ILPP1/443-403/07-2/KG

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z o.o. przedstawione we wniosku z dnia 9 listopada 2007 r. (data wpływu 13 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Na podstawie umowy o oddanie mienia Skarbu Państwa do odpłatnego korzystania z przeniesieniem własności tego mienia z dnia 9 marca 1995 r. oraz umowy przeniesienia własności przedsiębiorstwa z dnia 20 listopada 2001 r., Wnioskodawca został wpisany jako użytkownik wieczysty nieruchomości niezabudowanej obejmującej kilkanaście działek w tym:

* działka - grunty orne,

* działka - drogi,

* działki - zurbanizowane tereny niezabudowane.

Ww. nieruchomość nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a zgodnie z założeniem studium uwarunkowań i kryteriów zagospodarowania przestrzennego, dla nieruchomości tej przewiduje się przeznaczenie pod zespoły urbanistyczne mieszkaniowe jednorodzinne. Spółka zamierza zbyć prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości niezabudowanych. Nabywcą nieruchomości będzie firma budowlana kupująca z zamiarem wybudowania na wszystkich działkach domów jednorodzinnych, szeregowych lub bliźniaczych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedając prawo wieczystego użytkowania nieruchomości, sporządzając jeden akt notarialny, można zastosować rozbicie ceny na część uwzględniającą podatek VAT 22% w stosunku do działek - zurbanizowane tereny niezabudowane oraz część objętą zwolnieniem, tj. w odniesieniu do działki - drogi oraz działki - grunty orne.

Zdaniem Wnioskodawcy przy sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, w związku z brakiem miejskiego planu zagospodarowania przestrzennego, należy zastosować zwolnienie do części gruntów, tj. gruntów ornych i dróg, natomiast stawkę 22% dla sprzedaży działki zurbanizowane tereny niezabudowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów (zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy) należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stosownie do przepisu art. 233 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) w granicach, określonych przez ustawy i zasady współżycia społecznego oraz przez umowę o oddanie gruntu Skarbu Państwa lub gruntu należącego do jednostek samorządu terytorialnego bądź ich związków w użytkowanie wieczyste, użytkownik może korzystać z gruntu z wyłączeniem innych osób. W tych samych granicach użytkownik wieczysty może swoim prawem rozporządzać. Przepis ten, a także następne przepisy k.c. (art. 234, 235 i 237), kształtujące uprawnienia użytkownika wieczystego na wzór uprawnień właściciela, jak również długi czas trwania użytkowania wieczystego (art. 236 § 1 i § 2 k.c.) przemawiają za uznaniem, że oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste stanowi przeniesienie prawa do rozporządzania tym gruntem jak właściciel.

Tak stanowi również uchwała składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 stycznia 2007 r. sygn. I FPS 1/06.

Biorąc pod uwagę, iż użytkowanie wieczyste daje użytkownikowi prawo do dysponowania rzeczą jak właściciel oraz uwzględniając fakt, że definicja towaru zawarta w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT obejmuje grunty, należy uznać, że zbycie prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Z przytoczonego wyżej przepisu jednoznacznie wynika, że kluczowym elementem pozwalającym stwierdzić, czy dostawa nieruchomości niezabudowanych może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT jest określenie przeznaczenia gruntu.

Przy prawidłowym określeniu przeznaczenia terenów istotną rolę odgrywa miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalanie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), należy do zadań własnych gminy.

W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego następuje ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu (art. 4 ust. 1 ww. ustawy). W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (w myśl zapisów art. 4 ust. 2 cyt. ustawy) określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z art. 9 ust. 1 i ust. 4 powołanej ustawy wynika, iż w celu określenia polityki przestrzennej gminy, w tym lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego, rada gminy podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzania studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. Ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych.

Powołane wyżej przepisy wskazują, iż o przeznaczeniu danego terenu, w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu decydować może również jego przeznaczenie określone w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin.

Z danych przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać prawo użytkowania wieczystego nieruchomości niezabudowanej, na którą składa się kilka działek sklasyfikowanych jako grunty orne, drogi oraz zurbanizowane tereny niezabudowane. Przedmiotowa nieruchomość nie została objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, jednakże zgodnie z założeniem studium uwarunkowań i kryteriów zagospodarowania przestrzennego, dla nieruchomości tej przewiduje się przeznaczenie pod zespoły urbanistyczne mieszkaniowe jednorodzinne.

Mając na uwadze powyższą analizę przepisów należy stwierdzić, że ponieważ przedmiotowa nieruchomość została objęta studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, z którego wynika przeznaczenie tego terenu pod zabudowę, nie są spełnione przesłanki pozwalające skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego dla dostawy ww. działek. Wobec powyższego sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, bez względu na to czy składające się na nią działki to grunty orne, drogi czy zurbanizowane tereny niezabudowane, będzie podlegać opodatkowaniu stawką podstawową podatku w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.