ILPP1/443-421/11-4/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 9 marca 2011 r. (data wpływu 10 marca 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 10 marca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku zapłaty podatku VAT z tytułu sprzedaży gruntu. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 3 czerwca 2011 r. (data wpływu 6 czerwca 2011 r.) o doprecyzowanie stanu faktycznego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W roku 2008 Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła ziemię rolną i w sierpniu 2008 r., po uzyskaniu zezwolenia zaczęła na niej budowę domu jednorodzinnego oraz budynku garażowego. W sierpniu 2010 r. wszedł w życie nowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy i okazało się, że ziemia rolna, którą Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła może być przeznaczona pod zabudowę jednorodzinną. W związku z ciężką sytuacją finansową Wnioskodawczyni wraz mężem postanowiła wydzielić kilka działek budowlanych i odsprzedać, a za pieniądze uzyskane ze sprzedaży dokończyć budowany dom. Dnia 28 lutego 2011 r. Wnioskodawczyni wraz małżonkiem sprzedała jedną działkę.

W związku z tym, iż ziemia ta została sprzedana przed upływem 5 lat od jej nabycia Wnioskodawczyni ma świadomość, że musi zapłacić podatek dochodowy w wysokości 19%, co też uczyniła. Zainteresowana rozważa także w najbliższym czasie odsprzedać kolejne działki i wykończenie za te pieniądze domu by móc w nim zamieszkać.

W uzupełnieniu z dnia 3 czerwca 2011 r. Wnioskodawczyni wskazała, iż:

Nie wykorzystywała przedmiotowego gruntu w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej. Od momentu nabycia ziemi płaci podatek rolny, ale w związku z tym, że gmina leży na terenie okresowo zalewowym, (w tym pęknięte dreny, które nie odprowadzają wody z ww. gruntu), nie ma możliwości jakiejkolwiek formy użytkowania, ziemia ta stoi "odłogiem" - ze względu na swoją specyfikę stanowi nieużytek rolny.

Nie udostępniała i nie udostępnia ww. gruntu osobom trzecim.

Nie prowadziła i nie prowadzi na wymienionym we wniosku gruncie działalności gospodarczej.

Wnioskodawczyni podkreśliła, iż przekształcenie ziemi nastąpiło w wyniku wprowadzenia w roku 2010 nowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wsi. Wnioskodawczyni nie dokonała przekształcenia gruntu z własnej inicjatywy by móc go sprzedać, nastąpiło to w toku niezależnym od Zainteresowanej. Jedynym kosztem było wydzielenie 6 działek na ziemi stanowiącej nieużytek rolny.

Dotychczas Wnioskodawczyni wydzieliła 6 działek, a sprzedała 2 działki, tytułem uzyskania pieniędzy na wykończenie domu, by móc w nim zamieszkać, a nie tylko opłacać kredyty. Pozostałych działek nie zamierza sprzedać, gdyż w lipcu przechodzi na rolniczy system ubezpieczeń KRUS - i w związku z tym musi posiadać minimum 1 hektar przeliczeniowy ziemi, a jeśli sprzeda kolejną działkę, to będzie w posiadaniu mniejszej powierzchni.

Zainteresowana kupiła tę ziemię, jako ziemię rolną, nie w celu jej przekształcania na budowlaną i odsprzedania, ale w celu wybudowania na niej domu i zamieszkania w nim.

Przekształcenie nastąpiło odgórnie, a Wnioskodawczyni w związku z trudną sytuacją finansową zbyła 2 działki, a pieniądze uzyskane wykorzysta na wykończenie domu, który wybudowała na tej działce. Do gminy musi odprowadzić 25% podatku, gdyż zbyła tę ziemię przed upływem 5 lat od wprowadzenia planu zagospodarowania przestrzennego, a do urzędu skarbowego 19% podatku dochodowego, gdyż nabyła ją w roku 2008, a ulga odliczeniowa na lata 2007-2008 była zlikwidowana. Zainteresowana nie sprzedawałaby tej ziemi, gdyby nie rosnące oprocentowanie kredytu i brak środków by móc zamieszkać w wybudowanym domu. Sprzedając owe działki nie działa w charakterze handlowca - ziemię zakupiła do majątku osobistego (zakupiła ją w celu budowy, a nie podziału i odsprzedania), nie wykorzystywała w działalności gospodarczej - wejście w posiadanie gruntu w tym wypadku nie nastąpiło z zamiarem handlowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna płacić podatek za sprzedaż tej działki i być może następnej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna płacić podatku VAT (23%), gdyż działka, z której zostały wydzielone mniejsze działki budowlane nigdy nie była wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej (Wnioskodawczyni oraz jej mąż nie prowadzą działalności gospodarczej mającej na celu sprzedaż nieruchomości - mąż Zainteresowanej pracuje w X, natomiast Wnioskodawczyni w firmie handlowej, zajmującej się sprzedażą). Wnioskodawczyni nabyła ziemię by się na niej wybudować, a nie celem przekształcenia ziemi. Nastąpiło to w wyniku wejścia w życie nowego planu zagospodarowania przestrzennego. Dlatego też sprzedaż tych działek należy traktować jako sprzedaż majątku osobistego, która nie podlega opodatkowaniu VAT. Nie jest to bowiem sprzedaż dokonana w ramach działalności gospodarczej. O działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT można mówić wtedy, gdy podatnik w momencie dokonania dostawy towarów miał zamiar dokonywać jej wielokrotnie, a towary będące przedmiotem dostawy zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Ponadto, zbycie wyodrębnionych działek ma na celu uzyskanie środków finansowych do ukończenia budowy własnego domu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W oparciu o art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Natomiast na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. nadanym ustawą z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Artykuł 15 ust. 1 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - ust. 2 powołanego artykułu - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, stosując wykładnię językową przepisu stwierdzić można, iż działalnością gospodarczą jest działalność producenta, handlowca lub usługodawcy oraz rolnika, także wówczas gdy czynność podlegająca opodatkowaniu została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania w sposób częstotliwy. Chociaż ustawa nie definiuje pojęcia "częstotliwości", przez zamiar wykonywania tej czynności w sposób częstotliwy należy rozumieć chęć, wolę powtarzalnego, a nie jednorazowego wykonywania określonych czynności składających się na istotę prowadzenia działalności. O kwestii częstotliwości nie decyduje czasookres wykonywania tej czynności (rok, dwa czy pięć lat), ani ilość dokonywanych transakcji. Decydującym kryterium jest powtarzalność czynności.

Skutkiem powyższego status podatnika podatku od towarów i usług, wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży gruntu jest podatnikiem podatku VAT, istotnym jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy. Dla celów ustalenia, czy dostawa działek wyczerpuje znamiona pojęcia "działalność gospodarcza" koniecznym jest ustalenie, czy zamiarem podmiotu wykonującego czynności jest ich dokonywanie w sposób częstotliwy. Ustawa o podatku od towarów i usług nie określa pojęcia "zamiar", jak i nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać czy intencją podmiotu dokonującego określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jednokrotnie). Natomiast przesłanki wskazujące na zamiar wykonywania pewnej czynności w sposób częstotliwy muszą istnieć w chwili wykonania usługi lub sprzedaży towaru.

Zatem podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły dla celów zarobkowych, czy został on nabyty na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego należy stwierdzić, iż nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Z opisu sprawy wynika, iż w roku 2008 Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła ziemię rolną i w sierpniu 2008 r., po uzyskaniu zezwolenia zaczęła na niej budowę domu jednorodzinnego oraz budynku garażowego. W sierpniu 2010 r. wszedł w życie nowy plan zagospodarowania przestrzennego gminy i okazało się, że ziemia rolna, którą Wnioskodawczyni wraz z mężem zakupiła może być przeznaczona pod zabudowę jednorodzinną. W związku z ciężką sytuacją finansową Wnioskodawczyni wraz mężem postanowiła wydzielić kilka działek budowlanych i odsprzedać, a za pieniądze uzyskane ze sprzedaży dokończyć budowany dom. Dnia 28 lutego 2011 r. Wnioskodawczyni wraz małżonkiem sprzedała jedną działkę. Zainteresowana rozważa także w najbliższym czasie odsprzedać kolejne działki i wykończenie za te pieniądze domu by móc w nim zamieszkać. Zainteresowana nie wykorzystywała przedmiotowego gruntu w działalności gospodarczej, w tym również w działalności rolniczej. Od momentu nabycia ziemi płaci podatek rolny, ale w związku z tym, że gmina leży na terenie okresowo zalewowym (w tym pęknięte dreny, które nie odprowadzają wody z ww. gruntu), nie ma możliwości jakiejkolwiek formy użytkowania, ziemia ta stoi "odłogiem" - ze względu na swoją specyfikę stanowi nieużytek rolny. Przedmiotowy grunt nie był udostępniany osobom trzecim. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi na wymienionym we wniosku gruncie działalności gospodarczej. Zainteresowana podkreśliła, iż przekształcenie ziemi nastąpiło w wyniku wprowadzenia w roku 2010 nowego planu zagospodarowania przestrzennego dla wsi. Wnioskodawczyni nie dokonała przekształcenia gruntu z własnej inicjatywy by móc go sprzedać, nastąpiło to w toku niezależnym od Zainteresowanej. Jedynym kosztem było wydzielenie 6 działek na ziemi stanowiącej nieużytek rolny. Dotychczas Wnioskodawczyni wydzieliła 6 działek, a sprzedała 2 działki według stanu na dzień sporządzenia uzupełnienia do wniosku, tj. 3 czerwca 2011 r. Pozostałych działek nie zamierza sprzedać.

Zainteresowana kupiła tę ziemię, jako ziemię rolną, nie w celu jej przekształcania na budowlaną i odsprzedania, ale w celu wybudowania na niej domu i zamieszkania w nim. Zainteresowana nie sprzedawałaby tej ziemi, gdyby nie rosnące oprocentowanie kredytu i brak środków by móc zamieszkać w wybudowanym domu. Wnioskodawczyni wskazuje, iż sprzedając owe działki nie działa w charakterze handlowca - ziemię zakupiła do majątku osobistego (zakupiła ją w celu budowy, a nie podziału i odsprzedania), nie wykorzystywała jej w działalności gospodarczej.

Odnosząc przedstawione okoliczności do obowiązujących przepisów prawa należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy prowadzącego działalność gospodarczą w odniesieniu do transakcji sprzedaży gruntu. Nic nie wskazuje na to, że dokonując sprzedaży dwóch działek (jak określiła w uzupełnieniu do wniosku) Wnioskodawczyni działała w charakterze handlowca. Przedmiotowa nieruchomość została nabyta w roku 2008, na cele własne, tj. w celu budowy domu. Jak wynika z opisanego stanu faktycznego dokonana sprzedaż 2 działek była podyktowana trudną sytuacją finansową. Zainteresowana nie sprzedawałaby tej ziemi, gdyby nie rosnące oprocentowanie kredytu i brak środków by móc zamieszkać w wybudowanym domu. Z opisu zawartego we wniosku nie wynika, aby Wnioskodawczyni miała zamiar dokonywać dalszych dostaw gruntów. Pozostałych działek nie zamierza sprzedać. Zatem nie sposób jest przypisać tej czynności znamion działalności gospodarczej, handlowej.

Sprzedając 2 działki Zainteresowana korzysta z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, zatem, czynność ta nie oznacza wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Reasumując, jeżeli sprzedaż przez Wnioskodawczynię 2 działek ma charakter incydentalny, a Zainteresowana nie będzie dokonywała dalszych dostaw gruntów to opisana we wniosku czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług ze względu na fakt, iż Wnioskodawczyni nie można uznać za podatnika podatku od towaru i usług, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawczyni nie ma obowiązku odprowadzenia od tej sprzedaży podatku od towarów i usług.

Jednocześnie tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację prawa podatkowego (interpretację indywidualną).

Mając na uwadze, że wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli przedmiotowego gruntu, zaznacza się, iż interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego z nich, tj. dla małżonka Wnioskodawczyni.

Drugi współwłaściciel chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinien wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.