ILPP1/443-46/13-4/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 18 stycznia 2013 r. (data wpływu 21 stycznia 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 marca 2013 r. (data wpływu 14 marca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działek budowlanych. Wniosek uzupełniono w dniu 14 marca 2013 r. o doprecyzowanie opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego oraz o dodatkową opłatę.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz opis zdarzenia przyszłego.

W dniu 18 marca 1996 r. rodzice przekazali Wnioskodawcy w formie darowizny działki rolne o pow. 9,29 ha na założenie gospodarstwa rolnego. Nieruchomości te były w planie zagospodarowania przestrzennego gminy przeznaczone do użytku rolnego. W roku 1995, gdy rodzice Zainteresowanego byli jeszcze właścicielami tych działek rolnych, ojciec Wnioskodawcy napisał do gminy wniosek, żeby część działki nr..., V klasa ziemi przeznaczyć na cele nierolne.

Gmina przy robieniu planu zagospodarowania przestrzennego naniosła część działki nr... pod budownictwo Uchwałą Rady Miejskiej.... nr... z dnia....

Do roku 2011 nie było zainteresowania gruntem Wnioskodawcy pod budowę, może dlatego, że Zainteresowany nie ogłaszał, że ma możliwość podziału gruntu na działki budowlane. Na przedmiotowej działce Wnioskodawca prowadził działalność rolniczą i opłacał podatek rolny. Na jesieni roku 2011 Zainteresowany postanowił zlecić podział części działki nr..., V klasa ziemi na działki budowlane:

* 439/1, 439/2, 439/3, 439/4 na cele nierolne, działki budowlane,

* 439/5 pozostała na cele rolne jak dotychczas.

Za podział tych działek Wnioskodawca zapłacił 5000,00 zł.

Dnia 8 stycznia 2013 r. Zainteresowany sprzedał dwie działki:

* działkę nr 439/1 o pow. 0,1335 ha w kwocie 19521,00 zł,

* działkę nr 439/2 o pow. 0,1127 ha w kwocie 16479,00 zł.

Działki te są nieuzbrojone, Wnioskodawca musi jeszcze utwardzić 400 m drogi gminnej nr..., dodatkowo musi jeszcze uczestniczyć finansowo z firmą... w doprowadzeniu wody do tych działek (projekt, mapa do celów projektowych, roboty ziemne).

W chwili obecnej Wnioskodawca mieszka wraz z rodziną, jest ich czworo, na wykończonym już parterze domu jednorodzinnego, którego budowę Zainteresowany rozpoczął w roku 2003, przy dużym zaangażowaniu rodziny.

Resztę kwoty uzyskanej ze sprzedaży działek Wnioskodawca przeznaczy na wykończenie poddasza i elewacji domu. Poddasze jest w stanie surowym, bez ścian działowych, instalacji elektrycznej, grzewczej i sanitarnej.

Nr księgi wieczystej nieruchomości Zainteresowanego (...)

Wnioskodawca zaznaczył, że jest rolnikiem ryczałtowym.

W piśmie z dnia 13 marca 2013 r. (data wpływu 14 marca 2013 r.), będącym uzupełnieniem przedmiotowego wniosku, Zainteresowany poinformował, że:

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Wnioskodawca chciałby się dowiedzieć, czy sprzedaż działek, której dokonał powinna być objęta podatkiem od towarów i usług i czy pozostałe dwie działki, które może kiedyś sprzeda, będą objęte podatkiem od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy.

Wnioskodawca chciałby, aby przedmiotowe działki nie były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, gdyż nabył je w formie darowizny od rodziców. Nie kupił ich od osoby trzeciej w celu odsprzedania i uzyskania korzyści majątkowej. Pieniądze będą wykorzystane na wykończenie domu, z jednej nieruchomości na drugą.

Wnioskodawca nigdy nie sprzedał żadnej działki, a tym bardziej działki budowlanej. Nie jest pewien, czy na działki powinien być nałożony podatek od towarów i usług czy nie, dlatego prosi o wydanie interpretacji indywidualnej w swojej sprawie.

Grunty rolne stanowią majątek prywatny niezwiązany z działalnością gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem, w świetle przytoczonych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru określoną w art. 2 pkt 6, a jego sprzedaż traktowana jest jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju.

Stwierdzić należy, że nie każda czynność, która stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Określona czynność będzie opodatkowana podatkiem VAT, jeśli zostanie wykonana przez podatnika, a więc osobę prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - mocą art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Wskazać również należy, iż za podatnika uznaje się także podmiot, który wykonał czynność podlegającą opodatkowaniu jednorazowo, ale w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania danej czynności w sposób częstotliwy, czyli powtarzalny. Istotne jest zatem każdorazowe przeanalizowanie, czy intencją danego podmiotu wykonującego określoną czynność, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne, było dokonywanie tej czynności wielokrotnie i w okolicznościach noszących znamiona działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, osoby fizyczne dokonujące sprzedaży, przekazania lub darowizny towarów, stanowiących część ich majątku osobistego (takiego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach prowadzonej działalności gospodarczej), nie są zaliczane do grona podatników podatku od towarów i usług.

Konsekwentnie, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną). Przejawem zaś takiej aktywności określonej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną może być np.: nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług deweloperskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym, na tego rodzaju aktywność "handlową" wskazywać musi ciąg powyżej przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestię tą rozstrzygnął Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie w orzeczeniu z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży gruntu podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - Dz.U.UE L347.1 z późn. zm. - (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w orzeczeniu z dnia 7 grudnia 2011 r., sygn. akt I SA/Po 727/11, o tym, że podmiot dokonujący sprzedaży gruntu budowlanego działał w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, a nie w ramach zarządu majątkiem prywatnym wykonując prawo własności, decyduje stopień jego aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, z którego wynika, że angażuje on środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w ramach prowadzenia działalności gospodarczej. W takim kształcie sprawy konieczne staje się ustalenie, że zbywca w odniesieniu do czynności sprzedaży działki budowlanej lub przeznaczonej pod zabudowę występował jako osoba angażująca środki podobne do wykorzystywanych przez handlowca, a nie osoba wykonująca prawo własności w stosunku do tego gruntu, bowiem jednorazowa sprzedaż nawet w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania jej w sposób częstotliwy nie przesądza, że z tego tylko powodu staje się podatnikiem VAT.

Nie jest działalnością handlową - jak określił to w orzeczeniu Sąd - sprzedaż majątku osobistego (prywatnego), który nie został nabyty w celach odsprzedaży (w celach handlowych), lecz spożytkowania w celach prywatnych. Ponadto, podjęcie takich czynności np. jak uzbrojenie terenu, wydzielenie dróg wewnętrznych oraz działanie marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia stanowią o takiej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami, które mogą wskazywać, że czynności sprzedającego przybierają formę zawodową (profesjonalną), a w konsekwencji zorganizowaną.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, iż w dniu 18 marca 1996 r. rodzice przekazali Wnioskodawcy w formie darowizny działki rolne o pow. 9,29 ha na założenie gospodarstwa rolnego. Nieruchomości te były w planie zagospodarowania przestrzennego gminy przeznaczone do użytku rolnego.

W roku 1995, gdy rodzice Zainteresowanego byli jeszcze właścicielami tych działek rolnych, ojciec Wnioskodawcy napisał do gminy wniosek, żeby część działki nr..., V klasa ziemi przeznaczyć na cele nierolne. Gmina przy robieniu planu zagospodarowania przestrzennego naniosła część działki nr... pod budownictwo.

Na przedmiotowej działce Wnioskodawca prowadził działalność rolniczą i opłacał podatek rolny. Na jesieni roku 2011 Zainteresowany postanowił zlecić podział części działki nr... na 4 działki budowlane i 1 działkę rolną (jak dotychczas). Za podział tych działek Wnioskodawca zapłacił 5000,00 zł.

Dnia 8 stycznia 2013 r. Zainteresowany sprzedał dwie działki:

* działkę o pow. 0,1335 ha w kwocie 19521,00 zł,

* działkę o pow. 0,1127 ha w kwocie 16479,00 zł.

Działki te są nieuzbrojone. Dostęp do działek jest z istniejącej drogi gminnej, którą Wnioskodawca musi jeszcze utwardzić (400 m), do czego zobowiązał się kupującym słownie jeszcze przed sprzedażą, dodatkowo musi jeszcze uczestniczyć finansowo w doprowadzeniu wody do sprzedanych dwóch działek (projekt, mapa do celów projektowych, roboty ziemne). Przy okazji położenia wodociągu do sprzedanych działek doprowadzi również wodę do pozostałych dwóch działek. Nabywcy kupionych działek indywidualnie starają się o doprowadzenie prądu, do pozostałych dwóch działek przyszli nabywcy również będą się starać we własnym zakresie o doprowadzenie prądu.

Zainteresowany nie występował o decyzję o warunkach zabudowy dla działek już sprzedanych, ani tych przeznaczonych na sprzedaż. Przedmiotowe działki nigdy nie były i nie są przez Wnioskodawcę udostępniane osobom trzecim.

Wnioskodawca nie umieszczał i w najbliższym czasie nie zamierza umieszczać ofert w prasie, radiu czy Internecie.

Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym. Ponadto jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej, którą zawiesił z powodu braku pracy z dniem 1 września 2012 r. W swojej pozarolniczej działalności gospodarczej Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi sprzedaży i wynajmu nieruchomości.

Biorąc pod uwagę treść przytoczonych przepisów oraz zawarty we wniosku opis sprawy wskazać należy, iż Wnioskodawca dokonując dostawy przedmiotowych działek nie będzie zbywał majątku osobistego, lecz dokona sprzedaży zachowując się jak podmiot profesjonalnie dokonujący dostawy w zakresie obrotu nieruchomościami. Zainteresowany zaangażował bowiem środki podobne do wykorzystywanych przez handlującego nieruchomościami. Istotnym elementem, przesądzającym o uznaniu planowanych przez Zainteresowanego działań (tekst jedn.: dostawy działek budowlanych) za prowadzenie działalności gospodarczej oprócz ustalonego celu nabycia nieruchomości (darowizna nieruchomości na cele działalności rolniczej) są czynności przygotowawcze, jakich dokonał Wnioskodawca w związku z dokonaną i planowaną transakcją sprzedaży. Zainteresowany dokonał z własnej inicjatywy podziału przedmiotowych gruntów na mniejsze działki. Dodatkowo, na co wskazał sam Wnioskodawca, zobowiązał się do utwardzenia drogi gminnej i do partycypowania w kosztach doprowadzenia do przedmiotowych działek wody. Te czynności przesądziły o zawodowej aktywności w zakresie obrotu nieruchomościami. Wykonanie ww. czynności wskazuje na podjęcie przez Zainteresowanego aktywnych i świadomych działań zmierzających do sprzedaży działek w celu osiągnięcia korzyści finansowej.

Nie bez znaczenia w sprawie jest również fakt, że jak wynika z opisanego we wniosku stanu, Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym i czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Tym samym, dokonując sprzedaży gruntu, dokonuje sprzedaży majątku związanego z prowadzoną działalnością.

Zatem, w zakresie przedmiotowej dostawy Wnioskodawca wypełnia przesłanki określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy, stanowiące podstawę do uznania go za podatnika podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, sprzedaż wydzielonych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Wskazać należy, iż w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Przewidziano jednak pewne wyjątki od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, w przypadku gruntów niezabudowanych zwolniona od podatku jest jedynie dostawa terenów innych niż budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż generalnie opodatkowane podatkiem od towarów i usług są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę. Pozostałe natomiast dostawy nieruchomości gruntowych niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę - są zwolnione od podatku VAT.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9, posługuje się kryterium przeznaczenia terenu, a nie tylko jego klasyfikacją gleboznawczą. Wskazać przy tym należy, iż na gruncie przepisów podatkowych brak jest definicji pojęcia gruntu przeznaczonego pod zabudowę.

W celu ustalenia, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 647 z późn. zm.).

Treść art. 3 ust. 1 ww. ustawy wskazuje, że kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 cyt. ustawy, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - w myśl zapisów ust. 2 powołanego przepisu - określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

Zatem wskazać należy, iż o przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Dokonując zatem podsumowania powyższej analizy stwierdzić należy, iż kwestię zasad kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej oraz zakres i sposób postępowania w sprawach przeznaczenia terenów na określone cele oraz ustalenia zasad ich zagospodarowania i zabudowy określa ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Z zawartych w niej przepisów wynika, że o przeznaczeniu terenu decyduje plan zagospodarowania przestrzennego sporządzony, dla terenów gminy - przez gminę oraz że ustalenia tego planu kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. W przypadku natomiast jego braku określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów oraz opisu sprawy, sprzedaż przez Wnioskodawcę działek niezabudowanych, które zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego przeznaczone są pod budownictwo, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zatem ich sprzedaż będzie podlegać opodatkowaniu według stawki podstawowej w wysokości 23%.

Reasumując, zbycie ww. gruntów nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Zatem dokonana przez Wnioskodawcę, jak i planowana sprzedaż działek będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług przy zastosowaniu stawki podatku VAT 23%.

Ponadto, w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.