ILPP1/443-454/08-2/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 10 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w roku 2002 nabył grunt o powierzchni 2,5 ha. Pod koniec roku 2002 Zainteresowany podzielił nieruchomość na 20 działek, w których skład wchodzą także drogi dojazdowe. Dwie działki Wnioskodawca przeznaczył pod zalesienie, siedem działek sprzedał, a na dwóch działkach stawiany jest dom i planowana budowa budynku gospodarczego.

Wnioskodawca od roku 2004 jest płatnikiem podatku VAT z tytułu sprzedaży działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Jakie przepisy nakazują płacić podatek VAT, a jakie przepisy zwalniają z takiej czynności inne podmioty.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest obowiązany do płacenia podatku VAT z tytułu dostawy działek budowlanych.

Wnioskodawca nabył nieruchomość jako rolnik z myślą o budowie własnego gospodarstwa. W trakcie załatwiania formalności Zainteresowany dowiedział się, iż miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przeznaczył zakupiony teren pod zabudowę. W tej sytuacji Wnioskodawca postanowił podzielić posiadany areał na działki, a następnie część z nich sprzedać. Zainteresowany rozpoczął planowaną budowę oraz dokonywał sprzedaży działek. Uzyskane środki finansowe przeznaczał na budowę domu. Działki w gminie - w której zamieszkuje Wnioskodawca - nie uzyskują dużej wartości i są nieuzbrojone.

W roku 2004 Zainteresowany rozpoczął odprowadzać podatek VAT od sprzedanych działek budowlanych.

Wnioskodawca posiada informacje, z których wynika, iż podmioty które nabyły grunty w drodze darowizny lub zakupu i w określonym czasie uprawiały, a po upływie 5 lat postanowiły nieruchomość podzielić i sprzedać, nie są zobowiązane do płacenia podatku od towarów i usług oraz nie mają obowiązku w podatku dochodowym. Podmioty lokują środki pieniężne w gruntach (dla zysku) i nie sprzedają ich przed upływem 5 lat, aby nie płacić podatku dochodowego.

W konsekwencji Wnioskodawca jest zdania, iż nie jest obowiązany do zapłaty podatku VAT bowiem nie jest deweloperem zajmującym się handlem nieruchomościami, a obecna sytuacja wynikła przypadkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu VAT podlegają:

* odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;

* eksport towarów;

* import towarów;

* wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;

* wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Za dostawę towarów - stosownie do art. 7 ust. 1 cyt. ustawy - uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Według art. 2 pkt 6 ww. ustawy towarami są rzeczy ruchome, wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy - opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy - czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

Podatnikami w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat tej działalności.

Działalność gospodarcza na mocy art. 15 ust. 2 cyt. ustawy obejmuje:

* wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wtedy, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy;

* czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zasady wykładni językowej i funkcjonalnej definicji działalności gospodarczej prowadzą do wniosku, że działalność gospodarczą stanowi nie tylko działalność częstotliwa, czyli stała i powtarzalna, ale także jednorazowa czynność, jeżeli wiąże się z nią zamiar częstotliwości, przy czym wspomniana działalność powinna być wykonywana przez producenta, handlowca, usługodawcę, pozyskującego zasoby naturalne, rolnika lub wykonującego wolny zawód.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że Wnioskodawca w roku 2002 nabył grunt o powierzchni 2,5 ha. Pod koniec roku 2002 Zainteresowany podzielił przedmiotowy grunt na 20 działek. Dwie działki Wnioskodawca przeznaczył pod zalesienie, siedem działek sprzedał, a na dwóch działkach stawiany jest dom oraz planowana jest budowa budynku gospodarczego. Wnioskodawca nabył nieruchomość jako rolnik z myślą o budowie własnego gospodarstwa. Obecnie uzyskane ze sprzedaży środki finansowe Zainteresowany przeznaczał na budowę domu. W roku 2004 Zainteresowany rozpoczął odprowadzać podatek VAT od sprzedanych działek budowlanych.

Uwzględniając powyższe wskazać należy, iż Wnioskodawca wypełnia przesłankę podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Zakup nieruchomości, a następnie podział na 20 działek i zbycie 7 z nich jest - w świetle ww. ustawy - działalnością handlową bowiem zgodnie z definicją pojęcia handel "to rodzaj działalności polegającej na nabywaniu jakichś dóbr, walorów w celu ich dalszej odsprzedaży, odstępowania za jakąś cenę" (Słownik Współczesnego Języka Polskiego, Wyd. Wilga, Warszawa 1996 r., s. 300). W konsekwencji powyższego Zainteresowany dokonując dostawy przedmiotowych działek zobowiązany był na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, czynności te opodatkować.

Dostawa terenów budowlanych oraz przeznaczonych pod zabudowę podlega opodatkowaniu stawką podstawową wskazaną w art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - 22%. Od zasady opodatkowania dostawy gruntu według stawki podstawowej przewidziano jednak pewne wyjątki. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Celem określenia czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę należy się odwołać do przepisów zawartych w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) regulującej zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej. Zgodnie z art. 4 ust. 1 i ust. 2 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Zatem o charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego, decyduje o kwalifikacji gruntu.

Mając powyższe na uwadze transakcja opisana we wniosku nie będzie korzystać ze zwolnienia przedmiotowego zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, bowiem - jak wskazał Zainteresowany - dotyczy terenów przeznaczonych pod zabudowę.

Reasumując, dokonana przez Wnioskodawcę dostawa działek budowlanych jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów. W tej sytuacji Wnioskodawca sprzedając omawiane grunty, nie zbywa majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej handlowej działalności gospodarczej. W konsekwencji sprzedaż działek jest czynnością, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT i podlega opodatkowaniu 22% stawką podatku od towarów i usług.

Ustawa o podatku od towarów i usług zawiera normy umożliwiające zastosowanie do dostawy gruntów zwolnienia od podatku. Możliwość taka jednak w przedmiotowej sprawie nie wystąpiła, bowiem zbywany grunt został zakupiony, a następnie sprzedany, a ponadto ma charakter budowlany.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.