych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, korekty, o której mowa w ust. 1, podatnik dokonuje w ciągu 5 kolejnych lat a w przypadku nieruchomości - w ciągu 10 lat, licząc począwszy od roku, w którym zostały oddane do użytkowania. Roczna korekta w przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, dotyczy jednej piątej, a w przypadku nieruchomości - jednej dziesiątej, kwoty podatku naliczonego przy ich nabyciu lub wytworzeniu. W przypadku środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których wartość początkowa nie przekracza 15.000 zł, przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.

Korekty, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dokonuje się w deklaracji podatkowej składanej za pierwszy okres rozliczeniowy roku następującego po roku podatkowym, za który dokonuje się korekty (art. 91 ust. 3 powołanej ustawy).

Należy podkreślić, iż ustawodawca ustalił również zasady postępowania w sytuacji gdy w okresie korekty nastąpi sprzedaż towaru.

Zgodnie z art. 91 ust. 4 - 6 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy w okresie korekty, o której mowa w ust. 2, nastąpi sprzedaż towarów, o których mowa w ust. 2, uważa się, że towary te są nadal używane na potrzeby czynności podlegających opodatkowaniu u tego podatnika, aż do końca okresu korekty. Korekta po sprzedaży, o której mowa w ust. 4, powinna być dokonana jednorazowo w odniesieniu do całego pozostałego okresu korekty. Korekty dokonuje się w deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym nastąpiła sprzedaż. W przypadku gdy towary lub usługi, o których mowa w ust. 4, zostaną:

W tym miejscu należy przytoczyć przepis art. 91 ust. 7 cytowanej ustawy, zgodnie z którym przepisy art. 91 ust. 1 - 5 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podatnik miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o całą kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i dokonał takiego obniżenia, albo nie miał takiego prawa, a następnie zmieniło się to prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi. Ten ostatni przepis adresowany jest więc do podatników, którzy wykorzystywali nabyty towar do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługiwało prawo do odliczenia całości podatku naliczonego. Przepis nakazuje więc dokonanie korekty również tym podatnikom, którzy odliczyli podatek naliczony w całości, jako że nabyty towar służył wyłącznie sprzedaży opodatkowanej.

Podkreślić należy, iż przedmiotowe budynki, które zgodnie z treścią wniosku były wykorzystywane tylko i wyłącznie do czynności dających prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z chwilą sprzedaży (zwolnionej z opodatkowania) zmieniają swoje przeznaczenie i od tego momentu związane są ze sprzedażą zwolnioną od podatku od towarów i usług.

Z treści wniosku wynika, iż przedmiotowe nieruchomości Spółka nabyła w formie aportu w kwietniu 2002 r., czyli pod rządami ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11, poz. 50 z późn. zm.). Spółka dokonywała różnego rodzaju modernizacji przedmiotowych budynków i budowli ponosząc nakłady na ich ulepszenie.

Należy podkreślić, iż wobec braku regulacji, która wprost rozstrzygałaby kwestię korekty podatku naliczonego w związku z ulepszeniem środków trwałych, w ocenie tut. Organu, należy zastosować zasady wynikające z art. 91 ust. 1 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Ulepszenie środka trwałego należy zatem traktować dla celów podatku od towarów i usług tak jak zakup odrębnego środka trwałego.

Ad.2

Jeżeli nakłady poczyniono po 30 kwietnia 2004 r. i spowodowały one zwiększenie wartości nieruchomości - w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym - wówczas zmiana przeznaczenia środka trwałego powoduje konieczność korekty podatku naliczonego od zakupów związanych z nakładami (modernizacją) zgodnie z zasadami zawartymi w art. 91 ustawy o VAT. Korekty dokonuje się pod warunkiem, że nie minął jeszcze okres korekty, o której mowa w art. 91 ust. 2 ustawy.

Zaznacza się jednocześnie, że gdy nakłady inwestycyjne poczynione zostały w okresie od 1 maja 2004 r. do 31 maja 2005 r. na podstawie art. 6 ust. 2 powołanej wyżej ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o zmianie niektórych innych ustaw, znajduje zastosowanie przepis art. 91 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym przed zmianą ustawy o VAT.

Natomiast w przypadku, gdy nakłady inwestycyjne poczynione zostały przed 1 maja 2004 r., zgodnie z art. 163 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. w odniesieniu do korekty stosuje się przepisy art. 20 ust. 5 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (korekta podatku naliczonego w oparciu o art. 91 ustawy dotyczy zatem jedynie składników majątku nabytych lub modernizowanych od 1 maja 2004 r.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.