ILPP1/443-433/14-4/JSK - VAT w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, na moment złożenia wniosku Pani, przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2014 r. (data wpływu 28 maja 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 10 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 28 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości. Wniosek uzupełniono w dniu 10 lipca 2014 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz własnego stanowiska.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (...) Kancelaria Komornicza w (...) (dalej: Wnioskodawca, Zainteresowany) w związku z ewentualną sprzedażą nieruchomości należącej do dłużników:

(...) pesel: (...) (dalej: Dłużniczka)

(...) pesel: (...)

o nr (...) nabytej w dniu 15 listopada 2006 r. na podstawie Aktu Notarialnego Repertorium (...) położonej w miejscowości (...), gm. (...) oraz wynikającym z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów, informuje, że Dłużniczka - (...) figurowała w ewidencji podatników podatku od towarów i usług tutejszego Urzędu Skarbowego w (...) w okresie od dnia 6 listopada 2007 r. do dnia 20 marca 2012 r., dłużnik (...) nie figuruje w ewidencji podatników podatku od towarów i usług tutejszego Organu Podatkowego.

Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa, oznaczona jako działka ewidencyjna nr 45/2, AM-1 o powierzchni 0,2881 ha (działka w użytkowaniu wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 r.) zabudowana budynkiem wczasowym, o Pu-752,2 m² i budynkiem świetlicy o Pu-218 m² w (...) nr 21, gmina (...), powiat (...), woj. (...).

Dłużnicy pismem z dnia 7 kwietnia 2014 r. (wpływ do kancelarii dnia 16 kwietnia 2014 r.) oświadczyli, że ww. nieruchomość została zakupiona dnia 15 listopada 2006 r. od osoby fizycznej, która zamieszkiwała powyższą nieruchomość od ok. 10 lat. W dniu zakupu został uiszczony jedynie podatek od czynności cywilnoprawnej w wysokości 16.900,00 zł, w zakresie kupna nieruchomości nie była wystawiana faktura VAT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez dłużnika podatek VAT nie był odzyskiwany. Obiekt był wykorzystywany jako pensjonat od dnia 17 marca 2012 r. Dłużnicy również oświadczyli, że przez okres użytkowania ww. nieruchomości nie były wykonywane żadne inwestycje, czy ulepszenia, które stanowiłyby wysokość 30% wartości początkowej nieruchomości. Były ponoszone jedynie niewielkie nakłady na bieżące remonty, czy doposażenie obiektu.

W piśmie z dnia 7 lipca 2014 r. - stanowiącym uzupełnienie wniosku - Zainteresowany wskazał, że:

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku ze sprzedażą nieruchomości w drodze licytacji Komornik będzie płatnikiem podatku od towarów i usług, czy też będzie zwolniony od ww. obowiązku.

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu do wniosku z dnia 7 lipca 2014 r.), przedmiotowa nieruchomość jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

Komornik nie będzie płatnikiem podatku od towarów i usług w związku ze sprzedażą nieruchomości w drodze licytacji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Natomiast przepis art. 30 § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa stanowi, że płatnik odpowiada za niepobranie podatku od podatnika, pobranie podatku w kwocie niższej niż należna, niewpłacenie w terminie pobranego podatku. Natomiast wyłączenie odpowiedzialności płatnika, zgodnie z art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej, występuje ze względu na to, że winę za niepobranie podatku lub pobranie go w kwocie niższej niż należna ponosi podatnik.

Na podstawie art. 106c ustawy, faktury dokumentujące dostawę towarów, o której mowa w art. 18, z tytułu której na dłużniku ciąży obowiązek podatkowy, wystawiają w imieniu i na rzecz dłużnika:

Z powyższych przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika - dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku jest zobowiązany dłużnik, tzn. w przypadku, gdy dłużnik - właściciel towarów - występuje jako podatnik podatku od towarów i usług, wówczas komornik jest płatnikiem VAT z tytułu dostawy tego towaru. W przypadku natomiast, gdy dana czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jest od niego zwolniona, komornik sądowy nie jest obowiązany do odprowadzenia podatku. Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o VAT i do uwzględniania, w trakcie sprzedaży egzekucyjnej towarów, okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Biorąc więc pod uwagę powyższe przepisy, a przede wszystkim zaś wynikający z nich status komornika sądowego jako płatnika podatku od towarów i usług obowiązanego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku, i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu od dostawy dokonywanej w trybie egzekucji towarów będących własnością dłużnika - stwierdzić należy, że komornik tylko wówczas jest płatnikiem podatku od towarów i usług, gdy do rozliczenia podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży byłby zobowiązany dłużnik.

Ponadto opodatkowanie podatkiem od towarów i usług będzie miało miejsce wówczas, jeżeli po stronie dłużnika spełnione zostaną przesłanki o charakterze przedmiotowym, tj. wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu w oparciu o przepisy art. 5 ustawy i podmiotowym, tj. gdy czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług jest dokonywana przez osobę (lub jednostkę organizacyjną) będącą podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, działającą w takim charakterze.

Stosownie do dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, na mocy art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zarówno grunt, jak i budynek spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)

Wskazać ponadto należy, że istota dostawy w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy polega na "przeniesieniu prawa" do rozporządzania towarami jak właściciel. Pojęcie "rozporządzanie towarami jak właściciel" należy rozumieć szeroko, jako obejmujące nie tylko uprawnienie do prawnego dysponowania towarem. Przepis ustawy o podatku od towarów i usług ma zastosowanie do każdego przeniesienia prawa na inną stronę, które to przeniesienie skutkuje tym, że strona uzyskuje de facto, możliwość korzystania z rzeczy tak jak właściciel, nawet jeśli nie wiązało się to z przeniesieniem własności w sensie cywilistycznym, wskazując na uniezależnienie opodatkowania od przeniesienia własności towarów. Znajduje to wyraz w formule "jak właściciel", co implikuje możliwość uznania za dostawę towarów również owego faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą bez względu na to, czy w rzeczywistości w ślad za tym doszło do przeniesienia prawa własności. Należy rozróżnić pojęcie "rozporządzanie towarem jak właściciel" w ujęciu ustawowym i pojęcie własności w ujęciu cywilistycznym.

Zauważyć należy, że nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że dłużniczka była zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, prowadziła działalność gospodarczą jednoosobowo - usługi hotelarskie, a nieruchomość będącą przedmiotem wniosku była przez dłużniczkę wykorzystywana do wykonywania działalności gospodarczej, dla zamierzonej czynności jej zbycia dłużniczka będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle przepisów ustawy, będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Tut. Organ zaznacza ponadto, że skoro przedmiotem dostawy będzie nieruchomość stanowiąca majątek wspólny dłużników, lecz wykorzystywana w prowadzonej działalności gospodarczej tylko przez jednego z nich, to podatnikiem w całym zakresie z tytułu planowanej dostawy będzie dłużniczka, która wykorzystywała tę nieruchomość w działalności gospodarczej.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca w związku z ewentualną sprzedażą nieruchomości należącej do dłużników, nabytej w dniu 15 listopada 2006 r. na podstawie Aktu Notarialnego informuje, że Dłużniczka - (...) figurowała w ewidencji podatników podatku od towarów i usług urzędu skarbowego w okresie od dnia 6 listopada 2007 r. do dnia 20 marca 2012 r., Dłużnik (...) nie figuruje w ewidencji podatników podatku od towarów i usług tutejszego Organu Podatkowego.

Przedmiotem sprzedaży jest nieruchomość gruntowa, oznaczona jako działka ewidencyjna nr 45/2, AM-1 o powierzchni 0,2881 ha (działka w użytkowaniu wieczystym do dnia 5 grudnia 2089 r.) zabudowana budynkiem wczasowym, o Pu-752,2 m² i budynkiem świetlicy o Pu-218 m^2. Dłużnicy oświadczyli, że ww. nieruchomość została zakupiona dnia 15 listopada 2006 r. od osoby fizycznej, która zamieszkiwała powyższą nieruchomość od ok. 10 lat. W dniu zakupu został uiszczony jedynie podatek od czynności cywilnoprawnej w wysokości 16.900,00 zł, w zakresie kupna nieruchomości nie była wystawiana faktura VAT. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej przez dłużnika podatek VAT nie był odzyskiwany. Obiekt był wykorzystywany jako pensjonat od dnia 17 marca 2012 r. Dłużnicy również oświadczyli, że przez okres użytkowania ww. nieruchomości nie były wykonywane żadne inwestycje, czy ulepszenia, które stanowiłyby wysokość 30% wartości początkowej nieruchomości. Były ponoszone jedynie niewielkie nakłady na bieżące remonty czy doposażenie obiektu. Jedynie Dłużniczka (...) prowadziła działalność gospodarczą jednoosobowo - usługi hotelarskie. Nieruchomość została zakupiona z zamiarem prowadzenia pod adresem przedmiotowej nieruchomości działalności gospodarczej, tj. ww. usług hotelarskich - prowadzenia pensjonatu. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez dłużniczkę (...) do prowadzenia działalności gospodarczej, tj. usług hotelarskich - prowadzenie pensjonatu. Przedmiotowa nieruchomość była wykorzystywana przez (...) nie tylko na cele zwolnione od podatku. Zarówno budynek wczasowy, jak i budynek świetlicy, i ich część, nie były udostępniane przez dłużników osobom trzecim. Dostawa ww. budynków nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, zarówno jeżeli chodzi o budynek wczasowy, jak i budynek świetlicy. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata, zarówno jeżeli chodzi o budynek wczasowy, jak i budynek świetlicy.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy w związku ze sprzedażą nieruchomości w drodze licytacji Komornik będzie płatnikiem podatku od towarów i usług, czy też będzie zwolniony od ww. obowiązku.

Z opisu sprawy jednoznacznie wynika, że przedmiotem sprzedaży będzie prawo użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem wczasowym i budynkiem świetlicy.

Jak wskazano powyżej, dla zamierzonej czynności zbycia ww. nieruchomości dłużniczka będzie występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, natomiast powyższa czynność w świetle ustawy będzie traktowana jako odpłatna dostawa towarów.

Przy czym, w celu ustalenia, czy dostawa danej nieruchomości zabudowanej budynkami będzie opodatkowana, czy też zwolniona z opodatkowania należy odwołać się do przedstawionych poniżej regulacji.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast jak stanowi art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno jednak w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w rozporządzeniach wykonawczych do niej przewidziano możliwość zastosowania obniżonych stawek podatku lub zwolnień od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Z treści ww. przepisu wynika, że dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynku lub budowli kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie "w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu" wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności - może to być czynność zwolniona od podatku.

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie zamieszkała, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez właściciela (dokonującego dostawy) czynności podlegających opodatkowaniu.

Z powyższej definicji wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy rozumieć nie tylko umowę sprzedaży, ale także umowy najmu i dzierżawy podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Zatem należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy).

Z przytoczonych wyżej przepisów wynika więc, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b - zgodnie z zapisem art. 43 ust. 7a ustawy - nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Podkreślenia wymaga, że dla rozstrzygnięcia, czy możliwe jest skorzystanie ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, ważne jest, czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Tak więc ustawodawca daje podatnikom - po spełnieniu określonych warunków - możliwość zrezygnowania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych.

Zgodnie z art. 43 ust. 11 ustawy - oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Z opisu sprawy wynika, że dostawa ww. budynków nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy, zarówno jeżeli chodzi o budynek wczasowy, jak i budynek świetlicy. Między pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynków upłynął okres dłuższy niż 2 lata, zarówno jeżeli chodzi o budynek wczasowy, jak i budynek świetlicy.

Tym samym w odniesieniu do planowanej dostawy należy stwierdzić, że zastosowanie będzie miał art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ponieważ zostały spełnione warunki uprawniające do skorzystania z tego zwolnienia.

Zatem sprzedaż budynków znajdujących się na nieruchomości, będącej przedmiotem sprzedaży, korzystać będzie ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy jednocześnie wskazać na brzmienie przepisu art. 29a ust. 8 ustawy, który stanowi, że w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie z art. 29a ust. 9 ustawy, przepisu ust. 8 nie stosuje się do czynności oddania w użytkowanie wieczyste gruntu, dokonywanego z równoczesną dostawą budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli.

Z powołanego wyżej przepisu art. 29a ust. 8 ustawy jednoznacznie wynika, że - co do zasady - grunt będący przedmiotem sprzedaży podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki, budowle lub ich części na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu korzysta ze zwolnienia od podatku. Przepis ten obejmuje swoim zakresem także sprzedaż gruntów będących w użytkowaniu wieczystym.

Jeżeli zatem na gruncie posadowione są budynki i dostawa tych obiektów jest zwolniona od podatku od towarów i usług, to również sprzedaż gruntu (sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu) do tych obiektów przynależnego korzysta ze zwolnienia od podatku.

W konsekwencji planowana sprzedaż w drodze licytacji komorniczej prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem wczasowym oraz budynkiem świetlicy będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w zw. z art. 29a ust. 8 ustawy.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa należy stwierdzić, że w związku z planowaną sprzedażą w drodze licytacji komorniczej prawa użytkowania wieczystego gruntu zabudowanego budynkiem wczasowym i budynkiem świetlicy Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do uiszczenia należnego podatku od towarów i usług. Planowana dostawa będzie bowiem korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.