ILPP1/443-4/14-3/JSK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 24 grudnia 2013 r. (data wpływu 30 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego w związku z nieodpłatnym udostępnianiem sali sportowej na cele gminne - prowadzenia zajęć wychowania fizycznego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) - jest prawidłowe.

W dniu 30 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego w związku z nieodpłatnym udostępnianiem sali sportowej na cele gminne - prowadzenia zajęć wychowania fizycznego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina "A" (dalej: Gmina, Wnioskodawca, Zainteresowany) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT).

W latach 2007-2009 Gmina realizowała inwestycję budowy i wyposażenia sali sportowej wraz z zapleczem w S., zlokalizowanej przy Zespole Szkoły Podstawowej i Gimnazjum w S. Wartość całej inwestycji przekroczyła kwotę 15 tys. złotych netto.

W szczególności we wskazanym okresie Gmina poniosła wydatki inwestycyjne obejmujące wykonanie kosztorysów, usługi budowlane, usługi nadzoru budowlanego oraz zakup sprzętu sportowego. Wydatki inwestycyjne są udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę.

Budowa sali sportowej została zakończona przez wykonawcę robót w dniu 18 sierpnia 2009 r. Niezwłocznie po tym, w dniu 28 sierpnia 2009 r., zostało wydane pozwolenie na użytkowanie sali sportowej. Oficjalne otwarcie obiektu nastąpiło w dniu 15 września 2009 r. Z uwagi jednak na ponoszenie ostatnich wydatków na salę jeszcze po otwarciu sali, sala sportowa wraz z zapleczem została przyjęta na stan środków trwałych Gminy dokumentem OT w dniu 30 grudnia 2009 r.

Od początku prowadzenia inwestycji budowy sali sportowej intencją Gminy było, aby służyła ona Gminie w dwojaki sposób, tj. zlokalizowanej w jej sąsiedztwie szkole podstawowej i gimnazjum, w szczególności na cel prowadzenia zajęć wychowania fizycznego oraz na rzecz lokalnej społeczności, celem organizacji prywatnych zajęć sportowych w godzinach pozalekcyjnych, po wniesieniu odpłatności za wynajem sali.

Zamiar dwojakiego wykorzystania sali sportowej - do czynności nieodpłatnych i odpłatnych - został jasno sprecyzowany w studium wykonalności projektu przygotowanym jeszcze w roku 2005. Następnie znalazł swoje odzwierciedlenie w regulaminie korzystania z sali, przygotowanym niezwłocznie po otwarciu sali we wrześniu 2009 r. Formalnie zasady wynajmowania obiektu i opłaty zostały wprowadzone zarządzeniem Burmistrza z dnia 3 listopada 2009 r.

Tym samym od początku funkcjonowania sali sportowej służy ona Gminie do:

Gmina dokumentuje wynajem sali sportowej wraz z zapleczem fakturami VAT wystawianymi na rzecz usługobiorców, ujmuje obrót z tego tytułu w swoich rejestrach sprzedaży, deklaruje w składanych deklaracjach VAT oraz rozlicza VAT należny.

Gmina nie wykonuje na sali żadnych czynności zwolnionych z opodatkowania VAT.

Gmina podkreśla, że na moment ponoszenia wydatków inwestycyjnych, jak również po otwarciu sali sportowej, Gmina nie była i nie jest w stanie określić, jaka ich część służy Gminie do wykonywania czynności nieodpłatnych, a jaka do wykonywania czynności odpłatnych.

W szczególności, Gmina nie jest w stanie przyporządkować poniesionych wydatków do obu rodzajów działalności, ponieważ zapotrzebowanie w zakresie użytkowania sali jest zmienne. Należy jednocześnie podkreślić, że wydatki inwestycyjne na salę sportową są związane zarówno z wykonywaniem czynności opodatkowanych VAT (niezwolnionych od VAT) oraz czynności pozostających poza zakresem opodatkowania VAT.

Gmina nie zamierza zmieniać w żaden sposób użytkowania sali sportowej wraz z zapleczem w przyszłości, w szczególności w okresie 10 lat od oddania sali do użytkowania.

Dotychczas Gmina nie dokonała odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych na budowę sali sportowej wraz z zapleczem. W szczególności Gmina nie miała pewności, czy jest uprawniona do dokonania odliczenia VAT w tym zakresie. Niemniej, z uwagi na zbliżające się przedawnienie prawa do odliczenia VAT od wydatków poniesionych w roku 2009, w stosunku do których prawo do odliczenia powstało w roku 2009, w związku z art. 86 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT), w grudniu 2013 r. Gmina zamierza dokonać korekt odpowiednich deklaracji VAT-7 celem odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych Gminy na salę sportową poniesionych w roku 2009.

W drodze niniejszego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej Gmina chce potwierdzić w szczególności prawo do odliczenia VAT od wydatków inwestycyjnych na budowę i wyposażenie sali sportowej udokumentowanych fakturami otrzymanymi przez Gminę w roku 2009.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania sali sportowej do czynności nieodpłatnych związanych z udostępnieniem sali na cel prowadzenia zajęć wychowania fizycznego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie jest on zobowiązany do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania sali sportowej do czynności nieodpłatnych związanych z udostępnieniem sali na cel prowadzenia zajęć wychowania fizycznego.

Katalog czynności opodatkowanych VAT został zdefiniowany na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym opodatkowaniu VAT podlegają:

Zakres czynności opodatkowanych VAT został określony precyzyjnie i nie jest możliwe rozszerzenie opodatkowania VAT na inne, niewymienione w ustawie czynności lub zdarzenia.

Zgodnie z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

#8210; jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zdaniem Gminy, powyższa regulacja nie znajdzie zastosowania w analizowanej sytuacji. W związku z wykorzystywaniem sali sportowej na rzecz prowadzenia zajęć wychowania fizycznego w związku z wykonywaniem zadań własnych Gminy nie dochodzi do przekazania towarów lub ich zużycia na cele osobiste Gminy, ani jej pracowników, ani też do darowizn.

Dodatkowo, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Zdaniem Gminy, wykorzystanie sali sportowej do czynności nieodpłatnych związanych z udostępnieniem sali na cel prowadzenia zajęć wychowania fizycznego pobliskim szkołom nie może zostać opodatkowane również w oparciu o art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W szczególności, nie dochodzi w tej sytuacji do użycia towarów dla celów osobistych podatnika, czy jego pracowników, jak również nie można w tej sytuacji zidentyfikować nieodpłatnych usług na cele osobiste podatnika, czy jego pracowników. Działalność Gminy w tym zakresie można by próbować sprowadzić ewentualnie do "wszelkiego innego nieodpłatnego świadczenia usług", niemniej z uwagi na fakt, że czynności te związane są z wykonywaniem zadań własnych Gminy, określonych w ustawie o samorządzie gminnym (wskazanych szczegółowo w opisie sprawy), świadczenie usług w tym zakresie odbywa się do celów związanych z działalnością gospodarczą Gminy. Konsekwentnie, i ta część omawianego przepisu nie może mieć zastosowania w niniejszej sytuacji, a tym samym Gmina nie jest zobowiązana do naliczania podatku należnego z tytułu wykorzystania sali sportowej na rzecz prowadzenia zajęć wychowania fizycznego.

Stanowisko Gminy zostało potwierdzone przykładowo w interpretacji indywidualnej Ministra Finansów wydanej w odniesieniu do podobnej sprawy przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w dniu 25 czerwca 2013 r., sygn. ILPP1/443-253/13-5/AW, w której Dyrektor uznał, że "nieodpłatne świadczenie usług przez Wnioskodawcę polegające na udostępnianiu części A Budynku na rzecz Gimnazjum, odbywa się w ramach działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę, tj. realizacji zadań własnych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 8 ustawy o samorządzie gminnym. Tym samym, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, nieodpłatne wykorzystanie odbywa się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usługi w rozumieniu art. 7 ust. 1 oraz art. 8 ust. 1 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy art. 15 ust. 2 ustawy - obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Konieczność implementacji przepisów prawa wspólnotowego do prawa krajowego wymusiła na ustawodawcy odrębne określenie statusu organów władzy publicznej. I tak, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej - (Dz.Urz.UE.L Nr 347, poz. 1 z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Ponadto zgodnie z przepisem § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), obowiązującym do dnia 31 grudnia 2013 r., zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W tym miejscu wskazać należy, że powołane wyżej rozporządzenie w zakresie dotyczącym zwolnień od podatku oraz warunków stosowania tych zwolnień utraciło moc z dniem wejścia w życie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. poz. 1722), tj. z dniem 1 stycznia 2014 r. na podstawie art. 13 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r. poz. 35 z późn. zm.). Tym samym ww. przepis § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia przestał obowiązywać.

Analiza wskazanych powyżej przepisów prowadzi do następujących wniosków:

o czynności - co do zasady podlegające opodatkowaniu VAT - muszą być wykonane przez ściśle określone podmioty,

o ponadto czynności te muszą być wykonywane w ramach sprawowanego przez te podmioty władztwa publicznego.

W związku z powyższą analizą należy podkreślić, że tylko spełnienie ww. warunków łącznie daje możliwość legalnego wyłączenia z kategorii podatników podatku od towarów i usług na mocy art. 15 ust. 6 ustawy oraz § 13 ust. 1 pkt 12 cyt. rozporządzenia (do dnia 31 grudnia 2013 r.).

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 594 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych (art. 7 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy).

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki, które zostały zawarte - w przypadku dostawy towarów - w art. 7 ust. 2 ustawy oraz - w przypadku świadczenia usług - w art. 8 ust. 2 ustawy.

I tak, na mocy art. 8 ust. 2 ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2013 r., za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

Z powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podlegać powinno, jako odpłatne świadczenie usług, użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza, jeżeli przysługiwało mu prawo do odliczenia podatku naliczonego, w całości lub w części, przy nabyciu tych towarów. Tylko łączne zaistnienie ww. przesłanek umożliwia objęcie zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług, usług świadczonych nieodpłatnie. Jeśli jeden z tych warunków nie jest spełniony, takie nieodpłatne świadczenie usług nie podlega opodatkowaniu.

Analizując natomiast treść art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy, zauważyć należy, że dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie usług podlega opodatkowaniu na mocy cytowanego przepisu istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia. Jeżeli nieodpłatne świadczenie wpisywało się będzie w cel prowadzonej działalności gospodarczej, wtedy przesłanka uznania takiej nieodpłatnej czynności za odpłatne świadczenie usług, podlegające opodatkowaniu nie zostanie spełniona. Stwierdzenie takie uzależnione jednak jest od konkretnych okoliczności, jakie w danej sprawie występują. Podkreślić należy przy tym, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega nieodpłatne świadczenie usług (inne niż wskazane w pkt 1) na cele inne niż działalność gospodarcza podatnika, bez względu na to, czy podatnikowi przysługiwało, czy też nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku.

Nie ma zatem podstaw do opodatkowania usług świadczonych wprawdzie nieodpłatnie, lecz w związku z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W latach 2007-2009 Gmina realizowała inwestycję budowy i wyposażenia sali sportowej wraz z zapleczem. Wartość całej inwestycji przekroczyła kwotę 15 tys. złotych netto. W szczególności we wskazanym okresie Gmina poniosła wydatki inwestycyjne obejmujące wykonanie kosztorysów, usługi budowlane, usługi nadzoru budowlanego oraz zakup sprzętu sportowego. Wydatki inwestycyjne są udokumentowane fakturami VAT wystawionymi na Gminę. Budowa sali sportowej została zakończona przez wykonawcę robót w dniu 18 sierpnia 2009 r. Niezwłocznie po tym, w dniu 28 sierpnia 2009 r., zostało wydane pozwolenie na użytkowanie sali sportowej. Oficjalne otwarcie obiektu nastąpiło w dniu 15 września 2009 r. Z uwagi jednak na ponoszenie ostatnich wydatków na salę jeszcze po otwarciu sali, sala sportowa wraz z zapleczem została przyjęta na stan środków trwałych Gminy dokumentem OT w dniu 30 grudnia 2009 r.

Od początku prowadzenia inwestycji budowy sali sportowej intencją Gminy było, aby służyła ona Gminie w dwojaki sposób, tj. zlokalizowanej w jej sąsiedztwie szkole podstawowej i gimnazjum, w szczególności na cel prowadzenia zajęć wychowania fizycznego oraz na rzecz lokalnej społeczności, celem organizacji prywatnych zajęć sportowych w godzinach pozalekcyjnych, po wniesieniu odpłatności za wynajem sali.

Zamiar dwojakiego wykorzystania sali sportowej - do czynności nieodpłatnych i odpłatnych - został jasno sprecyzowany w studium wykonalności projektu przygotowanym jeszcze w roku 2005. Następnie znalazł swoje odzwierciedlenie w regulaminie korzystania z sali, przygotowanym niezwłocznie po otwarciu sali we wrześniu 2009 r. Formalnie zasady wynajmowania obiektu i opłaty zostały wprowadzone zarządzeniem Burmistrza z dnia 3 listopada 2009 r.

Tym samym od początku funkcjonowania sali sportowej służy ona Gminie do:

Gmina nie zamierza zmieniać w żaden sposób użytkowania sali sportowej wraz z zapleczem w przyszłości, w szczególności w okresie 10 lat od oddania sali do użytkowania.

W analizowanej sprawie wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii obowiązku naliczania podatku należnego w związku z nieodpłatnym udostępnianiem sali sportowej na cele gminne.

W tym miejscu należy wskazać, że aby uznać dane świadczenie za opodatkowane podatkiem od towarów i usług musi ono być odpłatne w myśl art. 8 ust. 1 w zw. z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bądź też nieodpłatne, ale spełniające warunki wynikające z art. 8 ust. 2 ustawy. Zatem, aby uznać dane świadczenie za odpłatne, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Dla ustalenia, czy konkretne nieodpłatne świadczenie podlega opodatkowaniu, w świetle art. 8 ust. 2 ustawy, istotne jest ustalenie celu takiego świadczenia.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy podatkowe należy stwierdzić, że z uwagi na fakt, że nieodpłatne świadczenie usług przez Gminę, polegające na udostępnianiu sali sportowej na cele gminne, odbywa się/będzie odbywać się w związku z prowadzoną przez Gminę działalnością, tj. w ramach realizacji zadań własnych, w analizowanej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 8 ust. 2 ustawy, bowiem nieodpłatne wykorzystanie będzie odbywać się w związku z wykonywaniem przez Gminę zadań publicznych we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność.

W konsekwencji czynności nieodpłatnego udostępniania sali sportowej w celu wykonywania zadań własnych Gminy nie podlegają/nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, z tytułu wykorzystania sali sportowej do czynności nieodpłatnych, związanych z udostępnieniem sali na cel prowadzenia zajęć wychowania fizycznego, Gmina nie jest/nie będzie zobowiązana do naliczenia podatku należnego.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku naliczania podatku należnego w związku z nieodpłatnym udostępnianiem sali sportowej na cele gminne - prowadzenia zajęć wychowania fizycznego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2). Natomiast wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione w roku 2009 wydatki inwestycyjne związane z salą sportową (pytanie oznaczone we wniosku nr 1) został załatwiony w dniu 25 marca 2014 r. interpretacją nr ILPP1/443-4/14-2/JSK.

Interpretacja dotyczy:

* zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,

* zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.