ILPP1/443-40/07-3/IN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki Akcyjnej, przedstawione we wniosku z dnia 23 lipca 2007 r. (data wpływu 26 lipca 2007 r.), uzupełnionym pismem z dnia 4 września 2007 r. (data wpływu 7 września 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

jest prawidłowe w części dotyczącej przepisów podatku od towarów i usług.

W dniu 26 lipca 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług między innymi w zakresie:

* skutków uwzględnienia przez operatorów telekomunikacyjnych w fakturach dokumentujących świadczenie usług telekomunikacyjnych usług świadczonych przez innych operatorów,

* możliwości korygowania przez wystawcę faktur sprzedaży wynikającej z faktur dokumentujących sprzedaż własną i innych operatorów,

* możliwości dokumentowania wspólną fakturą usług telekomunikacyjnych świadczonych przez dwóch operatorów, w przypadku różnych momentów powstania obowiązku podatkowego,

* sposobu generowania rejestrów sprzedaży,

* możliwości wystawiania wspólnej faktury w przypadku operatorów nie będących właścicielami sieci telekomunikacyjnej.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca będzie świadczyć na rzecz swoich przyszłych i obecnych abonentów usługi telewizji kablowej. Na rzecz tych samych abonentów usługi świadczyć będzie także spółka z o.o. - usługi internetowe i telekomunikacyjne. Celem wymienionych wyżej podmiotów jest uproszczenie rozliczeń, poprzez wprowadzenie rozwiązania, zgodnie z którym w fakturze wystawionej przez Wnioskodawcę, ujęte zostaną także usługi świadczone przez X. W tym celu pomiędzy wymienionymi podmiotami zawarta zostanie odpowiednia umowa.

Ani Wnioskodawca ani Spółka X nie są właścicielem sieci telekomunikacyjnej, ale usługi obie firmy świadczyć będą poprzez tę sieć, w oparciu o umowy zawarte z właścicielem sieci.

W związku z powyższym zadano między innymi następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej dokonanej w zakresie przepisów prawa podatkowego przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ad. 1

Zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy. Generalnie zatem faktury wystawiane są przez podmioty dokonujące dostawy lub świadczące usługi.

Na mocy art. 106 ust. 8 powołanej ustawy upoważniono jednak ministra właściwego ds. finansów publicznych do określenia przypadków, w których faktury mogą być wystawiane przez inne podmioty niż wymienione w ust. 1 i 2 oraz określenia szczegółowych zasad i warunków wystawiania faktur w takich przypadkach.

Korzystając z tej ustawowej delegacji Minister Finansów w § 11 ust. 5 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.), postanowił, iż faktury wystawiane przez operatorów telekomunikacyjnych na rzecz ich abonentów z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych mogą zawierać w wyodrębnionej części dane, o których mowa w § 9, z uwzględnieniem przepisów § 13-18 i 21-23, dotyczące usług świadczonych przez innych operatorów na rzecz tych abonentów, pod warunkiem, że z zawartych umów między tymi operatorami wynika taki sposób ich dokumentowania.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż wyodrębniona część faktury zawiera wszystkie elementy jakie zawierać powinna faktura wystawiana bezpośrednio przez sprzedawcę, a wartości ujęte w tej części faktury stanowią obrót podmiotów faktycznie świadczących usługi. Zatem skutki wystawienia wspólnej faktury są - dla podmiotów świadczących usługi - takie same jak skutki wystawienia dwóch odrębnych faktur. Podmiot, którego sprzedaż jest dodatkowo wyodrębniana na fakturze musiał zaakceptować taki sposób dokumentowania (w zawartej umowie), w związku z czym ponosi odpowiedzialność za prawidłowe rozliczenie podatku wykazanego w takiej fakturze.

Ad 2:

Unormowania regulujące zasady wystawiania faktur korygujących zawarte zostały w § 16 i § 17 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W § 16 ust. 1 powołanego rozporządzenia postanowiono, że w przypadku, gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą. W myśl natomiast § 17 ust. 1 rozporządzenia fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek pozycji faktury. Ponadto, zgodnie z § 16 ust. 6 i § 17 ust. 6 przepisy § 11 stosuje się odpowiednio do faktur korygujących.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że nie tylko faktury pierwotne, ale również faktury korygujące wystawiane przez operatorów telekomunikacyjnych mogą zawierać w wyodrębnionej części dane dotyczące usług świadczonych przez innych operatorów.

O prawidłowości takiego stanowiska świadczy również treść § 11 ust. 5 rozporządzenia, w którym postanowiono, iż faktury wystawiane przez operatorów telekomunikacyjnych na rzecz ich abonentów z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych mogą zawierać w wyodrębnionej części dane, o których mowa w § 9, z uwzględnieniem przepisów § 13-18 i § 21-23, dotyczące usług świadczonych przez innych operatorów na rzecz tych abonentów. Podmiot wystawiający faktury dokumentujące zarówno usługi świadczone we własnym zakresie jak i usługi świadczone przez innych operatorów na rzecz tych abonentów realizować musi postanowienia zawarte w § 13-18 i § 21-23 rozporządzenia. Musi zatem realizować między innymi postanowienia dotyczące faktur korygujących zawarte w § 16 i § 17 rozporządzenia.

Ponieważ to wystawcy faktur realizować mają postanowienia § 16 i § 17 zatem to oni korygują obrót wynikający z wystawionych wcześniej faktur.

Taki sposób wystawiania faktur pierwotnych oraz faktur korygujących wynikać musi jednak z treści umowy zawartej pomiędzy operatorami. W § 11 ust. 5 rozporządzenia postanowiono bowiem, że przyjęty sposób dokumentowania wynikać musi z zawartej pomiędzy operatorami umowy.

Ad 3:

W § 15 ust. 1 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. postanowiono, iż w przypadkach określonych w art. 19 ust. 10 i ust. 13 pkt 1-5 i 7-11 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego. W ust. 2 § 15 zastrzeżono, iż faktury, o których mowa w ust. 1 nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed powstaniem tego obowiązku. Jednocześnie na podstawie ust. 3 powołanego przepisu ograniczenie, o którym mowa w ust. 2 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostaw energii elektrycznej i cieplnej, gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych i radiokomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 138 i 153 załącznika nr 3 do ustawy, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Zgodnie natomiast z art. 19 ust. 13 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług obowiązek podatkowy z tytułu świadczenia usług telekomunikacyjnych powstaje z upływem terminu płatności, jeżeli został on określony w umowie właściwej z tytułu tych rozliczeń.

Ani przepisy ustawy o podatku od towarów i usług ani rozporządzeń wykonawczych do ustawy nie zawierają postanowień zakazujących dokumentowania jedną fakturą czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje w różnych momentach. Operator telekomunikacyjny ma zatem prawo wystawić fakturę dokumentującą usługi telekomunikacyjne, dla których ustalono różne terminy płatności, a co za tym idzie, dla których obowiązek podatkowy powstał w różnych momentach.

Wystawiając jednak taką fakturę wziąć musi pod uwagę powołane wyżej przepisy dotyczące terminu wystawienia tego dokumentu. Faktury dokumentujące czynności, dla których określono dwa różne terminy płatności nie mogą być wystawione później niż w dniu, w którym przypada wcześniejszy termin płatności.

Faktura dokumentująca zakup usług telekomunikacyjnych może być natomiast wystawiona przed terminem płatności. Jedynie w przypadku faktur, nie zawierających informacji jakiego okresu rozliczeniowego dotyczą, ważne jest aby nie były one wystawione wcześniej niż 30 dni przed dniem, w którym przypada późniejszy termin płatności.

Ad 4:

Zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 i art. 82 ust. 3 ustawy oraz zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 134, art. 138 - dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Z powołanego wyżej przepisu wynika, iż prowadzona przez podatnika ewidencja zawierać musi między innymi dane niezbędne do określenia przedmiotu, podstawy opodatkowania oraz wysokości podatku należnego. Ponieważ dla poszczególnych operatorów obrotem w rozumieniu ustawy jest wartość usług własnych, zatem w prowadzonej ewidencji sprzedaży każdy operator obowiązany jest wykazać tylko tę część faktury, która dotyczy jego sprzedaży.

Zasada ta dotyczy również wspólnych faktur korygujących.

Ad 5:

Ani powołany wcześniej § 11 ust. 5 rozporządzenia z dnia 25 maja 2005 r. ani inne przepisy podatkowe nie uzależniają możliwości wyodrębnienia w fakturze wystawionej przez operatora telekomunikacyjnego usług świadczonych przez innego operatora od posiadania tytułu własności sieci telekomunikacyjnej. Ważne jest jedynie to, aby usługi świadczone były przez operatorów i aby usługi zaklasyfikowane były według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do usług telekomunikacyjnych.

Zaznaczyć jednak należy, że wspólne faktury, o których mowa w § 11 ust. 5 powołanego rozporządzenia dotyczą tylko podmiotów posiadających status operatorów telekomunikacyjnych. Ani ustawa o podatku od towarów i usług ani inne przepisy podatkowe nie zawierają definicji pojęcia "operator telekomunikacyjny". Dlatego też w celu wyjaśnienia tego pojęcia trzeba posiłkować się ustawą z dnia 16 lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004 r. Nr 171, poz. 1800 z późn. zm.). Zgodnie z art. 2 pkt 27 lit. b) tej ustawy "operatorem" zwany jest przedsiębiorca telekomunikacyjny uprawniony do wykonywania działalności gospodarczej na podstawie odrębnych przepisów, który wykonuje działalność gospodarczą polegającą na dostarczaniu publicznych sieci telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących.

Organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości dotyczących możliwości uznania Wnioskodawcy za operatora telekomunikacyjnego. Tutejszy organ w wydanej interpretacji może jedynie ocenić prawidłowość przyjętych zasad dokumentowania sprzedaży przez operatorów telekomunikacyjnych, w odniesieniu do przepisów dotyczących prawa podatkowego, co też w przedstawionej sprawie uczynił. Analiza ustawy - Prawo telekomunikacyjne nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych na pisemny wniosek zainteresowanego wydaje, w jego indywidualnej sprawie pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego.

W niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej:

* skutków uwzględnienia przez operatorów telekomunikacyjnych w fakturach dokumentujących świadczenie usług telekomunikacyjnych usług świadczonych przez innych operatorów,

* możliwości korygowania przez wystawcę faktur sprzedaży wynikającej z faktur dokumentujących sprzedaż własną i innych operatorów,

* możliwości dokumentowania wspólną fakturą usług telekomunikacyjnych świadczonych przez dwóch operatorów, w przypadku różnych momentów powstania obowiązku podatkowego,

* sposobu generowania rejestrów sprzedaży,

* możliwości wystawiania wspólnej faktury w przypadku operatorów nie będących właścicielami sieci telekomunikacyjnej.

Kwestie dotyczące:

* możliwości oznaczenia wystawianych przez wnioskodawcę faktur dokumentujących usługi telekomunikacyjne świadczone na rzecz abonentów przez dwóch odrębnych operatorów telekomunikacyjnych jednym, wspólnym numerem,

* możliwości ujęcia w wystawianych przez wnioskodawcę fakturach dokumentujących usługi świadczone przez dwóch operatorów telekomunikacyjnych, w części dotyczącej usług własnych zarówno usług telekomunikacyjnych jak i nie zaliczanych do telekomunikacyjnych,

* możliwości ujęcia w wystawianych przez wnioskodawcę fakturach, w części dotyczącej sprzedaży innego operatora, usług nie zaliczanych do telekomunikacyjnych,

zostały rozstrzygnięte w odrębnej interpretacji (Nr ILPP1/443-40/07-4/IN).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.