ILPP1/443-445/08-2/AT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty Mieszkaniowej, przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2008 r. (data wpływu do Izby Skarbowej w Poznaniu: 28 kwietnia 2008 r., data wpływu do BKIP w Lesznie: 29 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży dokonanej przez Wspólnotę Mieszkaniową zaadoptowanych pomieszczeń - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku VAT sprzedaży dokonanej przez Wspólnotę Mieszkaniową zaadoptowanych pomieszczeń.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wspólnota Mieszkaniowa posiada budynek mieszkalny powstały w końcu lat 50-tych, pięciokondygnacyjny, po jednym mieszkaniu na kondygnacji. Mieszkanie własnościowe na ostatnim, 4 piętrze sąsiadowało z pralnią o powierzchni 15 m#178; i wysokości 2,55 m. Pralnia - część wspólna nieruchomości - została zaadoptowana, przekształcona na pomieszczenia mieszkalne (przedpokój i pokój) przez właściciela przyległego mieszkania. W chwili obecnej zaadoptowane pomieszczenia mające status lokalu mieszkalnego stanowią integralną część z przyległym do nich mieszkaniem. Właściciel wydzierżawia zaadoptowane pomieszczenia na postawie umowy dzierżawy. Użytkownik ww. dzierżawionych pomieszczeń wystąpił do Wspólnoty Mieszkaniowej o wykup pralni zaadoptowanej na pomieszczenia mieszkalne o powierzchni 14,60 m#178;, użytkowanej jako pomieszczenia mieszkalne, za cenę 116.800,00 zł brutto. Wnioskodawca nadmienia, iż jest to część wspólna nieruchomości. W ww. sprawie została podjęta stosowna uchwała Wspólnoty Mieszkaniowej, a tym samym wniosek właściciela został zaaprobowany.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą zaadoptowanych pomieszczeń za kwotę 116.800,00 zł. Wspólnota stanie się płatnikiem podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota nie stanie się płatnikiem podatku VAT, bowiem w myśl przepisów art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 10, zwalnia się od podatku:

* dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze; (art. 43 ust. 1 pkt 2),

* dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe; (art. 43 ust. 1 pkt 10).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W świetle postanowień art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Zgodnie z unormowaniem zawartym w art. 2 pkt 6 cyt. ustawy pod pojęciem towarów rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 6 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (Dz. U. z 2000 r. Nr 80, poz. 903 z późn. zm.) ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota Mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Wspólnota Mieszkaniowa w zakresie czynności zarządzania nieruchomością wspólną i pobierania zaliczek od członków wspólnoty z tytułu np. dostawy mediów do poszczególnych lokali nie jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT.

Z punktu widzenia przepisów ustawy o podatku od towarów i usług wspólnota mieszkaniowa jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej mogącą posiadać podmiotowość podatkową, natomiast sprzedaż części wspólnej nieruchomości jest czynnością mieszczącą się w definicji dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy, należy zaznaczyć, iż czynności wykonywane przez Wspólnotę, wykraczające poza zakres obowiązkowego zarządu określonego w ustawie o własności lokali, są dostawą towarów lub świadczeniem usług, w stosunku do których mają zastosowanie przepisy cyt. ustawy. Sprzedaż zaadoptowanych pomieszczeń jest zatem czynnością należącą do kategorii czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ww. ustawy.

W związku z powyższym, przedmiotowa dostawa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy transakcji tej można przypisać znamiona działalności gospodarczej, tj. zamiar wykonywania jej dla celów zarobkowych, co czyni dostawcę w tym zakresie podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy.

Podstawowa stawka podatku stosownie do art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynosi 22%. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z brzmieniem art. 43 ust. 1 pkt 10 tejże ustawy, zwalnia się od podatku dostawę obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części, z wyjątkiem obiektów i ich części, które mają być zasiedlone lub zamieszkane po raz pierwszy; zwolnienie nie dotyczy części budynków przeznaczonych na cele inne niż mieszkaniowe. Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się wydanie pierwszemu nabywcy lub pierwszemu użytkownikowi obiektów budownictwa mieszkaniowego lub ich części do użytkowania w wykonywaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Na podstawie art. 2 pkt 12 ustawy przez obiekty budownictwa mieszkaniowego rozumie się budynki mieszkalne stałego zamieszkania sklasyfikowane w Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych w dziale 11.

Z powyższych unormowań wynika, że ze zwolnienia od podatku korzysta dostawa (sprzedaż, zamiana) obiektów budownictwa mieszkaniowego na tzw. rynku wtórnym, lecz przeznaczonych wyłącznie na cele mieszkaniowe. Natomiast ww. dostawa realizowana na rynku pierwotnym, tzn. przed pierwszym zasiedleniem lub zamieszkaniem - w każdym przypadku opodatkowana jest podatkiem VAT.

Z przedstawionego we wniosku opisu wynika, że zaadoptowane pomieszczenia, będące przedmiotem dostawy, mieszczą się w budynku mieszkalnym wybudowanym pod koniec lat 50. Pralnia przekształcona na pomieszczenia mieszkalne posiada status lokalu mieszkalnego. Przedmiotowy lokal, powstały po adaptacji pralni, jest obecnie wydzierżawiany na cele mieszkaniowe, a zatem nastąpiło już jego zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ww. ustawy.

W świetle powyższego dostawa lokalu mieszkalnego, który był wcześniej zasiedlony na podstawie umowy dzierżawy, będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz powołanych wyżej przepisów wskazuje, iż w przedmiotowej sprawie ma zastosowanie zwolnienie, o którym mowa wyżej w art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy.

Natomiast dostawa towarów używanych może korzystać ze zwolnienia zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jednakże pod pewnymi warunkami.

I tak, stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, z zastrzeżeniem pkt 10, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego; zwolnienie dotyczy również używanych budynków i budowli lub ich części, będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze.

Przez towary używane, w myśl ust. 2 pkt 1 powołanego artykułu, rozumie się budynki i budowle lub ich części - jeżeli od końca roku, w którym zakończono budowę tych obiektów, minęło co najmniej 5 lat.

Natomiast art. 43 ust. 6 ustawy stanowi, iż zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do dostawy towarów wymienionych w ust. 2 pkt 1, jeżeli przed wprowadzeniem ich do ewidencji środków trwałych lub w trakcie użytkowania wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej, a podatnik:

Podkreślić należy, iż aby cytowany przepis art. 43 ust. 6 miał zastosowanie, to wszystkie wyżej wymienione warunki muszą zostać spełnione łącznie. Niewystąpienie jednego z nich oznacza możliwość zastosowania zwolnienia przy sprzedaży używanych budynków, budowli i ich części. Ponieważ przedmiotem dostawy jest lokal mieszkalny powyższe przepisy dotyczące towarów używanych nie mają zastosowania.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2007 r., zwalniało się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Natomiast od dnia 1 stycznia 2008 r. brzmienie powołanego przepisu uległo zmianie. Od tego dnia wartość sprzedaży uprawniającej podatników do zwolnienia wynosi 50.000 zł. Do wartości sprzedaży zarówno do 31 grudnia 2007 r., jak i od 1 stycznia 2008 r. nie wlicza się kwoty podatku.

Ponadto stosownie do art. 113 ust. 2 cyt. ustawy, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W świetle art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę (...).

Stosownie do § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 listopada 2006 r. w sprawie określenia kwoty uprawniającej do zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 220, poz. 1604), w roku 2007 wartość sprzedaży opodatkowanej, o której mowa w art. 113 ust. 1 cyt. ustawy, uprawniającej do zwolnienia od podatku VAT, odpowiadającej równowartości 10.000 euro, wynosiła 39.700 zł W brzmieniu art. 113 ust. 1 ustawy obowiązującym od dnia 1 stycznia 2008 r. zwolnienie dotyczy podatników, którzy nie przekroczyli łącznie w poprzednim roku podatkowym wartości sprzedaży opodatkowanej w kwocie 50.000 zł.

Reasumując, sprzedaż pralni zaadoptowanej na pomieszczenia mieszkalne (przedpokój i pokój) posiadające status lokalu mieszkalnego, stanowiącego integralną część z przyległym do nich mieszkaniem, po pierwszym zasiedleniu będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy (w przypadku spełnienia przesłanek zawartych w tym przepisie). W takiej sytuacji, Wspólnota Mieszkaniowa nie będzie miała obowiązku dokonania rejestracji w zakresie podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży ww. pomieszczeń.

Należy podkreślić, że w przedmiotowej sprawie brak opodatkowania opisywanej dostawy lokalu mieszkalnego, którego wartość sprzedaży przekroczy kwotę uprawniającą do zwolnienia podmiotowego, wynikać będzie wyłącznie z faktu, że sprzedaż przedmiotowego lokalu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, tym samym nie jest wliczana do obrotu, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.